مانور یک هفته پانها، به ویژه #پانترکیسم، به جز مساله باکو_ارمنستان، روی #تنش_آبی درچند استان ایران هم بود.لازم است این مساله بازشود👇

درباره بحث #آب و #بحران_آب در کشور ما که از سوی پانها (از هر 4 دسته) بهانه تازیدن به اتحاد و همبستگی مردم ایران شده باید مسیری که به اینجا و امروز انجامیده عمیقا شکافته شود

پیشتر در چند فرسته(پست) به بحران و #جنگ_آب در دهه کنونی خورشیدی اشاره شد و اینکه سازمان های جهانی، بحران آب را در شکل جنگ آبی برای سال 2030تا 2035 پیش بینی کرده اند یعنی بازه 9 تا 14 سال آینده و در این پیش بینی ها، کشورهایی که توانسته اند شیر فلکه آبی در یک منطقه با بارشهای محدود را در دست بکیرند برنده میدان خواهند بود، که در غرب آسیا مشخصا #ترکیه (در تهدید و تحدید منابع آبی #ایران، #عراق، #سوریه این شیر فلکه را به دست گرفته است) و از آنسو هم #اسراییل درتهدید منابع آبی 4 همسایه اش

در ایران، ما بی تعارف و بی چشم پوشی از واقعیت تلخ در جریان، با #بحران_مدیریت در چنددهه ناشی از سکته بزرگی که از #انقلاب و #جنگ تحمیلی نابرابر داشتیم روبرو شدیم؛ سیل مهاجرت نخبگان و کاربلدان صنعتی و مدیریتی در دهه 60 خورشیدی که شاید شمارشان به چند هزار نفر نمی رسید، اما همین چند هزار نفر، عصاره و چکیده و شیرازه نظام آموزشی_تربیتی_برنامه ریزی کلان ایران در 5 دهه پیش از آن (از 1310) بودند.

برای پیشران و پیشبرد توده بیست میلیونی، همان چند هزار #مدیر خبره و کاربلد در زمینه صنعت، تجارت، اقتصاد، سیاست، محیط زیست، میراث فرهنگی، هنر و ... کافی است. هر یک از این #مدیران کلان، دامنه اثرگذاری و پوشش چندصدهزار تا چندین میلیون نفر پیرامون خود را دارند. هر یک از این مدیران، میراث و سرمایه گرانبهای انسانی جامعه پیرامونش است برای پیشبرد آرمان ها، آرزوها و ایده آلها و درخواستهای جمعی که سود و نفع کوتاه مدت و بلندمدت آن برای همه اجتماع مشترک با آن مدیر خواهد بود نه تنها بخشی کوچک و خاص

اکنون که ایران تجربه 4 دهه ای پس از آن دو سکته بزرگ انقلاب و جنگ را داشت که دست اندازهایی جدی در راه حرکت ملت ایران و استفاده از سرمایه های انسانی اش بود؛ هنوز فرصت دارد با استفاده از نخبگان دلسوز کشور، میراث تلخ بجامانده از این شکاف مدیریتی را اصلاح کند.
امروز بحران اب در هر 4 گوشه ایران (حتی #مازندران پربارش و #آذربایجان سرسبز و #چهارمحال_بختیاری #لرستان) ناشی از آن میراث 4 دهه ای است در عدم استفاده از مدیران برجسته و مسلط به مساله مدیریت آب

بحران آب، تنها یکی از بحران های گریبانگیر ملت ما در دهه آغازین سده 15 خورشیدی است. بحران هوا، بحران غذا(تامین برای 80 میلیون)، بحران اشتغال، بحران مهاجرت نخبگان، بحران مسکن، بحران ازدواج، بحران فرسایش خاک، بحران آلودگی آبهای روان، بحران زباله،پسماند و شیرابه های سمی!!!
اگر بحران آب در ایران را به شکل بخشی و مقطعی تنها محدود به یک قسمت از ایران (مثلا کشمکش میان اصفهان و چهارمحال بختیاری) ببینیم و یا به شکل یک "تک پازل" بدون دیدن بحران های موازی و همپای آن که در بالا گفته شد؛ راه به خطا برده ایم

