🚨 فعالان سیاسی بی‌خاصیت؛ مانع #پیشرفت کشور🚨
📌این روزها افراد زیادی در حال فکر کردن به ریاست جمهوری و یا سامان دادن جمعیت‌ها و جبهه‌ها برای #ریاست_جمهوری هستند. یکی در نقش تحلیل‌گر، یکی در نقش نامزد، یکی در نقش سخنگو، یکی شورای مرکزی و...! در ایام #انتخابات #مجلس هم چنین می‌شود!
📌 این سئوال را می‌توان پرسید که چه کاری از کشور را می‌شود دست این افراد داد؟ اگر شما #رئیس_جمهور باشید کدام وزارتخانه را به این فعالان سیاسی می‌دهید و آیا از مدیریت درست آنجا اطمینان دارید؟ کدام #مشکل کشور هست که بتوان گفت حل آن از عهده این افراد بر می‌آید؟ اساساً #توانمندی این افراد چیست؟ و...
📌متاسفانه این سؤالات درباره اکثر این افراد بی پاسخ است! شاید چند دوره سوابق نمایندگی داشته باشند، اما حتی یک بار هم آنها را در مسند یک آدم متخصص و #توانمند برای حل #مسائل کشور ندیده‌ایم. حتی شاید چند سالی سابقه وزارت داشته باشند اما کارنامه قابل دفاعی ندارند!! لااقل درباره اکثر باصطلاح #فعالان_سیاسی این حرف درست است و در پاسخ حداکثر تلقین می‌شود که ظرفیت کشور همین است.
📌 خیلی فرقی نمی‌کند #اصلاح_طلب باشند یا #اصولگرا، #پایداری باشند یا #جمنا و #جبهه_منا؛ باید اذعان کرد که ظاهراً فعالان سیاسی ما جز برای #ریاست_جمهوری و یا حضور در #مجلس بدرد جای دیگری نمی‌خورند و بیچاره جایگاه ریاست جمهوری و مجلس که تنها عرصه‌ای است که می‌تواند افراد این چینی را در آن گذاشت و مشخص است که چرا #مسائل کشور پیش نمی‌رود!!
📌 البته اشکال اساسی تر است. اشکال ساز و کاری است که افراد بیکار را بزرگ می‌کند؛ ساز و کاری که اجازه می‌دهد افراد بدون حل یک #مسئله جدی از نظام به خود اجازه بدهند تا حد #ریاست_جمهوری خود را مطرح کنند. گویی اداره کشور خوب سخن گفتن است و خوب ژست گرفتن!!
📌 این در حالی است که افراد کاری، #توانمند و با کارنامه‌های قابل دفاع در متن اداره کشور هستند که ده‌ها برابر این افراد کشور را می‌فهمند و تشخیص سیاسی و اقتصادی و... دارند اما چون مشغول #کار_برای_کشور هستند وقتی برای بازی‌های بیخود سیاسی ندارند.
✅ قوت‌های ما مدیون چنین افرادی است اما اینها هیچ وقت دیده نمی‌شوند و هیچ وقت موضوع دعوت برای مدیریت‌های کلان نیستند.
#انتخابات96
@khodjoosh
➖➖➖➖➖➖
صریح‌ترین کانال اقتصادمقاومتی
https://t.me/joinchat/AAAAADu7cCsZXLKKKpHOag
📌این روزها افراد زیادی در حال فکر کردن به ریاست جمهوری و یا سامان دادن جمعیت‌ها و جبهه‌ها برای #ریاست_جمهوری هستند. یکی در نقش تحلیل‌گر، یکی در نقش نامزد، یکی در نقش سخنگو، یکی شورای مرکزی و...! در ایام #انتخابات #مجلس هم چنین می‌شود!
