💢شماره تلفنهای مفید در شرایط #اضطراری را بشناسید؛
🔸هنگام گرفتار شدن در جاده یا سیلاب با کدام شمارههای اضطراری تماس بگیریم؟
⛑🚔 شماره 112 ( #هلال_احمر)
🚑💊 شماره 115( #اورژانس)
🚒 🔥شماره 125 ( #آتش_نشانی)
🏢 شماره 194 ( #حوادث_گاز )
💡 شماره 121 ( #خرابی_برق )
🚨شماره 120 ( #اعلام‌تصادفات )
شماره 141 ( #مدیریت_راهها )
شماره 110 ( #فوریت‌های‌پلیس )
🌤 شماره 134( #هواشناسی )
─┅─═इई ⛈⚡️⛈ईइ═─┅─
💦 کانال #دوستان_بهمرد
💧 @Behmard60042
─┅─═इई ⛈⚡️⛈ईइ═─┅─
🔸هنگام گرفتار شدن در جاده یا سیلاب با کدام شمارههای اضطراری تماس بگیریم؟
⛑🚔 شماره 112 ( #هلال_احمر)
🚑💊 شماره 115( #اورژانس)
🚒 🔥شماره 125 ( #آتش_نشانی)
🏢 شماره 194 ( #حوادث_گاز )
💡 شماره 121 ( #خرابی_برق )
🚨شماره 120 ( #اعلام‌تصادفات )
شماره 141 ( #مدیریت_راهها )
شماره 110 ( #فوریت‌های‌پلیس )
🌤 شماره 134( #هواشناسی )
─┅─═इई ⛈⚡️⛈ईइ═─┅─
💦 کانال #دوستان_بهمرد
💧 @Behmard60042
─┅─═इई ⛈⚡️⛈ईइ═─┅─
امروز #بیستم_تیرماه است
به گفته ای نامگیر به تیر آرش 🏹
و به گفته ای به طاله عقرب 🦞
و به گفتاری دیگر آب و آتش 💦🔥
و این است بخت من
#تیر و #عقرب و #آب و #آتش
۳۷سال پیش در چنین لحظه ای
پای در این سپنج سرای گذاردم و
به مهر قد کشیدم و اکنون
به شادمانی گام در ۳۸سالگی
گذارده و بزرگترین آرزویم آنست
که بتوانم همکاری بسیار نیک برای
خداوندگار خردمند و خادمی بسیار
وظیفه شناس برای مردم باشم 🙏
سپاسگزار مهر و محبت یکان یکانتان
هستم
ارادتمند همگی
منصور رضایی سرونوی
#بهمرد_هرمزدیار ۲۰ / ۴ / ۱۳۹۸
💐🌼🌸🌻🌹🌺🍃
به گفته ای نامگیر به تیر آرش 🏹
و به گفته ای به طاله عقرب 🦞
و به گفتاری دیگر آب و آتش 💦🔥
و این است بخت من
#تیر و #عقرب و #آب و #آتش
۳۷سال پیش در چنین لحظه ای
پای در این سپنج سرای گذاردم و
به مهر قد کشیدم و اکنون
به شادمانی گام در ۳۸سالگی
گذارده و بزرگترین آرزویم آنست
که بتوانم همکاری بسیار نیک برای
خداوندگار خردمند و خادمی بسیار
وظیفه شناس برای مردم باشم 🙏
سپاسگزار مهر و محبت یکان یکانتان
هستم
ارادتمند همگی
منصور رضایی سرونوی
#بهمرد_هرمزدیار ۲۰ / ۴ / ۱۳۹۸
💐🌼🌸🌻🌹🌺🍃
ملایر یا مال آگر؟
ملایر در غرب کشور یک ناحیه‌ی مهم تاریخی در حدفاصل همدان، تویسرکان، نهاوند، بروجرد، شازند و خنداب است. سابقه و دلیل نامگذاری این ناحیه چندان روشن نیست. دستیابی به معنای ملایر بر اساس معدود اسناد برجای مانده امکان‌پذیر است. برخی منابع اینترنتی بدون ذکر منبع، واژه‌ی ملایر را تغییر یافته‌ی مله‌آیر یا مله‌آگر به‌معنی گردنه‌ی آتش، و برخی نیز آن را تغییر یافته‌ی مال‌آیر یا مال‌آگر به‌معنی خانه‌ی آتش دانسته‌اند.