این همان کاری است اتاق فکرهای #پانها انجام می دهند. آنها با محدود کردن یک ابر بحران #کشوری و سراسری به یک ریز بحران منطقه ای و #محلی، مساله را کاملا شخصی و محدود به خود کرده، پس از این شخصی سازی و محدودسازی مساله، تمام المانها و نمادها و افکار موذیانه و سویه دار خود را ریز به ریز وارد بستر تفسیر آن مساله و بحران می کنند؛ و صد در صد در پایان همان راه حل پلشت و دروغین همیشگی خود را پیش پای ملت می گذارند که؛ حالا که حقتان ضایع شده، این بخاطر استیلای قومی خاص بر شما بوده و بیایید به تفکرات #ضد_اتحاد_ایرانی بپیوندید تا با هم برای جدایی مبارزه کنیم!

یعنی همه هنر پانها و 'تجزیه طلب ها در این است که بستر واقعی و معنای کلان برای تفسیر و تبیین دلایل هر مساله را چنان مخدوش کنند که گاهی مخاطب دچار سردرگمی شود در تشخیص میان واقعیت و مجاز، راست و دروغ!
درحالیکه ریشه همه بحران های ده گانه ای که امروز گریبانگیر توده ایرانی است؛ استفاده نکردن از نخبگان و کاربلدان واقعی در هر صنف و زمینه و بخش بوده، از سایز کلان و کشوری گرفته تا سایز محلی و این هیچ ربطی به استیلای قومی و مرکزگرایی ندارد. آنچه پانها پیشنهاد میدهند نه تنها راه حل نیست، بلکه حمام خون بزرگی است برای #سلاخی_ملت_ایران و هزار برابر کردن بحران ها

10 سال می شود که پژوهشگران دلسوز محیط زیست ایران هشدار جدی "تنش آبی"، "بحران فرونشست زمین"، "خطرات طرحهای انتقال آب" را داده اند و راه حل هم پیرامون "تغییر اساسی اندیشه مدیریت آب در حاکمیت ایران" بوده است، اما با بی توجهی و گاه توهین و تهمت همراه شده اند درحالیکه امروز بر همگان روشن شد آن هشدار سالهای دهه 90خورشیدی چقدر دلسوزانه و میهنی بود


ادامه در پیام بعد👇

☝️ادامه پیام بالا

دلسوزان و نخبگان کشور بارها در این یک دهه گذشته هشدار داده اند که، #صنایع آب بر و پرمصرف در ایران در مناطق خشک و کم آب به هیچ روی نباید توسعه داده شوند و اگر هم در گذشته (از زمان پهلوی تا امروز) این توسعه غلط و نامتوازن انجام شده، باید سریعا تا هنور اندکی فرصت هست تغییر کاربری و مکان داده شوند و به کرانه های آبی ما مثل خلیج پارس برده شوند.

طرحهای گسترش #کشاورزی باید بشدت محدود و تغییر کند و برای هر استان متناسب با داشته های طبیعی بستر آبی آن تنظیم شود نه جابجا کردن آب از استانهای مجاور! این طرحهای ویرانگر #انتقال_آب برای توسعه صنعتی و کشاورزی، نه فقط #اصفهان نیمه خشک، بلکه #آذربایجان سرسبز را هم به خشکی کشانده و محصول انباشت مدیریت غلط و غیرملی آب از دوره سازندگی #رفسنجانی (پس از جنگ تحمیلی) و اوج آن در دوره #احمدی_نژاد با طرحهای پوپولیستی مردم فریبانه برای جلب نظر روستاییان و شهرهای کوچک بود! نابودی خاک و بسترهای طبیعی آب فقط برای مشتی رای و هواداری بیشتر یا رضایت لابی های خاص صنعت و کشاورزی؟؟!!

افزون بر اینها باید سیستمهای به روز و مدرن آبیاری و کشت بهینه که بسیار در مصرف آب صرفه جویی می کنند به سرعت و به عنوان #اولویت_ملی جایگزین شکل کشاورزی سنتی شوند. امروز کشورهای پیش-رو با مکانیزه کردن و علمی سازی کشاورزی، هم با هدررفت آبهای سطحی مبارزه کرده اند هم شیوه های ابیاری را بسیار بهره ور و کم مصرف کرده اند

80% هدر رفت آب سرزمین ایران در بخش کشاورزی و صنعت است! این عددی بسیار بسیار بزرگ و نشانه عدم همسویی توسعه صنعتی و کشاورزی در این 3 دهه اخیر با نیازها و مشکلات آبی ایران و علم روز بوده است. همان نبود مدیران خبره و آینده نگر و هوشیار در جایگاه تصمیم سازی کلان برای #مدیریت_آب کشور.

