و چون کار او بلند شد سخن او در حوصله اهل ظاهر نمی گنجید. حاصل، هفت بارش از بسطام به در کردند. شیخ می گفت: "چه بوده است؟" گفتند: "تو مردی بدی. تو را بیرون می کنیم." شیخ می گفت: "نیکا شهرا که بدش بایزید بود!"

نقل از تذکرة الاولیاء #عطار نیشابوری،تصحیح #شفیعی_کدکنی، انتشارات سخن، ۱۳۹۷ص ۱۶۵

شیخ یک بار به طُوس رسید. مَردُمان از شیخ اِستدعای مجلس کردند.
اِجابَت کرد.
بامداد در خانقاه استاد تخت بِنهادَند. مَردُم می آمد و می‌نشست.
چون شیخ بیرون آمد مُقریان قرآن برخواندند و مردم بسیار درآمدند، چنانک هیچ جای نبود.
مُعَرّف بر پای خاست و گفت: «خدایَش بیامُرزاد که هر کسی از آنجا که هست یک گام فَراتر آید.»
شیخ گفت: «و صَلّی الله علی مُحمّد و آله اجمَعین.»
و دست به روی فرو آورد و گفت: «هر چه ما خواستیم گفت، و همه پیغمبران بگفته‌اند، او بِگفت که
از آنچ هستید یک قَدَم فراتَر آیید.»
کلمه‌ای نگفت و از تخت فرو آمد و بَرین خَتم کرد مَجلس را.


📗گزیده از کتاب صوتی :
بوی دل خوشی، گزیده‌ی اسرارالتوحید
🖌گزینش و توضیح : محسن بابایی
🎙خوانِش و اجرای :زنده یاد پرویز بهرام
📚انتشارات معین،۱۳۹۲
📗 اصل متن در : اسرارالتوحید فی مقامات ابوسعید ابوالخیر، محمد بن منور، با تصحیح دکتر #شفیعی_کدکنی
📚انتشارات آگه-چاپ هفتم ۱۳۸۶،جلد اول ، ص ۲۰۰