تللی یار

ټوله شپه ورته ژړېږمه او ویـــر کړم
د آرمان اوښکې دې تویې په تصویر کړم

فراقت دې رانه وړي دي خــــــوبونه
فراقت کې دې شپه تېره په شبکیر کړم

زوروي مې ستا درانه درانه غمونه
ستا غمونـــو په زړګـــي زهیر زهیر کړم

زنده ګي کـــړم د دردونو په محبس کې
بندیوان دې د یادونــــو په زنځير کړم

جدایـي دې سم خوړلی یم جانــــــــانه
خرابېږم ورځ تر بلـــې رنګ تغیر کړم

ته چې تللی یـــې زما هم خونده نشته
بـــې مزې ژوندون عاجزملنګ فقیر کړم

حافظ عاجزملنګ

نعت شریف
د جانان  مینه

زمــــا زړه کـــــې دا  ســـتا مینه عجیبه ده
پـــاک مـــیــــنــــه دی سپیڅلی او درنه ده

دا زړګـــــــئ مـــې ستـا د مینی لیونی دی
دا ســـتــــا مینه مې په زړه کې میلمنه ده

ای د ټــــــــولــــــو انــبـــیــاوو سـتر امامه
پـــــــه نــــبـــیــــانو کې دی لوړه مرتبه ده

چـــــی پـــــه تــا باندې دورود ویم جانانه
په دورود کې دی هم خوند دی هم مزه ده

زه ارمــــــان د مــــدیــنـــی لرم په زړه کې
مــــدیــــنــه کې د جانانه ښکلی روضه ده

ای مــــنـــهـــاج الله زهـــیـــره د داریـــنــو
کامــــــیـــــابـــي په دغه مینه کې پرته ده

                منهاج الله زهیر

زه چی په تا باندی مین وم
ستا په ښکلا باندی مین وم

ندی په مخ نه په له بانو
بس ستا وفا باندی مین وم

داستاله روﺉیه ستا ده کلی
یاره هر چا باندی مین وم

لکه توتی زموږ په کوڅو کی
ستا غږیدا باندی مین وم

ښکلیه ته څه رنګ رانه لاړی
ستا په ادا باندی مین وم

حُسنِ یوسف ته ورته یاره
ستا په حیا باندی مین وم

ته څومره ډیر یی رانه تللی
زه دی هوا باندی مین وم

ژونده ته څه رقم تیزتیرشوی
ستا هری سا باندی مین وم

ستا په ارزښت ګوره پوه نوم
بیرته دی بیا باندی مین وم

د ماشومتوب عمره چی لاړی
ستا په ندا باندی مین وم

د زلمی توب عمره به تیر شی
بیا به په دا باندی مین وم

ژوندون ابس رانه لاړنه شی
په لمونځ دعابااندی مین وم

حافظ نصرته څومره ښه وم
ځکه الله باندی مین وم

پاتې به نه شي

هم به شاه هم به ملنــګ له دنیا درومي
هم ښایسته هم به بدرنګ له دنیا درومي

هم به زوړ او هم به ځوان ځي په دې لاره
که وي څومره لوړ اودنګ له دنیا درومي

څوک په تبه په زېړي او څوک په بل څه
څوک په سرووینو کې رنګ له دنیا درومي

که کړې جوړ اوسپنیز جګ جګ بلډینګونه
که وي پروت په سور پالنګ له دنیا درومي

د مرګــــي غېږ ته به ځي پاتې به نه شي
هر ساکښ او هر یو رنګ له دنیا درومي

یـــــوه ورځ به دا اعلان دې تر غوږو شي
چـــې شاعــــر عاجزملنګ له دنیا درومي

حافظ عاجزملنګ

ټوټې زړه💔

لګيا يم دخپل مات زړګي ټوټې راټولوم
نور ځم د ستړي ژوند مې خاطرې راټولوم

دهجر په انګار کی دی سوزيږم له ډيروخته
له مات رنځور زړګي يو څو ګيلې راټولوم

دتلومخکې یې دا وروستۍ خبره راته وکړه
چې ځم خپل کتابونه له هجرې راټولوم

موده وشوه لالې مې نادرک چې به وي چرته
په غم کې یې د ياد بلې ډيوې راټولوم

اخ څه تنکې ځوانان موشولو ځار له پاک دينه
عمري ورته دننګ غيرت کېسې راټولوم

"عمري کندوزوال"

#ټپې

دا بې له یار زنده ګي
پۀ غــمو بار زنده ګي
تیـــروم ګــرانه مدام
لکه بیـــــمار زنده ګي

