مترسک: صندوق سه!
[سبز بیرون می‌آید.]
مترسک: شما هنوز هستید؟
سبز*: آه آه، مرهون عواطفم... کدام طرفید؟ نور چشمم را زد!
مترسک: چند وقته بیرون نیومدید؟
سبز: درون کجاست و بیرون کجا؟ خبر از من و ما نیست! می‌دانید، ما دانشمندان به سکوت و انزوا علاقه داریم.
مترسک: شما متولی خوبی هستید!
سبز: لوح و قلم! از طرفی مگه مشاغل متعدد اجازه‌ی عرض ارادت می‌ده؟ بنده الان در تمام زمینه‌های علمی، قضائی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، طبی ، دینی و بسیاری علوم کشف‌نشده صاحب کرسی هستم. تألیفات متعدد، پیروان بی‌شمار، دیگه فرصتی نمی‌مونه.
مترسک: آخرین کار شما؟
سبز: تاریخ باد می‌نویسم.
مترسک: پس شاید مایل باشید مدتی بیرون از صندوق زندگی کنید. مایل نیستید؟
سبز: بیرون از... آه، مگه زندگی بیرون از صندوق هم هست؟ بیرون از صندوق، در دنیای غریب بی‌پایان، گم‌گشته و سرگردان، چه باید بکنم؟ نه نه، این بدخواهی دشمنان است. مرا معاف کنید!


*سبز نماد مذهبیون است.



#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۵۲،۵۳



@baamanbekhaan

مترسک: خوبه، خوبه؛ همه راضی هستند. راستی یکی موند.
سرخ*: وضع بازار بسیار خوب است. همه‌چیز رو به ترقی است. پیشرفت می‌بارد. سفته و چک اعتبار خاصی پیدا کرده‌اند؛ اعتبارشان حتی از اعتبار خود آدمی بیشتر است. اقساط و وام‌‌های طویل‌المدت این عصر طلائی را بیش‌ازپیش درخشان کرده. بازار قالی عین بازار مویز است. ما خوشحالیم؛ چون سر و شکل سواری‌ها هر سال عوض می‌شود؛ یعنی درست وقتی که آدمی از قبل سیر شده...
مترسک: شکایتی ندارید؟
سرخ: نه قربان،
مترسک: ندارید؟ اینکه نمی‌شه.
سرخ: جسارت نمی‌کنم قربان.
مترسک: ولی بالاخره لازمه یه نفر شکایتی داشته باشه.
سرخ: ندارم قربان.
مترسک: به شما امر می‌کنم شکایتی بکنید.
سرخ: چشم قربان. الان قربان. بذارین فکر کنم قربان؛ ها... صافکاری خیابان‌ها!
مترسک: حرفشم نزنید. اون‌ تقدیر الهی است؛ کاری‌ش نمی‌شه کرد.
سرخ: همین‌طوره قربان. درسته قربان. عجب کورباطنم من که داشتم می‌افتادم توی دست‌انداز!


*سرخ نماد قشر مرفه است.


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۵۳



@baamanbekhaan

مترسک: اونا به صندوق‌هاشون عادت کرده بودن، و حالا حتی می‌شه گفت که علاقه‌مند شده‌ن. دلیلش هم اینه که سال‌ها بیرون نیومده‌ن. شایدم دیگه یادشون رفته که می‌شه بیرون اومد. بنابراین حالا دیگه می‌تونم یه خواب راحت بکنم. شیپور‌زن... های... شیپور خواب مرا بزن!


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۵۴


@baamanbekhaan

زرد: من از صندوقم بیزارم.
سبز: چرا آقا، مگر آنجا چه خبر است؟
زرد: فقط خفقان!


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۵۶



@baamanbekhaan

سرخ: منو بگو خیال می‌کردم تنها هستم.
سبز: آدمی با جهل خود تنهاست.


