✅پادشاه روم به خلیفه مسلمین حسد می‌ورزد.
"شعبی" دوست و هم‌نشین خلیفه #اموی "عبدالملک بن مروان"، و مردی گرانقدر و اهل علم بود. روزی از روزها عبدالملک بن مروان وی را به سوی پارشاه روم فرستاد. هنگامی که شعبی به نزد او رسید، پادشاه روم فرصت را غنیمت شمرد و سوالات بسیاری از وی پرسید و شعبی نیز همه آنها را جواب داد.
پادشاه #روم با اصرار فراوان، وی را مدت زمان طولانی نزد خود نگه داشت. هنگامی که شعبی قصد ترک وی را کرد، پادشاه از وی پرسید: "آیا تو از اهل بیت خلیفه هستی"؟ شعبی جواب داد: "خیر، من فقط مردی عامی از #اعراب هستم"! پادشاه با اطرافیانش گفتگویی مخفیانه کرد و سپس نامه‌ای به شعبی داد و گفت: "این نامه را به خلیفه‌تان برسانید".
#شعبی نمی‌دانست که محتوای نامه چیست و صرفا آن را به خلیفه رساند. هنگامی که خلیفه نامه را خواند، تعجب کرد و از شعبی پرسید: "آیا پادشاه روم قبل از اینکه نامه را به تو دهد، چیزی برایت نگفت"؟ شعبی جواب داد: "بله، به من گفت که آیا از اهل بیت خلیفه هستی و من گفتم که خیر، مردی از عامه اعرب هستم". #عبدالملک_بن_مروان گفت: "آیا می‌دانی در نامه چه چیزی نوشته شده اشت"؟ شعبی گفت: "به خدا سوگند، خیر".
#خلیفه نامه را به شعبی داد و هنگامی که آن را خواند، فهمید که در آن نوشته شده است: "تعجب می‌کنم از اینکه در قوم شما، چنین مردی وجود دارد درحالی‌که فرد دیگری فرمانروایی می‌کند"! شعبی تعجب کرد و به خلیفه گفت: "به خدا سوگند اگر می‌دانستم چنین چیزی در نامه نوشته شده است، هرگز آن را به شما نمی‌دادم".
در این هنگام عبدالملک بن مروان به شعبی گفت: "به خدا سوگند که به خاطر تو به من حسادت ورزیده و خواسته است که تو را بکشم"! هنگامی که داستان گفتگو به گوش پادشاه #روم رسید، گفت: "به خدا سوگند، جز چنین چیزی، قصد دیگری نداشتم"!
منبع: کتاب "وفيات الأعيان"، نوشته "#ابن_خلكان"، سایت "قصة الإسلام"، دکتر "#راغب_سرجانی".
@alshafee1
"شعبی" دوست و هم‌نشین خلیفه #اموی "عبدالملک بن مروان"، و مردی گرانقدر و اهل علم بود. روزی از روزها عبدالملک بن مروان وی را به سوی پارشاه روم فرستاد. هنگامی که شعبی به نزد او رسید، پادشاه روم فرصت را غنیمت شمرد و سوالات بسیاری از وی پرسید و شعبی نیز همه آنها را جواب داد.
پادشاه #روم با اصرار فراوان، وی را مدت زمان طولانی نزد خود نگه داشت. هنگامی که شعبی قصد ترک وی را کرد، پادشاه از وی پرسید: "آیا تو از اهل بیت خلیفه هستی"؟ شعبی جواب داد: "خیر، من فقط مردی عامی از #اعراب هستم"! پادشاه با اطرافیانش گفتگویی مخفیانه کرد و سپس نامه‌ای به شعبی داد و گفت: "این نامه را به خلیفه‌تان برسانید".
#شعبی نمی‌دانست که محتوای نامه چیست و صرفا آن را به خلیفه رساند. هنگامی که خلیفه نامه را خواند، تعجب کرد و از شعبی پرسید: "آیا پادشاه روم قبل از اینکه نامه را به تو دهد، چیزی برایت نگفت"؟ شعبی جواب داد: "بله، به من گفت که آیا از اهل بیت خلیفه هستی و من گفتم که خیر، مردی از عامه اعرب هستم". #عبدالملک_بن_مروان گفت: "آیا می‌دانی در نامه چه چیزی نوشته شده اشت"؟ شعبی گفت: "به خدا سوگند، خیر".
#خلیفه نامه را به شعبی داد و هنگامی که آن را خواند، فهمید که در آن نوشته شده است: "تعجب می‌کنم از اینکه در قوم شما، چنین مردی وجود دارد درحالی‌که فرد دیگری فرمانروایی می‌کند"! شعبی تعجب کرد و به خلیفه گفت: "به خدا سوگند اگر می‌دانستم چنین چیزی در نامه نوشته شده است، هرگز آن را به شما نمی‌دادم".
در این هنگام عبدالملک بن مروان به شعبی گفت: "به خدا سوگند که به خاطر تو به من حسادت ورزیده و خواسته است که تو را بکشم"! هنگامی که داستان گفتگو به گوش پادشاه #روم رسید، گفت: "به خدا سوگند، جز چنین چیزی، قصد دیگری نداشتم"!
منبع: کتاب "وفيات الأعيان"، نوشته "#ابن_خلكان"، سایت "قصة الإسلام"، دکتر "#راغب_سرجانی".
@alshafee1