ډیر مـې یادیږي زړکؤ
پۀ زړۀ وریریږي زړکؤ
درپـــســې ژاړم مدام
نۀ مـې هیریږي زړکؤ

دیــوچا یاد کــړمه ځۀ
بیخي برباد کــړمه ځۀ
ستــونی ډک وي پـسې
مدام فــریاد کـړمه ځۀ

ورکـه جــانــانه  راځــۀ
ای قـــــــدردانه  راځــۀ
درپسې یـم ډیــر غمجن
د زړۀ درمــــانـه  راځــۀ

د زړۀ مـې ورک شوسکون
اشــنا دا ستــا پۀ بـیلـتون 
څیـــرې ګــریـوان ګـرزمـه
یمه خـــفۀ! جیـــګرخــون

کبـــاب دې کــــړم بیلـتانۀ
غـمــــــونه وړمــــه پۀ زړۀ
ساحــل نجـــرابـــــي اشنا
ستـــړی یــم لۀ ژونــــدانۀ

ساحـــل اشـنــــا پۀ سلـګـو
ژړیــــــږي بــــیا پۀ سلــګـو
تــرېنه بیـــل شـــوی جانان
دی پـۀ رښـتــــیا پۀ سلـګـو

#ساحل نجرابي

فـریاد 😢

د مېړانـــې او ايــثار خلک په کار دي
خلک ډیر دي خو دکار خلک په کار دي

د اقــصیٰ دپت لپاره را اوچت شـه
ایـوبي نـور له مزار خلک په کار دي

دا په مـونږ د ســتمګرو لوی اشر ته
خراسانه! ستا په شمار خلک په کار دي

چې تاریـخ ته مو ور وبښي ویاړونه
د عمر غوندې شـهکار خلک په کار دي

دمنصور په شان چې دانګي سره انګار ته
دا سې مست خمار خمار خلک په کار دي

چې په کلک فولادي عــزم یې تبدیل کړي
تورې شپې په روڼ سهار خلک په کاردي

رحماني وصاله! ځه چې کسات واخلو
د غزې د هــر پــرهار خلک په کار دي

م رحماني وصال

تا پسې مات مې زړګی
خمار خمار مې زړګی
هيڅ نه جوړيږي اشنا
بيمار بيمار مې زړګی

اوس بې له تا زندګي
يـــاره زمـا زنـــدګي
خوند او مزه يې نشته
تنـهـا تنــهـا زنــــدګي

کرار کرار سلګۍ کړم
ستا پر مزار سلګۍ کړم
غم مې په زړه د اشنا
په هره لار سلګۍ کړم

له ژونده تنګ يمه زه
ګرځم ملنګ يمه زه
قرار د زړه مې نشته
په غمو رنګ يمه زه

ياره ستا کړم انتظار
څارمه ستا راتلو لار
زړه مې اشنا درپسې
شـــــ.ـو بيا پـــرهــار

له درده ډکې مصرۍ
ليـــکلي يې څو کړۍ
عمــري يار چـا پسې
کـــــړم بيا ســــلګـۍ

عـمري کندوزوال.

دسالنګونو زمزمي په ګروپ کي دجمعي شپي له مشاعري نه څو بیتونه
شاعر
#محمدنسیم
عرفاني

سکون مي لټوی جانانه ستا دسترګو جنګ کي
خبر نوم زړګـــــي تمې دردونه لټول

دهند غزا ته لاړي دنګه یاره بیا رانغلي
ماځکه دي په وینو تصویرونه لټول

دخوار عرفاني دغه زندګي ده غنمرنګه
بیګا یې په خوبو کي ستا نازونه لټول

څه که مې ژوندون وناراحت خوپرې راحت ومه
اوس که مې ژوندن شي په راحت خوناراحت یمه

زمادژوند هستي وو زمادهیلوترجمان ولو
اخ شولوپنااوس زه دنه څه په قیمت یمه

پلاریوډیرعظیم نعمت وي څوک ورباندې پیږي نه
ګوره چې بې برخې زه له دغه لوی نعمت یمه

څومره اسوده ومه خواوس مې ژوندون ګران شوله
پاته شوم یتیم شومه دازه څومره بدبخت یمه

داوه فیصله درب منلې مې په سرسترګو
کړم ورته دعاورته غوښتونکی دجنت یمه

زمامطیع الله دژوندانه هیلې میراتې شوې
اوس مطیع الله بیخي په ډیرلوی مشقت یمه
ـــــــــــــ
مطیع الله حازم
1404 / 2 / 11

غزل

نا قرار دی زړه مې بل رقم خوږیږي
ورک مې یار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د دیدن په تمه تمه مو ژوند تیر شو
انتظار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

راشه رحم مې په حال او روزګار وکړه
د خدای پار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د ځوانۍ نشه غُربت رانه خوړلې
ژوند مې خوار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د یارۍ دوران ناسور شو راته غم شو
سور انګار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

زه مخبت ځکه د زړه په رنځ اخته یم
سخت روزګار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

مخبت وردګ

غــــزل!!!

