Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 #مستند "آیا جهان بیشتر از سه بعد دارد؟"
بخش ششم و پایانی
دوبله شده به پارسی
ابعاد بزرگ
آیا سفر به درون ابعاد دیگر امکان پذیر است؟
لینک بخش نخست : 👉
لینک بخش دوم : 👉
لینک بخش سوم : 👉
لینک بخش چهارم : 👉
لینک بخش پنجم : 👉
⚛ @AndisheKonim
بخش ششم و پایانی
دوبله شده به پارسی
ابعاد بزرگ
آیا سفر به درون ابعاد دیگر امکان پذیر است؟
لینک بخش نخست : 👉
لینک بخش دوم : 👉
لینک بخش سوم : 👉
لینک بخش چهارم : 👉
لینک بخش پنجم : 👉
⚛ @AndisheKonim
چرا پرتاب راکت فضایی از خط استوا بهتر است؟
وقتی یک راکت فضایی از نزدیک خط استوا به سمت شرق پرتاب میشود، از چرخش سریعتر زمین کمک میگیرد (حدود ۴۶۵ متر بر ثانیه). این سرعت اضافه باعث میشود راکت برای رسیدن به مدار، سوخت کمتری مصرف کند. در نتیجه، انرژی بیشتری برای حمل بار باقی میماند.
راکتی که از خط استوا پرتاب میشود، چون حدود ۴۶۵ متر/ثانیه سرعت اولیه از چرخش زمین میگیرد، نیاز به شتاب کمتری دارد. مثلاً:
اگر رسیدن به مدار به حدود ۷۹۰۰ متر/ثانیه نیاز داشته باشد، راکت استوایی فقط باید ۷۴۳۵ متر/ثانیه تأمین کند.
این صرفهجویی باعث میشود راکت بتواند حدود ۳۰٪ بار بیشتر حمل کند.
مثال عددی:
یک راکت سایوز از خط استوا: تا ۸۲۰۰ کیلوگرم بار حمل میکند.
همان راکت از عرضهای بالاتر (مثل واستوچنی): بین ۶۶۰۰ تا ۷۴۰۰ کیلوگرم بار حمل میکند.
برای همین است که پایگاههای فضایی مثل گویان فرانسه نزدیک خط استوا ساخته شدند.
لینک این پست در کانال اینستاگرام اندیشه :
https://www.instagram.com/p/DIx3xuSCMY8/?igsh=czE0YXd3NHU3NTVx
⚛ @AndisheKonim
وقتی یک راکت فضایی از نزدیک خط استوا به سمت شرق پرتاب میشود، از چرخش سریعتر زمین کمک میگیرد (حدود ۴۶۵ متر بر ثانیه). این سرعت اضافه باعث میشود راکت برای رسیدن به مدار، سوخت کمتری مصرف کند. در نتیجه، انرژی بیشتری برای حمل بار باقی میماند.
راکتی که از خط استوا پرتاب میشود، چون حدود ۴۶۵ متر/ثانیه سرعت اولیه از چرخش زمین میگیرد، نیاز به شتاب کمتری دارد. مثلاً:
اگر رسیدن به مدار به حدود ۷۹۰۰ متر/ثانیه نیاز داشته باشد، راکت استوایی فقط باید ۷۴۳۵ متر/ثانیه تأمین کند.
این صرفهجویی باعث میشود راکت بتواند حدود ۳۰٪ بار بیشتر حمل کند.
مثال عددی:
یک راکت سایوز از خط استوا: تا ۸۲۰۰ کیلوگرم بار حمل میکند.
همان راکت از عرضهای بالاتر (مثل واستوچنی): بین ۶۶۰۰ تا ۷۴۰۰ کیلوگرم بار حمل میکند.
برای همین است که پایگاههای فضایی مثل گویان فرانسه نزدیک خط استوا ساخته شدند.
لینک این پست در کانال اینستاگرام اندیشه :
https://www.instagram.com/p/DIx3xuSCMY8/?igsh=czE0YXd3NHU3NTVx
⚛ @AndisheKonim
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چگونه #خون ، به دفعات ، فرگشت یافت
از
PBS Eons
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی
شانزدهم ژانویه 2019
ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری
⚛ @AndisheKonim
از
PBS Eons
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی
شانزدهم ژانویه 2019
ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تکامل(#دگرگونش) #قارچ
این حشره مرده و کاملا پوسیده است ، ولی قارچهای زامبیساز اعصابش را کنترل میکنند تا راه برود و هاگهای قارچ را پراکنده کند.
