#معرفی_آثار استاد ادیب برومند
مجموعه غزلیات #دردآشنا
ناشر: شرکت سهامی انتشار
تهران، 1393
@entesharco
@AdibBoroumand

#معرفی_آثار استاد ادیب برومند
مجموعه غزلیات #دردآشنا
ناشر: شرکت سهامی انتشار
تهران، 1393
@entesharco
@AdibBoroumand

«ديارِ وجود»

ما جمله از کدام دیاریم و کیستیم؟
این جا به هم رسیده به سوداى چیستیم؟

بى اختیار آمده از بهر زیستن
بهر چه آمدیم و براى چه زیستیم؟

بس نوبهار خیمه به صحرا زند که ما
چون برگِ پایمال خزان، زنده نیستیم

گشتیم با دیار وجود آشنا، ولى
نشناختیم گوهر خود را که کیستیم

چون شمع نیمه شب که ز سر تا به پاى سوخت
گاهى زدیم خنده و گاهى گریستیم

در سایه ی علاقه بدین زندگانى است
گر در عمل، مُخرِّبِ این زندگیستیم

یک روز پى نبرده به رازش، کنیم کوچ
ور زآن که زیست کرده به سالى دویستیم

غافل زِ کار خویش، کجا مى رویم «ادیب»؟
ما رهروان که گوش به فرمان ایستیم
@AdibBoroumand
اديب برومند، #دردآشنا ، شركت سهامى انتشار، تهران ١٣٩٣، ص١٥٨
http://www.adibboroumand.com/%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF/

«بزمِ رندان»

عاشقِ شوريده‌سر در بندِ ننگ و نام نيست
ورنه پيشِ اهلِ دل، جز کام جويی خام نيست

دم فروبستن زِ دعوی، راهِ مردانِ خداست
مردِ حق‌بين را نظر بر صيد و طرحِ دام نيست

رامشی انگيز در ما، رام شو با ما دمی
ای که دل را در فراقت لحظه‌ای آرام نيست

تا لبِ خندان و چشمِ نازفرمای تو هست
بزمِ رندان را چه غم گر مِی به گلگون جام نيست

مشتری گر بر تو جوشد، غرّه بر کالا مشو
زآن‌که چندان اعتباری بر قبولِ عام نيست

بر سمندِ عزم شو بی‌خوفِ بدگويان سوار
مردِ ميدانِ خطر را باکی از دشنام نيست

خيرِ فرجامی طلب کن از درِ لطفِ خدای
آه از آن آغاز، کآن را خير در فرجام نيست

مَسند والا نزيبد مردمِ دون‌پايه را
جامه‌ی فاخر، خورندِ قدّ بی‌اندام نيست

هرکه شيرين کرد کامی، کام او شيرين کنند
مردِ احسان‌پيشه هرگز در جهان ناکام نيست

هر کس و هر دسته‌ای مفتون افکار خودند
زين ميان نقشِ حقيقت کو که روشن فام نيست

شيوه‌های نيک و سنت‌های خوش يکسر ادیب
نزدِ بدخويانِ دون، جز مشتی از اوهام نيست

ادیب برومند

دردآشنا، شرکت سهامی انتشار، تهران 1393، ص225

@AdibBoroumand

https://www.instagram.com/p/Bprz5n1AIOJ/?utm_source=ig_web_button_share_sheet

«آرام دل»

اى لعبت شيرين كه فروزنده‌ی جانى
ماهت نتوان گفت كه بس بهتر از آنى

كو طاقت مهجورى‌ام از روى تو، جانا
كآرامِ دل و قوتِ تن و راحتِ جانى

من پير نيم زآن‌كه مرا طبعِ جوان است
عشقم بپذير اى كه برازنده جوانى

زاغ است نه بلبل كه زِ گل قدر نداند
من قدر تو دانم كه گل باغ جنانى

تو دُرّى و در مخزن اسرار، مقيمى
تو مُشكى و در طبله‌ی عطار، نهانى

حسن تو نه زيبايى و رعنايى تنهاست
كز لطف و ادب، مایه‌ی تحسين جهانى

ظرفيت معشوق شدن در همه‌كس نيست
تو گنجى و دارنده‌ی اين دُرّ گرانى

من اين دل نازک به كف ناز تو دادم
شرط است خدا را كه گزندش نرسانى

چون طبع «اديب» است غزل‌ساز تو اى گل
خوش باش كه آسوده ز آسيب خزانى

ادیب برومند
@AdibBoroumand

https://www.instagram.com/p/BrpQL2hhqoc/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=pc4s9ls75jk

مجموعه غزلیات #ادیب_برومند
#دردآشنا
شرکت سهامی انتشار

@AdibBoroumand
@EntesharCo

https://www.instagram.com/p/Br1vFGXnCu-/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=13b8yzuo219aw