#نامه_انتقادی_دکتر_احمد_فاطمی خطاب به #نماینده_مازندران_در_مجلس_خبرگان/
حضرت آیت اله:
#حاکمیت_در_ایران_ملوک_الطوایفی_نیست
حضرت آیت اله توکل
نماینده محترم مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری
با سلام و احترام؛
در سفر شیراز و در حال بازدید از پاسارگاد -آرامگاه ابدی کوروش بزرگ-بودم که از طریق فضای مجازی مطلبی به نقل از جنابعالی شنیدم که شگفت زده و متحیر شده ام. فرمودید: "از این به بعد اگر در بابل کنسرتی برگزار شود، تبعاتش بر عهده خود مسئولان است". و قبل از آن خاطر نشان کردید که: "اگر در قم کنسرتی را برگزار می کردند ما مسئله را دنبال می کردیم. قم جای این مسخره بازیها نیست". شگفتی حقیر بیش از آنکه راجع به مطالب معنونه باشد متوجه جایگاه حقیقی و حقوقی جنابعالی است. شما در قم شهره به استاد اخلاق هستید. همچنین به یمن قرار گرفتن در لیست امید که با درایت و هدایت مرحوم ایت اله هاشمی رفسنجانی و شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان بسته شد، منتخب مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری شده اید. در آن زمان همه ما در کنار اصلاح طلبان تلاش کردیم به اعتبار آن اشاره و لیست که حضرتعالی بعد از دو دوره ناکامی بعنوان نماینده خبرگان انتخاب شوید و بحمدالله این هدف محقق شد. اما هرگز فکر نمی کردیم آن آیت الهی که در قم استاد اخلاق است و در ذهن مان کاندیدایی با رنگ و بوی اعتدال ساخته بودیم، به یکباره زبان به تهدید بگشایند و ذهنیت ساخته و پرداخته ما را در هم فروریزند و اذهان را در شگفتی دو چندان غوطه ور سازند. حضرت آیت اله؛
قبل از هرچیز لازم می دانم متذکر این مطلب شوم که مسئله اول مردم ما، برگزاری یا عدم برگزاری کنسرت نیست اولویت اول مردم، بخصوص جوانان ما مسئله بیکاری، رکود اقتصادی، معیشت و سایر نابسامانی هاست و اگر فریادی هست باید در این حوزه ها تمرکز کرد. منتهی چون بدین نحو در موضوع کنسرت ورود فرمودید، به ناچار در این عرصه قلم زده ام.
جنابعالی خود بهتر می دانید که فقهای سلف و مجتهدین پیشین در خصوص موسیقی و به تعبیر نوین کنسرت و ... فتاوی و نظریات واحد و اجماعی نداشته اند و صد البته فقهای معاصر نیز فتاوی مختلفی در این خصوص ابراز داشته اند که به تبع، آن اجماع مبنی بر تکفیر موسیقی و یا ممنوعیت برگزاری کنسرت را ممتنع می سازد. هیچ تردیدی نیست که اجرای موسیقی و بر گزاری کنسرت باید در چارچوب موازین شرعی و عرفی و در حدود قوانین موضوعه جمهوری اسلامی باشد و هیچ انسان متدین و مسلمانی مراسم آلوده به گناه یا عدم رعایت موازین شرعی را نمی پسندد. ای کاش شما نیز با همین قید بیان مطلب می فرمودید. البته شما حق دارید بعنوان نظر شخصی و حد اکثر در حد یک نظریه فقهی اظهار نظر نمایید و حتی بنا به اجتهاد خود موسیقی و کنسرت را حرام اعلام کنید و آن وقت هیچ کس بر شما خرده نمی گرفت. اما جنابعالی در مقام یک مقنن قانون وضع نمودید و در مقام حاکم حکم صادر کردید و تهدید نمودید که اگر کنسرتی در بابل بر گزار شود چه خواهد شد. حضرت آیت اله؛
ما در یک کشوری با حاکمیت ملوک الطوایفی زندگی نمی کنیم که هرکسی ساز خود را بزند. ما یک رهبر، یک قانون اساسی، یک قوه مقننه، یک دولت و یک دستگاه قضایی داریم و به بیان دیگر با یک حاکمیت یکپارچه مواجه هستیم. مگر شهرستان بابل با دیگر شهرستانها چه تفاوتی دارد که در آنجا انواع کنسرت ها برگزار میشود ولی در بابل باید ممنوع شود. مگر اصفهان، رشت، تبریز، همدان و... حتی دیگر شهرهای مازندران مثل ساری، بابلسر، آمل، نور و... جزو کشور ایران زمین نیستند که در آن شهرستانها مردم بدون هیچ مانع و رادعی، اوقات فراغت شان را به انواع تفریحات سالم من جمله حضور در کنسرت های مختلف می گذرانند اما مردم شهرستان بابل باید از این حق قانونی محروم شوند؟
فراموش نکنیم که شهرستان بابل زایشگاه علما، فقها، اندیشمندان و پرورشگاه نخبگان و فرهیختگانی است که همچون ستارگان بر آسمان شهر و استان و حتی کشورمان می درخشند. چنین مردمی شایسته احترام هستند. احترام به افکار، عقاید و سبک زندگی شان و البته احترام به حق انتخاب شان و صد البته چگونگی گذراندن اوقات فراغت شان، مبادا با جزم اندیشی و بکارگیری زبان تهدید اوقات شان را تلخ کنیم و جوانان را از دین و روحانیت گریزان کنیم.
