علی صبوحی طسوجی
#پرسش_و_پاسخ #پرسشهای_منتخب #سامانه_پرسش_و_پاسخ 🔸🔹🔸🔹🔸 سؤالات خود را در سامانۀ پرسش و پاسخ تدبر در قرآن کریم مطرح کنید: http://tadabbor.help 🔸🔹🔸🔹🔸 @alisaboohi_com | علی صبوحی
دربارۀ ترس از خدا چند مرحله داریم:
1️⃣ ترس از عدالت؛ این ترس هیچ منافاتی با عظمت و حکمت و رحمت خدا ندارد. خداوند عادل است؛ حق را می‌گیرد و به صاحب حق می‌دهد و کسی را که حقی را ضایع کرده باشد، بازخواست می‌کند. ترس از عدالت، دربارۀ خدا بجا است. آن ترسی که دربارۀ خدا بی‌جا است، ترس از ظلم است. ما هیچ‌گاه از ظلم خدا نمی‌ترسیم؛ زیرا خدا هیچ‌گاه ظلم نمی‌کند. ترس از دزد غارتگر با ترس از حاکم دادگر متفاوت است. کسی از عدالت می‌ترسد که مجرم است. غیر از مجرمان، کسی از عدالت نمی‌ترسد.
2️⃣ ترس از مقام؛ یعنی ارزش قائل بودن. مانند ترس آمیخته با احترامی که فرزند نسبت به پدر خود دارد. فرزند برای پدر، حرمتی قائل است و بالأخره حریم پدر را حفظ می‌کند. او حتی نگران این نیست که پدر، او را مجازات کند؛ بلکه عظمت پدر باعث می‌شود که او حریم پدر را حفظ کند. به این نوع ترس از خداوند «خشیت» گفته می‌شود که از مقام‌های اولیاءالله است.
عموم مردم از خدا به دلیل عدالتش می‌ترسند؛ اما اولیاءالله به دلیل مقام پروردگار از او می‌ترسند.
👈 همچنین پاسخ این سؤال را که #عذاب خداوند چگونه با #رحمت او سازگار است، سورۀ مبارک رحمن داده است. به‌طورکلی ما دو نگاه دربارۀ عذاب می‌توانیم داشته باشیم:
1️⃣ عذاب، مجازاتی است اضافه بر عمل؛
2️⃣ عذاب، مجازاتی است برابر عمل (خود عمل).
🔅 مثال برای نگاه اول: دانش‌آموزی را که درس نمی‌خواند، این‌گونه تهدید کنند: «اگر درس نخوانی و مردود شوی، تنبیهت می‌کنم». این یک تهدید اضافه بر نتیجۀ عمل آن دانش‌آموز است.
🔅 مثال برای نگاه دوم: معلم به دانش‌آموزش بگوید: «دانش‌آموز عزیزم، اگر درس نخوانی، مردود می‌شوی». ما هیچ‌گاه به این معلم «بی‌رحم» نمی‌گوییم. اتفاقاً او مهربان است که این #تذکر را می‌دهد. همچنین اینکه به کسی گفته شود: «اگر از این پرتگاه بیفتی، یک عمر باید با پای آسیب‌دیده زندگی کنی؛ پس مراقب باش نیفتی» تذکری دلسوزانه است. در هیچ‌جای دنیا به کسی که تابلوی «خطر ریزش کوه» یا «احتیاط؛ پیچ تند» در جاده نصب می‌کند «بی‌رحم» نمی‌گویند. اتفاقاً چنین کسی رحم دارد که می‌کوید «مراقب باش». انذارهای قرآن از این نوع است. خداوند نتیجۀ عمل خودمان را به ما تذکر می‌دهد. خداوند بیش از عمل کسی او را مجازات نمی‌کند. او در #قرآن فرموده است که من ذره‌ای بیش از عملتان مجازات نمی‌کنم؛ بلکه همان عملتان را به شما برمی‌گردانم.
⚠️ انبیای الهی علیهم‌السلام و کتب وحی آسمانی، همگی، خطرات را تذکر می‌دهند. عمل ما است که به ما برمی‌گردد؛ نه چیزی بیش از آن. #جهنم و عذاب الهی، بازتاب عمل خود انسان است که به او برمی‌گردد: «وَلا تُجزَونَ الّا ما كُنتُم تَعمَلون» (یس: 54).
