کانال بازنگری

سیری‌ناپذیری نفس

امیر ترکاشوند ۱۴۰۰/۱۰/۱۸

سخنان امام خمینی در باره سیری‌ناپذیری نفس آدمی که ۱۵ تیر ۱۳۵۹ ایراد شد را همان موقع از طریق تلویزیون شنیدم و به خوبی در خاطرم مانده؛ امروز به یاد آن افتادم؛ در اینترنت جستجو کردم و متن آن سخنان را یافتم که با هم مرور می‌کنیم:

《حیوان ... طعمه که‌‎ ‌‏دستش آمد و شکمش سیر شد دیگر نمی‌خواهد یک عده از حیوانات را استثمار کند و‌‎ ‌‏تحت سلطه در آورد.‏ این انسان است که سیر نمی‌شود؛ این انسانی است که هواهای نفسانیه‌اش آخر ندارد،‏ چنانچه یک مملکت را به او بدهند، دنبال یک مملکت دیگر است، آن مملکت را هم‌‎ ‌‏که گرفت دنبال یکی دیگر است. اینطور نیست که حدود داشته باشد آمال انسان. هرچه‌‎ ‌‏که یافت دنبال اینی است که آنی که نیافته او را هم بیابد. انسان اگر به حال خودش باشد در‌‎ ‌‏شهوت غیرمتناهی است آمالش و در غضب هم غیرمتناهی است و در حس سلطه‌جویی‌‎ ‌‏هم غیرمتناهی است. شما گمان نکنید که اگر منظومۀ شمسی را تمامش را یک انسانی به‌‎ ‌‏دست بیاورد باز بنشیند که خوب بس است، می‌گوید یک منظومۀ دیگری برویم ببینیم‌‎ ‌‏چه خبر است ...‏ هیچ چیز انسان را سیر نمی‌کند مگر اینکه تربیت بشود که با این تربیت به منتها سیری‌‎ ‌‏که در این سِیر آن منتها تمام چیزهایی است که انسان می‌خواهد، و آن رسیدن به کمال‌‎ ‌‏مطلق‌‏. به کمال مطلق اگر رسید این طمأنینه برایش حاصل می‌شود.‏ اطمینان قلوب به رسیدن به خداست، به غیر او هیچ آرام نیست قلوب ...》 (صحیفه امام ج ۱۲ ص ۵۰۴)

اینک این پرسش برایم پیش آمده که چرا امام خمینی با وجودی که به تازگی حکومتِ سرزمین ایران را به دست آورده بود،
دو ماه و نیم پیش از این سخنان اخلاقی عرفانی، رسما از مردم سرزمین مجاورمان عراق و مشخصا از ارتشِ آن‌ها خواست که بر علیه حاکم‌شان قیام کنند؛ و لابد پس از پیروزی، تحت نفوذ سیاسی امام خمینی درآیند (همان نفوذی که امروز تا حدود زیادی برای جانشین وی محقق شده).
و یک سال پس از آن سخنرانی اخلاقی رسما شعار لزوم نابودی اسرائیل (که آزاری به مردم ایران نرسانده بود و تهدیدی علیه جمهوری اسلامیِ نوپای‌مان نبود) را سر داد:《ما از اوّلی که در این امور و در این نهضت وارد شدیم، یکی از مسائل مهم ما این بود که اسرائیل باید از بین برود》 (۲ شهریور ۱۳۶۰ ج ۱۵ ص ۱۲۹) 《من امیدوارم که ملتهای این کشورهای اسلامی به این مسائل‌‎ ‌‏توجه کنند و ننشینند تا اینکه وقت بگذرد. امروز، روزی است که اگر با هم قیام کنند،‌‎ ‎اسرائیل بکلی از بین خواهد رفت》 (۲۳ خرداد ۱۳۶۱ ج۱۶ ص ۳۳۰)

درست است که اسرائیل تهدیدی برای ایران و نظامش نبود ولی امام خمینی نگاه اُمتی و جهان اسلامی داشت و چون اسرائیل را غاصبِ یکی از بلاد مسلمین می‌شمرد پس بر خود فرض می‌دانست که به عنوان "ولیّ امر مسلمین جهان"، تمام ملل و دول اسلامی را بر علیه اسرائیل بسیج کند.
بله درست خواندید: ولی امر مسلمین جهان. ایشان و پیروانش و نیز قانون اساسیِ حکومتش او را رهبر تمام بلاد اسلامی می‌دانستند و به عبارت دیگر حوزه و قلمرو اختیارات وی را دربرگیرنده همه مناطق مسلمان‌نشین می‌دانستند و می‌دانند، و شگفت آن‌که هنگام به کار بردن این عنوان در حق او، کسی پیدا نشد که به ما پیروان و به نویسندگان قانون اساسی و به خودِ امام خمینی درس اخلاقِ خودش را پس دهد و از گسترش قدرتِ رو به تزاید پرهیز دهد.

عراق و فلسطین و کلّ جهان اسلام، تازه آغاز راه است چه، مطابق جهاد ابتدایی که با غلظت هر چه تمام‌تر در تمام متون فقهی آمده، رهبر جهان اسلام (ولی امر مسلمین جهان) وظیفه دارد یک به یک کشورهای نامسلمان را فتح کند تا پرچم اسلام در سراسر زمین از غرب تا شرق به اهتزار درآید. ردپای این توسعه‌طلبی را همچنین می‌توان از تعبیر "رهبر انقلاب جهانی اسلام" که در قانون اساسی و در حق ولی‌فقیه به کار رفته به دست آورد. انقلاب، خود را در آن گسترشِ حکومت، مأذون از سوی امام غایب می‌داند زیرا ولیّ‌فقیه را نایب او، و دغدغه حکومت را زمینه‌سازی و فراهم‌سازیِ ظهور او می‌داند.

گیرم به نیابت از مهدی چند کشور به زیر نفوذمان درآیند و حتی پرچم حکومت اسلامی بر فراز تل‌آویو به اهتزاز درآید؛ گیرم که با زمینه‌سازی‌مان مهدی آمد و او (طبق قرائت داعشی از ظهور) با فتح تمام سرزمین‌ها و قاره‌ها پرچمش را بر پُشته‌های پر ز کشته در پکن و واشنگتن و مسکو و سیدنی و لندن و ریاض و کیپ‌تاون و رم و مادرید و توکیو به اهتزاز درآورد و حکومت واحد جهانی را مغول‌وار (یا جادووار و بی‌کُشته) تحت رهبری خود به وجود آورد؛ خب که چه!؟ آخرش چه؟ آیا به اطمینان قلوب می‌رسیم؟ یا نه، مَثَل خواهیم شد برای استادان اخلاق بعدی تا بگویند استاد اخلاق هم باشی باز ممکن است به همین بلا دچار شوی

https://t.me/baznegari/759

.