والعاقبه للمتقین -احمد فاطمی
@AhmadFatemi_ir
🅱 @babolshahreman
حضرت آیت اله:
#حاکمیت_در_ایران_ملوک_الطوایفی_نیست
حضرت آیت اله توکل
نماینده محترم مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری
با سلام و احترام؛
در سفر شیراز و در حال بازدید از پاسارگاد -آرامگاه ابدی کوروش بزرگ-بودم که از طریق فضای مجازی مطلبی به نقل از جنابعالی شنیدم که شگفت زده و متحیر شده ام. فرمودید: "از این به بعد اگر در بابل کنسرتی برگزار شود، تبعاتش بر عهده خود مسئولان است". و قبل از آن خاطر نشان کردید که: "اگر در قم کنسرتی را برگزار می کردند ما مسئله را دنبال می کردیم. قم جای این مسخره بازیها نیست". شگفتی حقیر بیش از آنکه راجع به مطالب معنونه باشد متوجه جایگاه حقیقی و حقوقی جنابعالی است. شما در قم شهره به استاد اخلاق هستید. همچنین به یمن قرار گرفتن در لیست امید که با درایت و هدایت مرحوم ایت اله هاشمی رفسنجانی و شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان بسته شد، منتخب مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری شده اید. در آن زمان همه ما در کنار اصلاح طلبان تلاش کردیم به اعتبار آن اشاره و لیست که حضرتعالی بعد از دو دوره ناکامی بعنوان نماینده خبرگان انتخاب شوید و بحمدالله این هدف محقق شد. اما هرگز فکر نمی کردیم آن آیت الهی که در قم استاد اخلاق است و در ذهن مان کاندیدایی با رنگ و بوی اعتدال ساخته بودیم، به یکباره زبان به تهدید بگشایند و ذهنیت ساخته و پرداخته ما را در هم فروریزند و اذهان را در شگفتی دو چندان غوطه ور سازند. حضرت آیت اله؛
قبل از هرچیز لازم می دانم متذکر این مطلب شوم که مسئله اول مردم ما، برگزاری یا عدم برگزاری کنسرت نیست اولویت اول مردم، بخصوص جوانان ما مسئله بیکاری، رکود اقتصادی، معیشت و سایر نابسامانی هاست و اگر فریادی هست باید در این حوزه ها تمرکز کرد. منتهی چون بدین نحو در موضوع کنسرت ورود فرمودید، به ناچار در این عرصه قلم زده ام.
جنابعالی خود بهتر می دانید که فقهای سلف و مجتهدین پیشین در خصوص موسیقی و به تعبیر نوین کنسرت و ... فتاوی و نظریات واحد و اجماعی نداشته اند و صد البته فقهای معاصر نیز فتاوی مختلفی در این خصوص ابراز داشته اند که به تبع، آن اجماع مبنی بر تکفیر موسیقی و یا ممنوعیت برگزاری کنسرت را ممتنع می سازد. هیچ تردیدی نیست که اجرای موسیقی و بر گزاری کنسرت باید در چارچوب موازین شرعی و عرفی و در حدود قوانین موضوعه جمهوری اسلامی باشد و هیچ انسان متدین و مسلمانی مراسم آلوده به گناه یا عدم رعایت موازین شرعی را نمی پسندد. ای کاش شما نیز با همین قید بیان مطلب می فرمودید. البته شما حق دارید بعنوان نظر شخصی و حد اکثر در حد یک نظریه فقهی اظهار نظر نمایید و حتی بنا به اجتهاد خود موسیقی و کنسرت را حرام اعلام کنید و آن وقت هیچ کس بر شما خرده نمی گرفت. اما جنابعالی در مقام یک مقنن قانون وضع نمودید و در مقام حاکم حکم صادر کردید و تهدید نمودید که اگر کنسرتی در بابل بر گزار شود چه خواهد شد. حضرت آیت اله؛
ما در یک کشوری با حاکمیت ملوک الطوایفی زندگی نمی کنیم که هرکسی ساز خود را بزند. ما یک رهبر، یک قانون اساسی، یک قوه مقننه، یک دولت و یک دستگاه قضایی داریم و به بیان دیگر با یک حاکمیت یکپارچه مواجه هستیم. مگر شهرستان بابل با دیگر شهرستانها چه تفاوتی دارد که در آنجا انواع کنسرت ها برگزار میشود ولی در بابل باید ممنوع شود. مگر اصفهان، رشت، تبریز، همدان و... حتی دیگر شهرهای مازندران مثل ساری، بابلسر، آمل، نور و... جزو کشور ایران زمین نیستند که در آن شهرستانها مردم بدون هیچ مانع و رادعی، اوقات فراغت شان را به انواع تفریحات سالم من جمله حضور در کنسرت های مختلف می گذرانند اما مردم شهرستان بابل باید از این حق قانونی محروم شوند؟
فراموش نکنیم که شهرستان بابل زایشگاه علما، فقها، اندیشمندان و پرورشگاه نخبگان و فرهیختگانی است که همچون ستارگان بر آسمان شهر و استان و حتی کشورمان می درخشند. چنین مردمی شایسته احترام هستند. احترام به افکار، عقاید و سبک زندگی شان و البته احترام به حق انتخاب شان و صد البته چگونگی گذراندن اوقات فراغت شان، مبادا با جزم اندیشی و بکارگیری زبان تهدید اوقات شان را تلخ کنیم و جوانان را از دین و روحانیت گریزان کنیم.
والعاقبه للمتقین -احمد فاطمی
@AhmadFatemi_ir
🅱 @babolshahreman