در خصوص این‌که کدام وجه‌تسمیه می‌تواند منطبق بر واقعیت باشد باید علاوه بر خوانش درست معدود اسناد تاریخی، آشنایی کاملی با سابقه‌ی فرهنگی ناحیه داشته باشیم.
توماس هربرت که در سال ۱۶۲۸ میلادی، یک سال پیش از مرگ شاه‌عباس اول صفوی از راه دریا وارد ایران شده بود، در کتابی با عنوانِ کلیِ سفر به آفریقا و آسیا که در سال ۱۶۷۷ به‌چاپ رسیده‌است به تشریح و ذکر برخی از جای‌نام‌های ایران و همچنین ترسیم نقشه‌ای اقدام کرده‌است که می‌توان آن را یکی از کهنترین نقشه‌‌های ایران دانست که توسط اروپایی‌ها تهیه شده‌است.
هربرت دو مسیر ارتباطی از اصفهان تا بغداد را با ذکر مکان‌ها و مسافت‌های بینابین توضیح داده‌است.
یکی از مسیرها با عبور از تعدادی مکان یا قصبه به Laccary (لکستان) واقع در پری-زنگنه می‌رسد که در حدفاصل شازند، بروجرد، ملایر و خنداب قرار دارد. علت اشتهار این ناحیه به لکستان حضور جمعیت‌های لک به‌ویژه زندها و زنگنه‌ها بوده‌است که توسط شاه‌عباس از شرق ماهیدشت کوچانده شده بودند. هربرت در ادامه‌ی مسیر به سمت بغداد بلافاصله پس از لکستان از ناحیه‌ای با نام Corbet در حدود ملایر امروزی نام می‌برد. این جای‌نام در واقع نوشتار لاتین و نه‌چندان دقیق گُرّبیت است. گربیت واژه‌ای دو سیلابی‌ست. سیلاب اول یا گُرّ به معنی آتش و سیلاب دوم یا بیت که ریشه‌ی سامی دارد به‌معنی خانه یا مکان و در مجموع به آتشکده گفته‌اند. بیهقی نیز در میانه‌های قرن ۶ ه.ق از آتشکده با عنوان عربی بیت‌النار یاد کرده‌است.
لذا بهتر است ملایر را تغییر یافته‌ی مال‌آگر بدانیم که در زبان لکی به‌معنی خانه‌ی آتش است. از طرفی در بسیاری از زبان‌های گستره‌ی ایرانی و سامی نیز واژه‌ی گُرّ به معنی آتش رواج دارد. مال‌آگر به نوعی بیانگر سابقه‌ی فرهنگی‌زبانی ملایر است که در طی قرون اخیر دستخوش تغییر شده‌اند. تغییرات فرهنگی در بیشتر جمعیت‌های لک منطقه سبب گردیده که زبان ایلاتی چون زندهای پری و زنگنه‌ها نیز در روند تمایل به گونه‌های ناهمگون ریخت لُری‌واری به خود بگیرد.
شرح تصویر: صفحه ۲۲۵ کتاب توماس‌هربرت
نویسنده: دکتر داوود داوودی
#داود_داودی #ملایر #لکستان #زنگنه
#قوم_لک #همدان #صفویه #زند #آتش
▶ @Behmard60042
ملایر در غرب کشور یک ناحیه‌ی مهم تاریخی در حدفاصل همدان، تویسرکان، نهاوند، بروجرد، شازند و خنداب است. سابقه و دلیل نامگذاری این ناحیه چندان روشن نیست. دستیابی به معنای ملایر بر اساس معدود اسناد برجای مانده امکان‌پذیر است. برخی منابع اینترنتی بدون ذکر منبع، واژه‌ی ملایر را تغییر یافته‌ی مله‌آیر یا مله‌آگر به‌معنی گردنه‌ی آتش، و برخی نیز آن را تغییر یافته‌ی مال‌آیر یا مال‌آگر به‌معنی خانه‌ی آتش دانسته‌اند.
در خصوص این‌که کدام وجه‌تسمیه می‌تواند منطبق بر واقعیت باشد باید علاوه بر خوانش درست معدود اسناد تاریخی، آشنایی کاملی با سابقه‌ی فرهنگی ناحیه داشته باشیم.
