روڼ ستوری یم

زۀ د ایثار د باب ژوندی مثال یم
د قـربانۍ د ډګـر روڼ ستوری یم

لۀ غلام ذاتو نه مې کرکه کیږي
د آزادۍ دلشکر روڼ ستوری یم

جهادي دنده به تل مخته وړمه
د استشهاد د ټبر روڼ ستوری یم

تیارې څيرمه د افرات او تفریت
د مساوات منور روڼ ستوری یم

د زمانې تورونو تور نه کړمه
د شنۀ اسمان پۀ ټټر روڼ ستوری یم

هر قدم مخته ګدم د رب پۀ فرمان
ځکه د لر او د بر روڼ ستوری یم

څو امپراتوره مې پر وړاندې مات شول
غازي غازي جهادګر روڼ ستوری یم

الهام الهام یم رحماني وصاله!
ستا د غزل د مِحور روڼ ستوری یم

م رحماني وصال

د شهید یار پلونه دي😥
بارانه مه یې ورانه وه د شهید یار پلونه دي
زما د لالي زما د جانان زما د نګار پلونه دي

درته زاري کوم خوږ باده ترينه لیري تیر شه
ماته شیرین ماته حسین د حسندار پلونه دي

شبنمه خیال یی هم ته وساته خراب یی نه کړی
را باندی ګران دواړه چشمان می د دلدار پلونه دي

خزانه تاته اږدم ځولی چې راڅه وران یې نه کړی
لکه نبات لکه عسل مي د سالار پلونه دي

چې د قدم غبار یې کړمه زه رانجه د سترګو
زړه ته سکون زړه ته درمل مې د سردار پلونه دي

د غرو لمني مو په سپینو بیرغو سینګار دي
په کی ویده ګلاب نښتر لکه چنار پلونه دي

تپاند زُهاده) دغه پلونه قیمتي پلونه دي
چې هیر یې نه کړي راته پاتې په دې لار پلونه دي
تپاند زهاد

غزل

هر څه ښه دي منظم مخته روان دي
ټول پلانونه مو ښه سم مخ ته روان دي

د وطن د آبادۍ واړه کارونه
ګړندي دي دم په دم مخته روان دي

په نړۍ کې مو د کار خلک ځلیږي
ټول د ستورو په رقم مخته روان دي

دفاعي ځواکونه ورځ په ورځ زور اخلي
په روزنه کې محکم مخته روان دي

د هیواد راتلونکی قشر او نسلونه
په کتاب او په قلم مخته روان دي

یَوه ورځ به یې د فتحې غږ موږ واورو
د هغې خوا یاران هم مخته روان دي

په ورو ورو به د نړۍ واک په لاس اخلي
د مخبت یاران په زغم مخته روان دي

مخبت وردګ

معمی الاپ:

تورې کړې مي دعشق په رنجو سترګې
وخـــــــته وایـــه دا روا ڪه نا روا ده

چي وي ستوري راختلي په غرمه کې
لمر په شپه لیدل نوڅه ډیره نا شنا ده

شیخه تا باندي یې ولي تاثــر وکړی
شیخه داخو نه جادوصرف یوه خندا ده

دیهـــــودؤ نصاروو دوه قـــــــولونه
زما ایمان دی پري دپاک قران وینا ده

د سرو زَرو غاصـب ښه تر هغه چا دی
چي دلیل یي پر حشِشو وي ګنا ده

هم جنت او هم دوږخ دی خبردار شئ
دا دونیا چي واکثــــــرؤ ته لیلا ده

له رحمته دخـــــالق ځغلــــي مُلا دی
دذاکرمسجون هـــــم دا کیسه صفا ده

م: ذاکرمسجون

مناجات

زه لا بندي یم لا غریب یم لا فنا سره
ته لا زما یې لا رحیم یې لا بقا سره

که هرڅه نشته ستا حضور دی دا کفاف ماته
زه لا محتاج یم لا سوالي یم لا دعا سره

زه د سکوت په ژبه ژاړم ډېر نږدې وي تاته
زه لا پټ نه یم لا غږېږم لا نوا سره

زما یقین ته دګنا بوی هم رسيږي نو
زه دومره ظرف یم دومره نه یم لا خطا سره

ستا دکرم نه محروم مشه زما ناولی زړه
ته خپل اسحاق دروله ځان ته له هُدا سره

صالح محمد اسحاق

د غزې پیغله: 😢

اې! د امت حکمرانانو لا تر اوسه درته
مظلوم وګړي د غزې سترګې پۀ لار پاته دي

خولې یې ګنډلي یهودیانو دي د جبر پۀ تار
تت فریادونه یې مریو کې حصار پاته دي

د بې وسۍ پۀ اخري حد کې مړه شوې پیغله
د اوښکو پلونه یې پۀ مخ قطار قطار پاته دي

دنیا یې نه ویني په ساندو سر تنکي ماشومان
د وران دیار څنګ کې دڅو ورځو نهار پاته دي

