Кешкі салқынмен жеп қалдым🥲

Комментке кіргенше бақытты едім 🤭

Сол күйі,

кітап оқылмады, фильм қаралмады, кездесу бұйырмады, хаттар жазылмады, қоңырау шалынбады.

@aitqynkeldineni ✍🏼

Театрда көрермен мәдениеті әлі қалыптаспаған!!!

Бірақ, келген көрерменге риза боласың, шын көңілімен келеді ғой біздікілер. Арқа-жарқа күліп, ебіл-дебіл жылап, соңында алақаннан қан шыққанша шапалағын ұрып, танымаса да сториске салып кетеді ғой шіркіндер-ай! 💔🫂

Екінші монологқа түзетулер енгізу керек сияқты, тым жұпыны болып тұр.

Осы монолог тым болмаса 30 реакция жинаса монолог 2 шығады деп арзан блогерлер сияқты на жалость давить етейін бе?

Тиктоктан Ая Шалқардың қазақша сөйлегенін көріп сәәәл НЕТІП қалдым. Көбі идеальный санайды ғой сол қызды, шетелде тұратын сияқты ғой, соған бола мен де қазақша сөйлей алмайтын шығар деп ойлайтынмын. Жоқ, қазақшасы таза, екі-үш тілде ойланатыны көрініп тұр.

Біздің елде жүрген сорлы блогерлер екі сөздің басын қоса алмайды ғой.

Айтайын дегенім ол емес, жаңағы видеоны қарап отырсам, әжемнің радиосы деп айтып қалды, сол радио біздің үйде де таңның атысы кештің бастысы жүріп тұратын ауылда. Ата мен әже үшін ол кәдімгі ақпарат көзі еді, өшіріп кетсең біттің дей бер.

[Ойым шашырап, әйтеуір жазып шықтым бірдеңе]

Ұйықтар алдын, және таңертең ұйқыдан тұрғанда көзге мына пайдалы жаттығуларды жасап жүріңіз. Күніне бір-екі рет қарап тұрсаңыз көзіңіз демалады🙂

«Мұқағали ХХІ» атты муздрама бар театр репертуарында, бұрын фойеде «Күнделік» (лирикалық кеш) деп аталып жүретін. Қазір, соны дамытып сахнаға шығарды.
Театр заңы бойынша, қойылым уақытында фото/видео түсіруге болмайды, бірақ бұл кеш еркін форматта өтетіндіктен, қосылып ән айтып, билеп, фото/видео түсіруге рұқсат етілген.

Театрға неше түрлі көрермен келеді, сахнадан көрерменді анықтап көріп тұрамыз, сторис түсіруді қатырады ғой біздің көрермен, бүгін көрерменмен қосылып ән айтылып жатқанда залға қарасам бір ата, қағаздағы жазуды әжеге қарап оқып, әнді айтып беріп тұр.

Не деген махаббат ол сонда?!
Махаббаттары сондай берік болуы үшін не істеу керек?!
Себебі көп адамның қолынан келмейді ол нәрсе

00:00-ге дейін ұйықтап үлгермедім, демек түнгі ойлар басталды деген сөз🙌🏼🥲

«Адам кейде тым көп сөйлей береді… Бірақ ең маңыздысы – айтылмай қалады. Ішімде бір үнсіздік бар, күн сайын тереңдеп бара жатқан. Сырт көзге бәрі тыныш. Жымиып қоямын, жауап қайтарамын… Бірақ ішімде дауыл. Ішімде үнсіз айқай.»

«Түндер бар… ұйқысыз. Көзімді жұмсам - ойлар. Көзімді ашсам - бос қабырға. Ал сол қабырғаға үнемі бір көрінбейтін бейне қарап тұрғандай. Бір сұрақпен: “Неге үнсізсің?” - дейді. Жауап таба алмаймын.»

«Бұл үнсіздік - қорқыныш емес. Бұл - шаршаған жүректің тыныштығы. Сенім жоғалған сәттегі тыныштық. Адасқан сезімдердің тығылып қалған үні.»

«Сыртта күлкі естіледі. Біреу біреуге “бәрі жақсы болады” деп жатыр. Қызық… біз бәрі жақсы болады деген сөзге неге әлі де сенгіміз келеді? Бәлкім, үнсіздігіміздің өзі сол - сенгіміз келген үміттің жұрнағы шығар.»

«Мен көп ойлаймын. Шамадан тыс. Бір сәтте бәрін тоқтатқым келеді. Бірақ ішкі үнсіздік рұқсат етпейді. Ол менің ең шынайы күйім. Мен өзіме жалғыз осында ғана ашылам. Ішімдегі тұңғиыққа тек осы үнсіздікпен түсемін. Өйткені сөз - әлсіз. Ал үнсіздік - шындық.»

#монолог2

@aitqynkeldineni ✍🏼