یلدا واژه‌ای سریانی( از زبانهاي اقوام سامي- بين النهرين) به معنای زایش است و از ظاهر واژه روشنی می‌توان دید که با واژه‌های تولد و میلاد هم‌ریشه است.
این شب، شب زايش و ميلاد خورشید است. بنا بر باور پیشینیان، در پایان این شب دراز و نامبارک ، سرانجام تاریکی شکست می‌خورد و خورشید زاده می‌شود و از فردای آن، روزها رو به بلندی می‌نهد.
حالا چرا تین شب نامبارک را جشن می‌گرفتند؟ چون بر این باور بودند که برای سپری کردن شومی و ظلمت این شب باید دور هم جمع شوند و تا صبح خوش بگذرانند و در انتظار رسیدن صبح و میلاد خورشید باشند؛ تا سرانجام سپیده صبح برسد و خورشید زاده شود.

همچنین به این شب، شب چله هم می‌گویند. چراکه ایرانیان زمستان را به «چله‌ بزرگ» و «چله‌ کوچک» تقسیم کرده بودند. چله بزرگ از اول دی آغاز می‌شد و تا دهم بهمن ادامه داشت. ازاین‌رو آخرین شب آذر، یا شب قبل از آغاز چله بزرگ را شب چله نامیده‌اند. درست ۴۰ روز بعد جشن سده بر پا می‌شود که به‌مناسبت پایان چله‌ بزرگ و آغاز چله کوچک است. چله زمستان همان چله بزرگ است و گاه در تداول عامه، کنایه از سرمای سخت است.

#آموژ
#شب_یلدا #شب_چله #یلدا #چله #زمستان