رحمت حَق آب بُوَد
جُز که به پَستی نَرَوَد
خاکی و مَرحوم شَوَم
تا بَرِ رَحمان برسم

هیچ طبیبی ندهد
بی‌مرضی حَبّ و دوا
من هَمِگی دَرد شَوَم
تا که به درمان برسم

#غزل_مولانا

ای یار یگانه چند خُسبی؟
وی شاه زمانه چند خسبی؟

بشتاب مها که این شب قدر
آمد به کرانه چند خسبی؟
#غزل_مولانا

آن‌ها که ز ما خبر ندارند
گویند دعا اثر ندارد
خاموش که مشکلات جان را
جز دست خدای برندارد

#غزل_مولانا

جملۀ بی قراری ات از طلب قرار توست
طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت


#غزل_مولانا

هر خوشی که فوت شد از تو مباش اندوهگین

کو به نقشی دیگر آید سوی تو می دان یقین

#غزل_مولانا

ساعتی میزانِ آنی
ساعتی موزون این

بعد ازین میزانِ خود شو
تا شَوی موزونِ خویش


#غزل_مولانا

از این پَستی به سوی آسمان شو
روانت شاد بادا خوش روان شو

زِ شهر پُرتَب و لرزه بِجَستی
به شادی ساکن دارالاَمان شو

اگر شُد نقشِ تن، نقاش را باش
وگر ویران شد این تن، جمله جان شو

#غزل_مولانا

هر کی بفسرد برو سخت نماید حرکت
اندکی گرم شو و جنبش را آسان بین

چون تو سرسبز شدی سبز شود جمله جهان
اتحادی عجبی در عَرَض و اَبدان بین

#غزل_مولانا

آن بَخت کِه را باشد کایَد به لبِ جویی
تا آب خورَد از جو خودْ عکسِ قمر یابَد؟

هر کو سویِ شَمسُ الدّین از صِدْق نَهَد گامی
گَر پاش فروماند از عشق دو پَر یابد

#غزل_مولانا

اندر مصاف ما را در پیش رو سپر نی
وندر سماع ما را از نای و دف خبر نی

#غزل_مولانا

بِخواه ای دل، چه می‌خواهی؟
عَطا نَقْد است و شَهْ حاضر
که آن مَهْ رو نفرماید
که رو تا سالِ آینده

#غزل_مولانا

📘خدایت حاضر است و عطایش نقد. این تویی که غایبی؛ در غیبت چگونه می‌توانی از او برخوردار شوی؟ تو حاضر باش.
او خورشیدی است تابان؛ عطایش نور آگاهی و گرمای عشق. اما تو همچون کسی هستی که با چشمان بسته روبروی خورشید نشسته؛ تا زمانی که چشمت را باز نکنی نور خورشید را نمی‌بینی . چشمانت را بگشا، نورش را ببین و گرمایش را در آغوش بگیر. او حاضر است.

؟