📌مرگ یا به قتل رسیدن ابراهیم رئیسی معلوم بود که جنگ پنهان جناح‌های قدرت را علنی می‌کند. انتخابات، حتا به شدت مهندسی شده‌اش، برای حکومت ارزان‌ترین مبارزه بین جناحی ست دو منفعت دارد اول این که می‌توانند به کشورهای خارجی پُز دمکراتیک بدهند دوم این که می‌توانند مردم را شقه شقه کنند و با ارزشی کردن انتخابات پای حماقت و شرافت را به میان بکشند و گروهی از مردم به گروه دیگر توهین کنند. شورای نگهابان با گزینش گاه بسیار مضحک چینشی را تدارک می‌بیند که همه‌ی باندها و جناح‌ها بتوانند نماینده‌ی ضعیف شده‌ی خود را در آن بیابند. به‌طور مشخص در این مقطع خاص که پس از خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» با رمز ژینا مهسا امینی فاصله مردم و حکومت به بالاترین حد خود رسیده است و حکومت برای معاملاتش با غرب نیاز به نزدیکی بیشتر با مردم دارد انتخابات حتا مهندسی شده‌اش می‌تواند به داد حکومت برسد.
اما آیا می‌توان مردمی را که در انتخابات شرکت می‌کنند به احمق و بی‌شرف تقسیم کرد!؟ یا باید دید که چرا مردم دوباره در انتخابات شرکت می‌کنند تا بین قاتل و قاتل‌تر یکی را انتخاب کنند؟ به نظرم دلیل جلوی چشمان است. اکثریت مردم ماجراجو و آرمان‌خواه نیستند صاحب فرزند نمی‌شوند که با شاخ گاو دراندازند و جنازه‌ی عزیزانشان را بردوش کشند. مردم به دنیا می‌آید تا زنده‌گی کنند. زنده‌گی شرافت‌مندانه داشته باشند و در جامعه‌یی قانون‌مند که قانونش را می‌توان تغییر دارد و اصلاح کرد زنده‌گی کنند و وقتی چنین کاری ممکن نیست دل به دریا می‌زنند تا انقلاب کنند و دیدیم در خیزش انقلابی اخیر اکثریت مردم حضور داشتند و در خارج از کشور بی‌نظیرترین راه‌پیمایی‌ها را ترتیب دادند اما متاسفانه به دلیل تفرقه و تشدد در مخالفان و فشار و سرکوب حکومت در داخل کشور و تحریک روحیه دیکتاتوری‌طلب در برخی از مخالفان در داخل و خارج موجب شد برخی از مردم مستاصل دوباره به صندوقی که می‌دانند حکم تابوت را برایشان دارد روی بیاورد. مردم ایران را سرزنش نکنیم آنان اکنون در بدترین شرایط زنده‌گی هستند هر روزنه وُ سوراخی می‌تواند برای‌شان به قدر نفسی زنده‌گی بیاورد. خود را سرزنش کنیم و تلاش کنیم افراد تفرقه‌انداز و هوچی‌گران را از جمع خود برانیم و دست به سازماندهی و تشکیل جبهه‌ی فراگیر مردمی بزنیم. مطمئن باشید هر کس حتا اگر پزشکیان که ظاهرا بیشترین زاویه را با قدرت مسلط فعلی دارد برنده این انتخابات شود باز مدتی دیگر نمی‌تواند به وعده‌های‌اش عمل کند. کسانی که به درستی در این مضحکه‌ی انتخاباتی شرکت نمی‌کنند آیا خود را آماده می‌کنند برای خیزش انقلابی بعدی یا هم‌چنان می‌خواهند راه ناصواب تفرقه و تشدد و توی سر هم‌دیگر زدن را پی‌بگیرند.
✍🏽@azizimostafa

📚حکومت‌ها و سیاست‌مداران می‌آیند و می‌روند با کتاب‌خواندن عمل اجتماعی و سیاسی خود را آگاهانه‌تر کنند. بخش معرفی کتاب با فرشته احمدی در فرهنگ‌خانه راه افتاده است. توصیه می‌کنم سری بزنید:
https://t.me/FarhangKhaneMedia/15
✍🏽@azizimostafa

این یادداشت در وضعیتی مانند اکنون در زمانی که رفسنجانی و احمدی‌نژاد به دور دوم رفته بودم.