📌 این سئوال را می‌توان پرسید که چه کاری از کشور را می‌شود دست این افراد داد؟ اگر شما #رئیس_جمهور باشید کدام وزارتخانه را به این فعالان سیاسی می‌دهید و آیا از مدیریت درست آنجا اطمینان دارید؟ کدام #مشکل کشور هست که بتوان گفت حل آن از عهده این افراد بر می‌آید؟ اساساً #توانمندی این افراد چیست؟ و...
📌متاسفانه این سؤالات درباره اکثر این افراد بی پاسخ است! شاید چند دوره سوابق نمایندگی داشته باشند، اما حتی یک بار هم آنها را در مسند یک آدم متخصص و #توانمند برای حل #مسائل کشور ندیده‌ایم. حتی شاید چند سالی سابقه وزارت داشته باشند اما کارنامه قابل دفاعی ندارند!! لااقل درباره اکثر باصطلاح #فعالان_سیاسی این حرف درست است و در پاسخ حداکثر تلقین می‌شود که ظرفیت کشور همین است.
📌 خیلی فرقی نمی‌کند #اصلاح_طلب باشند یا #اصولگرا، #پایداری باشند یا #جمنا و #جبهه_منا؛ باید اذعان کرد که ظاهراً فعالان سیاسی ما جز برای #ریاست_جمهوری و یا حضور در #مجلس بدرد جای دیگری نمی‌خورند و بیچاره جایگاه ریاست جمهوری و مجلس که تنها عرصه‌ای است که می‌تواند افراد این چینی را در آن گذاشت و مشخص است که چرا #مسائل کشور پیش نمی‌رود!!
📌 البته اشکال اساسی تر است. اشکال ساز و کاری است که افراد بیکار را بزرگ می‌کند؛ ساز و کاری که اجازه می‌دهد افراد بدون حل یک #مسئله جدی از نظام به خود اجازه بدهند تا حد #ریاست_جمهوری خود را مطرح کنند. گویی اداره کشور خوب سخن گفتن است و خوب ژست گرفتن!!
📌 این در حالی است که افراد کاری، #توانمند و با کارنامه‌های قابل دفاع در متن اداره کشور هستند که ده‌ها برابر این افراد کشور را می‌فهمند و تشخیص سیاسی و اقتصادی و... دارند اما چون مشغول #کار_برای_کشور هستند وقتی برای بازی‌های بیخود سیاسی ندارند.
✅ قوت‌های ما مدیون چنین افرادی است اما اینها هیچ وقت دیده نمی‌شوند و هیچ وقت موضوع دعوت برای مدیریت‌های کلان نیستند.
#انتخابات96
@khodjoosh
➖➖➖➖➖➖
صریح‌ترین کانال اقتصادمقاومتی
https://t.me/joinchat/AAAAADu7cCsZXLKKKpHOag
باسم حق...
#مشکل_قوه قضائیه چیست؟
✍️ قوه قضائیه را علی رغم پیشرفت هایی که به زعم حقیر در دوره اخیر کرده باید گرفتار مشکلات عدیده ای دانست. مشکلاتی که عملا هر اقدام روبه جلویی را به حاشیه برده و حس عقب گرد را در افکار عمومی نهادینه می کند. مشکلاتی که بعضا ریشه در فهم غلط از مبانی راهبردی نهضت و یا الگوهای ناکارآمد مدیریتی دارد. مشکلاتی که راه حل دارد:
1️⃣ تلقی رایج در بخش هایی از قوه قضائیه از #مردم، جایگاه آن ها، نسبت یک مسول و به خصوص مسول قضایی با ایشان با تصریحات پرتکرار در کلمات امام و رهبری فاصله دارد. نشانه آن نیز فاصله گذاری از عموم مردم، به صورت مستمر به میان آنان نرفتن، پاسخگو ندیدن خود به افکار عمومی، برخورد تحکمی، بالا به پایین و باید و نبایدی با آنهاست.
هرکس که یک یا چندبار گذرش به دادسرا یا... افتاده باشد این حقیقت تلخ را گزارش خواهد داد که کرامت انسانی خدشه دار می شود.