#خداشناسی #صفات_خداوند #ترس_از_خداوند #رحمت_خداوند
#پرسش_و_پاسخ
#پرسشهای_منتخب
#سامانه_پرسش_و_پاسخ
🔸🔹🔸🔹
سؤالات خود را در سامانۀ پرسش و پاسخ تدبر در قرآن کریم مطرح کنید:
http://tadabbor.help
🔸🔹🔸🔹
@alisaboohi_com | علی صبوحی
1️⃣ ترس از عدالت؛ این ترس هیچ منافاتی با عظمت و حکمت و رحمت خدا ندارد. خداوند عادل است؛ حق را می‌گیرد و به صاحب حق می‌دهد و کسی را که حقی را ضایع کرده باشد، بازخواست می‌کند. ترس از عدالت، دربارۀ خدا بجا است. آن ترسی که دربارۀ خدا بی‌جا است، ترس از ظلم است. ما هیچ‌گاه از ظلم خدا نمی‌ترسیم؛ زیرا خدا هیچ‌گاه ظلم نمی‌کند. ترس از دزد غارتگر با ترس از حاکم دادگر متفاوت است. کسی از عدالت می‌ترسد که مجرم است. غیر از مجرمان، کسی از عدالت نمی‌ترسد.
2️⃣ ترس از مقام؛ یعنی ارزش قائل بودن. مانند ترس آمیخته با احترامی که فرزند نسبت به پدر خود دارد. فرزند برای پدر، حرمتی قائل است و بالأخره حریم پدر را حفظ می‌کند. او حتی نگران این نیست که پدر، او را مجازات کند؛ بلکه عظمت پدر باعث می‌شود که او حریم پدر را حفظ کند. به این نوع ترس از خداوند «خشیت» گفته می‌شود که از مقام‌های اولیاءالله است.
عموم مردم از خدا به دلیل عدالتش می‌ترسند؛ اما اولیاءالله به دلیل مقام پروردگار از او می‌ترسند.
👈 همچنین پاسخ این سؤال را که #عذاب خداوند چگونه با #رحمت او سازگار است، سورۀ مبارک رحمن داده است. به‌طورکلی ما دو نگاه دربارۀ عذاب می‌توانیم داشته باشیم:
1️⃣ عذاب، مجازاتی است اضافه بر عمل؛
2️⃣ عذاب، مجازاتی است برابر عمل (خود عمل).
🔅 مثال برای نگاه اول: دانش‌آموزی را که درس نمی‌خواند، این‌گونه تهدید کنند: «اگر درس نخوانی و مردود شوی، تنبیهت می‌کنم». این یک تهدید اضافه بر نتیجۀ عمل آن دانش‌آموز است.
🔅 مثال برای نگاه دوم: معلم به دانش‌آموزش بگوید: «دانش‌آموز عزیزم، اگر درس نخوانی، مردود می‌شوی». ما هیچ‌گاه به این معلم «بی‌رحم» نمی‌گوییم. اتفاقاً او مهربان است که این #تذکر را می‌دهد. همچنین اینکه به کسی گفته شود: «اگر از این پرتگاه بیفتی، یک عمر باید با پای آسیب‌دیده زندگی کنی؛ پس مراقب باش نیفتی» تذکری دلسوزانه است. در هیچ‌جای دنیا به کسی که تابلوی «خطر ریزش کوه» یا «احتیاط؛ پیچ تند» در جاده نصب می‌کند «بی‌رحم» نمی‌گویند. اتفاقاً چنین کسی رحم دارد که می‌کوید «مراقب باش». انذارهای قرآن از این نوع است. خداوند نتیجۀ عمل خودمان را به ما تذکر می‌دهد. خداوند بیش از عمل کسی او را مجازات نمی‌کند. او در #قرآن فرموده است که من ذره‌ای بیش از عملتان مجازات نمی‌کنم؛ بلکه همان عملتان را به شما برمی‌گردانم.
⚠️ انبیای الهی علیهم‌السلام و کتب وحی آسمانی، همگی، خطرات را تذکر می‌دهند. عمل ما است که به ما برمی‌گردد؛ نه چیزی بیش از آن. #جهنم و عذاب الهی، بازتاب عمل خود انسان است که به او برمی‌گردد: «وَلا تُجزَونَ الّا ما كُنتُم تَعمَلون» (یس: 54).
#خداشناسی #صفات_خداوند #ترس_از_خداوند #رحمت_خداوند
#پرسش_و_پاسخ
#پرسشهای_منتخب
#سامانه_پرسش_و_پاسخ
🔸🔹🔸🔹
سؤالات خود را در سامانۀ پرسش و پاسخ تدبر در قرآن کریم مطرح کنید:
http://tadabbor.help
🔸🔹🔸🔹
@alisaboohi_com | علی صبوحی