Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ترانه میتوان وباید
خواننده آیدا جباری
تقدیم به تمام براندازان
#ایران
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
خواننده آیدا جباری
تقدیم به تمام براندازان
#ایران
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
جشن پیروزی فوتبال عالیه جای حبیب خالیه
شب ۲۵خرداد تا صبح جشن پیروزی فوتبال در بسیاری از شهرهای ایران برگزار شد و شهرهای مختلف میهن شاهد شادی و پایکوبی مردم ایران بهویژه جوانان بهعلت پیروزی تیم فوتبال بر مراکش در مسابقات جام جهانی فوتبال در روسیه بودند.
تصاویر شادی مردم از پیروزی تیم فوتبال همان شعر و شعارها و نواهایی را که در میان اعراب خوزستان برانگیخته بود، در ساری و آمل و بابل و شهرهای شرقی کشور و استانهای غربی مملکت داشت. نوای شادی سراسری در تمامی گستره ایران با تمامی تنوعاتش.
دیشب ورزش و شادی حاصل از نتیجه یک مسابقه فوتبال، فرصتی شد تا مردم در شادمانه لحظههای یک پیروزی، یک صدا نام ایران را فارغ از مزاحمتهای آخوندی صدا بزنند، آن نام را «دم» بگیرند و سرخوشانه آواز بخوانند، سرود میهنی ای ایران ای مرز پر گهر را حتی در متروهای سنپترز بورگ سر بدهند و دختر و پسر در ورزشگاه و خیابانهای اطراف آن، بدون «کلهمزاحم»هایی به اسم پاسدار و نیروی انتظامی و اراذل و اوباش لباس شخصی، شادی خود را با صدای بلند و بدون دلهره و ترس از دستگیر شدن، کتک و زندان، فریاد بزنند. آرم خرچنگنشان آخوندی را از وسط پرچم خوش رنگ ایران در آورده و همان پرچم دیرین را بالای سرشان بچرخانند، بوق بزنند، پایکوبی کنند، به یکدیگر تبریک بگویند و... برای دقایقی در ذهن و عین از جهنم آخوندی فاصله بگیرند.
یاد کاپیتان حبیب خبیری بخیر
در جای جای لحظات آن شادی و شور، البته بودند ایرانیانی که خاطره کاپیتان بزرگ تیم ملی فوتبال ایران، حبیب خبیری را گرامی داشتند که در ۳۱خرداد سال ۱۳۶۳ به دست دژخیمان خمینی به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران اعدام شد. پیروزی فوتبال ایران در ۲۵خرداد در جام جهانی درست یک هفته مانده به سالگرد شهادت حبیب به دست آمد. جوان محجوب امجدیه و بازیکن ریز نقش اما اعجوبه میدانهای فوتبال در سالهای پایانی دهه ۵۰ و سالهای ابتدایی دهه ۶۰ بود. فوتبالیست بزرگ و گرانقدری که نه تنها پیشتاز تیمش در لحظات حساس بازیهای بینالمللی بود بلکه پیشتاز رزم آزادی در مبارزه با پاسداران جهل و جنایت آخوندی هم بود. قهرمان بزرگی که در اقتدا به جهانپهلوان تختی، ورزش و نامآوری را سرمایهیی برای احقاق حقوق و آزادیهای مردمش کرد، در این راه پای فشرد، ایستادگی کرد و تا پای جان از آزادی مردمش دفاع کرد آنچنان که سرانجام خمینی دژخیم دستور داد قلب پاکش را آماج گلولههای پاسداران قرار دهند.
از حبیب این روزها تصویری از گل زیبایش در استادیوم کویت به تیم ملی آن کشور باقیمانده و یادی از آزادگی و آزادیخواهیش و راهی که در تاریخ معاصر ایران پیش پای ورزشکاران میهن کشود.
حبیب خبیری کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران که سالگرد شهادتش به دست دژخیمان خمینی به جرم هواداری از مجاهدین یک هفته بعد از جشن پیروزی فوتبال ایران در اولین بازی در جام جهانی روسیه است
حبیب خبیری کاپیتان که سالگرد شهادتش به دست دژخیمان خمینی یک هفته بعد از جشن پیروزی فوتبال ایران در اولین بازی در جام جهانی روسیه است.