از آنسو تنش آبی و فرونشست زمین حتی #شمیران و #تهران و #کرج را که کشاورزی شان تقریبا نابود شده است (برخلاف آنکه قرنها کشاورزی و آب کافی و خاک حاصلخیز داشته اند)، به دلیل انباشت وحشتناک جمعیت، در معرض خطرات بزرگ گذاشته است. این جمعیت بیش از توان اقلیمی و زیستی دو استان #تهران و #البرز است به گونه ای که تقریبا یک چهارم جمعیت ایران در این دو استان متراکم شده اند، که بجز تبعات سخت زیست محیطی، تبعات تلخ انسانی اجتماعی و حتی امنیتی دارد! اگر خدای ناکرده برای تهران و کرج رخدادی تخریبی پیش آید، کل کشور دچار بحران می شود چون 20 میلیون از جمعیت کشور اینجا متمرکز شده اند!

برخلاف آنچه #پانها ادعا دارند که، همه امکانات و منافع برای #مرکز است و فارسها!!! باید گفت اتفاقا قلب ایران که تهران و کرج باشد امروز با جمعیت بزرگی از مهاجران استانهای سراسر ایران که جویای کار و خدمات هستند پرشده است و اتفاقا این انباشت کاملا به زیان این بخش کشور شده و آسیب های بزرگی بر اقلیم زیبا و آب و هوا و امنیت این دو استان وارد کرده است؛ پس مدیریت فعلی اصلا در زمین منافع تهران و البرز بازی نکرده است، بلکه برعکس، آسیبهای بزرگ جبران ناپذیری بر پیکره این دو استان زیبای جنوب البرز زده، ضمن اینکه حتی امکانات شهری ساخته شده در تهران و کرج حتی پاسخگوی نیمی از این خیل جمعیت نیست یعنی این انباشت امکانات هم به آن شکلی که پانها ادعا می کنند نیست و بسیار بسیار کمتر از نیاز ساکنان اینجا است

پاسخ پانها، قومگرایان و تجزیه طلبان در سوءاستفاده از بحران آب در ایران باید مستدل و دقیق و باتوجه به #تبیین_کامل و بازشدن ابعاد مساله از گذشته تاامروز و توجه به سایز کلان بحرانی که سراسرکشور را گرفته، داده شود. توجه شود که #اسراییل هم اتفاقا با اشراف به مسایل آبی ایران و جاسوسی که توسط برخی از داخل کرده بود، کاملا به نقاط فوران این تنشها آگاه بوده است. پیام ویدیویی چندسال پیش #نتانیاهو خطاب به مردم ما درباره مدیریت آب، حکایت روشنی از این اشراف بود و نقشه سوءاستفاده از تنش های احتمالی در ایران👇
https://t.me/ban_Turkey/523

درواقع گزاره دقیق در پاسخ به پانها این است:
مشکلات ما ناشی از #سوء_مدیریت است(نبود مدیران خبره و کاربلد در راس برخی امور)، نه مدیریت مرکز-گرا و فارس-گرا و از این دست دروغهایی که تفکر عقب-مانده قبیله-ای آنرا ترویج می کند!

مثال نقض بزرگ این گزار غلط "مشکلات ما ناشی از مرکز گرا بودن" است، آن است که؛ "خود مرکز (تهران) الان دچار انباشت بحران هاست و خیلی از دارایی ها و داشته ها و مزایای زیستی و محیطی و فرهنگی و تمدنی و جغرافیایی اش نابود شده است بخاطر مهاجرت وسیع و انباشت توده"! در واقع #تهران_زیبا و قلب ایران مدرن امروز، روزهای سختی را میگذراند زیر بار چالش ها و فشارهای چندگانه و میراث طبیعی که در قرنهای گذشته حفظ کرده بود، با اینکه شاهراه جاده ابریشم ( #ری) بود، را در 3 دهه پیش از دست داده است و این خسارت بزرگ جبران ناپذیر است!


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
⛔️ @ban_Turkey