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۶۰



@baamanbekhaan

سبز: ما بیرون آمدیم چون دیگه طاقت صندوق‌هامونو نداشتیم. همین.
زرد: این کافی نیست. بعدش.
سبز: نمی‌فهمم.
زرد: ما باید دلیل قانع‌کننده‌ای برای حضورمون در اینجا پیدا کنیم.
سرخ: خوب التفات کردین؟ دلیل قانع‌کننده‌ای!
زرد: منطقیه که ما خواسته باشیم کاری بکنیم.
سرخ: چطوری می‌شه بی‌کار ایستاد؟
سبز: کم‌کم دارم به این موضوع علاقه‌مند می‌شم.
زرد: اصلاً همین کافی نیست؟
سرخ: چی؟
زرد: همین‌که فهمیدیم می‌شه کاری کرد.



#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۶۰،۶۱


@baamanbekhaan

سبز: چاره‌ای نیست جانم. اون (مترسک) خودش کار رو به اینجا رسوند. خواستِ نخواسته‌‌اش این بود که ما توی محیط تنگ آن صندوق‌ها بپوسیم... درحالی‌که ما به فضا و حرکت احتیاج داریم.
زرد: اون می‌خواد خودش جای ما فکر کنه؛ این قابل تحمل نیست!
سیاه: و تازه فکر هم نمی‌کنه.
سرخ: اون می‌خواد مجیزشو بگیم. پای کارهاش مهر بگذاریم!
سبز: تحسینش کنیم، براش قصیده بسازیم.
سرخ: باید بفهمه که ما گردن نمی‌ذاریم. باید بفهمه که ما کی بودیم و چی بودیم!
سیاه: مگه ما راست راستی کسی بودیم؟
سبز: بعضی از ما، البته!
زرد: از همین‌جا اعلام می‌کنم که ما برای حداقل زندگی می‌جنگیم.
سیاه: حداقل زندگی چیه؟
زرد: تنفس!



#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۶۸،۶۹


@baamanbekhaan

زرد: با فکر هرجور برگشتنی مخالفم.
سبز: با‌این وجود می‌شه صندوق‌ها را دوباره ساخت.
سرخ: می‌شه، ولی دیگه اون اولی نیست. این‌دفعه تنگ‌تره، خفه‌تر، شاید یه قفل ده‌منی هم به درش!
سبز: حق با شماست. بی‌فایده‌ست.


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۸۵


@baamanbekhaan

#آخرین_برش_از_متن_کتاب 📖

سبز: به‌نظر شما ما قبلاً همدیگر رو دیده بودیم؟
زرد: نمی‌دونم.
سبز: ولی بعید نیست.
زرد: پس یعنی ما این‌قدر عوض شدیم؟ این‌قدر که اصلاً همدیگر رو نشناسیم؟
سرخ: چی باعث شده که ما این‌قدر عوض بشیم؟
سیاه: این صندوقا.
زرد: این صندوقا که به ما تحمیل شده.
سیاه: باید همه‌شو بشکنیم.
سرخ: آره، باید کاری بکنیم.


#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۸۶


@baamanbekhaan

‍ #گزیده‌ی_منتخب📖


سبز: چاره‌ای نیست جانم. اون (مترسک) خودش کار رو به اینجا رسوند. خواستِ نخواسته‌‌اش این بود که ما توی محیط تنگ آن صندوق‌ها بپوسیم... درحالی‌که ما به فضا و حرکت احتیاج داریم.
زرد: اون می‌خواد خودش جای ما فکر کنه؛ این قابل تحمل نیست!
سیاه: و تازه فکر هم نمی‌کنه.
سرخ: اون می‌خواد مجیزشو بگیم. پای کارهاش مهر بگذاریم!
سبز: تحسینش کنیم، براش قصیده بسازیم.
سرخ: باید بفهمه که ما گردن نمی‌ذاریم. باید بفهمه که ما کی بودیم و چی بودیم!
سیاه: مگه ما راست راستی کسی بودیم؟
سبز: بعضی از ما، البته!
زرد: از همین‌جا اعلام می‌کنم که ما برای حداقل زندگی می‌جنگیم.
سیاه: حداقل زندگی چیه؟
زرد: تنفس!



#چهار_صندوق
#بهرام_بیضایی
#انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
ص۶۸،۶۹

@baamanbekhaan