عالیه!عالیه! جای حبیب...
حبیب خبیری سال ۵۸کاپیتان تیم ملی ایران شد. پست تخصصیش بک چپ بود. اما واقعاً یه آچار همه کاره تیم بود. او فوتبال را از زمینهای خاکی تهران شروع کرد به سرعت به عضویت تیم فوتبال همای تهران در آمد و به سرعت پست ثابتی در این تیم را به خودش اختصاص داد: بک چپ!
مجاهد خلق حسن نایب آقا ملیپوش فوتبال ایران در جام جهانی آرژانتین در خرداد ۱۳۵۷همرزم و همبازی حبیب قهرمان در تیم همان بود. حسن نایبآقا که گل دیدنیاش به تیم ملی کوبا در المپیک، خود را در خاطره فوتبال دوستان جای داده، در مورد حبیب گفته: حبیب نابغه فوتبال ایران در آن سالها بود. در آن سالها بهترین باز یکن آسیا بود، با دو پا بازی میکرد و با اینکه قدی کوتاه داشت اما با اندامی ورزیده، یک هرکول کوچک را تداعی میکرد که از هر درگیری تن به تنی پیروز بیرون میآمد!
حبیب در گذر ایام و با دیدن صحنههای سیاه فقر در گوشه و کنار میهن، بیآن که سیاسی باشد، سیاسی شد! بهعلت فقر مردمش پی برد و کمر به اصلاح آن بست، در جریان انقلاب پس از آشنایی با تمامی جریانهای سیاسی آنروزگار سرانجام گمشدهاش را یافت و به مجاهدین خلق پیوست تا روزی که در مرداد سال ۶۲دستگیر و پس از شکنجهها و فشارهای بسیاری که برای درهم شکستن او جلوی دوربینهای تلویزیون خمینی بهعمل آمد، سرانجام در ۳۱خرداد سال ۶۳تیرباران شد.
رسانههای رژیم حتی در مرور تاریخچه فوتبال ایران با رذالت و دنائت تمام اعدام حبیب این قهرمان ملی را جزء افتخارات خود میآوردند که یک نمونه مشمئز کننده آن را در زیر میبییند:
#ایران
#فوتبال
#جام جهانی
#روسیه
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
شب ۲۵خرداد تا صبح جشن پیروزی فوتبال در بسیاری از شهرهای ایران برگزار شد و شهرهای مختلف میهن شاهد شادی و پایکوبی مردم ایران بهویژه جوانان بهعلت پیروزی تیم فوتبال بر مراکش در مسابقات جام جهانی فوتبال در روسیه بودند.
تصاویر شادی مردم از پیروزی تیم فوتبال همان شعر و شعارها و نواهایی را که در میان اعراب خوزستان برانگیخته بود، در ساری و آمل و بابل و شهرهای شرقی کشور و استانهای غربی مملکت داشت. نوای شادی سراسری در تمامی گستره ایران با تمامی تنوعاتش.
دیشب ورزش و شادی حاصل از نتیجه یک مسابقه فوتبال، فرصتی شد تا مردم در شادمانه لحظههای یک پیروزی، یک صدا نام ایران را فارغ از مزاحمتهای آخوندی صدا بزنند، آن نام را «دم» بگیرند و سرخوشانه آواز بخوانند، سرود میهنی ای ایران ای مرز پر گهر را حتی در متروهای سنپترز بورگ سر بدهند و دختر و پسر در ورزشگاه و خیابانهای اطراف آن، بدون «کلهمزاحم»هایی به اسم پاسدار و نیروی انتظامی و اراذل و اوباش لباس شخصی، شادی خود را با صدای بلند و بدون دلهره و ترس از دستگیر شدن، کتک و زندان، فریاد بزنند. آرم خرچنگنشان آخوندی را از وسط پرچم خوش رنگ ایران در آورده و همان پرچم دیرین را بالای سرشان بچرخانند، بوق بزنند، پایکوبی کنند، به یکدیگر تبریک بگویند و... برای دقایقی در ذهن و عین از جهنم آخوندی فاصله بگیرند.