يوه نښه دې لا اوس هم راسره ده
ستا د تلو ورسته په زړه د غم څپه ده

سر ببر څيري ګريوان په صحرا ګرځم
د چا ياد کې مې بايللې حافظه ده

ته رايـــاد شی ورته وژاړم لـــه درده
ستا تصوير ته مې کرۍ شپه شبګيره ده

زړونه مات نکړۍ په ژوند خو باور نشته
يو مئين نن له خپل يار کړې ګيله وه

چې روان شو نو تر شا شا راکتل يې
عمري ياره څه سخته شان شيبه وه

عمري کندوزوال

روڼ ستوری یم

زۀ د ایثار د باب ژوندی مثال یم
د قـربانۍ د ډګـر روڼ ستوری یم

لۀ غلام ذاتو نه مې کرکه کیږي
د آزادۍ دلشکر روڼ ستوری یم

جهادي دنده به تل مخته وړمه
د استشهاد د ټبر روڼ ستوری یم

تیارې څيرمه د افرات او تفریت
د مساوات منور روڼ ستوری یم

د زمانې تورونو تور نه کړمه
د شنۀ اسمان پۀ ټټر روڼ ستوری یم

هر قدم مخته ګدم د رب پۀ فرمان
ځکه د لر او د بر روڼ ستوری یم

څو امپراتوره مې پر وړاندې مات شول
غازي غازي جهادګر روڼ ستوری یم

الهام الهام یم رحماني وصاله!
ستا د غزل د مِحور روڼ ستوری یم

م رحماني وصال

د شهید یار پلونه دي😥
بارانه مه یې ورانه وه د شهید یار پلونه دي
زما د لالي زما د جانان زما د نګار پلونه دي

درته زاري کوم خوږ باده ترينه لیري تیر شه
ماته شیرین ماته حسین د حسندار پلونه دي

شبنمه خیال یی هم ته وساته خراب یی نه کړی
را باندی ګران دواړه چشمان می د دلدار پلونه دي

خزانه تاته اږدم ځولی چې راڅه وران یې نه کړی
لکه نبات لکه عسل مي د سالار پلونه دي

چې د قدم غبار یې کړمه زه رانجه د سترګو
زړه ته سکون زړه ته درمل مې د سردار پلونه دي

د غرو لمني مو په سپینو بیرغو سینګار دي
په کی ویده ګلاب نښتر لکه چنار پلونه دي

تپاند زُهاده) دغه پلونه قیمتي پلونه دي
چې هیر یې نه کړي راته پاتې په دې لار پلونه دي
تپاند زهاد

غزل

هر څه ښه دي منظم مخته روان دي
ټول پلانونه مو ښه سم مخ ته روان دي

د وطن د آبادۍ واړه کارونه
ګړندي دي دم په دم مخته روان دي

په نړۍ کې مو د کار خلک ځلیږي
ټول د ستورو په رقم مخته روان دي

دفاعي ځواکونه ورځ په ورځ زور اخلي
په روزنه کې محکم مخته روان دي

د هیواد راتلونکی قشر او نسلونه
په کتاب او په قلم مخته روان دي

یَوه ورځ به یې د فتحې غږ موږ واورو
د هغې خوا یاران هم مخته روان دي

په ورو ورو به د نړۍ واک په لاس اخلي
د مخبت یاران په زغم مخته روان دي

مخبت وردګ

معمی الاپ:

تورې کړې مي دعشق په رنجو سترګې
وخـــــــته وایـــه دا روا ڪه نا روا ده

چي وي ستوري راختلي په غرمه کې
لمر په شپه لیدل نوڅه ډیره نا شنا ده

شیخه تا باندي یې ولي تاثــر وکړی
شیخه داخو نه جادوصرف یوه خندا ده

دیهـــــودؤ نصاروو دوه قـــــــولونه
زما ایمان دی پري دپاک قران وینا ده

د سرو زَرو غاصـب ښه تر هغه چا دی
چي دلیل یي پر حشِشو وي ګنا ده

هم جنت او هم دوږخ دی خبردار شئ
دا دونیا چي واکثــــــرؤ ته لیلا ده

له رحمته دخـــــالق ځغلــــي مُلا دی
دذاکرمسجون هـــــم دا کیسه صفا ده

م: ذاکرمسجون