توماس هربرت که در سال ۱۶۲۸ میلادی، یک سال پیش از مرگ شاه‌عباس اول صفوی از راه دریا وارد ایران شده بود، در کتابی با عنوانِ کلیِ سفر به آفریقا و آسیا که در سال ۱۶۷۷ به‌چاپ رسیده‌است به تشریح و ذکر برخی از جای‌نام‌های ایران و همچنین ترسیم نقشه‌ای اقدام کرده‌است که می‌توان آن را یکی از کهنترین نقشه‌‌های ایران دانست که توسط اروپایی‌ها تهیه شده‌است.
هربرت دو مسیر ارتباطی از اصفهان تا بغداد را با ذکر مکان‌ها و مسافت‌های بینابین توضیح داده‌است.
یکی از مسیرها با عبور از تعدادی مکان یا قصبه به Laccary (لکستان) واقع در پری-زنگنه می‌رسد که در حدفاصل شازند، بروجرد، ملایر و خنداب قرار دارد. علت اشتهار این ناحیه به لکستان حضور جمعیت‌های لک به‌ویژه زندها و زنگنه‌ها بوده‌است که توسط شاه‌عباس از شرق ماهیدشت کوچانده شده بودند. هربرت در ادامه‌ی مسیر به سمت بغداد بلافاصله پس از لکستان از ناحیه‌ای با نام Corbet در حدود ملایر امروزی نام می‌برد. این جای‌نام در واقع نوشتار لاتین و نه‌چندان دقیق گُرّبیت است. گربیت واژه‌ای دو سیلابی‌ست. سیلاب اول یا گُرّ به معنی آتش و سیلاب دوم یا بیت که ریشه‌ی سامی دارد به‌معنی خانه یا مکان و در مجموع به آتشکده گفته‌اند. بیهقی نیز در میانه‌های قرن ۶ ه.ق از آتشکده با عنوان عربی بیت‌النار یاد کرده‌است.
لذا بهتر است ملایر را تغییر یافته‌ی مال‌آگر بدانیم که در زبان لکی به‌معنی خانه‌ی آتش است. از طرفی در بسیاری از زبان‌های گستره‌ی ایرانی و سامی نیز واژه‌ی گُرّ به معنی آتش رواج دارد. مال‌آگر به نوعی بیانگر سابقه‌ی فرهنگی‌زبانی ملایر است که در طی قرون اخیر دستخوش تغییر شده‌اند. تغییرات فرهنگی در بیشتر جمعیت‌های لک منطقه سبب گردیده که زبان ایلاتی چون زندهای پری و زنگنه‌ها نیز در روند تمایل به گونه‌های ناهمگون ریخت لُری‌واری به خود بگیرد.
شرح تصویر: صفحه ۲۲۵ کتاب توماس‌هربرت
نویسنده: دکتر داوود داوودی
#داود_داودی #ملایر #لکستان #زنگنه
#قوم_لک #همدان #صفویه #زند #آتش
▶ @Behmard60042
دوستان‌بهمرد «وَناویَل🌲»
📆 Sticker
درود دوستان 🔥
پیروز باشید و برقرار 🔥
دهم بهمن ماه 🔥
روز کشف #آتش 🔥
توسط هوشنگ شاه پیشدادی 🔥
و نامگذاری آن به شادی پیدایش آتش
به #جشن_سده و پایان چله‌ی زمستان
بر تمامی شما عزیزان
و مردم سرفراز ایرانزمین خجسته
و پیروز باد 🔥🔥🔥🍃
ارادتمند همگی شما نگاهبانان مهر
#بهمرد_هرمزدیار
؛✾࿐༅☃️🔥☃️༅࿐✾
#کانال‌دوستان‌بهمرد #سرونویها
❄️ @Behmard60042
✾࿐༅☃️🔥⛄️༅࿐✾
پیروز باشید و برقرار 🔥
دهم بهمن ماه 🔥
روز کشف #آتش 🔥
توسط هوشنگ شاه پیشدادی 🔥
و نامگذاری آن به شادی پیدایش آتش
به #جشن_سده و پایان چله‌ی زمستان
بر تمامی شما عزیزان
و مردم سرفراز ایرانزمین خجسته
و پیروز باد 🔥🔥🔥🍃
ارادتمند همگی شما نگاهبانان مهر
#بهمرد_هرمزدیار
؛✾࿐༅☃️🔥☃️༅࿐✾
#کانال‌دوستان‌بهمرد #سرونویها
❄️ @Behmard60042
✾࿐༅☃️🔥⛄️༅࿐✾
دوستان‌بهمرد «وَناویَل🌲»
📆 Sticker
درود دوستان 🔥
پیروز باشید و برقرار 🔥
دهم بهمن ماه 🔥
روز کشف #آتش 🔥
توسط هوشنگ شاه پیشدادی 🔥
و نامگذاری آن به شادی پیدایش آتش
به #جشن_سده و پایان چله‌ی زمستان