یاد کاپیتان حبیب خبیری بخیر
در جای جای لحظات آن شادی و شور، البته بودند ایرانیانی که خاطره کاپیتان بزرگ تیم ملی فوتبال ایران، حبیب خبیری را گرامی داشتند که در ۳۱خرداد سال ۱۳۶۳ به دست دژخیمان خمینی به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران اعدام شد. پیروزی فوتبال ایران در ۲۵خرداد در جام جهانی درست یک هفته مانده به سالگرد شهادت حبیب به دست آمد. جوان محجوب امجدیه و بازیکن ریز نقش اما اعجوبه میدانهای فوتبال در سالهای پایانی دهه ۵۰ و سالهای ابتدایی دهه ۶۰ بود. فوتبالیست بزرگ و گرانقدری که نه تنها پیشتاز تیمش در لحظات حساس بازیهای بینالمللی بود بلکه پیشتاز رزم آزادی در مبارزه با پاسداران جهل و جنایت آخوندی هم بود. قهرمان بزرگی که در اقتدا به جهانپهلوان تختی، ورزش و نامآوری را سرمایهیی برای احقاق حقوق و آزادیهای مردمش کرد، در این راه پای فشرد، ایستادگی کرد و تا پای جان از آزادی مردمش دفاع کرد آنچنان که سرانجام خمینی دژخیم دستور داد قلب پاکش را آماج گلولههای پاسداران قرار دهند.
از حبیب این روزها تصویری از گل زیبایش در استادیوم کویت به تیم ملی آن کشور باقیمانده و یادی از آزادگی و آزادیخواهیش و راهی که در تاریخ معاصر ایران پیش پای ورزشکاران میهن کشود.
حبیب خبیری کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران که سالگرد شهادتش به دست دژخیمان خمینی به جرم هواداری از مجاهدین یک هفته بعد از جشن پیروزی فوتبال ایران در اولین بازی در جام جهانی روسیه است
حبیب خبیری کاپیتان که سالگرد شهادتش به دست دژخیمان خمینی یک هفته بعد از جشن پیروزی فوتبال ایران در اولین بازی در جام جهانی روسیه است.
عالیه!عالیه! جای حبیب...
حبیب خبیری سال ۵۸کاپیتان تیم ملی ایران شد. پست تخصصیش بک چپ بود. اما واقعاً یه آچار همه کاره تیم بود. او فوتبال را از زمینهای خاکی تهران شروع کرد به سرعت به عضویت تیم فوتبال همای تهران در آمد و به سرعت پست ثابتی در این تیم را به خودش اختصاص داد: بک چپ!
مجاهد خلق حسن نایب آقا ملیپوش فوتبال ایران در جام جهانی آرژانتین در خرداد ۱۳۵۷همرزم و همبازی حبیب قهرمان در تیم همان بود. حسن نایبآقا که گل دیدنیاش به تیم ملی کوبا در المپیک، خود را در خاطره فوتبال دوستان جای داده، در مورد حبیب گفته: حبیب نابغه فوتبال ایران در آن سالها بود. در آن سالها بهترین باز یکن آسیا بود، با دو پا بازی میکرد و با اینکه قدی کوتاه داشت اما با اندامی ورزیده، یک هرکول کوچک را تداعی میکرد که از هر درگیری تن به تنی پیروز بیرون میآمد!
حبیب در گذر ایام و با دیدن صحنههای سیاه فقر در گوشه و کنار میهن، بیآن که سیاسی باشد، سیاسی شد! بهعلت فقر مردمش پی برد و کمر به اصلاح آن بست، در جریان انقلاب پس از آشنایی با تمامی جریانهای سیاسی آنروزگار سرانجام گمشدهاش را یافت و به مجاهدین خلق پیوست تا روزی که در مرداد سال ۶۲دستگیر و پس از شکنجهها و فشارهای بسیاری که برای درهم شکستن او جلوی دوربینهای تلویزیون خمینی بهعمل آمد، سرانجام در ۳۱خرداد سال ۶۳تیرباران شد.
