☑️ تناظر هميشگي زنگنه با افزايش #واردات_بنزين
🔸 اما مرور عملکرد #زنگنه در دولت های هفتم و هشتم و همچنین دولت فعلی نشان می دهد که وی علاوه بر اینکه به «#پالایشگاه سازی و اقتصادی بودن آن» اعتقادی ندارد، به کنترل #مصرف #سوخت و #بهینه سازی در این حوزه نیز اعتقاد خاصی ندارد. رها سازی افسار «مدیریت بر عرضه و تقاضای سوخت» در این سالها باعث شد که دلالان بنزین بیشترین نقش را در این بین بازی کنند. اقداماتی نظیر توقف بنزین تولیدی #پتروشیمی ها و جایگزینی بنزین #وارداتی بی شناسنامهتر از آن، حذف #کارت_سوخت و نهایتا تعویق های مکرر در وعده های راه اندازی #پالایشگاه #ستاره_خلیج_فارس موجب شد تا وضعیت واردات بنزین کشور، مجددا در دوره وزارت زنگنه اوج بگیرد.
🔸 متاسفانه مسئولین #وزارت نفت کشور همان #سیاست های قدیمی خود که عموما منطبق بر خام فروشی نفت و اصرار بر افزایش سطح #تولید (آن هم بدون دیپلماسی قوی برای افزایش قیمت جهانی) و عدم توجه به بخش پایین دستی نفت بوده است را با شعار #اقتصاد_مقاومتی در پیش گرفته اند. گو آنکه وزیر نفت و برخی مقامات دولتی تصمیم دارند اقتصاد مقاومتی را منطبق با سیاست ها و حرکت خود تفسیر کنند و در تمام بیلان های کاری خود نیز از لفظ اقتصاد مقاومتی بهره می برند. شاید همین مسائل منجر شد که مقام معظم رهبری در چندین مورد موضع مخالف خود را اعلام یا تأویل و تفسیرهای دقیق و جزئی از اقتصاد مقاومتی در حوزه #انرژی را تبیین کنند.
🔸 برای مثال ایشان در دیدار اعضای هیات #دولت در سال 94 و پس از شنیدن گزارش وزرای مختلف خصوصا وزیر نفت فرمودند: «خب یک جاهایی ما مجبوریم البته نفت را تولید کنیم، چارهای نداریم امّا من واقعاً از ته دل خوشحال نمی شوم آن وقتی که ما آمارِ افزایش صادرات و افزایش تولید را [میشنویم[» یا در جای دیگر در دیدار مسئولان نظام در خرداد 95 می فرمایند: «اگر بتوانیم ما این نفت را یا آن گاز را تبدیل کنیم به کالایی که دارای ارزش افزوده باشد برای کشور، این خوب است. سیاست را این قرار بدهید که ما بتوانیم فرآورده تولید کنیم، فرآورده صادر کنیم، بنزین صادر کنیم. چرا ما باید بنزین وارد کنیم؟ یکی از چیزهایی که انسان گاهی وقتی فکر می کند، پیش خودش خجالت می کشد، وارد کردن بنزین است.»
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/cgyBFX
ـــــــــــــــــــــــــــ
💠پیگیری مسائل اساسی کشور در کانال #آینده_روشن
🌐https://telegram.me/joinchat/CS4JwTu7cCtfaHlRPvK--Q
🔸 اما مرور عملکرد #زنگنه در دولت های هفتم و هشتم و همچنین دولت فعلی نشان می دهد که وی علاوه بر اینکه به «#پالایشگاه سازی و اقتصادی بودن آن» اعتقادی ندارد، به کنترل #مصرف #سوخت و #بهینه سازی در این حوزه نیز اعتقاد خاصی ندارد. رها سازی افسار «مدیریت بر عرضه و تقاضای سوخت» در این سالها باعث شد که دلالان بنزین بیشترین نقش را در این بین بازی کنند. اقداماتی نظیر توقف بنزین تولیدی #پتروشیمی ها و جایگزینی بنزین #وارداتی بی شناسنامهتر از آن، حذف #کارت_سوخت و نهایتا تعویق های مکرر در وعده های راه اندازی #پالایشگاه #ستاره_خلیج_فارس موجب شد تا وضعیت واردات بنزین کشور، مجددا در دوره وزارت زنگنه اوج بگیرد.
