.
می پِئر ، پیرِ کِرات دارِ  مانُوسه

اُونِه سر تا پا جِه، غیرت وارِسِه

تا آخُر  خوشتَه رِ سر پا  بِدَشته

می پِئر ،   رازِ کِرات دارِ دانُوسه


برگردان :

پدرم مثل درخت پیر کِرات بود (در استقامت)
و مانند درختِ کِرات از سر تا پایش غیرت می‌بارید

تا آخرین نفس خودش رو سر پا نگه داشت
پدرم راز درخت کرات پیر را می‌دانست.

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
بلبل بِئدَه
ایمسال باهار
فَنچَر اَوالِه
خُوشتِه تُوکِه فوچَه

برگردان :
بلبل دید
امسال بهار
مریض احوال است
آواز نخواند.

واژگان :
بِئدَه = دید
فَنچَر اَوال = مریض احوال
تُوک = لب ، دهان
تُوکِه فُوچَه = دهانش را بست ، آواز نخواند

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

شعر محلی "وشنا بهار"

برگردان به فارسی:

۱- دل بلبل پر از غمه و نمیتونه برای عید آواز بخونه
امسال بهار سختی در پیش داریم ، دیگه مثل قدیم‌ها نیست.
۲- کوت کوتی (گیاه خوشبوی بهاری) خجالت میکشه جوانه بزنه و در بیاد. گل بنفشه احساس خفگی میکنه ، چه کسی از غصه‌اش خبر داره؟
۳- امسال حاجی فیروز لباس سیاهی همرنگ صورتش به تن کرده و دیگه دایره زنگی نمی‌زنه ، چون حس میکنه دنیا به آخر رسیده.
۴- عرق شرم ، شُر شر از پیشانیِ بهار میریزه (از غصه‌ی مردم) و شعر "تازه پینیک" (یکی از سروده‌های شهناز رضاپور) را همراه با مردم فقیر میخونه.
۵- پسته دیگه نمیخنده ، چون از حسرت بچه‌ها خبر داره. سبزی پلو و ماهی از گلوی آدم پایین نمیره
۶- اِی مِه ، بیا منو همراه خودت ببر تا با هم بدنبال عید بگردیم. آخه پروانه‌ی دلم ، مرتب بهانه‌ی عید رو میگیره
۷- دل مردم مثل نانِ کپک زده ، پوسیده. آدم بی‌غم ، از آرزوها و دل‌های سوخته‌ی مردم چی میدونه؟
۸- تکه‌های خُرد شده‌ی دلم ، مثل درختی تبر خورده می‌مونه
عیبی نداره ، بازم طاقت بیار ، دنیا همینطور نمی‌مونه.

اول فروردین ۱۴۰۲

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
سِنگ دانِه مُسان
دِلِه گُلَه بَنگِسی
چیلِه چیلِه صُودا
هَلَه می گوش دَرِه
تی دِل خُمِرِ هَمرَه با

برگردان :

مثل قلوه سنگ
به کوزه سفالی دلم خوردی
صدای خُرد شدن‌اش
هنوز در گوشم هست
دلت با کوزه‌گر بود