⚛ @AndisheKonim
این حشره مرده و کاملا پوسیده است ، ولی قارچهای زامبیساز اعصابش را کنترل میکنند تا راه برود و هاگهای قارچ را پراکنده کند.
⚛ @AndisheKonim
اندیشیدن تنها راه نجات
معرفی کوتاه اجرام فضایی ⚛ @AndisheKonim ادامه در پست بعدی 👇
ادامهی پست فوق 👆👇
معرفی کوتاه اجرام فضایی
۱. ستارهها
ستاره رشته اصلی: ستارههایی که در تعادل پایدار بوده و در هسته خود هیدروژن را به هلیوم تبدیل میکنند (مانند خورشید).
غول سرخ: ستاره در فاز پایانی عمر که منبسط شده و سطح آن سردتر و سرخرنگ میشود.
غول آبی: ستاره پرجرم و داغ که به رنگ آبی میدرخشد و عمر کوتاهی دارد.
ابرغول سرخ: ستارههای بسیار عظیم در پایان عمر با اندازهای صدها برابر خورشید (مانند بتلگئوز).
ابرغول آبی: ستارههای بسیار داغ و پرنور در مراحل پایانی زندگی (مانند اِتا کارینا).
کوتوله سفید: هسته متراکم باقیمانده از ستارههای سبکوزن که سوختشان به پایان رسیده.
کوتوله سفید دوچهره: نوعی کوتوله سفید با یک سمت درخشان و یک سمت تاریک به دلیل قفل گرانشی.
کوتوله قهوهای: جرم میانرده بین سیاره و ستاره که جرم کافی برای همجوشی هیدروژن ندارد.
کوتوله سرخ: ستارههای کوچک و کمجرم که همجوشی هیدروژن را بهآرامی انجام میدهند.
کوتوله سیاه (فرضی): کوتوله سفیدی که پس از گذر میلیاردها سال، کاملاً سرد و تاریک شده است.
ستاره نوترونی: بازمانده متراکم ابرنواختر ستارههای پرجرم، عمدتاً از نوترونها.
پولسار: ستاره نوترونی چرخانی که پرتوهای الکترومغناطیسی منظم میتاباند.
مگنتار: ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار شدید، هزاران برابر بیشتر از پولسار.
ستاره سیاه: جسمی (فرضی) فروپاشیده پیش از تشکیل سیاهچاله که اندکی نور از خود منتشر میکند.
این پست تنها حاوی یک تعریف یک خطی کوتاه است؛ میشد از دیدگاههای دیگری نیز سیارات و کهکشانها و ستارگان و غیره را دسته بندی کرد؛
همچنین مشخصا اجرامی جا افتادهاند که میتوانید در بخش دیدگاه بفرستید.
خوانش بیشتر : 👉
⚛ @AndisheKonim
معرفی کوتاه اجرام فضایی
۱. ستارهها
ستاره رشته اصلی: ستارههایی که در تعادل پایدار بوده و در هسته خود هیدروژن را به هلیوم تبدیل میکنند (مانند خورشید).
غول سرخ: ستاره در فاز پایانی عمر که منبسط شده و سطح آن سردتر و سرخرنگ میشود.
غول آبی: ستاره پرجرم و داغ که به رنگ آبی میدرخشد و عمر کوتاهی دارد.
ابرغول سرخ: ستارههای بسیار عظیم در پایان عمر با اندازهای صدها برابر خورشید (مانند بتلگئوز).
ابرغول آبی: ستارههای بسیار داغ و پرنور در مراحل پایانی زندگی (مانند اِتا کارینا).
کوتوله سفید: هسته متراکم باقیمانده از ستارههای سبکوزن که سوختشان به پایان رسیده.
کوتوله سفید دوچهره: نوعی کوتوله سفید با یک سمت درخشان و یک سمت تاریک به دلیل قفل گرانشی.
کوتوله قهوهای: جرم میانرده بین سیاره و ستاره که جرم کافی برای همجوشی هیدروژن ندارد.
کوتوله سرخ: ستارههای کوچک و کمجرم که همجوشی هیدروژن را بهآرامی انجام میدهند.
کوتوله سیاه (فرضی): کوتوله سفیدی که پس از گذر میلیاردها سال، کاملاً سرد و تاریک شده است.
ستاره نوترونی: بازمانده متراکم ابرنواختر ستارههای پرجرم، عمدتاً از نوترونها.
پولسار: ستاره نوترونی چرخانی که پرتوهای الکترومغناطیسی منظم میتاباند.
مگنتار: ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار شدید، هزاران برابر بیشتر از پولسار.