بر تمامی شما عزیزان
و مردم سرفراز ایرانزمین خجسته
و پیروز باد 🔥🔥🔥🍃
ارادتمند همگی شما نگاهبانان مهر
#بهمرد_هرمزدیار
#کانال‌دوستان‌بهمرد « وَناویَل »
▶ @Behmard60042 👈🇯🇴🇮🇳
پیروز باشید و برقرار 🔥
دهم بهمن ماه 🔥
روز کشف #آتش 🔥
توسط هوشنگ شاه پیشدادی 🔥
و نامگذاری آن به شادی پیدایش آتش
به #جشن_سده و پایان چله‌ی زمستان
بر تمامی شما عزیزان
و مردم سرفراز ایرانزمین خجسته
و پیروز باد 🔥🔥🔥🍃
ارادتمند همگی شما نگاهبانان مهر
#بهمرد_هرمزدیار
#کانال‌دوستان‌بهمرد « وَناویَل »
▶ @Behmard60042 👈🇯🇴🇮🇳
◀️ چهارشنبه سوری(۱)
#آتش
#جشن_سوری
#چهار_شنبه_سوری
🔥یک رشته از جشن های تیره های گوناگون آریایی ها، جشن های آتش است. منظور از جشن های آتش، جشن هایی است که با افروختن آتش جهت سور و سرور و شادمانی آغاز و اعلام می شد. چهارشنبه سوری یکی از جشن های آتش ایرانیان در پیشانی جشن نوروز است و چنین می نماید که از روزگاران بسیار کهن در ایران زمین بر پا می شده است و با مراسمی درباره فروشی ها یا ارواح نیک درگذشتگان در پیوند باشد.
🔥این جشن، جشنی است ملی و مردمی که ایرانیان در شب واپسین چهارشنبه سال با آداب، رسم ها و آیین های ویژه ای چون روشن کردن آتش و پریدن از روی آتش، به پیشباز بهار می رفتند.
🔥 البته باید اشاره شود که اطلاق چهارشنبه سوری به این جشن کهن از امور و نامگذاری های تازه است و از این جشن کهن برای نخستین بار با نام "جشن سوری" در کتاب تاریخ بخارا یاد شده است، که منصور پسر نوح سامانی این جشن را برگزار کرد.
🔥 چهارشنبه سوری( که معمولا چارشمبه سوری تلفظ می شود )، واپسین چهارشنبه سال خورشیدی است. این شب به نام های محلی گوناگونی از جمله گول چارشمبه ( اردبیل)، گولَه گولَه چارشمبه ( گیلان) ، کُله چوارشمبه ( کردستان)، چوارشمه کُلی( قروه در نزدیکی سنندج) و چارشمبه سرخی( اصفهان) نیز مشهور است.
🔥 واژه چهارشنبه سوری از دو واژه "چهارشنبه" که نام یکی از روزهای هفته است و "سوری" درست شده است. گروهی از پژوهشگران واژه سوری را به سور ( به معنی جشن و ضیافت) نسبت داده و آن را به معنای بزم در نظر می گیرند.
🔥 گروهی دیگر از پژوهشگران که معقول تر هم به نظر می رسد، "سور" را ریختی دیگر از واژه سرخ می دانند و بر این باورند که این جشن را از آن جهت سوری گفته اند که عنصر اصلی مراسم آن، افروختن آتش سرخ بوده است.
🔥 در نزد ایرانیان، آتش نماد پاکی و پاک کنندگی و از میان برنده ی آلودگی بوده، در این روز مردم به گرد آوردن بوته مشغول می شدند و آتش بزرگی می افروختند و از روی آن می پرند و در هنگام پریدن می خوانند :" زردی من از تو، سرخی تو از من" این جمله نشانگر مراسمی برای پاکسازی است که واژه سوری نیز به آن اشاره دارد.
🔥به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی، زردی، سستی، بیماری، رخوت زمستانی و مشکلاتشان را بگیرد و به جای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد، تا سال نو را با آسودگی و شادی آغاز کنند. البته باید توجه داشت که رسم پریدن از روی آتش سنت زرتشتی نیست، چنین می نماید که این رسم پس از اسلام به آن افزوده شده باشد.