🔸 متاسفانه مسئولین #وزارت نفت کشور همان #سیاست های قدیمی خود که عموما منطبق بر خام فروشی نفت و اصرار بر افزایش سطح #تولید (آن هم بدون دیپلماسی قوی برای افزایش قیمت جهانی) و عدم توجه به بخش پایین دستی نفت بوده است را با شعار #اقتصاد_مقاومتی در پیش گرفته اند. گو آنکه وزیر نفت و برخی مقامات دولتی تصمیم دارند اقتصاد مقاومتی را منطبق با سیاست ها و حرکت خود تفسیر کنند و در تمام بیلان های کاری خود نیز از لفظ اقتصاد مقاومتی بهره می برند. شاید همین مسائل منجر شد که مقام معظم رهبری در چندین مورد موضع مخالف خود را اعلام یا تأویل و تفسیرهای دقیق و جزئی از اقتصاد مقاومتی در حوزه #انرژی را تبیین کنند.
🔸 برای مثال ایشان در دیدار اعضای هیات #دولت در سال 94 و پس از شنیدن گزارش وزرای مختلف خصوصا وزیر نفت فرمودند: «خب یک جاهایی ما مجبوریم البته نفت را تولید کنیم، چارهای نداریم امّا من واقعاً از ته دل خوشحال نمی شوم آن وقتی که ما آمارِ افزایش صادرات و افزایش تولید را [میشنویم[» یا در جای دیگر در دیدار مسئولان نظام در خرداد 95 می فرمایند: «اگر بتوانیم ما این نفت را یا آن گاز را تبدیل کنیم به کالایی که دارای ارزش افزوده باشد برای کشور، این خوب است. سیاست را این قرار بدهید که ما بتوانیم فرآورده تولید کنیم، فرآورده صادر کنیم، بنزین صادر کنیم. چرا ما باید بنزین وارد کنیم؟ یکی از چیزهایی که انسان گاهی وقتی فکر می کند، پیش خودش خجالت می کشد، وارد کردن بنزین است.»
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/cgyBFX
ـــــــــــــــــــــــــــ
💠پیگیری مسائل اساسی کشور در کانال #آینده_روشن
🌐https://telegram.me/joinchat/CS4JwTu7cCtfaHlRPvK--Q
💠 واردات چه کالاهایی باید شرعا و قانونا حرام شود؟(2)
🔸 کالاهای #وارداتی به سه دسته سرمایهای، واسطهای و مصرفی تقسیم میشوند. کالاهای سرمایهای آن دسته از محصولات با دوام مانند ماشین آلات صنعتی هستند که در فرآیند تولید محصولات دیگر مورد استفاده قرار میگیرند اما خودشان در فرآیند #تولید در کوتاه مدت مستهلک نمیگردند. کالاهای واسطهای نیز کالاهایی هستند که در فرآیند تولید محصولات دیگری مورد استفاده قرار میگیرند و خودشان نیز مورد استفاده قرار گرفته و تبدیل می شوند.
🔹برای مثال در فرآیند تولید خودرو هم به ماشین آلات خط تولید نیاز است و هم به قطعات مورد استفاده در خودرو؛ در اینجا ماشین آلات کالای سرمایهای محسوب میشوند و قطعات نیز کالای واسطهای هستند؛ مواد خام و مواد اولیه مورد نیاز صنایع عمدتا کالاهای واسطهای محسوب میشوند.
🔸کالاهای مصرفی نیز به طور مشخص آن دسته از کالاها هستند که عمدتا در انتهای زنجیره تولید قرار دارند و برای مصرف نهایی در اختیار مردم قرار میگیرند.
🔹کارخانجات تولیدی برای تولید محصولات خود به کالاهای سرمایهای و واسطهای نیاز دارند. اما در برخی موارد این کالاهای سرمایهای و واسطهای نیز در داخل کشور توسط تولیدکنندگان داخلی قابل تولید است. بنابراین گرچه به نظر میرسد واردات کالاهای سرمایهای و واسطهای امری مناسب برای تولید است اما در برخی موارد واردات این کالاها نیز بخش دیگری از تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه مینماید.