نوع سلوک سیاسی مسئولین عالی قضایی و حتی بعضا زندگی شخصی آنها این توصیف را تایید خواهد کرد.
نوکرِ مردم دانستنِ خود، ولی نعمت خواندنِ آنها و از عمق وجود عاشق شان بودن کجا و ...
این فرهنگ چنان غالب شده که حتی آنها که سالها در قوه قضائیه بوده و شخصا این طور نیستند نمی توانند خودِ حقیقی شان را بروز داده و با خروج از قوه احساس می کنند از غل و زنجیری سخت آزاد شده اند.
یکی دیگر از نشانه های روشن بر تلقی نادرست مسولین قضایی از جایگاه مردم در حکومت اسلامی، نحوه ورود ضعیف به حوزه حقوق و منافع عموم مردم است که انتقاد رهبر انقلاب را هم در پی داشت. حتی پس از مطالبه صریح رهبری نیز ما یک عزم فراگیر در این زمینه نمی بینیم.
2️⃣ در قوه قضائیه #شفافیت به عنوان یک عنصر کلیدی برای جلوگیری از رخنه فساد در سیستم قوه و فهم ناکارآمدی ها جدی گرفته نشده. گویی این باور که «اگر قاضی و دیگر عناصر اثرگذار قوه خود را در اتاقی شیشه ای ببینند کمتر خطا خواهند نمود.» طرفداری ندارد.
شفافیت برای مردم پیش کش! امروز اتفاقات قوه حتی برای رییس قوه هم آشکار نیست.
استناد به استدلال های بعضی سست و اسما دینی و یا توجیه کم کاری ها به بهانه نبود بودجه نمی تواند ما را از این حقیقت دور کند که اساسا عزم و اراده ای اساسی برای شفافیت وجود نداشته و شفافیت را بیش از آن که کمک به رفع فساد و ناکارآمدی از جای جای قوه ببینند مخل امنیت ملی یافته اند.
3️⃣ در افکارِ عمومی قوه قضائیه یک دستگاه دارای #صلابت در #مبارزه_بافساد سیاسی، اقتصادی و... نیست. فارغ از ضعف فهم رسانه ای و عدم شناخت قواعد سیاسی در سطح کلان قوه، علل دیگری را نیز می توان در چرایی این برداشت عمومی برشمرد. گاه این گونه احساس می شود که قوه گرفتار یک مصلحت بینی کاذب شده و گاه احساس می شود که نظرگاه سیاسی مسولین قوه بر نحوه برخورد با فساد در جریان های مختلف سیاسی سایه انداخته است. این احساس زمانی تقویت می شود که مسولین قوه به شکل بدوی خود را به میان کش و قوس های سیاسی می اندازند و شان خود را در یک عنصر سیاست باز پایین می آورند. سوگمندانه باید اذعان کرد که این احساس ها حتما وجهی از حقیقت را دارند.
4️⃣ در قوه نحوه مواجهه با مقوله نقد، اعتراض و حدود #آزادی_بیان گرفتار نوسان است. گاه فضای سیاسی کشور به تبع یک مصلحتی باز شده و قوه قضائیه هم انگار مسئولیتی را متوجه خود نمی بیند که با تهمت ها و توهین ها برخورد کند. گاهی نیز چنان بر سر دانشجو و یا کارگر و یا فعال رسانه ای معترض کوفته می شود که گویی حق بیان هیچ اعتراضی نیست.
