کانال بابل شهر بهار نارنج

🔴🔴🔴 اهمیت میراث فرهنگی با آموزش

در ابتدا باید از تلاش‌های میراث و انجمن میراث شهرستان بابل و همچنین از شهردار محترم شهر بابل آقای حسین بیژنی سپاسگذار باشیم که تلاش‌های‌شان در حفظ و احیای میراث شهرمان برای نسل‌های آینده اهمیت دارد.

اهمیت حفظ میراث فرهنگی اعم از ملی و جهانی بر هیچ كس پوشیده نیست زیرا بناها و محوطه‌های تاریخی زبان خاموش تاریخ كهن این سرزمین هستند كه می توانند فضای روشنی از گذشته تاریخی مردمان را به آیندگان ارایه كنند.
این رویكرد در ایران كه در جمع پنج كشور برتر تاریخی جهان قرار دارد، آثار و محوطه های تاریخی متعددی را در جای جای خود داده است، اهمیت بیشتری می‌یابد.

باستان‌شناسان تعداد بناها و محوطه های تاریخی در ایران را حدود یك میلیون 200 هزار اثر و محوطه تاریخی می‌دانند كه قدمت برخی آنها به دوران پیش از تاریخ (بیش از یك میلیون سال) باز می گردد.
این آثار و بناها گاهی در دوره های تاریخی به فراموشی سپرده شده و ویران شدند و گاهی نیز از سرستیز و عناد بیگانگان به نحوی تخریب گشتند كه امروز تنها بقایای كوچكی از آنان روی تپه ها و محوطه های باستانی دیده می‌شود.
این مناطق تاریخی كه امروز زبان گویای تاریخ هستند، اهمیت بسزایی در كشف حقایق دوران گذشته دارند و به همین خاطر محوطه های تاریخی یكی از مناطق مورد علاقه باستان شناسان برای جست و جو در فرهنگ ها و آیین ها به شمار می رود به گونه ای كه كاوش های باستان شناسی بدون حضور و تفحص در محوطه ها و بناهای تاریخی معنایی ندارد
بناهای تاریخی شرح حالی از جنگ ها، فتوحات، وقایع مهم تاریخی، نوع زیست و معیشت مردم در طبقه های مختلف اجتماعی، پوشاك و حتی آیین های مردمی در اختیار كاوشگران قرار می‌دهد و به همین خاطر است كه صیانت از این محوطه ها كه امروزه یكی از مناطق گردشگر پذیر در اقصی نقاط جهان هستند، اهمیت ویژه می یابد.

با این حال هرقدر كه دولت ها و ملت ها در حفظ این محوطه های تاریخی اهتمام ورزند، اما نمی توان نقش مخرب بلایای طبیعی همچون زلزله و سیل را در تهدید این اماكن انكار كرد؛ تخریب هایی كه حتی گاهی موجب از دست رفتن همیشگی یك بنای تاریخی می شود.

گرایش جوامع شهری به سمت زندگی مدرن، تمامی شئون زندگی را متاثر ساخته و روابط انسان ها را در معرض تغییر جدی قرار داده است كه می توان به ساخت و ساز در حریم بناهای تاریخی و تحدید محوطه‌ها، تخریب كامل بنا به بهانه مالكیت آن اشاره كرد.
این موضوع بویژه درباره تخریب بناهایی كه مالكان خصوصی دارند، در ایران با مشكلات حقوقی بسیار همراه است و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری كشور به دلیل موانع قانونی چندان توان مقابله با این تخریب ها را ندارد
مدرنیته و انجام طرح های عمرانی از جمله ساخت سد، راه، استقرار صنایع، نوسازی بافت های تاریخی شهری، كشف معدن و ... نیز مخاطراتی هستند كه هر یك می توانند یك بنای تاریخی را در معرض نابودی قرار دهند.

هرچند قانونگذار، انجام فعالیت های عمرانی را منوط به دریافت مجوز به سازمان میراث فرهنگی كرده است اما در بسیاری از موارد حفظ بناهای تاریخی و حریم آن از سوی پیمانكاران عمرانی نادیده گرفته می شود و هر از گاهی خبر عبور مسیر خط آهن و یا یك راه جاده ای از یك محوطه تاریخی و یا تخریب یك تپه باستانی برای ایجاد زمین های كشاورزی به گوش می رسد.
هرچند محوطه سازی برای بناها و محوطه های تاریخی گاهی به تخریب نمای آن می انجامد اما با این حال بی توجهی به بنای تاریخی و عدم اهتمام به حفظ آن نیز می تواند بلای دیگری به جان یك محوطه تاریخی باشد و آن را به منطقه ای متروكه تبدیل كند كه حتی گردشگران نیز تمایلی برای تماشای آن نخواهند داشت.

'وندالیسم (تخریب گرایی)' محوطه های تاریخی معضل دیگری است كه بناهای تاریخی با آن رو به رو است و گردشگران با اقداماتی از جمله یادگار نویسی و ایجاد خراش میراث گذشتگان را به فنا می سپارند.

با وجود همه تهدیدهایی كه بر سر صیانت از میراث فرهنگی این كشور وجود دارد، آموزش عمومی بهترین گزینه ای است كه كارشناسان میراث فرهنگی برای مقابله با آن پیشنهاد می كنند زیرا هرچند قانون راهكارهایی را برای پیشگیری و مجازات تخریب كنندگان میراث فرهنگی در نظر گرفته اما به نظر می رسد كه ریشه كن كردن این رفتار نیازمند آگاه سازی افكار عمومی است.
آگاهی بخشی به مردم بویژه كودكان و نوجوانان در زمینه صیانت از میراث فرهنگی و مقابله با تخریب این اثار از روی جهالت از جمله اقدامات بلند مدتی هست که می تواند مسیر تخریب اثار فرهنگی را در بین افکار عمومی سد کند.

#محمد_درزی_کاسمانی
مدیر مسول موسسه فرهنگی هنری پینار بابل

✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️
«کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj

8.1K views16:01