فیلمی شگفت‌انگیز از انگل‌های «دم‌خوکی» در اعماق دریا

دانشمندان در نزدیکی جزایر ساندویچ جنوبی (نزدیک قطب جنوب) موفق به ثبت ویدیویی از یک ماهی اعماق دریا به نام rattail شدند که دو انگل خون‌خوار از نوع «کوپِپود» به سرش چسبیده بودند.
این انگل‌ها، با کیسه‌های تخم درازشان که از پشت بیرون زده‌اند، حالتی شبیه به دو دم‌خوکی پیدا کرده‌اند.

به گفته جیمز برنوت، زیست‌شناس تکاملی از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان، این انگل‌ها دهان‌های خراشنده دارند که در ماهی فرو رفته و از خون و بافت آن تغذیه می‌کنند. نیمی از بدن این انگل‌ها داخل سر ماهی است و نیمه‌ی دیگر بیرون مانده.

این انگل‌ها از گونه‌ی Lophoura szidati هستند که اغلب روی گونه‌هایی از ماهی‌های اعماق با دم دراز به نام Macrourus دیده می‌شوند. این انگل‌ها در کیسه‌های تخم خود صدها تخم را حمل می‌کنند و پس از بیرون آمدن، لاروهایشان با طی چند مرحله دگردیسی به دنبال میزبان جدید می‌گردند.

بر اساس گفته‌های پژوهشگران، حتی پس از مرگ انگل، بخشی از سر آن ممکن است سال‌ها در بدن ماهی باقی بماند.

خاستگاه :

Livescience


⚛ @AndisheKonim

کشف قوانین پنهان یادگیری در مغز؛ گامی به‌سوی هوش مصنوعی شبیه انسان

مطالعه‌ای جدید که با حمایت مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (NIH) انجام شده، موفق به شناسایی اصول تازه‌ای در یادگیری مغز شده است؛ یافته‌هایی که می‌توانند مسیر توسعه نسل بعدی سامانه‌های هوش مصنوعی مشابه مغز انسان را هموار کنند.

یادگیری در سطح پایه به معنای بازسازی و سازمان‌دهی مجدد مدارهای عصبی در مغز است. این فرایند از طریق تقویت یا تضعیف اتصالات سیناپسی ( نقاط ارتباطی میان نورون‌ها ) انجام می‌شود. به این پدیده، انعطاف‌پذیری سیناپسی (Synaptic Plasticity) گفته می‌شود. با وجود پیشرفت‌های فراوان، پرسشی بنیادین همچنان بی‌پاسخ مانده بود: مغز چگونه تصمیم می‌گیرد که کدام سیناپس‌ها باید طی یادگیری دستخوش تغییر شوند؟

اکنون پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو، با استفاده از تصویربرداری پیشرفته دو-فوتونی از مغز موش‌ها حین یادگیری، موفق شده‌اند جزئیات بی‌سابقه‌ای از این فرایند آشکار کنند. نتایج این پژوهش که در تاریخ ۱۷ آوریل در نشریه‌ی
Science
منتشر شده، نشان می‌دهد که نورون‌ها از یک قاعده واحد برای یادگیری پیروی نمی‌کنند، بلکه هر نورون در بخش‌های مختلف خود می‌تواند از چند قاعده متفاوت بهره بگیرد.

این کشف دیدگاه سنتی درباره یکنواختی قوانین انعطاف‌پذیری در مغز را به چالش می‌کشد و دریچه‌ای تازه به سوی حل مسئله‌ای کلیدی در علوم اعصاب باز می‌کند: «مسئله نسبت دادن اعتبار
Credit Assignment Problem
معمایی که به چگونگی همکاری سیناپس‌ها با وجود دسترسی محدود به اطلاعات محلی برای شکل‌دهی رفتارهای پیچیده مربوط می‌شود.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که نورون‌ها می‌توانند به‌طور هم‌زمان و مستقل، محاسبات متفاوتی را در بخش‌های زیرسلولی مختلف خود انجام دهند. این ویژگی می‌تواند فهم ما از یادگیری را متحول کند و همچنین الهام‌بخش رویکردهایی باشد که در طراحی سامانه‌های هوش مصنوعی، به جای یک سازوکار یکپارچه، از ساختارهای تخصصی و چندلایه استفاده می‌کنند..