در جامعه که ولی فقیه مکرر در مکرر از جواز نقد و اعتراض به حتی رهبر سخن می گوید چرا باید اعتراض تند به یک شخص حکومتی محل شکایت مدعی العموم شود؟ چرا بخشی مردم حس می کنند قوه نسبت به نام برخی مسولین حساس تر است؟
5️⃣ نبود #نگاه_سیستمی قوه قضائیه را به سمت یک ناکارآمدی حاد سوق می دهد. تجربه نشان داده یک تیم مدیریتی کاربلد، جوان، خلاق و انقلابی در کنار رییس قوه قضائیه می توانست خیلی سریع اشکالات ریشه ای فرآیندهای کهنه قوه را شناخته، راه حل های راهبردی را روی میز مدیران قوه گذاشته و با رویکرد جهادی و البته علمی یک انقلاب اداری در قوه را رقم بزند. افسوس که گویی این ضرورت حس نمی شود و این اعتماد وجود ندارد.
پ.ن: حضور حجه الاسلام اژه ای و سوال های صریح و بی پرده دانشجویان نشان داد که راه برای شکل دهی یک جریان مطالبه واقعی، غیر سیاست زده و حقیقتا دلسوز نسبت به عموم مردم هست. بسیج دانشجویی باید این مسیر را ادامه دهد. با صلابت در همین راه باید رفت. این گونه تفاوت میان عدالت بازی و عدالت خواهی هم مشخص تر می شود. صد البته که در ادامه نیز مثل دیروز همه حتی آنها که منتقد سیاست بازی هایشان هستیم هم باید فرصت بیان داشته باشند. آنگاه قضاوت سخت نخواهد بود.
@maktab_e_roohollah
➖➖➖
@aroshan
#مشکل_قوه قضائیه چیست؟
✍️ قوه قضائیه را علی رغم پیشرفت هایی که به زعم حقیر در دوره اخیر کرده باید گرفتار مشکلات عدیده ای دانست. مشکلاتی که عملا هر اقدام روبه جلویی را به حاشیه برده و حس عقب گرد را در افکار عمومی نهادینه می کند. مشکلاتی که بعضا ریشه در فهم غلط از مبانی راهبردی نهضت و یا الگوهای ناکارآمد مدیریتی دارد. مشکلاتی که راه حل دارد:
1️⃣ تلقی رایج در بخش هایی از قوه قضائیه از #مردم، جایگاه آن ها، نسبت یک مسول و به خصوص مسول قضایی با ایشان با تصریحات پرتکرار در کلمات امام و رهبری فاصله دارد. نشانه آن نیز فاصله گذاری از عموم مردم، به صورت مستمر به میان آنان نرفتن، پاسخگو ندیدن خود به افکار عمومی، برخورد تحکمی، بالا به پایین و باید و نبایدی با آنهاست.
هرکس که یک یا چندبار گذرش به دادسرا یا... افتاده باشد این حقیقت تلخ را گزارش خواهد داد که کرامت انسانی خدشه دار می شود.
نوع سلوک سیاسی مسئولین عالی قضایی و حتی بعضا زندگی شخصی آنها این توصیف را تایید خواهد کرد.
نوکرِ مردم دانستنِ خود، ولی نعمت خواندنِ آنها و از عمق وجود عاشق شان بودن کجا و ...
این فرهنگ چنان غالب شده که حتی آنها که سالها در قوه قضائیه بوده و شخصا این طور نیستند نمی توانند خودِ حقیقی شان را بروز داده و با خروج از قوه احساس می کنند از غل و زنجیری سخت آزاد شده اند.
یکی دیگر از نشانه های روشن بر تلقی نادرست مسولین قضایی از جایگاه مردم در حکومت اسلامی، نحوه ورود ضعیف به حوزه حقوق و منافع عموم مردم است که انتقاد رهبر انقلاب را هم در پی داشت. حتی پس از مطالبه صریح رهبری نیز ما یک عزم فراگیر در این زمینه نمی بینیم.
2️⃣ در قوه قضائیه #شفافیت به عنوان یک عنصر کلیدی برای جلوگیری از رخنه فساد در سیستم قوه و فهم ناکارآمدی ها جدی گرفته نشده. گویی این باور که «اگر قاضی و دیگر عناصر اثرگذار قوه خود را در اتاقی شیشه ای ببینند کمتر خطا خواهند نمود.» طرفداری ندارد.