رسانههای رژیم حتی در مرور تاریخچه فوتبال ایران با رذالت و دنائت تمام اعدام حبیب این قهرمان ملی را جزء افتخارات خود میآوردند که یک نمونه مشمئز کننده آن را در زیر میبییند:
#ایران
#فوتبال
#جام جهانی
#روسیه
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
چرا ایران نهایتاً با ترامپ مذاکره خواهد کرد؟
ترجمه بخشی از مقاله ای از زلمای خلیلزاد سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در روزنامه واشنگتن پست ۲۶ خرداد ۱۳۹۷
https://www.washingtonpost.com/…/heres-what-trump-should-…/…
زلمی خلیلزاد، سفیر پیشین آمریکا در سازمانملل، در تحلیلی پیرامون آینده سیاست جدید واشنگتن درمورد ایران، مینویسد که حکومت تهران نهایتاً گزینه گفتوگو با دولت ترامپ را انتخاب خواهد کرد.
خلیلزاد در مقالهای که روز ۲۳ خردادماه در روزنامه واشنگتنپست منتشر شده، نوشته است:
با خروج دولت ترامپ از برجام و سخنرانی پمپئو، برخی از این سیاست جدید و سخت آمریکا درقبال ایران استقبال کردند و برخی نیز آن را با نگرانی مورد انتقاد قرار دادند. منتقدان، این سیاست را در راستای جنگ و تغییر رژیم میبینند و برخی دیگر آن را غیرواقعی میخوانند؛ درصورتیکه درواقع این سیاست، بخت پیروزی دارد. آنچه که بسیاری در این باره نادیده گرفتهاند، اعلام آمادگی دولت ترامپ برای انجام مذاکره با تهران، همزمان با فشار آوردن بر آن، ازطریق تحریمهای گسترده است.
حتی در نطق مایک پمپئو خطاب به ایران آمده بود که «به دیپلماسی ما نسبتبه کرهشمالی نگاه کنید» که اشارهای به آمادگی برای مذاکره همهجانبه با آنها برای حلوفصل همه مسائل مورد اختلاف است.
در این مقاله آمده است که تاکتیکهای فشار آمریکا علیه ایران، در آینده نزدیک قادر به سرنگونکردن رژیم آن کشور و یا به زانو در آوردن آن نیست؛ اما توانایی آوردن آنها به میز مذاکره را دارد.
خلیلزاد در توضیح این مسأله مینویسد: «نخست اینکه اگرچه ممکن است دولتهای اروپایی از تصمیم ترامپ در ترک برجام دلآزرده باشند، اما شرکتهای آنها هرگز بهخاطر منافع محدود خود در ایران، مقابل تحریمهای آمریکا نخواهند ایستاد.
دوماً، ایران رفتن بهسوی توسعه برنامه هستهای خود را با خطر از دست دادن حمایت اروپا و تهدید نظامی آمریکا همراه میبیند.
و سوماً اینکه ایران نهایتاً هرگونه محاسبه سیاسی برای گام بعدی خود را برمبنای تأثیرات استراتژی آمریکا میسنجد.
اکنون مشخص نیست که تحریمهای جدید آمریکا تا چه اندازه بر اقتصاد ضعیف ایران اثر خواهد گذاشت؛ اما قدر مسلم، آن را ضعیفتر و از سرمایهگذاری خارجی محروم خواهد کرد. تأثیرات مخرب تحریمها و مقابله با شبهنظامیان هوادار ایران در منطقه،دو گزینه تشدید اعمال یا عقبنشینی از آنها را دربرابر ایران قرار خواهد داد. و این درحالی است که هرگونه تشدید سیاست ایران، به بحرانهای داخلی در آن کشور، بالا گرفتن تضادهای جناحها و نهایتاً شورش و آشوب داخلی ختم خواهد شد. ایران حتی احتمالاً در حال حاضر هم در آستانه یک انقلاب است.
با این حال، رهبری آن کشور از مذاکره مستقیم با آمریکا پرهیز میکند. اما با اوجگیری مشکلات اقتصادی و فشارهای داخلی و بینالمللی، راه چارهای جز آغاز گفتوگو نخواهد داشت. رفتن بهسوی گزینه تحمل مخارج سیاستهای کنونی و حتی ریسک جنگ، از مواردی است که ایران بهسختی توان رویارویی با آن را داشته باشد».