از منظر کاربردی، این کشف می‌تواند به درک بهتر عملکرد طبیعی مغز و در نتیجه درمان مؤثرتر اختلالاتی مانند اعتیاد، PTSD، آلزایمر و اوتیسم منجر شود.

به گفته پژوهشگران، هدف بعدی آن‌ها بررسی دقیق‌تر چگونگی به‌کارگیری هم‌زمان این قوانین توسط نورون‌ها و مزایای عملکردی چنین سازوکاری است.

خاستگاه :

Scitechdaily



⚛ @AndisheKonim

فیلسوفی که قبل از مرگش آینده را پیش‌بینی کرد و هشدار داد تمدن شاید به‌زودی فرو بپاشد.

#دنیل #دنت ،‌ فیلسوف تاثیرگذار، پیش از درگذشتش با بی‌بی‌سی درباره‌ تلاش مادام‌العمر خود برای درک تجربه‌ انسانی و همچنین دلیل نگرانی‌اش از خطرات جدید هوش مصنوعی گفت‌وگو کرد..

خوانش بیشتر : 👉

خاستگاه :

BBC



⚛ @AndisheKonim

#مغز #زنان در حالت سیری نسبت به محرک‌های #عاشقانه واکنش بیشتری نشان می‌دهد!

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ توسط پژوهشگران دانشگاه درکسل انجام شد که نشان داد مغز زنان در حالت سیری نسبت به محرک‌های عاشقانه واکنش بیشتری نشان می‌دهد تا زمانی که گرسنه هستند. در این تحقیق، فعالیت مغزی زنان در پاسخ به تصاویر رمانتیک در شرایط گرسنگی و سیری با استفاده از fMRI بررسی شد. نتایج نشان داد که پس از خوردن غذا، نواحی مرتبط با پاداش در مغز فعال‌تر می‌شوند، به‌ویژه در زنانی که سابقه رژیم غذایی داشتند. این یافته‌ها حاکی از آن است که سیری می‌تواند حساسیت به پاداش‌های غیرغذایی مانند عشق را افزایش دهد.

خاستگاه : 👉


⚛ @AndisheKonim

حرف مزخرف ایمان سلیمانی امیری : اگه رهبری یعنی باید از جان بگذری ! 🤔


🆔️ @ar_persian
⚛ @AndisheKonim

#تکامل(#دگرگونش) #گورخر

گورخر تا زمانی که کره‌‌ای دارد که نیاز به مراقبت مادر دارد جفت‌گیری نمی‌کند برای همین گورخر نر مهاجم در حال کشتن کره‌ی گورخر ماده‌ است تا اون رو زودتر از زمان عادی وادار به جفت گیری با خودش بکنه!

این اتفاق در نرهای گونه های دیگه مثل شیر یا فیل و... هم رایج هست ، با این کار نر جدید فرزند نر قبلی رو به قتل می‌رسونه تا در گسترش خزانه ژنی خودش ، موفق تر از رقیبان باشه !


⚛ @Andishekonim

📢 تصویر روز ناسا

🗓 پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴

عنوان: ان‌جی‌سی ۶۱۶۴: تخم اژدها
عکس: دنیل استرن

سحابی زیبای ان‌جی‌سی ۶۱۶۴ توسط یک ستاره کمیاب، داغ و پرنور از نوع O ساخته شده که حدود ۴۰ برابر خورشید جرم دارد. این ستاره که در مرکز این ابر کیهانی دیده می‌شود، فقط ۳ تا ۴ میلیون سال سن دارد. در سه تا چهار میلیون سال آینده، این ستاره بزرگ عمرش را با یک انفجار ابرنواختری به پایان می‌رساند. خود سحابی حدود ۴ سال نوری پهنا دارد و شکل آن دو قطبی است. به همین خاطر ظاهرش شبیه سحابی‌های سیاره‌ای معمولی است؛ همان پوسته‌های گازی که دور ستاره‌های در حال مرگ شبیه خورشید دیده می‌شوند. مثل خیلی از سحابی‌های سیاره‌ای، ان‌جی‌سی ۶۱۶۴ هم یک هاله بزرگ و کم‌نور دارد که در این عکس عمیق دیده می‌شود. این هاله که به فضای بین‌ستاره‌ای اطرافش گسترش پیدا کرده، احتمالا از یک دوره فعال قبلی این ستاره O به جا مانده است.