کمی وقت بگذارید شاید به کارتان آمد:
📌معادله‌های بی‌ريشه
23 جون 2005
ای کاش می‌توانستم يک لحظه می‌توانستم ای کاش بر شانه‌های خود بنشانم اين خلق بی‌شمار را، گرد حباب خاک بگردانم تا با دو چشم خويش ببينند که خورشيدشان کجاست و باورم کنند. ای کاش می‌توانستم! (شاملو، با چشم‌ها، مرثيه‌های خاک) دانش‌آموز که بودم در سال‌های اول دبيرستان لبوفروشی سر کوچه‌‌ی دبيرستان‌مان بود که عمو صدای‌اش می‌کرديم. معمولا عصرها وقتی به سراغ‌اش می‌رفتيم تا لبوخوری‌ کنيم؛ می‌گفتيم: «عمو يه لبو بده که دلتاش منفی باشه» و عمو از ما ياد گرفته بود که در معادله‌ی درجه‌ی دوم وقتی دلتا منفی باشه معادله ريشه‌ی حقيقی نداره به همين خاطر لبوی بی‌ريشه‌ی دلتا منفی به‌مان می‌داد و ما وقتی ريشه‌های از تن لبو بيرون می‌کشيدم و نشان‌اش می‌داديم و می‌گفتيم: پس اين چيست؟ او می‌گفت: اين… اين چی می‌گفتين؟ و ما برای هزارمين بار می‌گفتيم اين ريشه موهوميه و عدد زير راديکال‌اش منفيه! دی‌شب که تا چهار صبح در خيابان سرگردان بودم داشتم با خودم فکر می‌کردم پاسخ اين معادله‌ی چند مجهولی چيست؟ جوانان سياه‌پوش با چهره‌های تکيده يک سو بودند و جوانان خوش‌برو روی آراسته سوی ديگر! وقتی آن جوانان آراسته شعار می‌داند «رئيس‌جمهور آس‌وپاس نمی‌خوايم»، «هاشمی قهرمان اميرکبير ايران» و آن جوانان سياه‌پوش می‌گفتند:»مرگ بر شاه، اکبر شاه»، «اميرکبير ايران ريده به کل ايران» می‌توانستی اين جنگ فقر و غنا را ببينی. اشتهای بحث کردن با طرف‌دارهای رای دادن به هاشمی را نداشتم. قبلا مفصل با معينی‌های طرف‌دار هاشمی بحث کرده بودم. اما فرصتی پيش آمده بود تا با جوانان سياه‌پوش بحث کنم. به آن‌ها گفتم:»فکر کنيد کجای کار را اشتباه رفتيد که اکنون اين‌ها جرات می‌کنند فقرتان را به رخ‌تان بکشند و آس‌وپاس خطاب‌تان کنند؟» گفتم:»در زمان جنگ همين‌جور کلاه سرتان گذاشتند. دلال‌های خريد اسلحه داشتند پول روی پول انبار می‌کردند و شما را به جبهه می‌فرستادند و بعد در عمليات نظامی تعداد زيادی‌تان کشته می‌شدند و وقتی به شهرها برمی‌گشتيد برای آن که سرتان گرم باشد و از فرماندهان‌تان انتقاد نکنيد سرگرم مبارزه با بدحجابی‌تان می‌کردند رزمنده‌گان دلير جبهه‌ها در شهر کارشان می‌شد بدوبيراه گفتن به مردم و روسری خانم‌ها را جلو کشيدن» در چهره‌ی خيلی‌هاشان می‌خواندم که حرف‌های‌‌ام به دل‌شان می‌نشيد. خب از دل‌ام برآمده بود. اما در بين‌شان مامورهای بيسيم به دست و کلت به کمر جوانی هم بودند که کاملا سيمای پيراهن سياه‌های فرانکویی را داشتند و البته همان‌ها کار دستم دادند و اگر نيروی پليس به دادم نرسيده بود الان در خدمت دوستان نبودم! در بين کسانی که کنار ايستاده بودند و هياهوی جمعيت را تماشا می‌کردند جوانی بود که اعتقاد داشت بايد به احمدی‌نژاد رای بدهيم تا اين‌ها به جان هم بيفتند و فرسوده شوند و جوان ديگری بود که با ناراحتی می‌گفت: اگر مردم رای نداده بودند کار تمام بود. مردم به پيام بوش گوش ندادند وگرنه کار تمام بود و اين‌ها رفتنی بودند. وضعيت اين است يک معادله و چهار پاسخ. 1- رای دادن به هاشمی و در کنار سرمايه‌دارها و رانت‌خوارها قرار گرفتن. 2- رای دادن به احمدی‌نژاد و در کنار بخش‌های محروم و البته فاشيست قرار گرفتن. 3- رای ندادن. 4- شورش کردن و مانع برگزاری انتخابات شدن. از آخرين پاسخ شروع می‌کنم. اگر اين معادله پاسخی داشته باشد همين پاسخ چهارم است. اين انتخابات نبايد برگزار شود بايد برسربرگزارکننده‌گان‌اش خراب شود. اما آيا چنين می‌شود؟ آيا اين پاسخ ريشه‌ا‌ی موهومی نيست؟ شورش و انقلاب کار توده‌های مردم است هيچ قدرتی در جهان نمی‌تواند انقلابی به راه بياندازد يا از وقوع انقلابی جلو‌گيری کند. بر انقلاب‌ها می‌شود سوار شد و به انحراف کشيدش اما از وقوع آن نمی‌شود جلوگيری کرد. انقلاب سونامی‌یی است که نه قابل پيش‌بينی دقيق است و نه قابل مهار. و البته هر انقلاب و شورش و اعتراضی که سرکوب يا منحرف شود باز هم گامی به پيش است. راه حل سوم وقتی معنا دارد که عملی شود وگرنه در نهايت رای ندادن برابر می‌شود با رای دادن به برنده‌ی انتخابات. البته به هر حال اين گزينه بی‌فايده نيست چون موجب عقب‌نشينی حکومت برای جلب آرای بيشتر در دوره‌های بعد می‌شود. اين که اکنون اختلاف در درون حکومت اينقدر بالا گرفته است و برای جلب آرا دارند حرف‌های عجيب و غريب می‌زنند حاصل همان دو تحريم گذشته است. رای دادن به احمدی‌نژاد يعنی رای دادن به ديکتاتوری و فاشيسم و بزرگ‌ترين خسارت‌ديده‌گان فاشيسم همان محرومين به قدرت رساننده‌ی فاشيست‌ها هستند.