شفافیت برای مردم پیش کش! امروز اتفاقات قوه حتی برای رییس قوه هم آشکار نیست.
استناد به استدلال های بعضی سست و اسما دینی و یا توجیه کم کاری ها به بهانه نبود بودجه نمی تواند ما را از این حقیقت دور کند که اساسا عزم و اراده ای اساسی برای شفافیت وجود نداشته و شفافیت را بیش از آن که کمک به رفع فساد و ناکارآمدی از جای جای قوه ببینند مخل امنیت ملی یافته اند.
3️⃣ در افکارِ عمومی قوه قضائیه یک دستگاه دارای #صلابت در #مبارزه_بافساد سیاسی، اقتصادی و... نیست. فارغ از ضعف فهم رسانه ای و عدم شناخت قواعد سیاسی در سطح کلان قوه، علل دیگری را نیز می توان در چرایی این برداشت عمومی برشمرد. گاه این گونه احساس می شود که قوه گرفتار یک مصلحت بینی کاذب شده و گاه احساس می شود که نظرگاه سیاسی مسولین قوه بر نحوه برخورد با فساد در جریان های مختلف سیاسی سایه انداخته است. این احساس زمانی تقویت می شود که مسولین قوه به شکل بدوی خود را به میان کش و قوس های سیاسی می اندازند و شان خود را در یک عنصر سیاست باز پایین می آورند. سوگمندانه باید اذعان کرد که این احساس ها حتما وجهی از حقیقت را دارند.
4️⃣ در قوه نحوه مواجهه با مقوله نقد، اعتراض و حدود #آزادی_بیان گرفتار نوسان است. گاه فضای سیاسی کشور به تبع یک مصلحتی باز شده و قوه قضائیه هم انگار مسئولیتی را متوجه خود نمی بیند که با تهمت ها و توهین ها برخورد کند. گاهی نیز چنان بر سر دانشجو و یا کارگر و یا فعال رسانه ای معترض کوفته می شود که گویی حق بیان هیچ اعتراضی نیست.
در جامعه که ولی فقیه مکرر در مکرر از جواز نقد و اعتراض به حتی رهبر سخن می گوید چرا باید اعتراض تند به یک شخص حکومتی محل شکایت مدعی العموم شود؟ چرا بخشی مردم حس می کنند قوه نسبت به نام برخی مسولین حساس تر است؟
5️⃣ نبود #نگاه_سیستمی قوه قضائیه را به سمت یک ناکارآمدی حاد سوق می دهد. تجربه نشان داده یک تیم مدیریتی کاربلد، جوان، خلاق و انقلابی در کنار رییس قوه قضائیه می توانست خیلی سریع اشکالات ریشه ای فرآیندهای کهنه قوه را شناخته، راه حل های راهبردی را روی میز مدیران قوه گذاشته و با رویکرد جهادی و البته علمی یک انقلاب اداری در قوه را رقم بزند. افسوس که گویی این ضرورت حس نمی شود و این اعتماد وجود ندارد.
پ.ن: حضور حجه الاسلام اژه ای و سوال های صریح و بی پرده دانشجویان نشان داد که راه برای شکل دهی یک جریان مطالبه واقعی، غیر سیاست زده و حقیقتا دلسوز نسبت به عموم مردم هست. بسیج دانشجویی باید این مسیر را ادامه دهد. با صلابت در همین راه باید رفت. این گونه تفاوت میان عدالت بازی و عدالت خواهی هم مشخص تر می شود. صد البته که در ادامه نیز مثل دیروز همه حتی آنها که منتقد سیاست بازی هایشان هستیم هم باید فرصت بیان داشته باشند. آنگاه قضاوت سخت نخواهد بود.
@maktab_e_roohollah
➖➖➖
@aroshan