Forwarded from علامه مجلسی(ره)
#عقاید #مهدویت #نواب_اربعه #غالیان_نصیری
💥شیخ الإسلام علّامه مجلسی(ره):
3⃣ روايت كرده اند كه: در سال سيصد و پنج (جناب محمد بن عثمان) به رحمت ايزدى واصل شد و چون نزديك وفات او شد،حضرت صاحب الأمر(عليه السّلام) او را امر كرد كه ابو القاسم حسين بن روح را قائم مقام خود كند. و جعفر بن محمد بن متيل نهايت اختصاص به محمد بن عثمان داشت و اكثر كارهاى حضرت را به او ميفرمود و اكثر مردم را گمان آن بود كه او را نايب خود خواهد كرد،جعفر گفت: من در وقت احتضار محمد بن عثمان بر بالين او نشسته بودم و با او سخن مى گفتم و سؤالها ميكردم و حسين بن روح نزد پاهاى او نشسته بود،پس محمد متوجّه من شد و گفت حضرت به من فرموده است كه حسين را وصى خود كنم و او را نايب گردانم،پس من برخاستم و دست حسين بن روح را گرفتم و او را بر جاى خود نشانيدم و خود رفتم و نزديك پاهاى او نشستم. و بعد از آن جعفر در خدمت حسين می بود و به خدمات او قيام مينمود. (۱)
🔺و جماعت بسيار از محدّثين شيعه روايت كرده اند كه چون نزديك وفات محمد بن عثمان شد،اَكابر شيعه را طلبيد و به همه گفت كه اگر مرگ مرا دريابد امر نيابت و سفارت با «ابو القاسم حسين بن روح نوبختى» است و از جانب حضرت صاحب مأمور شده ام كه او را نايب كنم بعد از من،در امور خود به او رجوع كنيد! (۲)
پس جميع شيعه به او رجوع ميكردند و زياده از بيست و يك سال او مشغول سفارت بود و مرجع جميع شيعه بود. و به نحوى تقيّه ميكرد كه سُنّيان اَكثر او را از خود ميدانستند و نهايت محبّت به او داشتند تا آنكه در ماه شعبان سال سيصد و بيست و شش به رياض بهشت ارتحال نمود. (ادامه دارد...)
(۱) کمال الدین؛ص۵۰۳ و غیبت شیخ طوسی(ره)؛ص۳۷۰ و خرائج؛ج۳ص۱۱۲۰
(۲) غیبت شیخ طوسی(ره)؛ص۳۹۴
📚حقّ الیقین(نشر سرور)؛ص۴۸۳-۴۸۴
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
✅علّامه مجلسی(ره)
@majlesi1110
💥شیخ الإسلام علّامه مجلسی(ره):
3⃣ روايت كرده اند كه: در سال سيصد و پنج (جناب محمد بن عثمان) به رحمت ايزدى واصل شد و چون نزديك وفات او شد،حضرت صاحب الأمر(عليه السّلام) او را امر كرد كه ابو القاسم حسين بن روح را قائم مقام خود كند. و جعفر بن محمد بن متيل نهايت اختصاص به محمد بن عثمان داشت و اكثر كارهاى حضرت را به او ميفرمود و اكثر مردم را گمان آن بود كه او را نايب خود خواهد كرد،جعفر گفت: من در وقت احتضار محمد بن عثمان بر بالين او نشسته بودم و با او سخن مى گفتم و سؤالها ميكردم و حسين بن روح نزد پاهاى او نشسته بود،پس محمد متوجّه من شد و گفت حضرت به من فرموده است كه حسين را وصى خود كنم و او را نايب گردانم،پس من برخاستم و دست حسين بن روح را گرفتم و او را بر جاى خود نشانيدم و خود رفتم و نزديك پاهاى او نشستم. و بعد از آن جعفر در خدمت حسين می بود و به خدمات او قيام مينمود. (۱)
🔺و جماعت بسيار از محدّثين شيعه روايت كرده اند كه چون نزديك وفات محمد بن عثمان شد،اَكابر شيعه را طلبيد و به همه گفت كه اگر مرگ مرا دريابد امر نيابت و سفارت با «ابو القاسم حسين بن روح نوبختى» است و از جانب حضرت صاحب مأمور شده ام كه او را نايب كنم بعد از من،در امور خود به او رجوع كنيد! (۲)
پس جميع شيعه به او رجوع ميكردند و زياده از بيست و يك سال او مشغول سفارت بود و مرجع جميع شيعه بود. و به نحوى تقيّه ميكرد كه سُنّيان اَكثر او را از خود ميدانستند و نهايت محبّت به او داشتند تا آنكه در ماه شعبان سال سيصد و بيست و شش به رياض بهشت ارتحال نمود. (ادامه دارد...)
(۱) کمال الدین؛ص۵۰۳ و غیبت شیخ طوسی(ره)؛ص۳۷۰ و خرائج؛ج۳ص۱۱۲۰
(۲) غیبت شیخ طوسی(ره)؛ص۳۹۴
📚حقّ الیقین(نشر سرور)؛ص۴۸۳-۴۸۴
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
✅علّامه مجلسی(ره)
@majlesi1110