✅ شعر " طنز زن گرفتن "

✍ سروده شاعر گرانقدر اردستان آقای مرتضی امامی(پرستو)💙 - ۱۳ مهر ۱۴۰۱
❀═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇✤ ⃟♡ ♡ ⃟ ‌‌‌‌✤࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌❀

"روزها فکرمن این است و همه شب سخنم"
که چرا با من دل سوخته لج کرده ننم

یک شبی حبس مرا کرده به یک انباری
که چرا کنده شده دکمه ای از پیرهنم

گفتمش پیر شدم #زن ندهی از چه مرا
گفت خـــاموش و لگد زد به کنار لگنم

به کناری شدم و ناله ی غم سر دادم
خانه شد غصه سرا، غمکده، بیت الحزنم

گفت دانی که چه اندازه #گرانی شده است؟
منِ بیچاره دراین وضع چه باید  بکنم

اخرالامر رضا داد به زن دادن من
گفتمش ای ننه خوشبخت ترین مرد منم

گفت گر صبرکنی نرگس همسایه تراست
گفتمش نه ننه من شیفته‌ی یاسمنم

صاحب شرکت و ماشین و دو ویلای شمال
شده حاضر که شـود بی چک و بی چانه زنم

گفت روزی که بخواهد بشود همسر تو
تو نبینی مگر آن روز  مــــــرا در کفنم

گفتمش ای #ننه او را که ندیدی تو هنوز
گر پسندت نشود مشت بزن بر دهنم

ناگهان یاسمن از دور صدا کرد مرا
لرزه افتاد دران لحظه به کل بدنم

تا که رفتم که بگویم ننه این با من نیست
گفت این نرگس همسایه‌ی شیرین سخنم

مات ماندم که چه شد نرگس او یاسمن است
مـــن منصور به #چشم ننه پس کلحسنم

روشنم شد که نه این هردو بود نام یکی
گفتمش ای ننه از نرگس تو دل نکنم

ای بسا لفظ دوتـا باشد و معنی‌ها یک
هست بت چون صنم و زاغ به مثل زغنم

پس همه چون یکی وآن یکی باشد چوهمه
مثل رشت و ری و اهواز که باشد #وطنم

کثرت آمد همه در وحدت و شد نام یکی
نام آن حضرت حق ذوالکرم ذوالمننم

گفتمش از چه #پرستو" سخنت شیرین است
گفت  در باغ سخن طوطی شکّرشکنم

Join ➣ @asuniya ☜