ستاره سیاه: جسمی (فرضی) فروپاشیده پیش از تشکیل سیاهچاله که اندکی نور از خود منتشر میکند.
این پست تنها حاوی یک تعریف یک خطی کوتاه است؛ میشد از دیدگاههای دیگری نیز سیارات و کهکشانها و ستارگان و غیره را دسته بندی کرد؛
همچنین مشخصا اجرامی جا افتادهاند که میتوانید در بخش دیدگاه بفرستید.
خوانش بیشتر : 👉
⚛ @AndisheKonim
Telegraph
معرفی کوتاه اجرام فضایی
۱. ستارهها ستاره رشته اصلی: ستارههایی که در تعادل پایدار بوده و در هسته خود هیدروژن را به هلیوم تبدیل میکنند (مانند خورشید). غول سرخ: ستاره در فاز پایانی عمر که منبسط شده و سطح آن سردتر و سرخرنگ میشود. غول آبی: ستاره پرجرم و داغ که به رنگ آبی میدرخشد…
اخترشناسان نوعی ستاره زامبی بسیار نیرومند به نام SGR 0501+4516 را شناسایی کردهاند که...
⚛ @AndisheKonim
ادامه در پست بعدی 👇
⚛ @AndisheKonim
ادامه در پست بعدی 👇
اندیشیدن تنها راه نجات
اخترشناسان نوعی ستاره زامبی بسیار نیرومند به نام SGR 0501+4516 را شناسایی کردهاند که... ⚛ @AndisheKonim ادامه در پست بعدی 👇
ادامهی پست فوق 👆👇
اخترشناسان نوعی ستاره زامبی بسیار نیرومند به نام SGR 0501+4516 را شناسایی کردهاند که با سرعت بیش از ۱۷۷٬۰۰۰ کیلومتر بر ساعت در حال حرکت در کهکشان راه شیری است.
این جرم آسمانی، یک مگنتار (نوعی ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار قوی) است که توانایی دارد انسان را از هم بپاشد_در صورت نزدیک شدن تا شعاع ۹۶۰ کیلومتری، حتی اتمهای بدن انسان را نیز تجزیه میکند.
ویژگی شگفتانگیز دیگر این مگنتار، سرگذشت نامشخص و شگفت آن است. برخلاف انتظار، مسیر حرکت آن نشان میدهد که از هیچ ابرنواختری یا خوشه ستارهای شناختهشدهای منشأ نگرفته و احتمال دارد از فروپاشی مستقیم یک کوتوله سفید (نه انفجار ستارهای) بهوجود آمده باشد_گمانهای کمتر شناختهشده و انقلابی در خصوص زایش مگنتارها.
این یافته نهتنها تعریف ما از منشأ #مگنتار ها را به چالش میکشد، بلکه میتواند سرنخی برای توضیح منشأ مرموز انفجارهای رادیویی سریع در کیهان باشد_پدیدههایی بسیار پرانرژی و کوتاهمدت که هنوز بهدرستی شناخته نشدهاند.
اگر یک مغنااختر به زمین نزدیک شود (مثلاً به نصف فاصلهی ماه)، میدان مغناطیسیاش تمام کارتهای اعتباری را از کار میانداخت و اگر انسانی تا شعاع ۱۰۰۰ کیلومتریاش میرفت، تکتک اتمهای بدنش از هم پاشیده میشد.
خاستگاه :
Livescience
مگنتار یا مغنااختر چیست؟ 👉
⚛ @AndisheKonim
اخترشناسان نوعی ستاره زامبی بسیار نیرومند به نام SGR 0501+4516 را شناسایی کردهاند که با سرعت بیش از ۱۷۷٬۰۰۰ کیلومتر بر ساعت در حال حرکت در کهکشان راه شیری است.
این جرم آسمانی، یک مگنتار (نوعی ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار قوی) است که توانایی دارد انسان را از هم بپاشد_در صورت نزدیک شدن تا شعاع ۹۶۰ کیلومتری، حتی اتمهای بدن انسان را نیز تجزیه میکند.
ویژگی شگفتانگیز دیگر این مگنتار، سرگذشت نامشخص و شگفت آن است. برخلاف انتظار، مسیر حرکت آن نشان میدهد که از هیچ ابرنواختری یا خوشه ستارهای شناختهشدهای منشأ نگرفته و احتمال دارد از فروپاشی مستقیم یک کوتوله سفید (نه انفجار ستارهای) بهوجود آمده باشد_گمانهای کمتر شناختهشده و انقلابی در خصوص زایش مگنتارها.