خدایه! نصرت ته یې را ولېږه بدري ملکې
د جګړې کرښه کې سرتېري د سنوار پاته دي

مسلمانانو د سرحد دام کې پښې بندې کړلې
ټول رحماني وصاله! یو بل نه کنار پاته دي

م رحماني وصال

راحصار یم دبیلتون په سرو غرموڪي
ستا دعشق باز مي دزړه حرم نیولي
ستا مین ستا ودیدن ته انتظار دي
بس له رب نه دي همیش غواړم سوالوڪي


مابایللي خپل زړګي داســتا پـــه مینه
زه دی ستایمه پینځه وخته لمنځوڪي

ستا دڪلي ملاقات غواړم دلبره
زړه می بند دی ستا دعشق په پنجروڪي

درو دونو سلامــونه مي قبول ڪړه
زه ولچک یم دعجم پــه زولنوڪي

یی خاتــمُ المرسلین زړه تـــه شِفایي
چی ملنګ دي وایی په ڪلی اوڪوڅوڪي

سپین رخصار اوتـــوري زلفي حُسنداره
ستا دحُــسن مثال نشــته عالموڪي

عبـیده وِصال له وخته ملامال دي
دڪوثر اوبه ڪړه ور په خه جاموڪي

ش:: عبیده وِصال

یار مه بېلوه !نوي غزل

دومره په نۀ خبره لار له يار مه بېلوه
څه ګوزاره کو له زړۀ يې ازار مه بېلوه

هغۀ ته ګران يې شاګردي دې د دو سترګو کوي
د مینې کار دی له دې کاره دې کار مه بېلوه

خير دی پو به شي ماشوم دی لا تراوسه کنه
د محبت او شفقت ترې ګفتار مه بېلوه

داسې څوک نه کوي د مينې په پړاو کې اشنا
ځان نه دې پام د سترګو تور او دلدار مه بېلوه

پشتانه وايي قربان ومره خو په څه ومره جار
هسې په نه څه باندې خپل سر په دار مه بېلوه

ټول مينه ـ مينه منصوري يار مې له مينې جوړ دی
هسې په لوی لاس دا خوږ شخص وفادار مه بېلوه

سيدمنصورى

ستا و دربار ته ګناهونه لکۀ غرونه در وړم
پۀ ټپي زړۀ باندي څښتنه تور داغونه در وړم

دی پر اوږو مې د ګناوو بار، تر در دې راغلم
ستا تر ګرم، دحسناتو امیدونه در وړم!

دغه تور مخ او ملامتي ليمي ومنه ته
د پښېمانۍ په اوښکو بل څو مشالونه در وړم

زۀ خو بنده يم او مانده يم شرمنده يم ربه
د شپې پۀ زړۀ کې د تودو اوښکو رودونه در وړم

چټل زړګی مې دګناه تورو ګردو نیولی
د شفقت باران دې غواړم، دا عرضونه در وړم

د عفوي ټال دې ډېر دی لوی منصوري تل کې ځانګم
د ګران حبيب پۀ روی الٰهي زۀ سوالونه در وړم

سیدمنصوري

غزل

زه دى لـــمــبه زه دې په دار شمه بلا ورپسې
د ټـــولو مــخکى دې سنګسار شمه بلا ورپسې

که ســـــتا لپاره د خپل تن په پاکه وينه باندې
داســــــــې تـک سور لکه انار شمه بلا ورپسې

پـــه تــــــا مئين يــمه جـانانه که د ستا لپاره
د ســختو ســـختو دردو ښکار شمه بلا ورپسې