⚛ @Andishekonim

#مستند #سامانه‌ی #خورشیدی
با پرفسور #برایان #کاکس

بخش سوم
زبان کلیپ انگلیسی با با زیرنویس پارسی ، کیفیت عالی ، زمان کلیپ شصت دقیقه

لینک بخش نخست : 👉

لینک بخش دوم : 👉

لینک بخش چهارم : 👉

لینک بخش پایانی : 👉

⚛ @AndisheKonim

#تکامل(#دگرگونش)
#مگس_عقرب
منقار ، نه نیش !

این تصویر حیرت‌انگیز نه ساخته‌ی هوش مصنوعی است و نه محصول گرافیک دیجیتال

این یک عکس واقعی از نمای بسیار نزدیک از مگس‌عقرب نر
Scorpionfly
است؛ حشره‌ای از راسته‌ی
Mecoptera
که به‌خاطر منقار کشیده‌اش و ظاهر شبیه به زنبور ، به‌راحتی توجه هر ناظری را جلب می‌کند.
علت نام‌گذاری این حشره ، انتهای خمیده و بالا آمده‌ی شکم در نرهاست که شباهتی به دم عقرب دارد ، اما برخلاف آن فاقد هرگونه نیش یا سم است. این ساختار در واقع اندام تناسلی نر است که در رفتارهای جفت‌گیری به‌کار می‌رود.

مگس‌عقرب‌ها اغلب لاشه‌خوارند و از حشرات مرده یا مواد گیاهی در حال تجزیه تغذیه می‌کنند ، هرچند برخی گونه‌ها نیز شکارچی فعال‌اند. منقار بلندشان که به آن
Rostrum
گفته می‌شود ، به قطعات دهانی جونده ختم می‌شود و برای تغذیه از منابع متنوعی سازگار شده است. جالب آنکه برخی نرها ، برای جلب توجه ماده‌ها ، در هنگام جفت‌گیری ، هدایای غذایی ارائه می‌دهند.

خاستگاه :

BiologicalSurvey


⚛ @AndisheKonim

نخستین تصاویر از #سیارک #دونالد #جوهانسون که توسط فضاپیمای لوسی در تاریخ بیستم آوریل ۲۰۲۵ گرفته شده و شکل دوتایی و کشیده آن را نشان می‌دهد (دو بخش که با یک گردن باریک به هم متصل هستن) شبیه به بادام‌زمینی یا هالتر، که با مشاهدات قبلی از تغییرات روشنایی آن در یک دوره ۱۰ روزه مطابقت دارد.

این سیارک که به نام انسان‌شناس دونالد جوهانسون، کاشف فسیل "لوسی"، نام‌گذاری شده، حدود ۵ مایل (۸ کیلومتر) طول و ۲ مایل (۳.۵ کیلومتر) عرض دارد و زمین‌شناسی پیچیده آن سرنخ‌هایی درباره فرایندهای تشکیل سیارات در منظومه شمسی ارائه می‌دهد، همان‌طور که هال لوینسون، محقق اصلی ماموریت لوسی، اشاره کرده است.

سیارک‌های دوتایی تماسی مانند دونالدجوهانسون زمانی تشکیل می‌شوند که دو جرم با سرعت کم به هم برخورد کنند، پدیده‌ای که توسط اثرات یارکوفسکی و یورپ توضیح داده می‌شود؛ این اثرات از طریق بازتاب غیریکنواخت نور خورشید بر مدار و چرخش سیارک‌های نزدیک به زمین تأثیر می‌گذارند، همان‌طور که در مطالعات اشیاء مشابه مانند سیارک ۴۷۶۹ کاستالیا از سال ۱۹۸۹ بررسی شده است.


⚛ @AndisheKonim

احتمال شناسایی نخستین کهکشان تاریک در همسایگی راه شیری!!!

بر اساس پژوهشی تازه که ...