این یافته نهتنها تعریف ما از منشأ #مگنتار ها را به چالش میکشد، بلکه میتواند سرنخی برای توضیح منشأ مرموز انفجارهای رادیویی سریع در کیهان باشد_پدیدههایی بسیار پرانرژی و کوتاهمدت که هنوز بهدرستی شناخته نشدهاند.
اگر یک مغنااختر به زمین نزدیک شود (مثلاً به نصف فاصلهی ماه)، میدان مغناطیسیاش تمام کارتهای اعتباری را از کار میانداخت و اگر انسانی تا شعاع ۱۰۰۰ کیلومتریاش میرفت، تکتک اتمهای بدنش از هم پاشیده میشد.
خاستگاه :
Livescience
مگنتار یا مغنااختر چیست؟ 👉
⚛ @AndisheKonim
Live Science
Extreme 'zombie star' capable of ripping human atoms apart is shooting through the Milky Way — and nobody knows where it came from
Astronomers have discovered that the magnetar SGR 0501+4516 is speeding through our galaxy at more than 110,000 mph. This unusually fast speed hints that it was not born as expected, which could help explain the puzzling origin of some fast radio bursts.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فیلمی شگفتانگیز از انگلهای «دمخوکی» در اعماق دریا
دانشمندان در نزدیکی جزایر ساندویچ جنوبی (نزدیک قطب جنوب) موفق به ثبت ویدیویی از یک ماهی اعماق دریا به نام rattail شدند که دو انگل خونخوار از نوع «کوپِپود» به سرش چسبیده بودند.
این انگلها، با کیسههای تخم درازشان که از پشت بیرون زدهاند، حالتی شبیه به دو دمخوکی پیدا کردهاند.
به گفته جیمز برنوت، زیستشناس تکاملی از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان، این انگلها دهانهای خراشنده دارند که در ماهی فرو رفته و از خون و بافت آن تغذیه میکنند. نیمی از بدن این انگلها داخل سر ماهی است و نیمهی دیگر بیرون مانده.
این انگلها از گونهی Lophoura szidati هستند که اغلب روی گونههایی از ماهیهای اعماق با دم دراز به نام Macrourus دیده میشوند. این انگلها در کیسههای تخم خود صدها تخم را حمل میکنند و پس از بیرون آمدن، لاروهایشان با طی چند مرحله دگردیسی به دنبال میزبان جدید میگردند.
بر اساس گفتههای پژوهشگران، حتی پس از مرگ انگل، بخشی از سر آن ممکن است سالها در بدن ماهی باقی بماند.
خاستگاه :
Livescience
⚛ @AndisheKonim
دانشمندان در نزدیکی جزایر ساندویچ جنوبی (نزدیک قطب جنوب) موفق به ثبت ویدیویی از یک ماهی اعماق دریا به نام rattail شدند که دو انگل خونخوار از نوع «کوپِپود» به سرش چسبیده بودند.
این انگلها، با کیسههای تخم درازشان که از پشت بیرون زدهاند، حالتی شبیه به دو دمخوکی پیدا کردهاند.
به گفته جیمز برنوت، زیستشناس تکاملی از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان، این انگلها دهانهای خراشنده دارند که در ماهی فرو رفته و از خون و بافت آن تغذیه میکنند. نیمی از بدن این انگلها داخل سر ماهی است و نیمهی دیگر بیرون مانده.
این انگلها از گونهی Lophoura szidati هستند که اغلب روی گونههایی از ماهیهای اعماق با دم دراز به نام Macrourus دیده میشوند. این انگلها در کیسههای تخم خود صدها تخم را حمل میکنند و پس از بیرون آمدن، لاروهایشان با طی چند مرحله دگردیسی به دنبال میزبان جدید میگردند.
بر اساس گفتههای پژوهشگران، حتی پس از مرگ انگل، بخشی از سر آن ممکن است سالها در بدن ماهی باقی بماند.
خاستگاه :
Livescience
⚛ @AndisheKonim
کشف قوانین پنهان یادگیری در مغز؛ گامی بهسوی هوش مصنوعی شبیه انسان
مطالعهای جدید که با حمایت مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (NIH) انجام شده، موفق به شناسایی اصول تازهای در یادگیری مغز شده است؛ یافتههایی که میتوانند مسیر توسعه نسل بعدی سامانههای هوش مصنوعی مشابه مغز انسان را هموار کنند.