خوښ يم چې وړمه په اوږو دا د دردونو پيټي
قـــربان چې هر څومره ازار شمه بلا ورپسې

ســتا د وصال پسې جانانه خير که زه ليونى
ورک له دې کـور کلي او ښار شمه بلا ورپسې

وحــــــدت الله ابوحمزه چې کړم ثابته مينه
که بيـــا هم ستړى له اشعار شمه بلا ورپسې

وحدت الله ابوحمزه

درود سلام

وي دي درود داستا په نام مدام
وي دي سلام سهار ماښام مدام

ستا په اروا او آرامګاه جانانه
رحمت را اوري او انعام مدام

ستا د ښکلا او د عظمت بیان ته
توري عاجز اوصاف ناکام مدام

ابو القاسم ، ابو طیّب مې آقا
زه یې مرید زه یې غلام مدام

ستا په عیال ، آل او دوستانو باندې
وروسته له تا نه احترام مدام

خیرُ الانام ته پیښ خالد تسله
ادب، درنښت او احترام مدام

خالد تسل

د غیورو مسکن دزمریو مدفن
له ښکلا برخمن د ګلونو چمن
دا وطن داوطن داوطن

برکت د زندان نتیجه د دردو
خلاص چي شولوهیوادله پردو
آزاد کړي مو بیا په خپل تن
داوطن داوطن دا وطن

ده سمبال په ښکلا هم په نوراوځلا
ویې ساتي نور له ښکار دپردیو الله
له هرڅه مونږ ته ده قدرمن
داوطن داوطن داوطن

ښایسته لکه ګل او دوخت شو اتل
دنړۍ غدارانو ته شولو اجل
ماتوي به ضرور هر دښمن
داوطن داوطن داوطن

دغیرتونو کان ده لیدلي جهان
دازمونږه غازي اوغازي افغانیستان
هر ډګرکي ده تل بریمن
دا وطن داوطن دا وطن

جوړول یې ضرور رغول یې ضرور
فیض الهامه له هرڅه ساتل يې ضرور
نلري اوس په غیږ کي شکمن
داوطن داوطن داوطن

پـه ګـنهـګـارو لـپو او پـه ناچـارو لپو
ربه بښنـه غـواړم زه په بـیـکـارو لپو

غواړم درحم اوبه عصیان وهلي زړه ته
رحم ته وکړه ربه زماپه خوارو لپو

دژوند کښتۍډوبیږي دګناهوپه سیندکي
څنګه به یې کړم قابوپه دې پرهارو لپو

منم بي حده یمه زه ګنهګار ای ربه
یم طلبګار د عفوې په شرمسارو لپو

ای دجهان مالکه ستادرحمت په هیله
فیض الهام ده ولاړ په انتظارو لپو

غزل

هسکې مو پګړۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ
سپېنه!خپلواکۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ!!!!

غوره!! تر دونیا او مافیها ګوره همدغه ده
خپل دتن تړۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ!

چاوېل چې لالیه دا چوکۍ پيسې بقاه لري
پاتیږي! نړۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

خوښ نکړې دښار دا رنګینئ او دماحول ژوند
خوند د ملنګۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

ګیر نشې دنفس په خواهېشاتو دې قدم وهه
ځان له دونیاګۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

ورکړئ غېږه ورکړئ اتحاد او اتفاق لره!!!!
مینه ورورولۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

پام! بدرنګه نه یې چي بدرنګه قافيله نکړې
حسُن شاپيرۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

ټولو شاعرانو ته روحاني بادغیسوال وایم
شعِر او کړۍ لکه ایمان هم داسې وساتئ

روحاني بادغیسواا

حجان

زهره مي چوي چي حجان په ډلو ډلو درځي
دخدای ج حبېبه ستا ترکلي او ترکور در درومي

ورا دحجانو چي دا ستا تر کلي ورسېده
درد دسينې چي څومره ؤ دومره لا نور زیاتوي

زه خو بیا پاتې شوم او بیا په ژړا ځان سر کوم
قسمت مي وکړه ناځوانې ما تر تا نه در ولي

د تېر په څېر بیا په عجم کي نا قرار ګرزمه
د تېر په څېر مي ژوندون بیا په سره انګار آړوي