⚛ @AndisheKonim

ادامه در پست بعدی 👇

ادامه‌ی پست فوق 👆👇

احتمال شناسایی نخستین کهکشان تاریک در همسایگی راه شیری!!!

بر اساس پژوهشی تازه که در نشریه‌ی
‌Science Advances
منتشر شده است ، تیمی از اخترشناسان و فیزیک‌دانان آکادمی علوم چین، شواهدی دال بر وجود یک کهکشان تاریک در حاشیه‌ی کهکشان راه شیری یافته‌اند. این یافته با تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از رصدخانه آرسیبو در پورتوریکو و تلسکوپ کروی با دیافراگم باز (FAST) در چین حاصل شده است.

موضوع این پژوهش، یک ابر گازی با سرعت بالا موسوم به AC-I Complex و به‌طور خاص توده‌ای گازی درون آن با نام G185.0–11.5 بوده است. داده‌ها نشان می‌دهند که این توده تقریباً ۹۰۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، ساختاری چرخشی دارد، و مهم‌تر از همه، فاقد هرگونه ستاره است. این ویژگی‌ها، همراه با اندازه‌گیری‌هایی که نشان می‌دهند نسبت جرم غیرقابل توضیح به جرم عادی در آن حدود ۲۱ به ۱ است، احتمال وجود مقدار زیادی ماده‌ی تاریک را مطرح می‌کند.

وجود چنین توده‌ای با این مشخصات، به‌ویژه در نزدیکی کهکشان راه شیری، می‌تواند نخستین شاهد تجربی بر وجود «کهکشان‌های تاریک» باشد_سامانه‌هایی که عمدتاً از ماده‌ی تاریک تشکیل شده‌اند و برخلاف کهکشان‌های معمول، فاقد ستارگان قابل رؤیت هستند.

پژوهشگران معتقدند که ماده‌ی تاریک موجود در این جرم، تأثیر مستقیم بر چرخش آن دارد. از آنجا که G185.0–11.5 در فاصله‌ای نسبتاً نزدیک قرار دارد، امکان مطالعه‌ی بیشتر آن با استفاده از تلسکوپ‌های زمینی فراهم است. در صورت تأیید، این کشف می‌تواند نقطه‌ی عطفی در درک ما از ساختار کیهان و ماهیت ماده‌ی تاریک به شمار آید.