یادگیری در سطح پایه به معنای بازسازی و سازماندهی مجدد مدارهای عصبی در مغز است. این فرایند از طریق تقویت یا تضعیف اتصالات سیناپسی ( نقاط ارتباطی میان نورونها ) انجام میشود. به این پدیده، انعطافپذیری سیناپسی (Synaptic Plasticity) گفته میشود. با وجود پیشرفتهای فراوان، پرسشی بنیادین همچنان بیپاسخ مانده بود: مغز چگونه تصمیم میگیرد که کدام سیناپسها باید طی یادگیری دستخوش تغییر شوند؟
اکنون پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سندیگو، با استفاده از تصویربرداری پیشرفته دو-فوتونی از مغز موشها حین یادگیری، موفق شدهاند جزئیات بیسابقهای از این فرایند آشکار کنند. نتایج این پژوهش که در تاریخ ۱۷ آوریل در نشریهی
Science
منتشر شده، نشان میدهد که نورونها از یک قاعده واحد برای یادگیری پیروی نمیکنند، بلکه هر نورون در بخشهای مختلف خود میتواند از چند قاعده متفاوت بهره بگیرد.
این کشف دیدگاه سنتی درباره یکنواختی قوانین انعطافپذیری در مغز را به چالش میکشد و دریچهای تازه به سوی حل مسئلهای کلیدی در علوم اعصاب باز میکند: «مسئله نسبت دادن اعتبار
Credit Assignment Problem
معمایی که به چگونگی همکاری سیناپسها با وجود دسترسی محدود به اطلاعات محلی برای شکلدهی رفتارهای پیچیده مربوط میشود.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که نورونها میتوانند بهطور همزمان و مستقل، محاسبات متفاوتی را در بخشهای زیرسلولی مختلف خود انجام دهند. این ویژگی میتواند فهم ما از یادگیری را متحول کند و همچنین الهامبخش رویکردهایی باشد که در طراحی سامانههای هوش مصنوعی، به جای یک سازوکار یکپارچه، از ساختارهای تخصصی و چندلایه استفاده میکنند..
از منظر کاربردی، این کشف میتواند به درک بهتر عملکرد طبیعی مغز و در نتیجه درمان مؤثرتر اختلالاتی مانند اعتیاد، PTSD، آلزایمر و اوتیسم منجر شود.
به گفته پژوهشگران، هدف بعدی آنها بررسی دقیقتر چگونگی بهکارگیری همزمان این قوانین توسط نورونها و مزایای عملکردی چنین سازوکاری است.
خاستگاه :
Scitechdaily
⚛ @AndisheKonim
مطالعهای جدید که با حمایت مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (NIH) انجام شده، موفق به شناسایی اصول تازهای در یادگیری مغز شده است؛ یافتههایی که میتوانند مسیر توسعه نسل بعدی سامانههای هوش مصنوعی مشابه مغز انسان را هموار کنند.
یادگیری در سطح پایه به معنای بازسازی و سازماندهی مجدد مدارهای عصبی در مغز است. این فرایند از طریق تقویت یا تضعیف اتصالات سیناپسی ( نقاط ارتباطی میان نورونها ) انجام میشود. به این پدیده، انعطافپذیری سیناپسی (Synaptic Plasticity) گفته میشود. با وجود پیشرفتهای فراوان، پرسشی بنیادین همچنان بیپاسخ مانده بود: مغز چگونه تصمیم میگیرد که کدام سیناپسها باید طی یادگیری دستخوش تغییر شوند؟
اکنون پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سندیگو، با استفاده از تصویربرداری پیشرفته دو-فوتونی از مغز موشها حین یادگیری، موفق شدهاند جزئیات بیسابقهای از این فرایند آشکار کنند. نتایج این پژوهش که در تاریخ ۱۷ آوریل در نشریهی
Science
منتشر شده، نشان میدهد که نورونها از یک قاعده واحد برای یادگیری پیروی نمیکنند، بلکه هر نورون در بخشهای مختلف خود میتواند از چند قاعده متفاوت بهره بگیرد.
این کشف دیدگاه سنتی درباره یکنواختی قوانین انعطافپذیری در مغز را به چالش میکشد و دریچهای تازه به سوی حل مسئلهای کلیدی در علوم اعصاب باز میکند: «مسئله نسبت دادن اعتبار
Credit Assignment Problem
معمایی که به چگونگی همکاری سیناپسها با وجود دسترسی محدود به اطلاعات محلی برای شکلدهی رفتارهای پیچیده مربوط میشود.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که نورونها میتوانند بهطور همزمان و مستقل، محاسبات متفاوتی را در بخشهای زیرسلولی مختلف خود انجام دهند. این ویژگی میتواند فهم ما از یادگیری را متحول کند و همچنین الهامبخش رویکردهایی باشد که در طراحی سامانههای هوش مصنوعی، به جای یک سازوکار یکپارچه، از ساختارهای تخصصی و چندلایه استفاده میکنند..