خوږ پېغمبرﷺ د زړه سره یو ځل ومي غواړه
دبیلتانه څړېکه مي ورځ په ورځ ژوندون تنګوي

ستړی ستومانه لالهانده سرګردان ګرزېږي
ستا روحاني بادغیسوال ستا کلئ هر دم یادوي

روحاني بادغیسوال

💔نوی غمجن نظم 🔻...خفه یار..؟😞

زړه دې تنــګ وو هســې بنـد پـه بهانه وې
داسې څه نه وو چې دومره پرې خفه وې

مازدیګره چې مې زړه ورباندې ټول وو
مازدیګره مــا بایللــی هغـــه یـــــــار دی
مازدیګره اوس مې ډیر زړګی تنـګیــږي
مازدیګره زه تنــها یـــم پـــردی ښار دی

انډیواله چې لـه څنګـــه رانـه لاړې
انډیواله دا وختونه ډیرترخه شول
انډیواله زنده ګۍ مزه مـې نشتــه
انډیواله بې معنا راته هرڅه شول

تللیه یاره راشــــــه دا اسانــــه نــــده
تللیه یاره دومــره زر دې نــه هیریږم
تللیه یاره لکه څنګه دې چې پریښوم
تللیه یاره ګوره بیـا بــــه دې یادیــږم

لیونیه تـــه یـې ولـــې ضِـد نیولی
لیونیه زما وخـت هیڅ نـه تیریږي
لیونیه غمازان دې خـوشحال کړي
لیونیه له خفګانـــه څـه جوړیــږي

نظم واوره ټـــول یې تاپســـې لیکلی
نظم واوره ستا شاعر بیخي خفه وو
نظم واوره اوس حامـدبــلال تنها دی
نظم واوره بیا راتلو ته دې که زړه وو

اوس ښه کارونه د وطن پر پاکه ځمکه کیږي..
نه څوک بي اَمْنه دی او نه هم د چا ورکه کیږي..

په دومره کاڼو کي یې ستړي یار ته ځاي ورنکړ..
په دې خاطر مې اوس له غره څخه هم کرکه کیږي

هغه سپین سرې مور چي هر ځل هدیرې ته راځی.
هغه زما د شهید شوي یار ادکه کیږي.

چی په په زرهاوو شازلمیان یې شهیدان کړه دلته..
ددوی پوښتنه سل په سله له مَلَکه کیږي..

زما د شهید یار تصویرونه دي ونه ساتله..
دغه گیله خو مي له تا څخه زړگکه کیږي

قسم په خداي د زړه دردونه مي نور هم زیات شي..
ددي نظام پر هر وگړی چي نیوکه کیږي..

شاید چی ښه به نه یې ډیر بد به یی زښته به یې
د حیدري جانان غزلو ته که سپکه کیږی

مولوي حیدري جانان/

دحق لار ښود

د حق نغمه غونډ، د دعا ساز و شور دی
قلم ته الهام دی، کلام ته قبیل دی
د پاکو اخلاقو معیار یې قیامه
د صدق بنسټ دی، د عدل تسجيل دی

نه زړونه شوه ستړي، نه عقل شکمن پرې
یقین تسلي دی، د میني تکمیل دی
تیارو او شګو ته څراغ دی بې شمعي
وجود یې بیان دی، سکوت یې هم قیل دی

نشان د صراحت، بیان د فصاحت
ادا یې بلاغت، نظر یې اصیل دی
نه توره ته اړتیا، نه زور ته تمه کړي
محبت یې فتحه، جمال یې قتیل دی

یقین ته یقینه، شریعت ته زینه
نفس ته فنا دی، دعقل تسهیل دی
د الفاظو تاج دی، د احساس سلطان دی
ازلي پیغام دی، ابدي تحلیل دی

د ذکر فضا کې، د صبر وږمه ده
د ذکر تسبیح دی، د فکر ترتیل دی
اسحاقه په شور کي، د امن ظهور دی
دسترګو عبادت، د زړونو وکیل دی

صالح محمد اسحاق

شيخ صاحب حفظه الله!

ټول جهان ورته حيران دى په کاته دى
هم عالم، هم مجاهد دى، څومره ښه دى

شيخ اميرالمٶمنين دې تل ژوندى وي
زموږ روح دى، زموږ ځان دى، زموږ زړه دى

که تنقيص دى، که تغير او تبديلي ده
يو فرمان يې له حکمته خالي نه دى

قوي عزم، نر دريځ يې عجيب خوند کړي
نېغ روان د لوى ملا صاحب پر پله دى

ته يې ساته د نبيل شباب باداره ج!
پر موږ ګران دى، زموږ سترګې او لېمه دى

مولوي نبيل شباب