⚛ @AndisheKonim

چگونه بدون ترک کهکشان راه‌شیری از آن عکس می‌گیرند؟


⚛ @AndisheKonim

ادامه در پست بعدی 👇

ادامه‌ی پست فوق 👆👇

چگونه بدون ترک #کهکشان #راه‌شیری از آن عکس می‌گیرند؟

حتماً همه‌ی ما در جاهای مختلف عکس‌های زیادی از کهکشان راه شیری دیده‌ایم. این تصاویر معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شوند:
۱. عکس‌هایی که از روی کره‌ی زمین گرفته شده‌اند،
۲. و تصاویری که به نظر می‌رسد از بیرون کهکشان گرفته شده‌اند.
در این پست، موضوع ما تصاویر نوع دوم است. اگر ما انسان‌ها خود درون کهکشان زندگی می‌کنیم، چنین عکس‌هایی چگونه گرفته شده‌اند؟
زمین در فاصله‌ای حدود ۲۷٬۰۰۰ سال نوری از سیاه‌چاله‌ی مرکزی کهکشان راه شیری قرار دارد. برای کسی که در منظومه‌ی شمسی حضور دارد، گرفتن عکسی از کل کهکشان راه شیری غیرممکن است. این مسئله مانند آن است که درون یک خودرو نشسته باشیم و بخواهیم از بیرون آن عکس بگیریم! اگر بخواهیم دوربینی به خارج از کهکشان بفرستیم تا برایمان عکس بگیرد، ارسال داده‌ها به زمین هزاران سال زمان خواهد برد.
متأسفانه باید بپذیریم که اغلب تصاویری که تاکنون از کهکشان محل سکونت‌مان دیده‌ایم، عکس واقعی نیستند، بلکه شبیه‌سازی‌هایی دقیق هستند. البته این تصاویر بی‌پایه و اساس نیستند. ما با بررسی چگالی گازها، به‌ویژه هیدروژن، و همچنین تحلیل مسیر حرکت ستارگان، به این نتیجه رسیده‌ایم که کهکشان ما یک کهکشان مارپیچی است. از سوی دیگر، با مشاهده‌ی کهکشان‌های مارپیچیِ دیگر، می‌توانیم ساختار کلی آن‌ها را بشناسیم. ستاره‌شناسان با ترکیب این اطلاعات، تصاویر نسبتاً دقیقی از راه شیری بازسازی کرده‌اند، اما نباید آن‌ها را عکس واقعی تصور کرد.
هر بار که به آسمان نگاه می‌کنیم، در واقع بخشی از راه شیری را می‌بینیم. تمام ستارگانی که با چشم غیرمسلح دیده می‌شوند، متعلق به کهکشان خودمان هستند. دید ما نسبت به راه شیری مانند نگاه‌کردن از لبه‌ی یک بشقاب به سمت مرکز آن است. چون ما در لبه‌ی کهکشان قرار داریم، می‌توانیم بخش زیادی از آن را ببینیم. برخی عکاسان با گرفتن تصاویر متعدد از بخش‌های مختلف آسمان، پانوراماهای بسیار زیبایی از راه شیری ساخته‌اند.
در شرایط مناسب، حتی مرکز کهکشان نیز با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است؛ البته اگر آلودگی نوری و آلودگی هوا اجازه دهند! آلودگی نوری به روشنایی بیش از اندازه‌ی محیط بر اثر نورهای مصنوعی گفته می‌شود. در شهرهای بزرگ که شب‌ها چراغ‌های فراوانی روشن هستند، نه‌تنها مرکز کهکشان دیده نمی‌شود، بلکه بسیاری از ستارگان نیز از دید پنهان می‌مانند.
اقیانوس‌ها، بیابان‌ها و کوه‌های بلند، بهترین مکان‌ها برای دیدن کهکشان هستند. اگر گذرتان به چنین جاهایی افتاد، حتماً دوربین با خودتان ببرید؛ شاید شما یکی از بهترین عکس‌ها را از کهکشان عزیزمان بگیرید!

بن‌مایه‌ها :

Yahoo Answers - How to Take Pictures of the Milky Way

io9 - How to Take Pictures of the Milky Way Without Leaving



⚛ @AndisheKonim

#مغز آنچه می‌خواهد می‌بیند !

مطالعه‌ای جدید توسط دانشمندان علوم اعصاب نشان می‌دهد که ادراک بصری ما ممکن است کمتر به ورودی‌های حسی وابسته باشد و بیشتر تحت تأثیر انتظارات و پیش‌داوری‌های مغز باشد. این پژوهش که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو انجام شده، درک سنتی از نحوه پردازش اطلاعات بصری توسط مغز را به چالش می‌کشد.

به‌طور سنتی، تصور می‌شد که سیستم بینایی مانند یک دوربین عمل می‌کند و اطلاعات بصری را از محیط به‌صورت غیرفعال دریافت و پردازش می‌کند. با این حال، این مطالعه جدید نشان می‌دهد که مغز به‌طور فعال آنچه را که می‌خواهیم یا انتظار داریم ببینیم، پیش‌بینی و تفسیر می‌کند. این فرآیند شامل شبکه‌ای از نورون‌ها
Neurons
در قشر بینایی
Visual Cortex
است که انتظارات را با ورودی‌های حسی ادغام می‌کنند.

محققان با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری مغزی، مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI)، فعالیت مغز داوطلبان را در حالی که تصاویر مبهم یا چندپهلو به آن‌ها نشان داده می‌شد، بررسی کردند. نتایج نشان داد که وقتی شرکت‌کنندگان انتظار دیدن یک شیء خاص، مانند یک چهره یا یک شیء روزمره را داشتند، قشر بینایی آن‌ها فعالیت متفاوتی نسبت به زمانی که هیچ انتظاری نداشتند، نشان می‌داد. این یافته‌ها حاکی از آن است که ادراک بصری تا حد زیادی تحت تأثیر حالت‌های ذهنی مانند توجه، انتظار و تجربیات قبلی قرار دارد.