واژه‌ها :
مُسان= مانند
گُلِه = کوزه سفالی
چیلِه چیلِه = خُرد شدن
خُمِر = کوزه گر

گویش : ابریشم محله‌ی رامسر

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

دَسِ خط

شعر وَنِه دِلِه دُبو ، خودِه آغُوز
ریشه مُوقُب نِبَئشِه ، خودِه شاقُوز

وی دَسِ خط ، مُوردومِه رَ بُمانِه
بُشا پِئسی ، صُندوقِ دِل نُمانِه

سُروانُوزِه دِیبارِه یادگارِه
دُنُوموجِه پِئرِکِه پابِزارِه

قشنگِه لَئبَندِه گَبِه بُدانِه
بیجارِ سر ، رعنا رَ شعر بُوخانِه

حَشاگَرِه گُلَه وِگیرِه وی گب
تَش بَزِنِه یخ کولَه ، وی دِلِ تب

عِل نَقیَه باشتِه قُوزِه بمیرِه
وی حقِه از میشتی علی هِگیرِه

دَکِه اِمی عاشقِ جَکِ جِلِه
دُوَدِه تا سِماموس خوشتِه دِلِه

بیکَلِه هُولو دارِ بُن ، گرمِ آو
گُل بَزِنِه زِمینِه ، وازِه وی خاو

اِمیری خوانده گیریَه سَرهَدِه
دِلِ تورِ میلجَه ، یارِ پَرهَدِه

یالِ مَنگِه مُوسان هَندَه وَگِردِه
شب خُوسانِ دارِ دُمال بَگِردِه

زِمینِ قلبِ وُسونِه ضُماتی
کَس بِه کَسِه ، خُبی وَکِت کِساتی

وَرِگیرِه تِرمیَه تا خدا وَر
دردِه کولِه گیرِه ، بارِه دوا وَر

شعرِ رِدیف ، مُوردومِه غُصَه گونِه
دانِه خدا بِخَه چاکُنِه ، تونِه

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
قلم شلیک می‌کند
جوهر را
وقتی فکر
پُر می‌شود از گلوله‌ی شعر....

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
دیوِ اِنجیلِ تور گیریَه
هِچکی دانِه؟
گونی عاشق با !؟

برگردان به فارسی :

دلیلِ وحشی بودنِ
درخت انجیرِ دیوانه را
کسی می‌داند؟
فکر می‌کنی عاشق شده بود !؟

دیوِ اِنجیل : نوعی درخت انجیر وحشی

✍ #شهناز_رضاپور_رامسری
      #الست

🆔️ @Alast_R‌‌
🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
ایتا پیرا وَپُرسَم وقتِ غوره
بوگو رسمِ عزیز بوستَن چه جورِه؟

بَوردِه خُو سَرا می گوشِ نِزدیک
بوگوفتِه هر کی دوره ، چشمِ نوره

برگردان :

در فصل غوره از پیرمردی پرسیدم
که به من بگو رسم عزیز بودن چه طوریست؟

سرش را به نزدیکی گوشم آورد و گفت:
هر کس که دور باشه ، نور چشم هست

✍ #شیون_فومنی
🎙 #شهناز_رضاپور
      #الست

به مناسبت بیست و پنجمین سال درگذشت سعدی گیلان شیون فومنی. یادش گرامی.

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
صلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا؟
ببین تفاوتِ رَه کز کجاست تا به کجا!

دلم زِ صومعه بگرفت و خرقه‌ی سالوس
کجاست دیرِ مغان و شرابِ ناب کجا؟

چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را؟
سماعِ وعظ کجا؟ نغمه‌ی رباب کجا؟

📖 #حافظ
🎙 #شهناز_رضاپور
      #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
ایلمیلی دِل جُوری جِه، مُوردومِه رَ جوش کانِه
گالشِ دردِه دانِه ، همّه گبِه گوش کانِه

بَرمِه کانِه تِنهِکِه ،چُم وی رُخانِه آوِه
جیر محله غصِه آدُوم ،بابُوردِه چُمِ خاوِه...

برگردان :

دلِ ایلمیلی از آن بالا برای مردم نگران است
حرف همه را می‌شنود و از درد شان خبر دارد

در تنهاییِ خود گریه می‌کند و اشکِ چشمانش مانند رودخانه‌ای جاری می شود
و غصه‌ی مردم شهر ، خواب را از چشمانش می‌رُبایَد 

دلش مانند الک سوراخ سوراخ است
هنوز هم برای بدرغه ی رنگین کمان ، غمگنانه آواز سر می‌دهد

چقدر بد یُمنی در کار مردم افتاده
کوه ایلمیلی طاقت دیدنِ این همه گِره را ندارد

بادِ دیوانه با چهره ای زرد ، زوزه می‌کِشد
و مثل مار به خودش می‌پیچد ، انگار او هم از درد ایلمیلی خبر دارد

دست روی دلش نگذار که میترکد
همان دلی که همیشه برای فقر مردم می‌لرزد....

مجموعه کامل شعر و برگردان آن در کانال تلگرامی #آواز_قو به آدرس :
🆔️ t.me/Alast_R
✍ #شهناز_رضاپور
     #الست

🆔️ @Bahar_Narenj_99