از منظر کاربردی، این کشف میتواند به درک بهتر عملکرد طبیعی مغز و در نتیجه درمان مؤثرتر اختلالاتی مانند اعتیاد، PTSD، آلزایمر و اوتیسم منجر شود.
به گفته پژوهشگران، هدف بعدی آنها بررسی دقیقتر چگونگی بهکارگیری همزمان این قوانین توسط نورونها و مزایای عملکردی چنین سازوکاری است.
خاستگاه :
Scitechdaily
⚛ @AndisheKonim
Science
Distinct synaptic plasticity rules operate across dendritic compartments in vivo during learning
Synaptic plasticity underlies learning by modifying specific synaptic inputs to reshape neural activity and behavior. However, the rules governing which synapses will undergo different forms of plasticity in vivo during learning and whether these rules ...
فیلسوفی که قبل از مرگش آینده را پیشبینی کرد و هشدار داد تمدن شاید بهزودی فرو بپاشد.
#دنیل #دنت ، فیلسوف تاثیرگذار، پیش از درگذشتش با بیبیسی درباره تلاش مادامالعمر خود برای درک تجربه انسانی و همچنین دلیل نگرانیاش از خطرات جدید هوش مصنوعی گفتوگو کرد..
خوانش بیشتر : 👉
خاستگاه :
BBC
⚛ @AndisheKonim
#دنیل #دنت ، فیلسوف تاثیرگذار، پیش از درگذشتش با بیبیسی درباره تلاش مادامالعمر خود برای درک تجربه انسانی و همچنین دلیل نگرانیاش از خطرات جدید هوش مصنوعی گفتوگو کرد..
خوانش بیشتر : 👉
خاستگاه :
BBC
⚛ @AndisheKonim
#مغز #زنان در حالت سیری نسبت به محرکهای #عاشقانه واکنش بیشتری نشان میدهد!
مطالعهای در سال ۲۰۱۵ توسط پژوهشگران دانشگاه درکسل انجام شد که نشان داد مغز زنان در حالت سیری نسبت به محرکهای عاشقانه واکنش بیشتری نشان میدهد تا زمانی که گرسنه هستند. در این تحقیق، فعالیت مغزی زنان در پاسخ به تصاویر رمانتیک در شرایط گرسنگی و سیری با استفاده از fMRI بررسی شد. نتایج نشان داد که پس از خوردن غذا، نواحی مرتبط با پاداش در مغز فعالتر میشوند، بهویژه در زنانی که سابقه رژیم غذایی داشتند. این یافتهها حاکی از آن است که سیری میتواند حساسیت به پاداشهای غیرغذایی مانند عشق را افزایش دهد.
خاستگاه : 👉
⚛ @AndisheKonim
مطالعهای در سال ۲۰۱۵ توسط پژوهشگران دانشگاه درکسل انجام شد که نشان داد مغز زنان در حالت سیری نسبت به محرکهای عاشقانه واکنش بیشتری نشان میدهد تا زمانی که گرسنه هستند. در این تحقیق، فعالیت مغزی زنان در پاسخ به تصاویر رمانتیک در شرایط گرسنگی و سیری با استفاده از fMRI بررسی شد. نتایج نشان داد که پس از خوردن غذا، نواحی مرتبط با پاداش در مغز فعالتر میشوند، بهویژه در زنانی که سابقه رژیم غذایی داشتند. این یافتهها حاکی از آن است که سیری میتواند حساسیت به پاداشهای غیرغذایی مانند عشق را افزایش دهد.
خاستگاه : 👉
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تکامل(#دگرگونش) #گورخر
گورخر تا زمانی که کرهای دارد که نیاز به مراقبت مادر دارد جفتگیری نمیکند برای همین گورخر نر مهاجم در حال کشتن کرهی گورخر ماده است تا اون رو زودتر از زمان عادی وادار به جفت گیری با خودش بکنه!
این اتفاق در نرهای گونه های دیگه مثل شیر یا فیل و... هم رایج هست ، با این کار نر جدید فرزند نر قبلی رو به قتل میرسونه تا در گسترش خزانه ژنی خودش ، موفق تر از رقیبان باشه !
⚛ @Andishekonim
گورخر تا زمانی که کرهای دارد که نیاز به مراقبت مادر دارد جفتگیری نمیکند برای همین گورخر نر مهاجم در حال کشتن کرهی گورخر ماده است تا اون رو زودتر از زمان عادی وادار به جفت گیری با خودش بکنه!
