اگر توجه کنید به اسنادی که نشان می‌دهد لابی‌های صهیون داخل ایران و کاردارهای امور یهودیان ایران در دو سال آخر و به ویژه چندماه آخر سلطنت محمدرضاشاه پهلوی، چگونه باشتاب در حال بردن مخفیانه یهودیان ایران به اسراییل بودند و تلاش می‌کردند ردی از خود نگذارند (دقیقا انتقال مخفیانه، چون به‌ندرت از پروازهای مستقیم استفاده می‌کردند و به‌جایش پروازهای غیرمستقیم تهران-استانبول و... را می‌گرفتند حتی به شکل چارتر برای انتقال یهودیان)؛ آنوقت دیدگاهتان کلا به مساله مناسبات قدرت تغییر می‌کند

قبلا در ویدیوی #کاپلان نوشتم که مغزهای غربی-عبری از #ساخت_قدرت در ایران هراسان هستند، حال این ساخت قدرت به دست #شاهنشاهی باشد یا #جمهوری برای آنها در ماهیت مساله «لزوم تضعیف ایران» فرقی نمی‌کند.

اگرچه کاملا مخالف انگشت کردن در لانه زنبور و تحریک خطرآفرین‌ها هستم آن‌هم وقتی دست ما زیر سنگ سازمانها و مجامع جهانی است و به‌راحتی تحریم وضع می‌شود. مثلا نمونه رفتاری که #احمدی‌نژاد در برابر #اسراییل به ویژه در سخنرانی‌های خارج از ایران داشت بسیار آسیب‌زا و خطرناک و مایه اجماع جهانی علیه ایران عزیز شد!
شاید برای همین بود که #نتانیاهو در دور دوم ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد گفت: حضور فردی مثل او در قدرت ایران برای اسراییل نعمت است (چون با رفتار غلط و تندروی‌ها منافع اسراییل را تامین می‌کرد)

اما از آن‌سو یادمان باشد #شاه با اسراییل کج‌دارومریز می‌رفت، گرچه از #فلسطین هم دفاع می‌کرد، اما درظاهر روابط محترمانه با اسراییل را قویا حفظ می‌کرد، عاقبت چه شد؟