🔸درخصوص کالاهای مصرفی نیز اولویت با تولید داخل است اما در خصوص برخی کالاها که امکان تولید آنها در داخل فراهم نبوده و از طرفی کالا راهبردی و استراتژیک نیست، واردات کالا موجب افزایش رفاه مصرف کنندگان داخلی خواهد شد.
🔹بنابراین میتوان گفت تنها توجه به تقسیم بندی سرمایهای، واسطهای و یا مصرفی بودن کالای وارداتی برای مدیریت واردات کافی نیست. بلکه در زمان تعیین سیاستهای محدود کننده برای واردات یک کالا لازم است به مسائل دیگری همچون توان تولید داخلی آن کالا در کشور (سهم محصولات تولید داخل از بازار)، عمق داخلی بودن ساخت محصولات در داخل (میزان وابستگی تولیدکنندگان داخلی به واردات)، سطح راهبردی بودن کالا، کیفیت محصولات تولید داخل، تفاوت قیمت کالای تولیدی در داخل با قیمت جهانی، میزان رقابت پذیری تولیدکنندگان داخلی و برخی دیگر از این دست شاخصها توجه شود.
@moqnet
➖➖➖
🔻صریحترین کانال #اقتصاد_مقاومتی
🌐https://t.me/joinchat/AAAAADu7cCsZXLKKKpHOag
🔸 کالاهای #وارداتی به سه دسته سرمایهای، واسطهای و مصرفی تقسیم میشوند. کالاهای سرمایهای آن دسته از محصولات با دوام مانند ماشین آلات صنعتی هستند که در فرآیند تولید محصولات دیگر مورد استفاده قرار میگیرند اما خودشان در فرآیند #تولید در کوتاه مدت مستهلک نمیگردند. کالاهای واسطهای نیز کالاهایی هستند که در فرآیند تولید محصولات دیگری مورد استفاده قرار میگیرند و خودشان نیز مورد استفاده قرار گرفته و تبدیل می شوند.
🔹برای مثال در فرآیند تولید خودرو هم به ماشین آلات خط تولید نیاز است و هم به قطعات مورد استفاده در خودرو؛ در اینجا ماشین آلات کالای سرمایهای محسوب میشوند و قطعات نیز کالای واسطهای هستند؛ مواد خام و مواد اولیه مورد نیاز صنایع عمدتا کالاهای واسطهای محسوب میشوند.
🔸کالاهای مصرفی نیز به طور مشخص آن دسته از کالاها هستند که عمدتا در انتهای زنجیره تولید قرار دارند و برای مصرف نهایی در اختیار مردم قرار میگیرند.
🔹کارخانجات تولیدی برای تولید محصولات خود به کالاهای سرمایهای و واسطهای نیاز دارند. اما در برخی موارد این کالاهای سرمایهای و واسطهای نیز در داخل کشور توسط تولیدکنندگان داخلی قابل تولید است. بنابراین گرچه به نظر میرسد واردات کالاهای سرمایهای و واسطهای امری مناسب برای تولید است اما در برخی موارد واردات این کالاها نیز بخش دیگری از تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه مینماید.
🔸درخصوص کالاهای مصرفی نیز اولویت با تولید داخل است اما در خصوص برخی کالاها که امکان تولید آنها در داخل فراهم نبوده و از طرفی کالا راهبردی و استراتژیک نیست، واردات کالا موجب افزایش رفاه مصرف کنندگان داخلی خواهد شد.
🔹بنابراین میتوان گفت تنها توجه به تقسیم بندی سرمایهای، واسطهای و یا مصرفی بودن کالای وارداتی برای مدیریت واردات کافی نیست. بلکه در زمان تعیین سیاستهای محدود کننده برای واردات یک کالا لازم است به مسائل دیگری همچون توان تولید داخلی آن کالا در کشور (سهم محصولات تولید داخل از بازار)، عمق داخلی بودن ساخت محصولات در داخل (میزان وابستگی تولیدکنندگان داخلی به واردات)، سطح راهبردی بودن کالا، کیفیت محصولات تولید داخل، تفاوت قیمت کالای تولیدی در داخل با قیمت جهانی، میزان رقابت پذیری تولیدکنندگان داخلی و برخی دیگر از این دست شاخصها توجه شود.
@moqnet
➖➖➖
🔻صریحترین کانال #اقتصاد_مقاومتی
🌐https://t.me/joinchat/AAAAADu7cCsZXLKKKpHOag