این اتفاق در نرهای گونه های دیگه مثل شیر یا فیل و... هم رایج هست ، با این کار نر جدید فرزند نر قبلی رو به قتل میرسونه تا در گسترش خزانه ژنی خودش ، موفق تر از رقیبان باشه !
⚛ @Andishekonim
📢 تصویر روز ناسا
🗓 پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
عنوان: انجیسی ۶۱۶۴: تخم اژدها
عکس: دنیل استرن
سحابی زیبای انجیسی ۶۱۶۴ توسط یک ستاره کمیاب، داغ و پرنور از نوع O ساخته شده که حدود ۴۰ برابر خورشید جرم دارد. این ستاره که در مرکز این ابر کیهانی دیده میشود، فقط ۳ تا ۴ میلیون سال سن دارد. در سه تا چهار میلیون سال آینده، این ستاره بزرگ عمرش را با یک انفجار ابرنواختری به پایان میرساند. خود سحابی حدود ۴ سال نوری پهنا دارد و شکل آن دو قطبی است. به همین خاطر ظاهرش شبیه سحابیهای سیارهای معمولی است؛ همان پوستههای گازی که دور ستارههای در حال مرگ شبیه خورشید دیده میشوند. مثل خیلی از سحابیهای سیارهای، انجیسی ۶۱۶۴ هم یک هاله بزرگ و کمنور دارد که در این عکس عمیق دیده میشود. این هاله که به فضای بینستارهای اطرافش گسترش پیدا کرده، احتمالا از یک دوره فعال قبلی این ستاره O به جا مانده است.
⚛ @Andishekonim
🗓 پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
عنوان: انجیسی ۶۱۶۴: تخم اژدها
عکس: دنیل استرن
سحابی زیبای انجیسی ۶۱۶۴ توسط یک ستاره کمیاب، داغ و پرنور از نوع O ساخته شده که حدود ۴۰ برابر خورشید جرم دارد. این ستاره که در مرکز این ابر کیهانی دیده میشود، فقط ۳ تا ۴ میلیون سال سن دارد. در سه تا چهار میلیون سال آینده، این ستاره بزرگ عمرش را با یک انفجار ابرنواختری به پایان میرساند. خود سحابی حدود ۴ سال نوری پهنا دارد و شکل آن دو قطبی است. به همین خاطر ظاهرش شبیه سحابیهای سیارهای معمولی است؛ همان پوستههای گازی که دور ستارههای در حال مرگ شبیه خورشید دیده میشوند. مثل خیلی از سحابیهای سیارهای، انجیسی ۶۱۶۴ هم یک هاله بزرگ و کمنور دارد که در این عکس عمیق دیده میشود. این هاله که به فضای بینستارهای اطرافش گسترش پیدا کرده، احتمالا از یک دوره فعال قبلی این ستاره O به جا مانده است.
⚛ @Andishekonim
Solar.System.S01E03_subtitled.mp4
202.3 MB
#مستند #سامانهی #خورشیدی
با پرفسور #برایان #کاکس
بخش سوم
زبان کلیپ انگلیسی با با زیرنویس پارسی ، کیفیت عالی ، زمان کلیپ شصت دقیقه
لینک بخش نخست : 👉
لینک بخش دوم : 👉
لینک بخش چهارم : 👉
لینک بخش پایانی : 👉
⚛ @AndisheKonim
با پرفسور #برایان #کاکس
بخش سوم
زبان کلیپ انگلیسی با با زیرنویس پارسی ، کیفیت عالی ، زمان کلیپ شصت دقیقه
لینک بخش نخست : 👉
لینک بخش دوم : 👉
لینک بخش چهارم : 👉
لینک بخش پایانی : 👉
⚛ @AndisheKonim
#تکامل(#دگرگونش)
#مگس_عقرب
منقار ، نه نیش !
این تصویر حیرتانگیز نه ساختهی هوش مصنوعی است و نه محصول گرافیک دیجیتال
این یک عکس واقعی از نمای بسیار نزدیک از مگسعقرب نر
Scorpionfly
است؛ حشرهای از راستهی
Mecoptera
که بهخاطر منقار کشیدهاش و ظاهر شبیه به زنبور ، بهراحتی توجه هر ناظری را جلب میکند.
علت نامگذاری این حشره ، انتهای خمیده و بالا آمدهی شکم در نرهاست که شباهتی به دم عقرب دارد ، اما برخلاف آن فاقد هرگونه نیش یا سم است. این ساختار در واقع اندام تناسلی نر است که در رفتارهای جفتگیری بهکار میرود.