یکی از جنبه‌های کلیدی این مطالعه، نقش بازخورد نورونی
Neural Feedback
در شکل‌گیری ادراک است. نورون‌های موجود در نواحی بالاتر مغز، مانند قشر پیش‌پیشانی
Prefrontal Cortex
سیگنال‌هایی را به قشر بینایی ارسال می‌کنند که ادراک را بر اساس انتظارات شکل می‌دهند. این فرآیند می‌تواند توضیح دهد که چرا افراد گاهی اوقات چیزهایی را «می‌بینند» که در واقع وجود ندارند، مانند الگوهای خیالی در تصاویر مبهم.

این مطالعه پیامدهای گسترده‌ای برای درک ما از ادراک بصری و حتی اختلالات مرتبط با آن، مانند اسکیزوفرنی یا توهمات بصری، دارد. با روشن شدن این‌که چگونه انتظارات ادراک را شکل می‌دهند، دانشمندان ممکن است بتوانند درمان‌هایی برای شرایطی که در آن‌ها ادراک تحریف شده است، توسعه دهند. این پژوهش همچنین سؤالاتی را درباره ماهیت واقعیت و چگونگی تعامل ذهن ما با جهان اطرافمان مطرح می‌کند.

متن به جزئیات بیشتری درباره روش‌های تجربی اشاره دارد، از جمله استفاده از تصاویر مبهم مانند تست‌های رورشاخ
Rorschach Test
برای بررسی چگونگی تفسیر تصاویر توسط شرکت‌کنندگان. همچنین، مطالعه از مدل‌های محاسباتی برای شبیه‌سازی تعامل بین ورودی‌های حسی و انتظارات مغزی استفاده کرد.

قشر بینایی
Visual Cortex
بخشی از مغز که اطلاعات بصری را پردازش می‌کند و در ناحیه پس‌سری
Occipital Lobe
قرار دارد. 

بازخورد نورونی
Neural Feedback
فرآیندی که در آن نواحی بالاتر مغز سیگنال‌هایی به نواحی پایین‌تر، مانند قشر بینایی، ارسال می‌کنند تا ادراک را تنظیم کنند. 

تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI): تکنیکی برای اندازه‌گیری فعالیت مغز با ردیابی تغییرات جریان خون در نواحی فعال. 

قشر پیش‌پیشانی
Prefrontal Cortex
ناحیه‌ای در مغز که با تصمیم‌گیری، توجه و پیش‌بینی مرتبط است.
مطالعات قبلی، مانند پژوهش‌هایی در دهه ۱۹۹۰، نشان داده بودند که ادراک بصری می‌تواند تحت تأثیر زمینه و انتظارات باشد. با این حال، این مطالعه جدید با استفاده از تصویربرداری مغزی و مدل‌سازی محاسباتی، مکانیسم‌های نورونی پشت این پدیده را با دقت بیشتری روشن کرده است.

کاربردهای عملی یافته‌ها

درمان اختلالات ادراکی: این یافته‌ها می‌توانند به توسعه درمان‌هایی برای توهمات بصری در بیماری‌هایی مانند اسکیزوفرنی کمک کنند.

بهبود فناوری‌های بصری: درک بهتر ادراک می‌تواند به طراحی رابط‌های کاربری یا واقعیت مجازی واقعی‌تر منجر شود.

آموزش و یادگیری: شناخت نقش انتظارات می‌تواند به بهبود روش‌های آموزشی مبتنی بر توجه و ادراک کمک کند.

این مطالعه با به چالش کشیدن مدل سنتی ادراک بصری، درک ما از تعامل مغز با جهان را عمیق‌تر می‌کند. این پژوهش نشان می‌دهد که ادراک صرفاً انعکاسی از واقعیت نیست، بلکه ساختاری فعال توسط مغز است که پیامدهای فلسفی و علمی عمیقی دارد. مطالعه از نظریه «پیش‌بینی‌های عصبی»
Predictive Coding
حمایت می‌کند که طبق آن، مغز مدام در حال حدس‌زدن و پیش‌بینی ورودی‌های حسی است.

بن‌مایه‌ها :

https://www.earth.com/news/rethinking-vision-the-brain-sees-what-it-wants-to-see

https://www.nature.com/articles/s41467-025-58707-4


⚛ @AndisheKonim