# آمریکا
#ایران
#برجام
#تحریم
#مذاکره
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
ترجمه بخشی از مقاله ای از زلمای خلیلزاد سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در روزنامه واشنگتن پست ۲۶ خرداد ۱۳۹۷
https://www.washingtonpost.com/…/heres-what-trump-should-…/…
زلمی خلیلزاد، سفیر پیشین آمریکا در سازمانملل، در تحلیلی پیرامون آینده سیاست جدید واشنگتن درمورد ایران، مینویسد که حکومت تهران نهایتاً گزینه گفتوگو با دولت ترامپ را انتخاب خواهد کرد.
خلیلزاد در مقالهای که روز ۲۳ خردادماه در روزنامه واشنگتنپست منتشر شده، نوشته است:
با خروج دولت ترامپ از برجام و سخنرانی پمپئو، برخی از این سیاست جدید و سخت آمریکا درقبال ایران استقبال کردند و برخی نیز آن را با نگرانی مورد انتقاد قرار دادند. منتقدان، این سیاست را در راستای جنگ و تغییر رژیم میبینند و برخی دیگر آن را غیرواقعی میخوانند؛ درصورتیکه درواقع این سیاست، بخت پیروزی دارد. آنچه که بسیاری در این باره نادیده گرفتهاند، اعلام آمادگی دولت ترامپ برای انجام مذاکره با تهران، همزمان با فشار آوردن بر آن، ازطریق تحریمهای گسترده است.
حتی در نطق مایک پمپئو خطاب به ایران آمده بود که «به دیپلماسی ما نسبتبه کرهشمالی نگاه کنید» که اشارهای به آمادگی برای مذاکره همهجانبه با آنها برای حلوفصل همه مسائل مورد اختلاف است.
در این مقاله آمده است که تاکتیکهای فشار آمریکا علیه ایران، در آینده نزدیک قادر به سرنگونکردن رژیم آن کشور و یا به زانو در آوردن آن نیست؛ اما توانایی آوردن آنها به میز مذاکره را دارد.
خلیلزاد در توضیح این مسأله مینویسد: «نخست اینکه اگرچه ممکن است دولتهای اروپایی از تصمیم ترامپ در ترک برجام دلآزرده باشند، اما شرکتهای آنها هرگز بهخاطر منافع محدود خود در ایران، مقابل تحریمهای آمریکا نخواهند ایستاد.
دوماً، ایران رفتن بهسوی توسعه برنامه هستهای خود را با خطر از دست دادن حمایت اروپا و تهدید نظامی آمریکا همراه میبیند.
و سوماً اینکه ایران نهایتاً هرگونه محاسبه سیاسی برای گام بعدی خود را برمبنای تأثیرات استراتژی آمریکا میسنجد.
اکنون مشخص نیست که تحریمهای جدید آمریکا تا چه اندازه بر اقتصاد ضعیف ایران اثر خواهد گذاشت؛ اما قدر مسلم، آن را ضعیفتر و از سرمایهگذاری خارجی محروم خواهد کرد. تأثیرات مخرب تحریمها و مقابله با شبهنظامیان هوادار ایران در منطقه،دو گزینه تشدید اعمال یا عقبنشینی از آنها را دربرابر ایران قرار خواهد داد. و این درحالی است که هرگونه تشدید سیاست ایران، به بحرانهای داخلی در آن کشور، بالا گرفتن تضادهای جناحها و نهایتاً شورش و آشوب داخلی ختم خواهد شد. ایران حتی احتمالاً در حال حاضر هم در آستانه یک انقلاب است.
با این حال، رهبری آن کشور از مذاکره مستقیم با آمریکا پرهیز میکند. اما با اوجگیری مشکلات اقتصادی و فشارهای داخلی و بینالمللی، راه چارهای جز آغاز گفتوگو نخواهد داشت. رفتن بهسوی گزینه تحمل مخارج سیاستهای کنونی و حتی ریسک جنگ، از مواردی است که ایران بهسختی توان رویارویی با آن را داشته باشد».
# آمریکا
#ایران
#برجام
#تحریم
#مذاکره
#جوانان_برانداز
#قیام
#سرنگونی
#آزادی
Washington Post
The Washington Post - Breaking news and latest headlines, U.S. news, world news, and video - The Washington Post
Breaking news, live coverage, investigations, analysis, video, photos and opinions from The Washington Post. Subscribe for the latest on U.S. and international news, politics, business, technology, climate change, health and wellness, sports, science, weather…