مگسعقربها اغلب لاشهخوارند و از حشرات مرده یا مواد گیاهی در حال تجزیه تغذیه میکنند ، هرچند برخی گونهها نیز شکارچی فعالاند. منقار بلندشان که به آن
Rostrum
گفته میشود ، به قطعات دهانی جونده ختم میشود و برای تغذیه از منابع متنوعی سازگار شده است. جالب آنکه برخی نرها ، برای جلب توجه مادهها ، در هنگام جفتگیری ، هدایای غذایی ارائه میدهند.
خاستگاه :
BiologicalSurvey
⚛ @AndisheKonim
#مگس_عقرب
منقار ، نه نیش !
این تصویر حیرتانگیز نه ساختهی هوش مصنوعی است و نه محصول گرافیک دیجیتال
این یک عکس واقعی از نمای بسیار نزدیک از مگسعقرب نر
Scorpionfly
است؛ حشرهای از راستهی
Mecoptera
که بهخاطر منقار کشیدهاش و ظاهر شبیه به زنبور ، بهراحتی توجه هر ناظری را جلب میکند.
علت نامگذاری این حشره ، انتهای خمیده و بالا آمدهی شکم در نرهاست که شباهتی به دم عقرب دارد ، اما برخلاف آن فاقد هرگونه نیش یا سم است. این ساختار در واقع اندام تناسلی نر است که در رفتارهای جفتگیری بهکار میرود.
مگسعقربها اغلب لاشهخوارند و از حشرات مرده یا مواد گیاهی در حال تجزیه تغذیه میکنند ، هرچند برخی گونهها نیز شکارچی فعالاند. منقار بلندشان که به آن
Rostrum
گفته میشود ، به قطعات دهانی جونده ختم میشود و برای تغذیه از منابع متنوعی سازگار شده است. جالب آنکه برخی نرها ، برای جلب توجه مادهها ، در هنگام جفتگیری ، هدایای غذایی ارائه میدهند.
خاستگاه :
BiologicalSurvey
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نخستین تصاویر از #سیارک #دونالد #جوهانسون که توسط فضاپیمای لوسی در تاریخ بیستم آوریل ۲۰۲۵ گرفته شده و شکل دوتایی و کشیده آن را نشان میدهد (دو بخش که با یک گردن باریک به هم متصل هستن) شبیه به بادامزمینی یا هالتر، که با مشاهدات قبلی از تغییرات روشنایی آن در یک دوره ۱۰ روزه مطابقت دارد.
این سیارک که به نام انسانشناس دونالد جوهانسون، کاشف فسیل "لوسی"، نامگذاری شده، حدود ۵ مایل (۸ کیلومتر) طول و ۲ مایل (۳.۵ کیلومتر) عرض دارد و زمینشناسی پیچیده آن سرنخهایی درباره فرایندهای تشکیل سیارات در منظومه شمسی ارائه میدهد، همانطور که هال لوینسون، محقق اصلی ماموریت لوسی، اشاره کرده است.
سیارکهای دوتایی تماسی مانند دونالدجوهانسون زمانی تشکیل میشوند که دو جرم با سرعت کم به هم برخورد کنند، پدیدهای که توسط اثرات یارکوفسکی و یورپ توضیح داده میشود؛ این اثرات از طریق بازتاب غیریکنواخت نور خورشید بر مدار و چرخش سیارکهای نزدیک به زمین تأثیر میگذارند، همانطور که در مطالعات اشیاء مشابه مانند سیارک ۴۷۶۹ کاستالیا از سال ۱۹۸۹ بررسی شده است.
⚛ @AndisheKonim
این سیارک که به نام انسانشناس دونالد جوهانسون، کاشف فسیل "لوسی"، نامگذاری شده، حدود ۵ مایل (۸ کیلومتر) طول و ۲ مایل (۳.۵ کیلومتر) عرض دارد و زمینشناسی پیچیده آن سرنخهایی درباره فرایندهای تشکیل سیارات در منظومه شمسی ارائه میدهد، همانطور که هال لوینسون، محقق اصلی ماموریت لوسی، اشاره کرده است.
سیارکهای دوتایی تماسی مانند دونالدجوهانسون زمانی تشکیل میشوند که دو جرم با سرعت کم به هم برخورد کنند، پدیدهای که توسط اثرات یارکوفسکی و یورپ توضیح داده میشود؛ این اثرات از طریق بازتاب غیریکنواخت نور خورشید بر مدار و چرخش سیارکهای نزدیک به زمین تأثیر میگذارند، همانطور که در مطالعات اشیاء مشابه مانند سیارک ۴۷۶۹ کاستالیا از سال ۱۹۸۹ بررسی شده است.
⚛ @AndisheKonim