🔥دکتر بهرام فره وشی در این باره می نویسد که:
" در روزگار ساسانیان به دور این آتش شادی و پایکوبی می کردند و هیچ گاه از روی آن نمی جستند زیرا جستن از روی آن بی حرمتی به آتش مقدس بود و می توان پنداشت که هفت یا سه بار در برابر هر توده آتش خم می شدند و آیین نیایش به جای می آوردند و سپس در کنار آن به شادی می پرداختند."
#کانال‌دوستان‌بهمرد « وَناویَل »
▶ @Behmard60042 👈🇯🇴🇮🇳
#آتش
#جشن_سوری
#چهار_شنبه_سوری
🔥یک رشته از جشن های تیره های گوناگون آریایی ها، جشن های آتش است. منظور از جشن های آتش، جشن هایی است که با افروختن آتش جهت سور و سرور و شادمانی آغاز و اعلام می شد. چهارشنبه سوری یکی از جشن های آتش ایرانیان در پیشانی جشن نوروز است و چنین می نماید که از روزگاران بسیار کهن در ایران زمین بر پا می شده است و با مراسمی درباره فروشی ها یا ارواح نیک درگذشتگان در پیوند باشد.
🔥این جشن، جشنی است ملی و مردمی که ایرانیان در شب واپسین چهارشنبه سال با آداب، رسم ها و آیین های ویژه ای چون روشن کردن آتش و پریدن از روی آتش، به پیشباز بهار می رفتند.
🔥 البته باید اشاره شود که اطلاق چهارشنبه سوری به این جشن کهن از امور و نامگذاری های تازه است و از این جشن کهن برای نخستین بار با نام "جشن سوری" در کتاب تاریخ بخارا یاد شده است، که منصور پسر نوح سامانی این جشن را برگزار کرد.
🔥 چهارشنبه سوری( که معمولا چارشمبه سوری تلفظ می شود )، واپسین چهارشنبه سال خورشیدی است. این شب به نام های محلی گوناگونی از جمله گول چارشمبه ( اردبیل)، گولَه گولَه چارشمبه ( گیلان) ، کُله چوارشمبه ( کردستان)، چوارشمه کُلی( قروه در نزدیکی سنندج) و چارشمبه سرخی( اصفهان) نیز مشهور است.
🔥 واژه چهارشنبه سوری از دو واژه "چهارشنبه" که نام یکی از روزهای هفته است و "سوری" درست شده است. گروهی از پژوهشگران واژه سوری را به سور ( به معنی جشن و ضیافت) نسبت داده و آن را به معنای بزم در نظر می گیرند.
🔥 گروهی دیگر از پژوهشگران که معقول تر هم به نظر می رسد، "سور" را ریختی دیگر از واژه سرخ می دانند و بر این باورند که این جشن را از آن جهت سوری گفته اند که عنصر اصلی مراسم آن، افروختن آتش سرخ بوده است.
🔥 در نزد ایرانیان، آتش نماد پاکی و پاک کنندگی و از میان برنده ی آلودگی بوده، در این روز مردم به گرد آوردن بوته مشغول می شدند و آتش بزرگی می افروختند و از روی آن می پرند و در هنگام پریدن می خوانند :" زردی من از تو، سرخی تو از من" این جمله نشانگر مراسمی برای پاکسازی است که واژه سوری نیز به آن اشاره دارد.
🔥به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی، زردی، سستی، بیماری، رخوت زمستانی و مشکلاتشان را بگیرد و به جای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد، تا سال نو را با آسودگی و شادی آغاز کنند. البته باید توجه داشت که رسم پریدن از روی آتش سنت زرتشتی نیست، چنین می نماید که این رسم پس از اسلام به آن افزوده شده باشد.
🔥دکتر بهرام فره وشی در این باره می نویسد که:
" در روزگار ساسانیان به دور این آتش شادی و پایکوبی می کردند و هیچ گاه از روی آن نمی جستند زیرا جستن از روی آن بی حرمتی به آتش مقدس بود و می توان پنداشت که هفت یا سه بار در برابر هر توده آتش خم می شدند و آیین نیایش به جای می آوردند و سپس در کنار آن به شادی می پرداختند."
#کانال‌دوستان‌بهمرد « وَناویَل »
▶ @Behmard60042 👈🇯🇴🇮🇳