Մեռելը՝ քաղաքական սակարկման առրկա
ՔՊ-ական Հակոբյան Հասմիկը կիսահռետորական հարց է ուղղել խորհրդարանական ընդդիմությանը՝ անբարո կերպով քաղաքական սակարկումների առարկա դարձնելով սեփական մեռելին. «Ինչի՞ց էիք վախենում, վախենում էիք ձեր ինքնասիրության ճնշումի՞ց, անհաջողությունի՞ց, թե՞ երեխաների նման ֆիզիկական անհարմարավետություն էիք զգում, երբ ձեր գործընկերոջ հոգեհանգստին չէիք մասնակցում, ԱԺ-ում տեղադրված սգո մատյանում գրանցում չէիք անում»:
Հակոբյան Հասմիկն ընդդիմությանը շփոթել է յուր լիդեր Նիկիոլի հետ. Նիկոլն էր, չէ՞, տակը լցրած ֆրֆռում՝ պատերազմին հաջորդած շրջանում նույնիսկ զուգարան գնալով բազմահազար ոստիկանների ուղեկցությամբ կամ մտնում Աննայի ծոցը կեսգիշերին:
Ինչո՞ւ կամ ինչի՞ց պետք է վախենա ընդդիմությունը՝ Խաչատրյան Վիգենի մասին սգո մատյանում ոչինչ չգրելով: Ի՞նչ գրեին, օրինակ, սգո մատյանում, եթե ընդունված է գնացողի հետևից կա՛մ խոսել լավը, կա՛մ լռել ու ավելորդ չարծարծել: Հիմա ընդդիմությունը որոշել է ուղղակի լռել՝ ելնելով օբյեկտիվ իրողություններից, վա՞տ բան է արել:
Առհասարակ թեման այսպես ակտիվորեն արծարծելն ու մահացած մարդուն փաստացի քաղաքական սակարկություների առարկա դարձնելն ի ցույց է դնում ՔՊ-ի անբարո դեմքը՝ ևս մեկ անգամ ապացուցելով,որ այս մարդիկ սրբություն ու արժեհամակարգ ընդհանրապես չունեն:
Բենամուսներ…
ՔՊ-ական Հակոբյան Հասմիկը կիսահռետորական հարց է ուղղել խորհրդարանական ընդդիմությանը՝ անբարո կերպով քաղաքական սակարկումների առարկա դարձնելով սեփական մեռելին. «Ինչի՞ց էիք վախենում, վախենում էիք ձեր ինքնասիրության ճնշումի՞ց, անհաջողությունի՞ց, թե՞ երեխաների նման ֆիզիկական անհարմարավետություն էիք զգում, երբ ձեր գործընկերոջ հոգեհանգստին չէիք մասնակցում, ԱԺ-ում տեղադրված սգո մատյանում գրանցում չէիք անում»:
Հակոբյան Հասմիկն ընդդիմությանը շփոթել է յուր լիդեր Նիկիոլի հետ. Նիկոլն էր, չէ՞, տակը լցրած ֆրֆռում՝ պատերազմին հաջորդած շրջանում նույնիսկ զուգարան գնալով բազմահազար ոստիկանների ուղեկցությամբ կամ մտնում Աննայի ծոցը կեսգիշերին:
Ինչո՞ւ կամ ինչի՞ց պետք է վախենա ընդդիմությունը՝ Խաչատրյան Վիգենի մասին սգո մատյանում ոչինչ չգրելով: Ի՞նչ գրեին, օրինակ, սգո մատյանում, եթե ընդունված է գնացողի հետևից կա՛մ խոսել լավը, կա՛մ լռել ու ավելորդ չարծարծել: Հիմա ընդդիմությունը որոշել է ուղղակի լռել՝ ելնելով օբյեկտիվ իրողություններից, վա՞տ բան է արել:
Առհասարակ թեման այսպես ակտիվորեն արծարծելն ու մահացած մարդուն փաստացի քաղաքական սակարկություների առարկա դարձնելն ի ցույց է դնում ՔՊ-ի անբարո դեմքը՝ ևս մեկ անգամ ապացուցելով,որ այս մարդիկ սրբություն ու արժեհամակարգ ընդհանրապես չունեն:
Բենամուսներ…
Սյամոյի կոտրած «պլաստինկան»
Հարցին՝ Ստեփանակերտը դե՞մ է Բաքվի հետ երկխոսությանը, թե՞ խնդիրն արտաքին խառնակիչներն են, Արցախում խառնակչությամբ զբաղվող Սյամոն պատասխանել է՝ նայած՝ ինչպես են ձևակերպում խնդիրները: Նա հայտարարել է, որ Արցախի իշխանությունները խուսափում են պատասխանատվություն վերցնելուց, մինչդեռ առաջին բանը, որ պետք է անել, Բաքվի հետ փոխվստահելի մթնոլորտ ստեղծելն է: Ասել կուզի՝ Սյամոն Ստեփանակերտի իշխանություններին է մեղադրել Բաքվի հետ կառուցողական հարաբերություններ չունենալու համար:
Տեսականորեն հնարավո՞ր է Բաքու-Ստեփանակերտ փոխվստահելի ուղիղ երկխոսություն, թե՞ Սյամոն «ոռից օյին է հանում»: Այս հարցի պատասխանը գտնելու համար նախ պետք է տեսնել՝ ինչ ազդանշաններ են գալիս Բաքվից՝ Հայաստան կամ Արցախ: Օրինակ՝ հենց նոր Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար հասանովը պատմել է, թե որքան հեշտությամբ կարող են ոչնչացնել «Ղարաբաղի տնտեսական գոտում տեղակայված հայկական անօրինական զինված խմբավորումները», օրերս էլ Ադրբեջանում մի նոր հակահայ նախաձեռնություն է իրականացվել, ու ազիկները որոշել են «Արևմտյան Ադրբեջանի հանրագիտարան թողարկել»՝ նվիրված Հայաստանից Ադրբեջան արտագաղթած իրենց հայրենակիցներին: ԶԼՄ-ներն էլ լի են ադրբեջանցիների անձնական պատմություններով, որոնք նկարագրում են նրանց՝ Հայաստանում ապրած տարիների քաղցր հուշերի մասին: Կարճ ասած՝ Իլհամը հիմքեր է նախապատրաստում՝ առնվազը Հայաստանի մի քանի մարզ զորքեր մտցնելու համար, իսկ Արցախի թեման առհասարակ ավելորդ է համարվում շոշափել, քանի որ Հասանովը պատրաստվում է շատ փոքր ուժերով վերջ դնել Արցախում հայերի բազմահազարմյա գոյությանը:
Հիմա այս իրավիճակում Սյամոյի մեկնաբանությունն արդյոք թրքաբարո չէ՞: Համաձայնեք, որ միայն թրքաբարոն կարող է գիշատչի՝ իր զոհին հոշոտելու ցանկությունն ու դրան միտված գործողությունները պայմանավորել զոհի ինքնապաշտպանական բնազդով: Սյամոն ասում է՝ եթե չեք ուզում, որ Բաքուն ձեզ ոչնչացնի, Արցախցինե՛ր, մտեք նրա հետ ուղիղ երկխոսության մեջ, իսկ թե ինչ է Բաքուն հասկանում «ուղիղ երկխոսության» տակ, շատ լավ շարադրում են ադրբեջանցի բարձրաստիճան պաշտոնյաները՝ հանձնվել Բաքվի ողորմածությանը: Այսինքն՝ Սյամոն առաջարկում է հանձնվել հայատյացությամբ ներծծված պետության ողորմածությանը, քանի որ ցանկացած ուղիղ երկխոսություն Բաքուն դարձնելու է նոր ցեղասպանության նախերգանք:
Ինչո՞ւ է Սյամոն անում այս ամենը: Մի շատ պարզ պատճառով. տականք է…
Հարցին՝ Ստեփանակերտը դե՞մ է Բաքվի հետ երկխոսությանը, թե՞ խնդիրն արտաքին խառնակիչներն են, Արցախում խառնակչությամբ զբաղվող Սյամոն պատասխանել է՝ նայած՝ ինչպես են ձևակերպում խնդիրները: Նա հայտարարել է, որ Արցախի իշխանությունները խուսափում են պատասխանատվություն վերցնելուց, մինչդեռ առաջին բանը, որ պետք է անել, Բաքվի հետ փոխվստահելի մթնոլորտ ստեղծելն է: Ասել կուզի՝ Սյամոն Ստեփանակերտի իշխանություններին է մեղադրել Բաքվի հետ կառուցողական հարաբերություններ չունենալու համար:
Տեսականորեն հնարավո՞ր է Բաքու-Ստեփանակերտ փոխվստահելի ուղիղ երկխոսություն, թե՞ Սյամոն «ոռից օյին է հանում»: Այս հարցի պատասխանը գտնելու համար նախ պետք է տեսնել՝ ինչ ազդանշաններ են գալիս Բաքվից՝ Հայաստան կամ Արցախ: Օրինակ՝ հենց նոր Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար հասանովը պատմել է, թե որքան հեշտությամբ կարող են ոչնչացնել «Ղարաբաղի տնտեսական գոտում տեղակայված հայկական անօրինական զինված խմբավորումները», օրերս էլ Ադրբեջանում մի նոր հակահայ նախաձեռնություն է իրականացվել, ու ազիկները որոշել են «Արևմտյան Ադրբեջանի հանրագիտարան թողարկել»՝ նվիրված Հայաստանից Ադրբեջան արտագաղթած իրենց հայրենակիցներին: ԶԼՄ-ներն էլ լի են ադրբեջանցիների անձնական պատմություններով, որոնք նկարագրում են նրանց՝ Հայաստանում ապրած տարիների քաղցր հուշերի մասին: Կարճ ասած՝ Իլհամը հիմքեր է նախապատրաստում՝ առնվազը Հայաստանի մի քանի մարզ զորքեր մտցնելու համար, իսկ Արցախի թեման առհասարակ ավելորդ է համարվում շոշափել, քանի որ Հասանովը պատրաստվում է շատ փոքր ուժերով վերջ դնել Արցախում հայերի բազմահազարմյա գոյությանը:
Հիմա այս իրավիճակում Սյամոյի մեկնաբանությունն արդյոք թրքաբարո չէ՞: Համաձայնեք, որ միայն թրքաբարոն կարող է գիշատչի՝ իր զոհին հոշոտելու ցանկությունն ու դրան միտված գործողությունները պայմանավորել զոհի ինքնապաշտպանական բնազդով: Սյամոն ասում է՝ եթե չեք ուզում, որ Բաքուն ձեզ ոչնչացնի, Արցախցինե՛ր, մտեք նրա հետ ուղիղ երկխոսության մեջ, իսկ թե ինչ է Բաքուն հասկանում «ուղիղ երկխոսության» տակ, շատ լավ շարադրում են ադրբեջանցի բարձրաստիճան պաշտոնյաները՝ հանձնվել Բաքվի ողորմածությանը: Այսինքն՝ Սյամոն առաջարկում է հանձնվել հայատյացությամբ ներծծված պետության ողորմածությանը, քանի որ ցանկացած ուղիղ երկխոսություն Բաքուն դարձնելու է նոր ցեղասպանության նախերգանք:
Ինչո՞ւ է Սյամոն անում այս ամենը: Մի շատ պարզ պատճառով. տականք է…
Սյամոյի «կանաչ գոտին»
Հարցին՝ արդյոք Բաքու-Ստեփանակերտ երկխոսության դեպքում այլևս Զաքիր Հասանովը չի՞ խոսելու մեկ կորպուսի մակարդակով Արցախը գրավելու մասին, Սյամոն «հետաքրքիր» պատասխան է տվել՝ կոչ անելով չմանրանալ ու իրեն վստահել. պարզվում է՝ պատրաստվում է ազիկների հետ Արցախում «կանաչ գոտի» ստեղծել: Ըստ Սյամոյի՝ քանի դեռ Ստեփանակերտը չի բանակցում Բաքվի հետ, չի կարող պարզ լինել՝ Բաքուն ինչ ծրագրեր ունի կամ չունի: «Ինձ չի հետաքրքրում՝ ով ինչ ա հայտարարում»,-ասել է Սյամոն՝ նկատի ունենալով Հասանովի վերջին հայտարարությունները:
Ի՞նչ կանաչ գոտու մասին է խոսում Սյամոն, երբ Ադրբեջանը խոստանում է Արցախը արյան ծովի վերածել, եթե արցախցիները չդառնան իր հպատակները: Ո՞վ է տալու Սյամոյին երաշխիք կանաչ կամ ասենք երկնագույն գոտի ստեղծելու համար, եթե ազերիների նպատակը Արցախը հայաթափելն է: «Կանաչ գոտի» կոչվածն ակնհայտորեն Սյամոյի վարդագույն ֆանտազիայի արգասիք է, որի նպատակը արցախցիների «գլխի տակ փափուկ բարձ դնելն է»: Սյամոն, ըստ էության, առաջարկում է նախ հպատակվել Արդբեջանին ,հետո տեսնել, թե ինչ է Բաքուն անում հայերի հետ՝ խոստանալով՝ կբանակցի Իլհամի հետ ու վերջինս արցախցիների համար «կանաչ գոտի» կստեղծի՝ թույլատրելով գոյատևել, և սա՝ այն դեպքում, երբ առնվազը պետք է տհաս հորթ լինել՝ հավատալու Ադրբեջանի կազմում արցախցիների ապագային:
Մյուս կողմից՝ ոչ պակաս կասկածելի է թվում Սյամոյի այն պնդումը, թե իրեն չի հետարքրում՝ ով ինչ է հայտարարում: Հարց՝ իսկ ի՞նչ է ընդհանրապես Սյամոյին հետաքրքրում կամ իր թեզերը կառուցելիս ի՞նչ փաստական տվյալների վրա է հենվում, արդյոք Հասանովի խոսքերը ցուցիչ չե՞ն նրա հնչեցրած թեզերի սնամեջության: Իհարկե, այդ իսկ պատճառով էլ Սյամոն չի ցանկանում ականջները լայն բացել ու Հասանովին լսել, քանի որ Բաքվից եկող այդօրինակ հայտարարությունները բացահայտում են Սյամոյի թեզերի վտանգավորությունն ու սթափեցնում Արցախցիներին:
Արցախին սպասվելիքի գլխավոր ցուցիչը ոչ թե Սյամոյի լոլոներն են, այլ՝ թուրքերի՝շատ հստակ շարադրված մեսիջները, որոնք լավատեսության ոչ մի հիմք չեն ստեղծում:
Հարցին՝ արդյոք Բաքու-Ստեփանակերտ երկխոսության դեպքում այլևս Զաքիր Հասանովը չի՞ խոսելու մեկ կորպուսի մակարդակով Արցախը գրավելու մասին, Սյամոն «հետաքրքիր» պատասխան է տվել՝ կոչ անելով չմանրանալ ու իրեն վստահել. պարզվում է՝ պատրաստվում է ազիկների հետ Արցախում «կանաչ գոտի» ստեղծել: Ըստ Սյամոյի՝ քանի դեռ Ստեփանակերտը չի բանակցում Բաքվի հետ, չի կարող պարզ լինել՝ Բաքուն ինչ ծրագրեր ունի կամ չունի: «Ինձ չի հետաքրքրում՝ ով ինչ ա հայտարարում»,-ասել է Սյամոն՝ նկատի ունենալով Հասանովի վերջին հայտարարությունները:
Ի՞նչ կանաչ գոտու մասին է խոսում Սյամոն, երբ Ադրբեջանը խոստանում է Արցախը արյան ծովի վերածել, եթե արցախցիները չդառնան իր հպատակները: Ո՞վ է տալու Սյամոյին երաշխիք կանաչ կամ ասենք երկնագույն գոտի ստեղծելու համար, եթե ազերիների նպատակը Արցախը հայաթափելն է: «Կանաչ գոտի» կոչվածն ակնհայտորեն Սյամոյի վարդագույն ֆանտազիայի արգասիք է, որի նպատակը արցախցիների «գլխի տակ փափուկ բարձ դնելն է»: Սյամոն, ըստ էության, առաջարկում է նախ հպատակվել Արդբեջանին ,հետո տեսնել, թե ինչ է Բաքուն անում հայերի հետ՝ խոստանալով՝ կբանակցի Իլհամի հետ ու վերջինս արցախցիների համար «կանաչ գոտի» կստեղծի՝ թույլատրելով գոյատևել, և սա՝ այն դեպքում, երբ առնվազը պետք է տհաս հորթ լինել՝ հավատալու Ադրբեջանի կազմում արցախցիների ապագային:
Մյուս կողմից՝ ոչ պակաս կասկածելի է թվում Սյամոյի այն պնդումը, թե իրեն չի հետարքրում՝ ով ինչ է հայտարարում: Հարց՝ իսկ ի՞նչ է ընդհանրապես Սյամոյին հետաքրքրում կամ իր թեզերը կառուցելիս ի՞նչ փաստական տվյալների վրա է հենվում, արդյոք Հասանովի խոսքերը ցուցիչ չե՞ն նրա հնչեցրած թեզերի սնամեջության: Իհարկե, այդ իսկ պատճառով էլ Սյամոն չի ցանկանում ականջները լայն բացել ու Հասանովին լսել, քանի որ Բաքվից եկող այդօրինակ հայտարարությունները բացահայտում են Սյամոյի թեզերի վտանգավորությունն ու սթափեցնում Արցախցիներին:
Արցախին սպասվելիքի գլխավոր ցուցիչը ոչ թե Սյամոյի լոլոներն են, այլ՝ թուրքերի՝շատ հստակ շարադրված մեսիջները, որոնք լավատեսության ոչ մի հիմք չեն ստեղծում:
Ահա թե ինչ էր անում Աննան բունկերներում
Մեկնաբանելով պատերազմի օրերին Աննայի՝ բունկերներում հայ զինվորականությանը ցուցաբերած «բարոյական աջակցության» փաստը՝ Նիկոլն ասել է, թե Աննայի այցը՝ պատերազմի գոտի իրականացվել է՝ դրական ազդեցություն թողնելու նկատառումով. մարդիկ «այդ ծանր մթոնոլորտում» կտեսնեն Աննային ու կմխիթարվեն: Ինչ վերաբերում է հրամկազմի հետ Աննայի հանդիպումներին, ապա դրանք, ըստ Նիկոլի, կրել են լոկ քաղաքավարական բնույթ՝ մի 15 րոպեով: «Էդ քաղաքավարական այցն էղել ա, գնացել ա, բարևել ա, ողջունել ա, 10-15 րոպե մնացել ա էնտեղ ու դուրս ա էկել»,-հայտարարել է Նիկոլը՝ հավելելով՝ դրանից հետո Աննան կազմել է մարտական ջոկատ (խոսքը «Էրատոյի» մասին է) ու գնացել Սյունիք՝ մարզվելու, հետո՝ ռազմաչակատ, բայց ոչ առաջնային:
Աննան Նիկոլին խաբել է. նա պատերազմի ողջ ընթացքում Սյամոյին «բարոյական աջակցություն» է ցուցաբերել բունկերներում ու հաստատ ոչ 10-15 րոպեով. հո Սյամոն պատանի չէ՞, որ 10-15 րոպեն բավական լիներ, մի ժամ-ժամուկես առնվազը պետք էր՝ «սոկերը քաշելու»: Ընդ որում՝ «սոկերի քաշման» պրոցեսը կրել է խիստ սիստեմատիկ բնույթ, որի ընթացքում Աննան այնպես է կատարել իր առաքելությունը, որ համը մնացել է Սյամոյի բերանը:
Աննայի՝ բունկերներ գնալու, զինվորկանությանը տեսակցելու միակ նպատակը եղել է Արցախի հանձնման պրոցեսին մոտիկից հետևելն ու զինվորականությանը հրահանգավորելը՝ ինչպես պետք է անեն, ում հետ ինչ պետք է անեն ու ինչ տեմպերով: Սյամոյի հետ միասին Աննայի պարտականությունն էր հայ զինվորի հաղթանակը թույլ չտալը, հայկական կողմի հաղթանակը բացառելն այն դեպքում, երբ կար իրական շանս՝ պատերզմն այս արդյունքներով չավարտելու:
Մեկնաբանելով պատերազմի օրերին Աննայի՝ բունկերներում հայ զինվորականությանը ցուցաբերած «բարոյական աջակցության» փաստը՝ Նիկոլն ասել է, թե Աննայի այցը՝ պատերազմի գոտի իրականացվել է՝ դրական ազդեցություն թողնելու նկատառումով. մարդիկ «այդ ծանր մթոնոլորտում» կտեսնեն Աննային ու կմխիթարվեն: Ինչ վերաբերում է հրամկազմի հետ Աննայի հանդիպումներին, ապա դրանք, ըստ Նիկոլի, կրել են լոկ քաղաքավարական բնույթ՝ մի 15 րոպեով: «Էդ քաղաքավարական այցն էղել ա, գնացել ա, բարևել ա, ողջունել ա, 10-15 րոպե մնացել ա էնտեղ ու դուրս ա էկել»,-հայտարարել է Նիկոլը՝ հավելելով՝ դրանից հետո Աննան կազմել է մարտական ջոկատ (խոսքը «Էրատոյի» մասին է) ու գնացել Սյունիք՝ մարզվելու, հետո՝ ռազմաչակատ, բայց ոչ առաջնային:
Աննան Նիկոլին խաբել է. նա պատերազմի ողջ ընթացքում Սյամոյին «բարոյական աջակցություն» է ցուցաբերել բունկերներում ու հաստատ ոչ 10-15 րոպեով. հո Սյամոն պատանի չէ՞, որ 10-15 րոպեն բավական լիներ, մի ժամ-ժամուկես առնվազը պետք էր՝ «սոկերը քաշելու»: Ընդ որում՝ «սոկերի քաշման» պրոցեսը կրել է խիստ սիստեմատիկ բնույթ, որի ընթացքում Աննան այնպես է կատարել իր առաքելությունը, որ համը մնացել է Սյամոյի բերանը:
Աննայի՝ բունկերներ գնալու, զինվորկանությանը տեսակցելու միակ նպատակը եղել է Արցախի հանձնման պրոցեսին մոտիկից հետևելն ու զինվորականությանը հրահանգավորելը՝ ինչպես պետք է անեն, ում հետ ինչ պետք է անեն ու ինչ տեմպերով: Սյամոյի հետ միասին Աննայի պարտականությունն էր հայ զինվորի հաղթանակը թույլ չտալը, հայկական կողմի հաղթանակը բացառելն այն դեպքում, երբ կար իրական շանս՝ պատերզմն այս արդյունքներով չավարտելու:
Նիկոլը, ուղիղ նայելով զոհվածի հոր աչքերին, լկտիաբար խաբել է նրան
Անդոնի հանձնաժողովին գոնե ինչ-որ լեգիտիմություն հաղորդելու նպատտակով իր «հարցաքննությանը» զոհված զինովրներից մեկի հորը հրավիրած ու նրա ներկայությունն ապահոված Նիկոլը, պատասխանբելով հարցին, թե արդյոք պատերազմի սկսվելուց հետո արվե՞լ է առավելագույնը, որ տեղի չունենա այն, ինչ որ տեղի ունեցավ, նախ դրական պատասխան է տվել, ապա հիշել երրորդ նախագահի հարցազրույցն այն մասին, որ Ադրբեջանը չի ցանկանում բավարարվել 7 շրջանով՝ նորանոր պահանջներ առաջ քաշելով: Ըստ Նիկոլի՝ չնայած ամեն ինչ արվել է, բայց պատերազմից խուսափել չի ստացվել Ադրբեջանի ագահության ու ռազմատենչության պատճառով:
Նիկոլն անբարո կերպով խաբել է զոհված զինծառայողի հորը. հրաժարվելով Սերժ Սարգսյանի բանակցային ժառանգությունից ու նույնիսկ զենքերի գնման պլանից, բանակցությունները սկսելով զրոյական կետից, Արցախը հռչակելով՝ Հայաստան՝ Նիկոլը ինքն է սադրել պատերազմ՝ջուր լցնելով Թուրքիայի ջրաղացին: Նույն Լավրովը պատեհ առիթը երբեք բաց չի թողնում՝ հայտարարելու, որ կար իրական հնարավորություն՝ պատերազմից խուսափելու, և դա 5+2-ին համաձայնելն էր, որին Նիկոլը չգնաց նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նրան պատերազմի դադարեցման առաջարկություն արեց Պուտինը՝ Շուշին հայկական վերահսկողության տակ թողնելու վերաբերյալ: Այսինքն՝ ո՛չ պատերազմից առաջ, ո՛չ էլ դրա ընթացքում Նիկոլը մատը մատին չի տվել՝ խուսափելու դրա ներկայիս հետևանքներից:
Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի խոսքերը վկայակոչելուն, ապա Նիկոլը դա արել է մեկ նպատակով՝ մեղքն իրենից թոթափելու ու իր լոլոներին արժանահավատություն հաղորդելու՝ հանգելով հակառակ արդյունքին: Նիկոլը մոռացել է, թե ինչպես էր հեղափոխությունից հետո ԱԺ-ում վստահեցնում, որ իր շարժումը շատ դրական հետևանք է ունենալու Արցախի սուբյեկտայնության բարձրացման ու պետականության կայացման գործընթացի վրա, իբր Իլհամը տեսնելու էր իր «դեմոկրատ» երեսն ու վախից լցներ տակը: Այնինչ եկել էր՝ Արցախը քեշ փողով ծախելու ու Շուշին ազերիներին նվիրելու:
Անդոնի հանձնաժողովին գոնե ինչ-որ լեգիտիմություն հաղորդելու նպատտակով իր «հարցաքննությանը» զոհված զինովրներից մեկի հորը հրավիրած ու նրա ներկայությունն ապահոված Նիկոլը, պատասխանբելով հարցին, թե արդյոք պատերազմի սկսվելուց հետո արվե՞լ է առավելագույնը, որ տեղի չունենա այն, ինչ որ տեղի ունեցավ, նախ դրական պատասխան է տվել, ապա հիշել երրորդ նախագահի հարցազրույցն այն մասին, որ Ադրբեջանը չի ցանկանում բավարարվել 7 շրջանով՝ նորանոր պահանջներ առաջ քաշելով: Ըստ Նիկոլի՝ չնայած ամեն ինչ արվել է, բայց պատերազմից խուսափել չի ստացվել Ադրբեջանի ագահության ու ռազմատենչության պատճառով:
Նիկոլն անբարո կերպով խաբել է զոհված զինծառայողի հորը. հրաժարվելով Սերժ Սարգսյանի բանակցային ժառանգությունից ու նույնիսկ զենքերի գնման պլանից, բանակցությունները սկսելով զրոյական կետից, Արցախը հռչակելով՝ Հայաստան՝ Նիկոլը ինքն է սադրել պատերազմ՝ջուր լցնելով Թուրքիայի ջրաղացին: Նույն Լավրովը պատեհ առիթը երբեք բաց չի թողնում՝ հայտարարելու, որ կար իրական հնարավորություն՝ պատերազմից խուսափելու, և դա 5+2-ին համաձայնելն էր, որին Նիկոլը չգնաց նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նրան պատերազմի դադարեցման առաջարկություն արեց Պուտինը՝ Շուշին հայկական վերահսկողության տակ թողնելու վերաբերյալ: Այսինքն՝ ո՛չ պատերազմից առաջ, ո՛չ էլ դրա ընթացքում Նիկոլը մատը մատին չի տվել՝ խուսափելու դրա ներկայիս հետևանքներից:
Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի խոսքերը վկայակոչելուն, ապա Նիկոլը դա արել է մեկ նպատակով՝ մեղքն իրենից թոթափելու ու իր լոլոներին արժանահավատություն հաղորդելու՝ հանգելով հակառակ արդյունքին: Նիկոլը մոռացել է, թե ինչպես էր հեղափոխությունից հետո ԱԺ-ում վստահեցնում, որ իր շարժումը շատ դրական հետևանք է ունենալու Արցախի սուբյեկտայնության բարձրացման ու պետականության կայացման գործընթացի վրա, իբր Իլհամը տեսնելու էր իր «դեմոկրատ» երեսն ու վախից լցներ տակը: Այնինչ եկել էր՝ Արցախը քեշ փողով ծախելու ու Շուշին ազերիներին նվիրելու:
Նիկոլը նոր «կռուտիտ» է մտածել
Փորձելով ինչ-որ տրամաբանական բացատրություն գտնել իր դրսևորած վարքին, որի պատճառով «Լավրովի պլանի» խաղաղ իրագործման փոխարեն ստացանք ավերիչ պատերազմ ու անհամեմատ ավելի վատ պայմաններով զինադադար՝ «կռուտիտներ» հորինելու գործում մասնագիտացած Նիկոլը Անդոնի հանձնաժողովում ասել է.«Նոյեմբերի 9-ի պարտավորությունների կատարման որակը պատկերացում ա տալիս, թե… իհարկե, ո՛չ ամբողջական, ո՛չ նույնական, պարզ է, թե էդ պլանն ընդունելու դեպքում դրա իրագործման ընթացքում ինչ մարտահրավերների առաջ մենք կկանգնեինք՝ սկսած Խծաբերդից, վերջացրած Փառուխով, վերջացրած Լաչինի միջանցքով»:
Նիկոլը հերթական անհաջող «կռուտիտն» է փորձել հասարակության ականջներից կախել՝ փորձելով արդարացնել իր սադրիչ վարքը, իր «զրոյական կետը», որի պատճառով կանգնեցինք կոտրած տաշտակի առջև: Նախ՝ պետք է արձանագրել, որ «Լավրովի պլանը» «5+2» էր ենթադրում, ինչն ինքնաբերաբար բացառելու էր Լաչինի միջանցքի թեման առնվազը նախքան Արցախպի վերջնական կարգավիճակի ճշգրտումը, որը հետաձգվելու էր երկար տարիներ, ապա՝ փաստ է, որ Փառուխն ու Խծաբերդը հետևանք են գլխավորապես Հայաստանի թուլացած դիրքերի, իսկ եթե ավելի ճշգրիտ՝ ոչնչացված պետականության այն դեպքում, երբ «Լավրովի պլանի» իրագործման դեպքում Հայաստանի պետականությունը վնաս չէր կրելու, ընդհակառակը՝ տարածաշրջանում ավելի ամուր կայություն էր տիրելու, ու բացառվելու էր Թուրքիայի՝ Կովկաս ներխուժումը:
Բայց Նիկոլի տերերին «Լավրովի պլանը» ձեռնտու չէր. նրանց պետք էր Թուրքիայի առաջխաղացում դեպի մերձկասպյան գոտիներ, ինչն էլ ապահովեց Նիկոլի արկածախնդրությունը, որը նա հիմա ուզում է այլոց վզին փաթաթել:
Փորձելով ինչ-որ տրամաբանական բացատրություն գտնել իր դրսևորած վարքին, որի պատճառով «Լավրովի պլանի» խաղաղ իրագործման փոխարեն ստացանք ավերիչ պատերազմ ու անհամեմատ ավելի վատ պայմաններով զինադադար՝ «կռուտիտներ» հորինելու գործում մասնագիտացած Նիկոլը Անդոնի հանձնաժողովում ասել է.«Նոյեմբերի 9-ի պարտավորությունների կատարման որակը պատկերացում ա տալիս, թե… իհարկե, ո՛չ ամբողջական, ո՛չ նույնական, պարզ է, թե էդ պլանն ընդունելու դեպքում դրա իրագործման ընթացքում ինչ մարտահրավերների առաջ մենք կկանգնեինք՝ սկսած Խծաբերդից, վերջացրած Փառուխով, վերջացրած Լաչինի միջանցքով»:
Նիկոլը հերթական անհաջող «կռուտիտն» է փորձել հասարակության ականջներից կախել՝ փորձելով արդարացնել իր սադրիչ վարքը, իր «զրոյական կետը», որի պատճառով կանգնեցինք կոտրած տաշտակի առջև: Նախ՝ պետք է արձանագրել, որ «Լավրովի պլանը» «5+2» էր ենթադրում, ինչն ինքնաբերաբար բացառելու էր Լաչինի միջանցքի թեման առնվազը նախքան Արցախպի վերջնական կարգավիճակի ճշգրտումը, որը հետաձգվելու էր երկար տարիներ, ապա՝ փաստ է, որ Փառուխն ու Խծաբերդը հետևանք են գլխավորապես Հայաստանի թուլացած դիրքերի, իսկ եթե ավելի ճշգրիտ՝ ոչնչացված պետականության այն դեպքում, երբ «Լավրովի պլանի» իրագործման դեպքում Հայաստանի պետականությունը վնաս չէր կրելու, ընդհակառակը՝ տարածաշրջանում ավելի ամուր կայություն էր տիրելու, ու բացառվելու էր Թուրքիայի՝ Կովկաս ներխուժումը:
Բայց Նիկոլի տերերին «Լավրովի պլանը» ձեռնտու չէր. նրանց պետք էր Թուրքիայի առաջխաղացում դեպի մերձկասպյան գոտիներ, ինչն էլ ապահովեց Նիկոլի արկածախնդրությունը, որը նա հիմա ուզում է այլոց վզին փաթաթել:
Անդոնը կրկին չի կարողացել իր ասելիքը շարադրել այնպես, որ գոնե հիմարներին կարողանա հավատ ներշնչել
Անդոնը լծվել է Նիկոլի հիմարագույն թեզերից մեկը՝ պատերազմի սկսվելու օրվա մասին անտեղյակության վերաբերյալ լոլոյին արժանահավատություն հաղորդելու գործին. լրագրողի հետ հարցազրույցում իրենց «անտեղյակությունը» պատճառաբանել է թշնամու կողմից խլացուցիչներ գործածելով, որոնք իբր թույլ չեն տվել պատկերացում ունենալ պատերազմի սկզբի հստակ օրվա մասին: Ընդ որում՝ Անդոնն այս ամենը համարել է «համապատասխան կառույցներում» առկա խնդիրների արգասիք: Ըստ Անդոնի՝ ուժային բոլոր կառույցները պետք է դասեր քաղեն կատարվածից ու այլևս նման թերացում իրենց թույլ չտան:
Անդոնը կրկին չի կարողացել իր ասելիքը շարադրել այնպես, որ գոնե հիմարներին կարողանա հավատ ներշնչել. ՀՀ ղեկավարությունը ինֆորմացիայի խնդիր չի ունեցել, քանի որ ՀՀ-ին անխուսափելի պատերազմի տեղի ու ժամանակի մասին կոնկրետ տեղեկություն է տրամադրել ռուսական հետախուզությունը: Սա՝ ամենաքիչը: Այսինքն՝ պատերազմին ընդառաջ ասենք զորքերի բացազատում չանելը պայմանավորված է եղել ոչ թե անտեղյակությամբ, այլ՝ շատ կոնկրետ դավադրությամբ. բա Նիկոլին ու Անդոնին է՛լ ինչո՞ւ էին հացի տեր սարքում, հո մեկին միլիարդատեր, մյուսին էլ միլիոնատեր չէի՞ն դարձնում, որ բանակը պատերազմին նախապատրաստեին: Դարձնում էին, որ անեն այն, ինչ որ արեցին ու դեռ անելու են. ծրագիրն ամբողջությամբ դեռ չեն իրականացրել:
Անդոնը լծվել է Նիկոլի հիմարագույն թեզերից մեկը՝ պատերազմի սկսվելու օրվա մասին անտեղյակության վերաբերյալ լոլոյին արժանահավատություն հաղորդելու գործին. լրագրողի հետ հարցազրույցում իրենց «անտեղյակությունը» պատճառաբանել է թշնամու կողմից խլացուցիչներ գործածելով, որոնք իբր թույլ չեն տվել պատկերացում ունենալ պատերազմի սկզբի հստակ օրվա մասին: Ընդ որում՝ Անդոնն այս ամենը համարել է «համապատասխան կառույցներում» առկա խնդիրների արգասիք: Ըստ Անդոնի՝ ուժային բոլոր կառույցները պետք է դասեր քաղեն կատարվածից ու այլևս նման թերացում իրենց թույլ չտան:
Անդոնը կրկին չի կարողացել իր ասելիքը շարադրել այնպես, որ գոնե հիմարներին կարողանա հավատ ներշնչել. ՀՀ ղեկավարությունը ինֆորմացիայի խնդիր չի ունեցել, քանի որ ՀՀ-ին անխուսափելի պատերազմի տեղի ու ժամանակի մասին կոնկրետ տեղեկություն է տրամադրել ռուսական հետախուզությունը: Սա՝ ամենաքիչը: Այսինքն՝ պատերազմին ընդառաջ ասենք զորքերի բացազատում չանելը պայմանավորված է եղել ոչ թե անտեղյակությամբ, այլ՝ շատ կոնկրետ դավադրությամբ. բա Նիկոլին ու Անդոնին է՛լ ինչո՞ւ էին հացի տեր սարքում, հո մեկին միլիարդատեր, մյուսին էլ միլիոնատեր չէի՞ն դարձնում, որ բանակը պատերազմին նախապատրաստեին: Դարձնում էին, որ անեն այն, ինչ որ արեցին ու դեռ անելու են. ծրագիրն ամբողջությամբ դեռ չեն իրականացրել:
Դատարանը որոշել է խոզին քերթել
Նիկոլի ձախ ամորձու կարգավիճակ ունեցող ՔՊ-ական խոզակերպին դատարանը որոշել է պատժել ու հիշեցնել անցյալի պարտքերի մասին. Երևանի առաջին ատյանի դատարանը վճռել է Ալեքսանյան Վահագից հոգուտ Սլավոնական համալսարանի 1700 դոլարի կարգի գումար բռնագանձել:
Պարզվում է՝ սա սովորել է Սլավոնականի իրավաբանականում,բայց քննությունները հանձնել չկարողանալու պատճառով դուրս է մնացել բուհից՝ ուսման վարձի գծով պարտք մնալով: Եվ ահա հիմա Սլավոնականը դատի է տվել կարկառուն ՔՊ-ականին՝ հին հաշիվները մաքրել ստիպելով:
Իհարկե, 1700 չէ, 170000 դոլար էլ կարող է Նիկոլի հետույքով թրփոշացած խոզը մուծել, տո որ պետք լինի, Գռզոյի բանկից միլիոն դոլար էլ «վարկ կվերցնի» ու թեման կփակի. դիմացները խաղ չկա, երկիրն էլ, ամեն ինչն էլ իրենցն է, բա փողը պրոբլե՞մ է…
Փողը պրոբլեմ չէ, իհարկե, բայց պրոբլեմն ուրիշ է. Վահագը, փաստորեն, Նիկոլի հետնորդն է, քանի որ Նիկոլն էլ թերի բարձրագույն ունեցող մեկն է, որին ԵՊՀ-ից ժամանակին դուրս էին թողել, ինչը, սակայն, նրան չէր խանգարել գործ տալով ինքնահաստատվել ու մի «գեղեցիկ օր» իշխանություն վերցնել:
Ամենամեծ պրոբլեմը, իհարկե, Հայաստանինն է. երկիրը ղեկավարում են տառացիորեն թերուս ինչ-որ տարրեր, որոնք դեռ մինչև երեկ ասֆալտներին փռված էին, իսկ այսօր արդեն՝ լուրջ դեմքեր:
Երևի հենց ճակատագրի այսպիսի ընդհանրությունն է, որ Նիկոլին ստիպել է խոզին առաջ տանել. նրա մեջ Նիկոլն իրեն է տեսել, տեսել ու սիրտը լցրել:
Նիկոլի ձախ ամորձու կարգավիճակ ունեցող ՔՊ-ական խոզակերպին դատարանը որոշել է պատժել ու հիշեցնել անցյալի պարտքերի մասին. Երևանի առաջին ատյանի դատարանը վճռել է Ալեքսանյան Վահագից հոգուտ Սլավոնական համալսարանի 1700 դոլարի կարգի գումար բռնագանձել:
Պարզվում է՝ սա սովորել է Սլավոնականի իրավաբանականում,բայց քննությունները հանձնել չկարողանալու պատճառով դուրս է մնացել բուհից՝ ուսման վարձի գծով պարտք մնալով: Եվ ահա հիմա Սլավոնականը դատի է տվել կարկառուն ՔՊ-ականին՝ հին հաշիվները մաքրել ստիպելով:
Իհարկե, 1700 չէ, 170000 դոլար էլ կարող է Նիկոլի հետույքով թրփոշացած խոզը մուծել, տո որ պետք լինի, Գռզոյի բանկից միլիոն դոլար էլ «վարկ կվերցնի» ու թեման կփակի. դիմացները խաղ չկա, երկիրն էլ, ամեն ինչն էլ իրենցն է, բա փողը պրոբլե՞մ է…
Փողը պրոբլեմ չէ, իհարկե, բայց պրոբլեմն ուրիշ է. Վահագը, փաստորեն, Նիկոլի հետնորդն է, քանի որ Նիկոլն էլ թերի բարձրագույն ունեցող մեկն է, որին ԵՊՀ-ից ժամանակին դուրս էին թողել, ինչը, սակայն, նրան չէր խանգարել գործ տալով ինքնահաստատվել ու մի «գեղեցիկ օր» իշխանություն վերցնել:
Ամենամեծ պրոբլեմը, իհարկե, Հայաստանինն է. երկիրը ղեկավարում են տառացիորեն թերուս ինչ-որ տարրեր, որոնք դեռ մինչև երեկ ասֆալտներին փռված էին, իսկ այսօր արդեն՝ լուրջ դեմքեր:
Երևի հենց ճակատագրի այսպիսի ընդհանրությունն է, որ Նիկոլին ստիպել է խոզին առաջ տանել. նրա մեջ Նիկոլն իրեն է տեսել, տեսել ու սիրտը լցրել:
Ղազարյան Սոնան կարևոր ինֆորմացիայի արտահոսք է թույլ տվել
ՔՊ-ական Ղազարյան Սոնան է որոշ նյուանսներ բացահայտել հետպատերազմյան ՔՊ-ի ներքին խոհանոցից՝ հայտնելով, թե ինչ սկզբունքով է Նիկոլը տարբեր երկրներում դեսպաններ նշանակել: «Դեսպան են նշանակվել նրանք, ովքեր առնվազը խաղաղության օրակարգի կրող են, և դրա օրինակն է տիկին Մակունցը, ով ջանք ու եռանդ չի խնայում օրակարգի հաստատման համար: Նույնը՝ պարոն Ավետիսյանը, նույն պարոն Իգիթյանը, ես կարծում եմ՝ նրանք էլ խաղաղության օրակարգի կրողներ են»,-հայտարաել է Սոնան՝ հավելելով, որ խնդիր կա՝ փոխելու դիվանագետների խոսույթը:
Հայատանը ռազմի դաշտում կանխորոշված պարտության տարած Նիկոլի այս թիմակիցը չափազանց կարևոր ինֆորմացիա է հայտնել, որը թերևս ավելի շուտ ինքնախոստովանություն է, քան ինչ-որ գաղտնիքի բացահայտում. ողջ ազգը գիտի սրանց դավաճան էության մասին:
Այսպիսով՝ ինչի՞ մասին է այս ՔՊ-ականը հայտնել: Նա խոստովանել է, որ Նիկոլի համար կարևորը ոչ թե դիվանագիտական աշխատանքի մեկնողի պրոֆեսիոնալ ընդունակություններն են կամ նույնիսկ ՔՊ-ական լինել-չլինելը, այլ՝ «խաղաղության օրակարգին» հավատարմությունը: Իսկ ի՞նչ է ասել «խաղաղության օրակարգ»: Դա ոչ այլ ինչ է, քան Թուրքիայի ազգային շահերի սպասարկումը՝ օտար ափերում: Այսինքն՝ Մակունցը, Իգիթյանը, Ավետիսյանը կամ ասենք Ենգիբարյանն էլ մեկ գաղափարի գրողներ են՝ պանթյուրքիզմի, որի շահերի սպասարկմանն է ուղղված նույն «խաղաղության օրակարգը»: Այսինքն՝ սրանք ոչ թե սպասարկում են ՀՀ շահերը, այլ՝ թուրք-ադրբեջանական, և հենց այդ փաստն է, որ չափազանց արժևորվում է Նիկոլի կողմից, քանի որ նպաստում է Հայաստանի կործանմանն ու Սփյուռքի ջլատմանը:
Ոչ միայն դեսպաններին, այլև պատգամավորներին ու նախարաներին է Նիկոլը նշանակում Ղազարյան Սոնայի մատնանշած սկզբունքով, քանզի այդ մարդու առաքելությունը լոկ մեկն է՝ Հայաստանն ասենք թուրքական Սամսունի կարգի մի բան սարքելը:
ՔՊ-ական Ղազարյան Սոնան է որոշ նյուանսներ բացահայտել հետպատերազմյան ՔՊ-ի ներքին խոհանոցից՝ հայտնելով, թե ինչ սկզբունքով է Նիկոլը տարբեր երկրներում դեսպաններ նշանակել: «Դեսպան են նշանակվել նրանք, ովքեր առնվազը խաղաղության օրակարգի կրող են, և դրա օրինակն է տիկին Մակունցը, ով ջանք ու եռանդ չի խնայում օրակարգի հաստատման համար: Նույնը՝ պարոն Ավետիսյանը, նույն պարոն Իգիթյանը, ես կարծում եմ՝ նրանք էլ խաղաղության օրակարգի կրողներ են»,-հայտարաել է Սոնան՝ հավելելով, որ խնդիր կա՝ փոխելու դիվանագետների խոսույթը:
Հայատանը ռազմի դաշտում կանխորոշված պարտության տարած Նիկոլի այս թիմակիցը չափազանց կարևոր ինֆորմացիա է հայտնել, որը թերևս ավելի շուտ ինքնախոստովանություն է, քան ինչ-որ գաղտնիքի բացահայտում. ողջ ազգը գիտի սրանց դավաճան էության մասին:
Այսպիսով՝ ինչի՞ մասին է այս ՔՊ-ականը հայտնել: Նա խոստովանել է, որ Նիկոլի համար կարևորը ոչ թե դիվանագիտական աշխատանքի մեկնողի պրոֆեսիոնալ ընդունակություններն են կամ նույնիսկ ՔՊ-ական լինել-չլինելը, այլ՝ «խաղաղության օրակարգին» հավատարմությունը: Իսկ ի՞նչ է ասել «խաղաղության օրակարգ»: Դա ոչ այլ ինչ է, քան Թուրքիայի ազգային շահերի սպասարկումը՝ օտար ափերում: Այսինքն՝ Մակունցը, Իգիթյանը, Ավետիսյանը կամ ասենք Ենգիբարյանն էլ մեկ գաղափարի գրողներ են՝ պանթյուրքիզմի, որի շահերի սպասարկմանն է ուղղված նույն «խաղաղության օրակարգը»: Այսինքն՝ սրանք ոչ թե սպասարկում են ՀՀ շահերը, այլ՝ թուրք-ադրբեջանական, և հենց այդ փաստն է, որ չափազանց արժևորվում է Նիկոլի կողմից, քանի որ նպաստում է Հայաստանի կործանմանն ու Սփյուռքի ջլատմանը:
Ոչ միայն դեսպաններին, այլև պատգամավորներին ու նախարաներին է Նիկոլը նշանակում Ղազարյան Սոնայի մատնանշած սկզբունքով, քանզի այդ մարդու առաքելությունը լոկ մեկն է՝ Հայաստանն ասենք թուրքական Սամսունի կարգի մի բան սարքելը:
Իլհամը լկտիացել է մեկ պարզ պատճառով
Արցախում ադրբեջանական սադրանքների հետևանքով արձանագրված զոհերի ու ամերիկյան բանակցությունների ֆոնին Արցախի ԱԺ-ն հայտարարությամբ դիմել է Վաշինգտոնում գտնվող ՀՀ պատվիրակությանը՝ կոչ անելով անհապաղ դադարեցնել մեկնարկած բանակցությունները մինչև Արցախի հետ շփման գծում և ՀՀ սահմաններին լիակատար հրադադարի հաստատումը և այն պահպանելու փաստաթղթային երաշխիքների տրամադրումը։ «Հակառակ պարագայում բանակցությունների շարունակումը կնշանակի ադրբեջանական կողմի ագրեսիվ պահվածքի խրախուսում և միջազգային մակարդակով արտոնություն»-մասնավորապես՝ ասված է հայտարությունում:
Ադրբեջանի ուղերձը հստակ է. Բաքուն մի քանի օր տևելիք բանակցություններում փորձում է ճնշում գործադրել Հայաստանի վրա: Ընդ որում՝ հայտնի է, որ Արցախում սադրանքից առաջ էլ պարբերաբար գնդակոծվել է Երասխում կառուցվող հայ-ամերիկյան գործարանը, ինչը թերևս «մեսիջ» է՝ ոչ միայն ուղղված Երևանին:
Հիմա գնդակը ոչ միայն կամ ոչ այնքան Երևանի դաշտում է, որքան թերևս նույն ԱՄՆ-ի կամ Արևմուտքի. Ադրբեջանի լկտիությունը հետևանք է Արևմուտքի խիստ մեղմ կեցվածքի, երբ չնայած հայտարարությունների մակարդակով հնչում են հայամետ արտահայտություններ, սակայն պրակտիկ հարթության մեջ զրոյական հակազդեցություն ենք տեսնում, ինչն էլ, բնականաբար, ոգևորում է Իլհամին՝ նրան է՛լ ավելի սանձարձակ դարձնելով:
Եթե ԱՄՆ-ն իսկապես ցանկանում է հասնել հակամարտության լիարժեք կարգավորման, ապա պետք է պրակտիկորեն ապացուցի իր մտայնությունը, հակառակ դեպքում Արցախի ուղղությամբ արձակվող կրակոցներն ու զոհերը կարող են դիտվել որպես ԱՄՆ-ի կողմից խրախուսվող սադրանք, որի նպատակը Արցախին կոնկրետ ուղերձ հղելն է՝ չդիմադրելու Իլհամին ու հաննձվելու նրա ողորմածությանը:
Ա՛յ թե ինչի է հանգեցնում Նիկոլի անատամ քաղաքականությունը, երբ վաճառքի են հանվում հայ ժողովրդի կենսական շահերը՝ հանուն մեկ բանի՝ Նիկոլի աթոռի անձեռնմխելիության:
Արցախում ադրբեջանական սադրանքների հետևանքով արձանագրված զոհերի ու ամերիկյան բանակցությունների ֆոնին Արցախի ԱԺ-ն հայտարարությամբ դիմել է Վաշինգտոնում գտնվող ՀՀ պատվիրակությանը՝ կոչ անելով անհապաղ դադարեցնել մեկնարկած բանակցությունները մինչև Արցախի հետ շփման գծում և ՀՀ սահմաններին լիակատար հրադադարի հաստատումը և այն պահպանելու փաստաթղթային երաշխիքների տրամադրումը։ «Հակառակ պարագայում բանակցությունների շարունակումը կնշանակի ադրբեջանական կողմի ագրեսիվ պահվածքի խրախուսում և միջազգային մակարդակով արտոնություն»-մասնավորապես՝ ասված է հայտարությունում:
Ադրբեջանի ուղերձը հստակ է. Բաքուն մի քանի օր տևելիք բանակցություններում փորձում է ճնշում գործադրել Հայաստանի վրա: Ընդ որում՝ հայտնի է, որ Արցախում սադրանքից առաջ էլ պարբերաբար գնդակոծվել է Երասխում կառուցվող հայ-ամերիկյան գործարանը, ինչը թերևս «մեսիջ» է՝ ոչ միայն ուղղված Երևանին:
Հիմա գնդակը ոչ միայն կամ ոչ այնքան Երևանի դաշտում է, որքան թերևս նույն ԱՄՆ-ի կամ Արևմուտքի. Ադրբեջանի լկտիությունը հետևանք է Արևմուտքի խիստ մեղմ կեցվածքի, երբ չնայած հայտարարությունների մակարդակով հնչում են հայամետ արտահայտություններ, սակայն պրակտիկ հարթության մեջ զրոյական հակազդեցություն ենք տեսնում, ինչն էլ, բնականաբար, ոգևորում է Իլհամին՝ նրան է՛լ ավելի սանձարձակ դարձնելով:
Եթե ԱՄՆ-ն իսկապես ցանկանում է հասնել հակամարտության լիարժեք կարգավորման, ապա պետք է պրակտիկորեն ապացուցի իր մտայնությունը, հակառակ դեպքում Արցախի ուղղությամբ արձակվող կրակոցներն ու զոհերը կարող են դիտվել որպես ԱՄՆ-ի կողմից խրախուսվող սադրանք, որի նպատակը Արցախին կոնկրետ ուղերձ հղելն է՝ չդիմադրելու Իլհամին ու հաննձվելու նրա ողորմածությանը:
Ա՛յ թե ինչի է հանգեցնում Նիկոլի անատամ քաղաքականությունը, երբ վաճառքի են հանվում հայ ժողովրդի կենսական շահերը՝ հանուն մեկ բանի՝ Նիկոլի աթոռի անձեռնմխելիության:
Եթե Նիկոլը երկիրը բացահայտորեն հանձնում է թուրքին, ընդդիմությունը ո՞ւմ մեղադրի, Չինգիզ խանի՞ն
Լամայի դիմագծերով աչքի ընկնող ՔՊ-ական Ռուբինյան Ռուբիկը՝ թուրք Քըլըչի ջահելը, «Ազատության» հետ զրույցում արձագանքելով ընդդիմության այն նկատառմանը, որ Հայաստանի ու Արցախի գլխին եկած դժբախտությունները տեղի են ունեցել ու շարունակում են ունենալ ՔՊ-ական իշխանության վարած քաղաքականութան հետևանքով, ասել է.«Չե՞ք կարծում, որ մի փոքր տարօրինակ է, երբ որ ցանկացած ագրեսիա, որն իրականացվում է Հայաստանի դեմ, ըստ ընդդիմության, մեղավորը Հայաստանն է: Նոյեմբերի 9-ի հայտարարության ցանկացած խախտում, երբ որ տեղի է ունենում, մեղավորը Հայաստանն է, պատերզմ է տեղի ունենում՝ մեղավորը Հայաստանն է, ինչ տեղի ա ունենում՝ մեղվորը Հայաստանն է, հա՞»: Ըստ Ռուբոյի՝ Հայաստանի դեմ կատարվող հանցագործությունների համար ընդդիմությունը պետք է մեղադրի ոչ թե Կառավարությանը, այլ՝ հանցագործություն անողին:
Իրոք, իսկ ինչո՞ւ է այդպես: Այդպես է, քանի որ ընդդիմությունն Իլհամին կամ նույն Էրդողանին մեղադրելու խորքային հիմքեր չունի, քանզի բոլորս էլ շատ լավ գիտենք, որ այդ մարդիկ հայ ժողովրդի ու հայոց պետականության թշնամիներն են՝ պատրաստ վերցնել այնքան, որքան կտա Նիկոլն իրենց: Ընդդիմությունը, մեղադրելով Նիկոլին, ոչ թե արդարացնում է թուրքերին, այլ արձանագրում է այն փաստը, որ թուրքերի առաջխաղացումն ու Իլհամի երազանքների իրագործումը տեղի են ունենում մեկ պարզ պատճառով՝ Նիկոլի դավաճանության: Եթե թշնամուն պետության բանալիները հանձնում են ներսից, ո՞վ է մեղավոր պետության կորստի համար, բանալին վերցնո՞ղը, թե՞ այն կամովին տվողը: Ինչպե՞ս պատահեց, որ հենց Նիկոլի օրոք թուրքը սկսեց Հայաստանը տեռորի ենթարկել ու գրեթե վերջ դնել Արցախի գոյությանը: Չէ՞ որ թուրքը նույնն էր նաև երեկ, նույնն է եղել դարեր ի վեր, նույնն է լինելու նաև վաղը: Օրինակ՝ ո՞վ էր Նիկոլի լեզվից քաշում Արցախը՝ Հայաստան հռչակել կամ արևմտյան հարթակներում բանակցելով՝ Արցախի սուբյեկտայնության կամ կարգավիճակի թեման թաղել-պրծնել, ինչի հետևանքով ազերին հենց հիմա Արցախը ենթարկում է տոտալ շրջափակման՝ հոխորտալով բոլոր նրանց վրա, որոնք փորձում են իրավիճակի վրա ազդել: Բա եթե Նիկոլը երկիրը բացահայտորեն հանձնում է թուրքին, ընդդիմությունը ո՞ւմ մեղադրի, Չինգիզ խանի՞ն:
Բայց միայն Նիկոլը չէ, որ պատասխանատտու է այս իրավիճակի համար: Ռուբոների պատասխան տալու ժամանկն էլ է գալու ու գալու է շատ արագ…
Լամայի դիմագծերով աչքի ընկնող ՔՊ-ական Ռուբինյան Ռուբիկը՝ թուրք Քըլըչի ջահելը, «Ազատության» հետ զրույցում արձագանքելով ընդդիմության այն նկատառմանը, որ Հայաստանի ու Արցախի գլխին եկած դժբախտությունները տեղի են ունեցել ու շարունակում են ունենալ ՔՊ-ական իշխանության վարած քաղաքականութան հետևանքով, ասել է.«Չե՞ք կարծում, որ մի փոքր տարօրինակ է, երբ որ ցանկացած ագրեսիա, որն իրականացվում է Հայաստանի դեմ, ըստ ընդդիմության, մեղավորը Հայաստանն է: Նոյեմբերի 9-ի հայտարարության ցանկացած խախտում, երբ որ տեղի է ունենում, մեղավորը Հայաստանն է, պատերզմ է տեղի ունենում՝ մեղավորը Հայաստանն է, ինչ տեղի ա ունենում՝ մեղվորը Հայաստանն է, հա՞»: Ըստ Ռուբոյի՝ Հայաստանի դեմ կատարվող հանցագործությունների համար ընդդիմությունը պետք է մեղադրի ոչ թե Կառավարությանը, այլ՝ հանցագործություն անողին:
Իրոք, իսկ ինչո՞ւ է այդպես: Այդպես է, քանի որ ընդդիմությունն Իլհամին կամ նույն Էրդողանին մեղադրելու խորքային հիմքեր չունի, քանզի բոլորս էլ շատ լավ գիտենք, որ այդ մարդիկ հայ ժողովրդի ու հայոց պետականության թշնամիներն են՝ պատրաստ վերցնել այնքան, որքան կտա Նիկոլն իրենց: Ընդդիմությունը, մեղադրելով Նիկոլին, ոչ թե արդարացնում է թուրքերին, այլ արձանագրում է այն փաստը, որ թուրքերի առաջխաղացումն ու Իլհամի երազանքների իրագործումը տեղի են ունենում մեկ պարզ պատճառով՝ Նիկոլի դավաճանության: Եթե թշնամուն պետության բանալիները հանձնում են ներսից, ո՞վ է մեղավոր պետության կորստի համար, բանալին վերցնո՞ղը, թե՞ այն կամովին տվողը: Ինչպե՞ս պատահեց, որ հենց Նիկոլի օրոք թուրքը սկսեց Հայաստանը տեռորի ենթարկել ու գրեթե վերջ դնել Արցախի գոյությանը: Չէ՞ որ թուրքը նույնն էր նաև երեկ, նույնն է եղել դարեր ի վեր, նույնն է լինելու նաև վաղը: Օրինակ՝ ո՞վ էր Նիկոլի լեզվից քաշում Արցախը՝ Հայաստան հռչակել կամ արևմտյան հարթակներում բանակցելով՝ Արցախի սուբյեկտայնության կամ կարգավիճակի թեման թաղել-պրծնել, ինչի հետևանքով ազերին հենց հիմա Արցախը ենթարկում է տոտալ շրջափակման՝ հոխորտալով բոլոր նրանց վրա, որոնք փորձում են իրավիճակի վրա ազդել: Բա եթե Նիկոլը երկիրը բացահայտորեն հանձնում է թուրքին, ընդդիմությունը ո՞ւմ մեղադրի, Չինգիզ խանի՞ն:
Բայց միայն Նիկոլը չէ, որ պատասխանատտու է այս իրավիճակի համար: Ռուբոների պատասխան տալու ժամանկն էլ է գալու ու գալու է շատ արագ…
Անդոնը չի կարողանում մարսել Սերժ Սարգսյանի ձեռքբերումը
Անդոնը հայտարարել է, թե Սերժ Սարգսյանի կառավարման տարիներին ձեռք բերված զինատեսակները կրել են «ժողովրդին ոգևորող փիառ բնույթ»՝ կոնկրետ մատնանշելով «Իսկանդերի» գնման փաստը: «Օրինակ՝ նույն «Իսկանդերը», հիշո՞ւմ եք, երբ որ մտնում էր հրապարակ հաղորդավարն ասում էր՝ հրապարակ մտավ «Իսկանդերը»: Մենք կուզեինք, որ բոլոր զինատեսակները ամբողջ ծավալով կարողանային նպաստել մեր հաղթանակներին»,-հայտարարել է Նիկոլի փիառը կյանքի նպատակ դարձրած այս ՔՊ-ականը:
Անդոնն ու Նիկոլն այս օրերին լուծում են մեկ հիմնական խնդիր՝ հանրությանը մոլորեցնելու, այնպիսի ստեր հորինելու, որ որպես պատերազմի հետևանքների մեղավոր հանկարծ Նիկոլը չդիտարկվի: Դրա համար Անդոնը հերթական մի կեղծ թեզ է առաջ քաշում՝ թիրախավորելով նախկին իշխանություններին, պաշտպանելով Նիկոլին. պնդում է, թե «Իսկանդերի» ձեռքբերումը չի ունեցել գործնական նշանակություն այն դեպքում, երբ գաղտնիք չէ, թե նույն այդ ստրատեգիական նշանակության զինատեսակը, որ Մոսկվան Երևանին էր տրամադրել շնորհիվ ՀՀ իշխանությունների ու Կրեմլի միջև հարաբերությունների փոխվստահելիության, որքան մեծ նշանակություն է ունեցել Ադրբեջանի զսպման հարցում: ՌԴ-ն հենց այդ նպատակով էլ, ըստ էության, տրմադրել էր զենքը Հայաստանին: Ի դեպ՝ զենքը տրամադրվել էր ոչ թե «վիտրինայում» դնելու, այլ հարկ եղած ժամանակ այն ազիկների գլխին պայթեցնելու նպատակով, մինչդեռ հետո պետք է գար Նիկոլն ու սկսեր հարված հասցնել ռուսական զենքի հեղինակությանը՝ «10%-ով պայթելու» մասին անհեթեթ հեքիաթներ հորինելով:
Անդոնն ուղղակի չի ցանկանում խոստովանել, որ ի տարբերություն իրենց, նախկին իշխանությունների համար փիառը միանգամայն չորրորդական խնդիր է եղել, քանի որ մարդիկ գործով են զբաղվել,այլ ոչ թե ֆեյսբուքյան լայվերով իրենց երեսներն են բոլորին դեմ տվել՝ լսարանին հիմարի տեղ դնելով: Եթե նույնիսկ նիկոլին ջրածնային ռումբ էլ տային, մեկ է՝ Արցախի կապիտուլյացիան նա էլի մինչև վերջ գլուխ էր բերելու, քանի որ այդ պատվերն էր ստացել իրեն մի բանի տեր սարքած կենտորններից, որոնք հերը կանիծեին, եթե հանկարծ «Իսկանդերը» 100%-ով պայթեր:
Անդոնը հայտարարել է, թե Սերժ Սարգսյանի կառավարման տարիներին ձեռք բերված զինատեսակները կրել են «ժողովրդին ոգևորող փիառ բնույթ»՝ կոնկրետ մատնանշելով «Իսկանդերի» գնման փաստը: «Օրինակ՝ նույն «Իսկանդերը», հիշո՞ւմ եք, երբ որ մտնում էր հրապարակ հաղորդավարն ասում էր՝ հրապարակ մտավ «Իսկանդերը»: Մենք կուզեինք, որ բոլոր զինատեսակները ամբողջ ծավալով կարողանային նպաստել մեր հաղթանակներին»,-հայտարարել է Նիկոլի փիառը կյանքի նպատակ դարձրած այս ՔՊ-ականը:
Անդոնն ու Նիկոլն այս օրերին լուծում են մեկ հիմնական խնդիր՝ հանրությանը մոլորեցնելու, այնպիսի ստեր հորինելու, որ որպես պատերազմի հետևանքների մեղավոր հանկարծ Նիկոլը չդիտարկվի: Դրա համար Անդոնը հերթական մի կեղծ թեզ է առաջ քաշում՝ թիրախավորելով նախկին իշխանություններին, պաշտպանելով Նիկոլին. պնդում է, թե «Իսկանդերի» ձեռքբերումը չի ունեցել գործնական նշանակություն այն դեպքում, երբ գաղտնիք չէ, թե նույն այդ ստրատեգիական նշանակության զինատեսակը, որ Մոսկվան Երևանին էր տրամադրել շնորհիվ ՀՀ իշխանությունների ու Կրեմլի միջև հարաբերությունների փոխվստահելիության, որքան մեծ նշանակություն է ունեցել Ադրբեջանի զսպման հարցում: ՌԴ-ն հենց այդ նպատակով էլ, ըստ էության, տրմադրել էր զենքը Հայաստանին: Ի դեպ՝ զենքը տրամադրվել էր ոչ թե «վիտրինայում» դնելու, այլ հարկ եղած ժամանակ այն ազիկների գլխին պայթեցնելու նպատակով, մինչդեռ հետո պետք է գար Նիկոլն ու սկսեր հարված հասցնել ռուսական զենքի հեղինակությանը՝ «10%-ով պայթելու» մասին անհեթեթ հեքիաթներ հորինելով:
Անդոնն ուղղակի չի ցանկանում խոստովանել, որ ի տարբերություն իրենց, նախկին իշխանությունների համար փիառը միանգամայն չորրորդական խնդիր է եղել, քանի որ մարդիկ գործով են զբաղվել,այլ ոչ թե ֆեյսբուքյան լայվերով իրենց երեսներն են բոլորին դեմ տվել՝ լսարանին հիմարի տեղ դնելով: Եթե նույնիսկ նիկոլին ջրածնային ռումբ էլ տային, մեկ է՝ Արցախի կապիտուլյացիան նա էլի մինչև վերջ գլուխ էր բերելու, քանի որ այդ պատվերն էր ստացել իրեն մի բանի տեր սարքած կենտորններից, որոնք հերը կանիծեին, եթե հանկարծ «Իսկանդերը» 100%-ով պայթեր:
Ափսոս էն հացը,որ դուք եք ուտում…
Խոսելով Արցախի հիմնախնդրի լուծման նախանիկոլյան փուլերի մասին և դատապարտելով նախկին իշխանություններին խնդիրն իբր առկախված թողնելու համար՝ Անդոնը, արձագանքելով լրագրողի նկատառմանը, որ իրենք էլ իրենց սեփական կետից սկսեցին բանակցությունները՝2018-ին իշխանություն վերցնելով, ասել է՝ լա՛վ արեցինք: «Եթե կետերը չկային, հենման կետերը չկային, որտեղի՞ց սկսենք…»,-հայտարարել է Անդոնը՝ մեղադրելով նախկին իշխանություններին չխոսելու համար:
Նախկին իշխանություններն իրականում հոգնել են խոսելուց, քանի որ 5 տարի շարունակ նրանք պարզապես չեն լռել, ուղղակի անդոնները չեն լսել՝ իրենք իրենց խուլի տեղ դնելով: Օրինակ՝ եթե Անդոնը մի փոքր բարոյականություն ունենար, լրագրողի արդարացի նկատառմանը նման տխմար արձագանք չէր տա. Նիկոլի ամենամեծ հանցանքն այն է, որ նա իրականում ունեցել է շատ ամուր հենման կետեր, ինչի մասին, ի դեպ, հայտարարել է իշխանությունը վերցնելուց հետո՝ շեշտելով, սակայն, որ ինքն այդ կետերին հավան չէ: Հրաշալի դիվանագիտական ժառանգություն էր ստացել Նիկոլը, որի վրա կարող էր ու պետք է հենվեր,որ բանը պատերազմին չհասցներ, բայց քանի որ նրան իշխանության էին բերել այնպիսի ուժեր, որոնց պետք չէր խնդրի խաղաղ լուծում, ուստի Նիկոլը հանձն էր առել ջնջել նախկին իշխանությունների արած-դրածը՝ սադրելու համար ավերիչ պատերազմ՝ կանխորոշված ելքով: Թաքնվելով իդեալիստական լոզունգների քողի տակ՝ Նիկոլը նպատակ ուներ՝ Արցախն առհավետ Արդբեջան դարձնելու, իսկ Սյունիքն էլ՝ թուրքի ոտքի կոխան: Բայց առայժմ Նիկոլին իր ծրագրի միայն մի մասն է հաջողվել կյանքի կոչել, քանի որ Թեհրանն է հակազդել՝ստիպելով Նիկոլին սեփական գլխից վեր-վեր չթռչել:
Ափսոս էն հացը,որ դուք եք ուտում…
Խոսելով Արցախի հիմնախնդրի լուծման նախանիկոլյան փուլերի մասին և դատապարտելով նախկին իշխանություններին խնդիրն իբր առկախված թողնելու համար՝ Անդոնը, արձագանքելով լրագրողի նկատառմանը, որ իրենք էլ իրենց սեփական կետից սկսեցին բանակցությունները՝2018-ին իշխանություն վերցնելով, ասել է՝ լա՛վ արեցինք: «Եթե կետերը չկային, հենման կետերը չկային, որտեղի՞ց սկսենք…»,-հայտարարել է Անդոնը՝ մեղադրելով նախկին իշխանություններին չխոսելու համար:
Նախկին իշխանություններն իրականում հոգնել են խոսելուց, քանի որ 5 տարի շարունակ նրանք պարզապես չեն լռել, ուղղակի անդոնները չեն լսել՝ իրենք իրենց խուլի տեղ դնելով: Օրինակ՝ եթե Անդոնը մի փոքր բարոյականություն ունենար, լրագրողի արդարացի նկատառմանը նման տխմար արձագանք չէր տա. Նիկոլի ամենամեծ հանցանքն այն է, որ նա իրականում ունեցել է շատ ամուր հենման կետեր, ինչի մասին, ի դեպ, հայտարարել է իշխանությունը վերցնելուց հետո՝ շեշտելով, սակայն, որ ինքն այդ կետերին հավան չէ: Հրաշալի դիվանագիտական ժառանգություն էր ստացել Նիկոլը, որի վրա կարող էր ու պետք է հենվեր,որ բանը պատերազմին չհասցներ, բայց քանի որ նրան իշխանության էին բերել այնպիսի ուժեր, որոնց պետք չէր խնդրի խաղաղ լուծում, ուստի Նիկոլը հանձն էր առել ջնջել նախկին իշխանությունների արած-դրածը՝ սադրելու համար ավերիչ պատերազմ՝ կանխորոշված ելքով: Թաքնվելով իդեալիստական լոզունգների քողի տակ՝ Նիկոլը նպատակ ուներ՝ Արցախն առհավետ Արդբեջան դարձնելու, իսկ Սյունիքն էլ՝ թուրքի ոտքի կոխան: Բայց առայժմ Նիկոլին իր ծրագրի միայն մի մասն է հաջողվել կյանքի կոչել, քանի որ Թեհրանն է հակազդել՝ստիպելով Նիկոլին սեփական գլխից վեր-վեր չթռչել:
Ափսոս էն հացը,որ դուք եք ուտում…
Օնիկ Գասպարյանը բացահայտել է Նիկոլի ստորությունը
Անդոնի հանձնաժողովում Նիկոլի փչած ստերին է անդրադարձել ԳՇ նախկին պետ Օնիկ Գասպարյանը՝ լույս սփռելով Նիկոլի կողմից տարածվող ստերի վրա: Վստահեցրել է, որ իշխանափոխությունից հետո նոր իշխանություններին հայտնել է՝ 8 մլրդ դոլար է պետք՝ բանակը լիարժեքորեն զինելու համար: Նա նաև արձանագրել է՝ պատերազմի ժամանակ մատակարարումների հարցում արձանագրված լրջագույն թերացումները հետևանք են եղել թույլ դիվանագիտական աշխատանքի: «Անպատասխանատու մոտեցման հետևանքով ձախողվեց մարտական գործողություններին մասնավոր ռազմական կազմակերպությունների և այլ երկրներից կամավորականների մասնակցելու նախաձեռնությունը: Ընդ որում՝ սկզբնական շրջանում խոչնդոտներ էին առաջանում ֆինանսական միջոցների հատկացման առումով, իսկ 2020 թվականի հոկտեմբերի 27-ին «Վարձկանների հավաքագրման, օգտագործման, ֆինանսավորման և ուսուցման դեմ» միջազգային կոնվենցիան վավերացնելու մասին ՀՀ օրենքի ընդունումով վերջնականապես տապալվեց բավականին մեծ թվով կամավորականների` պատերազմին ներգրավելու գործընթացը»,-մասնավորապես՝ ասել է Գասպարյանն իր տարածած ծավալուն հայտարարությունում:
Գասպարյանի վերոհիշյալ փաստարկները լիարժեքորեն բավարար են՝ Նիկոլին հիմնավոր «պրեդյավկա» անելու ամար: Գասպարյանի հայտարարությունից հասակցվում է հետևյալը՝ առաջին՝ իշխանությունը վերնցնելուն պես Նիկոլը տեղեկացվել է այն մասին, որ բանակը պատրաստ չէ տոտալ պատերազմի, քանի որ միլիարդավոր դոլարներ են հարկավոր՝ այն տոտալ պատերազմի համար նախապատրաստելու, երկրորդ՝ ոչինչ չի արվել՝ պատերազմի ընթացքում բանակին անհրաժեշտ մատակարարումներն ապահովելու համար այն դեպքում, երբ մի շարք երկրներ, ասենք նույն Հնդկաստանը, առաջարկել են իրենց օգնությունը, բայց մնացել անտեսված, երրորդ՝ ՔՊ-ն փաստացի դավադրություն է կազմակերպել հայոց բանակի դեմ՝ արգելելով ներգրավել վարձկանների մի դեպքում, երբ հայտնի է, թե ինչպիսի ներգրավվածություն են ունեցել վարձկաններն ու տեռորիստներն ադրբեջանական բանակում:
Նիկոլը, Անդոնի հանձնաժողովում կլորացնելով աչքերը, չի դադարում հայտարարել, թե իբր ինքն արել է իր կողմից ամեն ինչ՝ երաշխավորելու հայոց բանակի հաղթանակը, և այդ զինվորականներն են, որ լիարժեքորեն չեն կարողացել արդարացնել ակնկալիքները: Հիմա Նիկոլն ունի՞ Գասպարյանի հայտարարության պատասխանը՝ հայտարարություն, որի ամեն մի կետը շատ հեշտ ստուգելի են և բնավ չի սահմանափակվում վերոգրյալով:
Նա չունի ու չի էլ կարող ունենալ ոչ մի հակափաստարկ, քանի որ ամեն ինչ տեղի է ունեցել, ինպես ասում են, ապաշքյարա: Բայց Նիկոլը նախընտրում է բացահայտ փաստերը մեկնաբանելու փոխարեն Անդոնի հանձնաժողովում զբաղվել կապիկությամբ:
Անդոնի հանձնաժողովում Նիկոլի փչած ստերին է անդրադարձել ԳՇ նախկին պետ Օնիկ Գասպարյանը՝ լույս սփռելով Նիկոլի կողմից տարածվող ստերի վրա: Վստահեցրել է, որ իշխանափոխությունից հետո նոր իշխանություններին հայտնել է՝ 8 մլրդ դոլար է պետք՝ բանակը լիարժեքորեն զինելու համար: Նա նաև արձանագրել է՝ պատերազմի ժամանակ մատակարարումների հարցում արձանագրված լրջագույն թերացումները հետևանք են եղել թույլ դիվանագիտական աշխատանքի: «Անպատասխանատու մոտեցման հետևանքով ձախողվեց մարտական գործողություններին մասնավոր ռազմական կազմակերպությունների և այլ երկրներից կամավորականների մասնակցելու նախաձեռնությունը: Ընդ որում՝ սկզբնական շրջանում խոչնդոտներ էին առաջանում ֆինանսական միջոցների հատկացման առումով, իսկ 2020 թվականի հոկտեմբերի 27-ին «Վարձկանների հավաքագրման, օգտագործման, ֆինանսավորման և ուսուցման դեմ» միջազգային կոնվենցիան վավերացնելու մասին ՀՀ օրենքի ընդունումով վերջնականապես տապալվեց բավականին մեծ թվով կամավորականների` պատերազմին ներգրավելու գործընթացը»,-մասնավորապես՝ ասել է Գասպարյանն իր տարածած ծավալուն հայտարարությունում:
Գասպարյանի վերոհիշյալ փաստարկները լիարժեքորեն բավարար են՝ Նիկոլին հիմնավոր «պրեդյավկա» անելու ամար: Գասպարյանի հայտարարությունից հասակցվում է հետևյալը՝ առաջին՝ իշխանությունը վերնցնելուն պես Նիկոլը տեղեկացվել է այն մասին, որ բանակը պատրաստ չէ տոտալ պատերազմի, քանի որ միլիարդավոր դոլարներ են հարկավոր՝ այն տոտալ պատերազմի համար նախապատրաստելու, երկրորդ՝ ոչինչ չի արվել՝ պատերազմի ընթացքում բանակին անհրաժեշտ մատակարարումներն ապահովելու համար այն դեպքում, երբ մի շարք երկրներ, ասենք նույն Հնդկաստանը, առաջարկել են իրենց օգնությունը, բայց մնացել անտեսված, երրորդ՝ ՔՊ-ն փաստացի դավադրություն է կազմակերպել հայոց բանակի դեմ՝ արգելելով ներգրավել վարձկանների մի դեպքում, երբ հայտնի է, թե ինչպիսի ներգրավվածություն են ունեցել վարձկաններն ու տեռորիստներն ադրբեջանական բանակում:
Նիկոլը, Անդոնի հանձնաժողովում կլորացնելով աչքերը, չի դադարում հայտարարել, թե իբր ինքն արել է իր կողմից ամեն ինչ՝ երաշխավորելու հայոց բանակի հաղթանակը, և այդ զինվորականներն են, որ լիարժեքորեն չեն կարողացել արդարացնել ակնկալիքները: Հիմա Նիկոլն ունի՞ Գասպարյանի հայտարարության պատասխանը՝ հայտարարություն, որի ամեն մի կետը շատ հեշտ ստուգելի են և բնավ չի սահմանափակվում վերոգրյալով:
Նա չունի ու չի էլ կարող ունենալ ոչ մի հակափաստարկ, քանի որ ամեն ինչ տեղի է ունեցել, ինպես ասում են, ապաշքյարա: Բայց Նիկոլը նախընտրում է բացահայտ փաստերը մեկնաբանելու փոխարեն Անդոնի հանձնաժողովում զբաղվել կապիկությամբ:
Մանասյան Անոյի ճիտին պարտքը
Մանասյան Անոյին, փաստորեն, լավ են վարժեցրել՝ նախապատրաստելու ՄԻՊ պաշտոնում Նիկոլին ծառայություններ մատուցելու համար. լրագրողների՝ուղիղ ձևակերպբված այն հարցին, թե Արմեն Աշոտյանը քաղբանտարկյա՞լ է, թե՞ ոչ, կամ արդյոք Արմեն Աշոտյանը քաղաքական հետապնդման չի՞ ենթարկվում, Վարդապետյան Աննայի ընկերուհին խուսափողական պատասխաններ է տվել՝ հաջողությամբ խույս տալով կոնկրետ ձևակերպված հարցից: Անոն կարծիք է հայտնել, որ քաղբանտարկյալ լինելու համար պարտադիր է ոչ միայն այն հանգամանքը, որ անձը քաղաքականությամբ զբաղվի, այլև,որ նրա դեմ նախաձեռնված քրեական վարույթը լինի բացառապես նրա` քաղաքականությամբ զբաղվելու պատճառով։
Իհարկե, Անոն իրեն դրսևորել է իսկական ՔՊ-ականին վայել կերպով, բայց բացառապես նրան մեղադրելն էլ ճիշտ չէր լինի. Նիկոլը կառուցել է այնպիսի համակարգ, որտեղ վերդիկտներ տվողի դերում բացառապես ինքն է հանդես գալիս, իսկ մանկլավիկ անոների խնդիրն է այդ ամենին իրավական փաթեթավորում տալն ու մեծ քիթն իրենց չվերաբերող հարցերի մեջ չմտցնելը: Անոն էլ, ջահել աղջիկ լինելով ու ավելորդ պրոբլեմներ չորոնելով, կատարել է իր ճիտին պարտքը՝սեփական կարիերային ավելորդ հարված չհասցնլու նպատակով:
Նա չի ցանկացել արձանագրել այն աղաղակող փաստը, որ Արմեն Աշոտյանի դեմ իրականացվող այս հալածանքների պատճառը բացառապես նրա քաղաքական-հասարակական ակտիվությունն է, և եթե չլինեին ասենք նրա ֆեյսբուքյան հայտնի «լայվերը», ապա դժվար թե Նիկոլը Աշոտյանի տեղն իմանար: Բայց քանի որ Աշոտյանը հաջողությամբ խայատառակում է Նիկոլի ստերը, ուստի որոշվել է փակել նրան առնվազը միառժամանակ, մինչև՝ հասկանան՝ ինչպես են քողարկելու իրենց կերած բողկերը, որ ստիպված չլինեն քթով որձկալ:
Մանասյան Անոյին, փաստորեն, լավ են վարժեցրել՝ նախապատրաստելու ՄԻՊ պաշտոնում Նիկոլին ծառայություններ մատուցելու համար. լրագրողների՝ուղիղ ձևակերպբված այն հարցին, թե Արմեն Աշոտյանը քաղբանտարկյա՞լ է, թե՞ ոչ, կամ արդյոք Արմեն Աշոտյանը քաղաքական հետապնդման չի՞ ենթարկվում, Վարդապետյան Աննայի ընկերուհին խուսափողական պատասխաններ է տվել՝ հաջողությամբ խույս տալով կոնկրետ ձևակերպված հարցից: Անոն կարծիք է հայտնել, որ քաղբանտարկյալ լինելու համար պարտադիր է ոչ միայն այն հանգամանքը, որ անձը քաղաքականությամբ զբաղվի, այլև,որ նրա դեմ նախաձեռնված քրեական վարույթը լինի բացառապես նրա` քաղաքականությամբ զբաղվելու պատճառով։
Իհարկե, Անոն իրեն դրսևորել է իսկական ՔՊ-ականին վայել կերպով, բայց բացառապես նրան մեղադրելն էլ ճիշտ չէր լինի. Նիկոլը կառուցել է այնպիսի համակարգ, որտեղ վերդիկտներ տվողի դերում բացառապես ինքն է հանդես գալիս, իսկ մանկլավիկ անոների խնդիրն է այդ ամենին իրավական փաթեթավորում տալն ու մեծ քիթն իրենց չվերաբերող հարցերի մեջ չմտցնելը: Անոն էլ, ջահել աղջիկ լինելով ու ավելորդ պրոբլեմներ չորոնելով, կատարել է իր ճիտին պարտքը՝սեփական կարիերային ավելորդ հարված չհասցնլու նպատակով:
Նա չի ցանկացել արձանագրել այն աղաղակող փաստը, որ Արմեն Աշոտյանի դեմ իրականացվող այս հալածանքների պատճառը բացառապես նրա քաղաքական-հասարակական ակտիվությունն է, և եթե չլինեին ասենք նրա ֆեյսբուքյան հայտնի «լայվերը», ապա դժվար թե Նիկոլը Աշոտյանի տեղն իմանար: Բայց քանի որ Աշոտյանը հաջողությամբ խայատառակում է Նիկոլի ստերը, ուստի որոշվել է փակել նրան առնվազը միառժամանակ, մինչև՝ հասկանան՝ ինչպես են քողարկելու իրենց կերած բողկերը, որ ստիպված չլինեն քթով որձկալ:
Աննան հայերե՞նն է նսեմացնում, թե՞ ռուսներին է քծնում
Աննան մի ստատուս է գրել, որտեղ անդրադարձել է ֆեյսբուքյան օգտատերերից մեկի տարածած տեսանյութին, որտեղ երևում է, թե ինչպես է երևանյան բարերից մեկում ռուսախոս մի կին ռուս բարմենուհուց հայալեզու մենյու պահանջում, բայց նրանից ոչ մի ադեկվատ պատասխան չի ստանում. բարը պատկանում է ռուսներին, որոնք հայերեն չգիտեն:
Աննային դուր չի եկել, որ կինը հենց հայերեն մենյու է պահանջել,իսկ հետո իր հետ կատռարվածի մասին պատմել «Ֆեյսբուքում»: «Ըստ նրանց՝ ռուս աղջկան պետք է արգելել իր հացը վաստակել Երևանյան բարում, քանի որ մեկ-երկու տարում հայերեն չի սովորել, բայց իրենց՝ ապուպապով հայ, հայ ծնված եւ մեծացած հայուհիներին եւ հայորդիներին թույլատրելի է ՀՀ պեսատական լեզուն ոսկեղենիկ ռուսերենով պաշտպանել ռուսներից ու բոլորից…։ Բայց, իհարկե, մեր երկիրը որպես ապրելու ամենալավ տեղ ընտրած բարեկամ ժողովրդին պետք է «նեղել»։ Դա շատ կարևոր, շատ հայրենասիրական քայլ է»,-իր էմոցիաներն է արտահայտել Աննան՝ ռուս ռելոկանտներին, փաստորեն, պաշտպանելով:
Հաշվի առնելով Աննայի էությունն ու ով լինելը՝ միանգամից հարց է առաջանում՝ Աննան հայերե՞նն է նսեմացնում, թե՞ ռուսներին է քծնում: Պետք է արձանագրել, որ երկու տարբերակն էլ կյանքի իրավոք ունեն՝ նկատի ունենալով նախ՝ Աննայի հայատյաց բնույթը (այդ մասին փաստող ֆեյսբուքյան ստատսուներ նա շատ ունի), ապա՝ ՌԴ-ի հետ նրա ունեցած որոշ կարևոր կապերի փաստը: Բացառված չէ, որ Աննան կոնկրետ ազդակ է փորձում հղել ռուսներին՝ ինքն իրեն որպես ռուսասեր ներկայացնելով:
Բայց առավել հավանական է թվում հայերենը նսեմացնելու տարբերակը, քանի որ Աննայի սրտում կա ավելի շատ հայատյացություն, քան ռուսասիրություն, եթե, իհարկե, ռուսասիրություն կա ընդհանրապես: Աննան հերթական անգամ առիթը բաց չի թողել՝ հայերենի նշանակությունը նսեմացնելու, ուղղակի դա արել է այնպես, որ շատ չճչա, որ «կրուտիտի» տեղ ունենա:
Աննան հենց այնպես ստատոսներ չի գրում՝ դա փաստ է…
Աննան մի ստատուս է գրել, որտեղ անդրադարձել է ֆեյսբուքյան օգտատերերից մեկի տարածած տեսանյութին, որտեղ երևում է, թե ինչպես է երևանյան բարերից մեկում ռուսախոս մի կին ռուս բարմենուհուց հայալեզու մենյու պահանջում, բայց նրանից ոչ մի ադեկվատ պատասխան չի ստանում. բարը պատկանում է ռուսներին, որոնք հայերեն չգիտեն:
Աննային դուր չի եկել, որ կինը հենց հայերեն մենյու է պահանջել,իսկ հետո իր հետ կատռարվածի մասին պատմել «Ֆեյսբուքում»: «Ըստ նրանց՝ ռուս աղջկան պետք է արգելել իր հացը վաստակել Երևանյան բարում, քանի որ մեկ-երկու տարում հայերեն չի սովորել, բայց իրենց՝ ապուպապով հայ, հայ ծնված եւ մեծացած հայուհիներին եւ հայորդիներին թույլատրելի է ՀՀ պեսատական լեզուն ոսկեղենիկ ռուսերենով պաշտպանել ռուսներից ու բոլորից…։ Բայց, իհարկե, մեր երկիրը որպես ապրելու ամենալավ տեղ ընտրած բարեկամ ժողովրդին պետք է «նեղել»։ Դա շատ կարևոր, շատ հայրենասիրական քայլ է»,-իր էմոցիաներն է արտահայտել Աննան՝ ռուս ռելոկանտներին, փաստորեն, պաշտպանելով:
Հաշվի առնելով Աննայի էությունն ու ով լինելը՝ միանգամից հարց է առաջանում՝ Աննան հայերե՞նն է նսեմացնում, թե՞ ռուսներին է քծնում: Պետք է արձանագրել, որ երկու տարբերակն էլ կյանքի իրավոք ունեն՝ նկատի ունենալով նախ՝ Աննայի հայատյաց բնույթը (այդ մասին փաստող ֆեյսբուքյան ստատսուներ նա շատ ունի), ապա՝ ՌԴ-ի հետ նրա ունեցած որոշ կարևոր կապերի փաստը: Բացառված չէ, որ Աննան կոնկրետ ազդակ է փորձում հղել ռուսներին՝ ինքն իրեն որպես ռուսասեր ներկայացնելով:
Բայց առավել հավանական է թվում հայերենը նսեմացնելու տարբերակը, քանի որ Աննայի սրտում կա ավելի շատ հայատյացություն, քան ռուսասիրություն, եթե, իհարկե, ռուսասիրություն կա ընդհանրապես: Աննան հերթական անգամ առիթը բաց չի թողել՝ հայերենի նշանակությունը նսեմացնելու, ուղղակի դա արել է այնպես, որ շատ չճչա, որ «կրուտիտի» տեղ ունենա:
Աննան հենց այնպես ստատոսներ չի գրում՝ դա փաստ է…
Գռզոյի ձեռքերը հասան «Հ1»-ին
Գռզոն որոշել է ձեռք գցել նաև «Հ1»-ին՝ դրա պոտենցիալը իր ֆինանական ու փիռային շահերին ծառայեցնելու համար: Մասնավորապես՝ պարզվում է՝ Հանրային հեռուստաընկերությունը 45 մլն 540 հազար դրամի պայմանագիր է կնքել Գռզոյի «ՍԻԼ Ինշուրանսի» հետ և «Հ1»-ի աշխատակազմի համար 1 տարվա առողջապահական ապահովագրություն ձեռք բերել։ Ընդ որում՝ նախատեսվում է, որ վերահիշյալ գումարի կեսը հեռուստաընկերությունը մուծվելու է գովազդի տեսքով. Գռզոյի բիզնեսն են գովազդելու րոպեն՝ 110000 դրամով, կպատրաստի մեկ հատ ռեպորտաժ «ՍԻԼ Ինշուրանսի» մասին լրատվական թողարկման ժամանակ՝ 450 հազար դրամի դիմաց, ինչպես նաև Գռզոյի ընկերության ներկայացուցչին կհրավիրեն «Առավոտ լուսո» ծրագրի տաղավար՝ 800 հազար դրամի դիմաց։
Գռզոն հեռատես մարդ է ու շատ լավ հասկանում է, որ ներկայիս դարում առանց փիառի ու գովազդի անհնար է իր նման մեկին գոյատևել նոր Հայաստանում. որքան էլ այն Գռզոյին պատկանի, բայց հանրային կարծիքի մանիպուլյացիան մնում է անփոխարինելի: Դե մարդը «վսյո տակի» հանրային դեմք է ու այսպես թե այնպես առանց փիառի չի կարող յոլլա գնալ.դե մի կերպ պետք է, չէ՞, համոզի, որ ինքը ոչ թե գիշատիչ է, այլ՝ մի պուպուշ կենդանի:
«Հ1»-ը, որը դարձել է Նիկոլի դուքյանը,այժմ սկսելու է հատուկ ծառայություններ մատուցել նաև «նոր Հայաստանի» թիվ մեկ օլիգարխին՝ձեռքի հետ էլ հարստացնելով փողի պրոբլեմ ընդհանրապես չունեցող Գռզոյին:
Իսկ հետաքրքիր է՝ Գռզոն է՞լ է պարբերաբար հայտնվելու «Հ1»-ի տաղավարներում, թե՞ նրա համար առաջնայինը «Սիլ»-ի գովազդն է «վսյո տակի», որ փողի «կռանտը» չփակվի:
Գռզոն որոշել է ձեռք գցել նաև «Հ1»-ին՝ դրա պոտենցիալը իր ֆինանական ու փիռային շահերին ծառայեցնելու համար: Մասնավորապես՝ պարզվում է՝ Հանրային հեռուստաընկերությունը 45 մլն 540 հազար դրամի պայմանագիր է կնքել Գռզոյի «ՍԻԼ Ինշուրանսի» հետ և «Հ1»-ի աշխատակազմի համար 1 տարվա առողջապահական ապահովագրություն ձեռք բերել։ Ընդ որում՝ նախատեսվում է, որ վերահիշյալ գումարի կեսը հեռուստաընկերությունը մուծվելու է գովազդի տեսքով. Գռզոյի բիզնեսն են գովազդելու րոպեն՝ 110000 դրամով, կպատրաստի մեկ հատ ռեպորտաժ «ՍԻԼ Ինշուրանսի» մասին լրատվական թողարկման ժամանակ՝ 450 հազար դրամի դիմաց, ինչպես նաև Գռզոյի ընկերության ներկայացուցչին կհրավիրեն «Առավոտ լուսո» ծրագրի տաղավար՝ 800 հազար դրամի դիմաց։
Գռզոն հեռատես մարդ է ու շատ լավ հասկանում է, որ ներկայիս դարում առանց փիառի ու գովազդի անհնար է իր նման մեկին գոյատևել նոր Հայաստանում. որքան էլ այն Գռզոյին պատկանի, բայց հանրային կարծիքի մանիպուլյացիան մնում է անփոխարինելի: Դե մարդը «վսյո տակի» հանրային դեմք է ու այսպես թե այնպես առանց փիառի չի կարող յոլլա գնալ.դե մի կերպ պետք է, չէ՞, համոզի, որ ինքը ոչ թե գիշատիչ է, այլ՝ մի պուպուշ կենդանի:
«Հ1»-ը, որը դարձել է Նիկոլի դուքյանը,այժմ սկսելու է հատուկ ծառայություններ մատուցել նաև «նոր Հայաստանի» թիվ մեկ օլիգարխին՝ձեռքի հետ էլ հարստացնելով փողի պրոբլեմ ընդհանրապես չունեցող Գռզոյին:
Իսկ հետաքրքիր է՝ Գռզոն է՞լ է պարբերաբար հայտնվելու «Հ1»-ի տաղավարներում, թե՞ նրա համար առաջնայինը «Սիլ»-ի գովազդն է «վսյո տակի», որ փողի «կռանտը» չփակվի:
Օնիկ Գասպարյանի հայտարարությունը խրվել է իշխանությունների կոկորդում
Ոչ ավանդական սեռական կողմնորշմամբ հայտնի Գրիգորյան Արմենի ղեկավարած ԱԽ-ի մամուլի քարտուղարն է արձագանքել Օնիկ Գասպարյանի սկանդալային հայտարարությանը, որտեղ, հիշեցնենք, պատերազմի օրերին ԳՇ-ն ղեկավարած բարձրաստիճան զինվորականը բավական ուշագրավ դետալների ու մանրամասների մասին էր պատմել՝ մարտի դաշտում հայկական կողմի պարտության պատճառ դարձած՝ ի ցույց դնելով այդ պարտության գործում Նիկոլի անփոխարինելի դերակատարությունը: Արձագանքի հիմնական ուղերձն այն է, թե իբր Գասպարյանի հայտարարությունները միմյանց հակասում են.իբր հունիսի 28-ի հայտարարության մեջ Գասպարյանը խեղաթյուրել է 2020 թվականի օգոստոսի 14-ի ԱԽ նիստի ընթացքում իր հնչեցրած զեկույցը:
Նմանօրինակ արձագանքն ու Գասպարյանի խոսքերում հակասություն որոնելու ճիգերը մատնում են իշխող խունտայի անզորությունը: Չունենալով իրական հակափաստարկներ՝ սրանք հիմա փորձում են փրփրուրներից կառչել ու իբր վարկաբեկել Գասպարյանին, նրա հայտարաությունների հանդեպ ներշնչել անվստահություն ու սուտասանի համբավ ձևավորել, մինչդեռ ԱԽՔ-ի մամուլի խոսնակի հայտարարություններից, օրինակ, պարզ չի դառնում, թե ինչու հենց պատերազմի օրերին իշխանությունները որոշեցին սահմանափակել վարձկանների ծառայություններից օգտվելու հնարավորությունը, կամ ինչու մի շարք երկրների՝ Հայաստանին օգնություն ցուցաբերելու փորձերը մնացին այդպես էլ անպտուղ:
Սրանք հարցեր են, որոնց պատասխանները վաղ թե ուշ հնչելու են ու հնչելու են դատարանում, Նիկոլի դատի ժամանակ…
Ոչ ավանդական սեռական կողմնորշմամբ հայտնի Գրիգորյան Արմենի ղեկավարած ԱԽ-ի մամուլի քարտուղարն է արձագանքել Օնիկ Գասպարյանի սկանդալային հայտարարությանը, որտեղ, հիշեցնենք, պատերազմի օրերին ԳՇ-ն ղեկավարած բարձրաստիճան զինվորականը բավական ուշագրավ դետալների ու մանրամասների մասին էր պատմել՝ մարտի դաշտում հայկական կողմի պարտության պատճառ դարձած՝ ի ցույց դնելով այդ պարտության գործում Նիկոլի անփոխարինելի դերակատարությունը: Արձագանքի հիմնական ուղերձն այն է, թե իբր Գասպարյանի հայտարարությունները միմյանց հակասում են.իբր հունիսի 28-ի հայտարարության մեջ Գասպարյանը խեղաթյուրել է 2020 թվականի օգոստոսի 14-ի ԱԽ նիստի ընթացքում իր հնչեցրած զեկույցը:
Նմանօրինակ արձագանքն ու Գասպարյանի խոսքերում հակասություն որոնելու ճիգերը մատնում են իշխող խունտայի անզորությունը: Չունենալով իրական հակափաստարկներ՝ սրանք հիմա փորձում են փրփրուրներից կառչել ու իբր վարկաբեկել Գասպարյանին, նրա հայտարաությունների հանդեպ ներշնչել անվստահություն ու սուտասանի համբավ ձևավորել, մինչդեռ ԱԽՔ-ի մամուլի խոսնակի հայտարարություններից, օրինակ, պարզ չի դառնում, թե ինչու հենց պատերազմի օրերին իշխանությունները որոշեցին սահմանափակել վարձկանների ծառայություններից օգտվելու հնարավորությունը, կամ ինչու մի շարք երկրների՝ Հայաստանին օգնություն ցուցաբերելու փորձերը մնացին այդպես էլ անպտուղ:
Սրանք հարցեր են, որոնց պատասխանները վաղ թե ուշ հնչելու են ու հնչելու են դատարանում, Նիկոլի դատի ժամանակ…
Մակրոնը ՔՊ-ականներին փաստի առաջ է կանգնեցրել
ԱԳՆ-ից հայտնել են, որ հայկական կողմը հարցում է ուղարկել Ելիսեյան պալատ՝ կապված Էմանուել Մակրոնի հայտարարության հետ։ Նախօրեին ՀՅԴ հանրային կապերի գրասենյակից տեղեկացրել էին, որ Մարսելի հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպմանը Մակրոնը հայտարարել է, որ ինքն Ալիևի վրա ավելի շատ ճնշում է բանեցրել, քան Նիկոլը. Մակրոնը փաստացի խոստովանել էր, որ ինքն ավելի հայ է, քան իր «հայ» գործընկերը:
Մակրոնի խոսքերն աժիոտաժ էին առաջ բերել Հայաստանի տեղեկատվական դաշտում, ինչը թերևս չեն մարսել ՔՊ-ում ու որոշել են Մակրոնից հաշիվ պահանջել, թե արդյոք իսկապե՞ս նա նման բան է ասել, թե՞ ոչ. ՀՅԴ-ն, որ Նիկոլի քաղաքական ախոյանի դերում է հանդես գալիս, ՔՊ-ականների համար որպես հավաստի աղբյուր չի դիտարկվում, բացի այդ՝ կա նաև ՀՅԴ-ին հերքելու քաղաքական խնդիր ևս, քանի որ եթե չհերքեն, ապա անուղղակիորեն հաստատած կլինեն Մակրոնի խոսքերը:
Իրականում Մակրոնի խոսքերը չեն կարող որպես նորություն դիտարկվել կամ թողնել ինֆորմացիոն ռումբի էֆեկտ, քանի որ բոլորին էլ հասկանալի է, թե Մակրոն-Իլհամ-Նիկոլ եռյակում ովքեր են թուրքերը, և այս իմաստով ԱԳՆ-ի ջանքերը՝ փրկելու Նիկոլի դեմքը, կարելի է իսկապես ավելորդ համարել:
Նիկոլն Ալիևի խեղկատակն է, ինչպե՞ս կարող է իր արքայի վրա ճնշում գործադրել…
ԱԳՆ-ից հայտնել են, որ հայկական կողմը հարցում է ուղարկել Ելիսեյան պալատ՝ կապված Էմանուել Մակրոնի հայտարարության հետ։ Նախօրեին ՀՅԴ հանրային կապերի գրասենյակից տեղեկացրել էին, որ Մարսելի հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպմանը Մակրոնը հայտարարել է, որ ինքն Ալիևի վրա ավելի շատ ճնշում է բանեցրել, քան Նիկոլը. Մակրոնը փաստացի խոստովանել էր, որ ինքն ավելի հայ է, քան իր «հայ» գործընկերը:
Մակրոնի խոսքերն աժիոտաժ էին առաջ բերել Հայաստանի տեղեկատվական դաշտում, ինչը թերևս չեն մարսել ՔՊ-ում ու որոշել են Մակրոնից հաշիվ պահանջել, թե արդյոք իսկապե՞ս նա նման բան է ասել, թե՞ ոչ. ՀՅԴ-ն, որ Նիկոլի քաղաքական ախոյանի դերում է հանդես գալիս, ՔՊ-ականների համար որպես հավաստի աղբյուր չի դիտարկվում, բացի այդ՝ կա նաև ՀՅԴ-ին հերքելու քաղաքական խնդիր ևս, քանի որ եթե չհերքեն, ապա անուղղակիորեն հաստատած կլինեն Մակրոնի խոսքերը:
Իրականում Մակրոնի խոսքերը չեն կարող որպես նորություն դիտարկվել կամ թողնել ինֆորմացիոն ռումբի էֆեկտ, քանի որ բոլորին էլ հասկանալի է, թե Մակրոն-Իլհամ-Նիկոլ եռյակում ովքեր են թուրքերը, և այս իմաստով ԱԳՆ-ի ջանքերը՝ փրկելու Նիկոլի դեմքը, կարելի է իսկապես ավելորդ համարել:
Նիկոլն Ալիևի խեղկատակն է, ինչպե՞ս կարող է իր արքայի վրա ճնշում գործադրել…
Ապուշ բիձուկը
Ստոր ծերուկ ՔՊ-ական Ասլանյան Հակոբն է մեկնաբանել Մակրոնի՝ Նիկոլի մասին արած հայտարարությունը՝«խոսքը կտուրը գցելով» ու իրեն անհույս տխմարի տեղ դնելով: Մասնավորապես՝ Մակրոնի խոսքերն այն մասին, որ ինքն Ալիևի վրա ավելի ճնշում է բանեցրել և կբանեցնի, քան Փաշինյանը. հարցը Փաշինյանն է, և ինքը Արցախի հարցով միակն է, որ հստակ կեցվածք և պատգամ ունի, Ասլանյան Հակոբը մեկնաբանել է սեփական այլասերված փիլիսոփայության տեսանկյունից՝ ասելով. «Հենց սա էլ կատաղեցրել է Ալիևին, և դա ձեռք չի տալիս դաշնակներին։ Մակրոնը նկատի չունի Փաշինյանին, ինքը նկատի ունի եվրոպական մյուս երկրներին, ինչո՞ւ եք դուք այդպես մեկնաբանում…:Այստեղ փնտրել-գտնել, թե Մակրոնն ավելի հայասեր է, քան Փաշինյանը, սրիկայություն է»։
Ասլանյան Հակոբի մոլուցքը՝ էպիտետավորելու Մակրոնի խոսքն ուղիղ ու ճշգրիտ կերպով ընկալողներին, անմիջականորեն վկայում է այն մասին, որ ոչ միայն ինքը, այլև մյուս բոլոր ՔՊ-ականները չունեն որևիցե հավատ ներշնչող մեկնաբանություն: ՔՊ-ական այս ծերուկը, ընդ որում, զայրույթից կրկին փորձել է միևնույն հարթության վրա դնել իր շեֆի մեծ եղբայր Իլհամին ու Դաշնակցությանը՝ փորձելով դրանով ստվերել իրենց թրքամոլ էությունը: Մինչդեռ իրականությունն այն է, որ այսօր ոչ միայն Մակրոնը, այլև մյուս բոլոր լիդերները շատ ավելի հայասեր են, քան Ասլանյան Հակոբի շեֆ Նիկոլը, որի միակ խնդիրը Հայաստանի ու հայ ժողովրդի շահերի հաշվին աթոռին սոսնձված մնալու թույլտվություն ստանալն է:
Ահա սա է, որ հունից հանել է Ասլանյան Հակոբին՝ ստիպելով նրան հայտնվել կատարյալ ապուշի կարգավիճակում:
Ստոր ծերուկ ՔՊ-ական Ասլանյան Հակոբն է մեկնաբանել Մակրոնի՝ Նիկոլի մասին արած հայտարարությունը՝«խոսքը կտուրը գցելով» ու իրեն անհույս տխմարի տեղ դնելով: Մասնավորապես՝ Մակրոնի խոսքերն այն մասին, որ ինքն Ալիևի վրա ավելի ճնշում է բանեցրել և կբանեցնի, քան Փաշինյանը. հարցը Փաշինյանն է, և ինքը Արցախի հարցով միակն է, որ հստակ կեցվածք և պատգամ ունի, Ասլանյան Հակոբը մեկնաբանել է սեփական այլասերված փիլիսոփայության տեսանկյունից՝ ասելով. «Հենց սա էլ կատաղեցրել է Ալիևին, և դա ձեռք չի տալիս դաշնակներին։ Մակրոնը նկատի չունի Փաշինյանին, ինքը նկատի ունի եվրոպական մյուս երկրներին, ինչո՞ւ եք դուք այդպես մեկնաբանում…:Այստեղ փնտրել-գտնել, թե Մակրոնն ավելի հայասեր է, քան Փաշինյանը, սրիկայություն է»։
Ասլանյան Հակոբի մոլուցքը՝ էպիտետավորելու Մակրոնի խոսքն ուղիղ ու ճշգրիտ կերպով ընկալողներին, անմիջականորեն վկայում է այն մասին, որ ոչ միայն ինքը, այլև մյուս բոլոր ՔՊ-ականները չունեն որևիցե հավատ ներշնչող մեկնաբանություն: ՔՊ-ական այս ծերուկը, ընդ որում, զայրույթից կրկին փորձել է միևնույն հարթության վրա դնել իր շեֆի մեծ եղբայր Իլհամին ու Դաշնակցությանը՝ փորձելով դրանով ստվերել իրենց թրքամոլ էությունը: Մինչդեռ իրականությունն այն է, որ այսօր ոչ միայն Մակրոնը, այլև մյուս բոլոր լիդերները շատ ավելի հայասեր են, քան Ասլանյան Հակոբի շեֆ Նիկոլը, որի միակ խնդիրը Հայաստանի ու հայ ժողովրդի շահերի հաշվին աթոռին սոսնձված մնալու թույլտվություն ստանալն է:
Ահա սա է, որ հունից հանել է Ասլանյան Հակոբին՝ ստիպելով նրան հայտնվել կատարյալ ապուշի կարգավիճակում: