✳️ والدین کُرهای چگونه بر روی رفتار فرزندشان در #فضای_مجازی نظارت میکنند؟
🔹در سال ۲۰۱۵ دولت #کره_جنوبی نرم افزاری به نام «کلانتر هوشمند» را برای حفاظت از کودکان و نوجوانان در مقابل #آسیبهای_مجازی و محتوای غیراخلاقی و خطرناک منتشر کرد. نصب این نرم افزار بر روی همه گوشیها و تبلتهای کودکان و نوجوانان (تا سن ۱۹ سال) توسط شرکتها اجباری بود.
🔸این نرم افزار لیستی از سایتها و کلمات را «فیلتر» میکرد (مثلا خودکشی ، بارداری و فرار از خانه و ...). پدر و مادر میتوانستند از طریق آن هر لحظه بچه را چک کنند (مکان، جستجوها، تماسها و پیامکها و نرم افزارهای نصب شده) و حتی در کنترل گوشی دخالت کنند مثلا یک نرم افزار را حذف کنند
🔹بدون این نرم افزار گوشی کار نمیکرد. این کار دولت مخالفانی هم داشت. مخالفان میگفتند کودکان و نوجوانان حق دارند حریم خصوصی داشته باشند و باید به مرور مثل دنیای واقعی در معرض خوب و بد دنیای مجازی هم قرار بگیرند و محدودیتها را پدر و مادر تصمیم بگیرند نه دولت
🔸از اولین باگهای این قانون این بود که فقط بر روی گوشیهای اندروید تولید کره قابل اجرا بود نه آیفون. مشکل دیگر که به مرور خودش را نشان داد بحث امنیت اطلاعات بود. این نرم افزار با حفرههای امنیتی میتوانست تبدیل به یک نرم افزار جاسوسی و سو استفاده از اطلاعات کودکان تبدیل شود
🔹چند ماه بعد با لو رفتن حفره امنیتی خطرناک، دولت از این قانون اجباری کوتاه اومد اما همچنان از استفاده والدین از نرم افزارهای حفاظت والدین حمایت میکند
🔸میگویند دو دلیل اصلی باعث اجرای این طرح شد: وجود همان فرهنگ سنتی خانواده مسلط (به سبک کرهای) و فرمانبری از پدر و مادر در بخش زیادی از جامعه و همچنین فرهنگ مقبولیت نسبی دولتی که در نقش پدر سخت گیر اما خیرخواه جامعه کره (یادگار دوران دیکتاتوری نظامی). البته مطمئن نیستم
🔹قانونی در کره است که برای ساعات بازی آنلاین محدودیت تعیین میکند و اگر سرویسها در آن ساعات به کاربران زیر ۱۹ سال سرویس بدهند مجازات میشوند و حتی ممکن است کلا از دسترس خارج شوند. / ebrahim
#ساسی_مانکن
🔺@barahoot_TV
🔹در سال ۲۰۱۵ دولت #کره_جنوبی نرم افزاری به نام «کلانتر هوشمند» را برای حفاظت از کودکان و نوجوانان در مقابل #آسیبهای_مجازی و محتوای غیراخلاقی و خطرناک منتشر کرد. نصب این نرم افزار بر روی همه گوشیها و تبلتهای کودکان و نوجوانان (تا سن ۱۹ سال) توسط شرکتها اجباری بود.
🔸این نرم افزار لیستی از سایتها و کلمات را «فیلتر» میکرد (مثلا خودکشی ، بارداری و فرار از خانه و ...). پدر و مادر میتوانستند از طریق آن هر لحظه بچه را چک کنند (مکان، جستجوها، تماسها و پیامکها و نرم افزارهای نصب شده) و حتی در کنترل گوشی دخالت کنند مثلا یک نرم افزار را حذف کنند
🔹بدون این نرم افزار گوشی کار نمیکرد. این کار دولت مخالفانی هم داشت. مخالفان میگفتند کودکان و نوجوانان حق دارند حریم خصوصی داشته باشند و باید به مرور مثل دنیای واقعی در معرض خوب و بد دنیای مجازی هم قرار بگیرند و محدودیتها را پدر و مادر تصمیم بگیرند نه دولت
🔸از اولین باگهای این قانون این بود که فقط بر روی گوشیهای اندروید تولید کره قابل اجرا بود نه آیفون. مشکل دیگر که به مرور خودش را نشان داد بحث امنیت اطلاعات بود. این نرم افزار با حفرههای امنیتی میتوانست تبدیل به یک نرم افزار جاسوسی و سو استفاده از اطلاعات کودکان تبدیل شود
🔹چند ماه بعد با لو رفتن حفره امنیتی خطرناک، دولت از این قانون اجباری کوتاه اومد اما همچنان از استفاده والدین از نرم افزارهای حفاظت والدین حمایت میکند
🔸میگویند دو دلیل اصلی باعث اجرای این طرح شد: وجود همان فرهنگ سنتی خانواده مسلط (به سبک کرهای) و فرمانبری از پدر و مادر در بخش زیادی از جامعه و همچنین فرهنگ مقبولیت نسبی دولتی که در نقش پدر سخت گیر اما خیرخواه جامعه کره (یادگار دوران دیکتاتوری نظامی). البته مطمئن نیستم
🔹قانونی در کره است که برای ساعات بازی آنلاین محدودیت تعیین میکند و اگر سرویسها در آن ساعات به کاربران زیر ۱۹ سال سرویس بدهند مجازات میشوند و حتی ممکن است کلا از دسترس خارج شوند. / ebrahim
#ساسی_مانکن
🔺@barahoot_TV
Telegram
Barahoot LINK
📎 @Barahoot_LINK