نوروز یک جشن کیهانی است که مرتبط با تولد و مرگ کسی نیست.
در فرهنگ‌های دیگر این جشن در ارتباط با میلاد یک فرد مانند مسیح قرار می‌گیرد.
در نوروز اما صحبت از رستاخیز طبیعت است. دومین تمایز را می‌توان در تغییر زمان برگزاری این جشن دانست که در بسیاری فرهنگ‌ها در وسط زمستان است.
اما، مزیت فوق‌العاده‌ای که نوروز دارد در این است که با آغاز بهار آغاز می‌شود، هنگامی که پرتو آفتاب به برج حَمَل می‌افتد. امتیاز فوق‌العاده این جشن بر فرهنگ‌های دیگر در این امر است که ممکن است به مرور زمان از یادها رفته باشد، اما هم‌زمانی عید ما با طبیعت نکته برجسته و امتیازی برتر به حساب می‌آید.
در نوروز نوشدگی عالم کبیر با نوشدگی عالم صغیر همراه می‌شوند؛ طبیعت نو می‌شود، من نیز نو می‌شوم. در مراسم نوروز لباس نو پوشیده می‌شود، شست و شو صورت می‌گیرد، آراستگی انجام می‌شود و... که این اعمال و نوشدگی رفتار همزمان با نوشدگی عالم طبیعت می‌گردد. تقارن آدمی و طبیعت از امتیازات نوروز است.

#جلال_ستاری
@hekmatekhamoushi

🌳تاریخ به وجود امدن نوروز 🌳

🔮 @Os2re_Esmailpour 🔮

جشن نوروز به نخستین پادشاهان ایران نسبت داده شده است. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر که منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند.مروج الذهب و معادن الجوهر ج۱، ص ۲۱۸

البته این عید پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آن که جشن را به جمشید منسوب می کند یادآور می شود که «آن روز که روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود. فردوسی در داستان پدید آمدن نوروز نقل می‌کند ؛ وقتی جمشید از کارهای کشوری بیاسود بر تخت کیانی نشست و همه بزرگان لشکری و کشوری بر گرد تخت او فراهم آمدند … جمشید آن روز را که نخستین روز از فروردین و آغاز سال بود، نوروز نامید و جشن گرفت. (شاهنامه فردوسی ج۱، ص ۲۶-۲۵).
@Os2re_Esmailpour
به جمشید گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند

چنین روز فرخ از آن روزگار بمانده از آن خسروان یادگار

و یعقوبی نوشته اند : عید نوروز از زمان‌های قدیم یکی از دو عید بزرگ ایرانیان بوده است، عید دیگر شانزدهم مهرماه به نام «مهرگان» بوده است تاریخ یعقوبی ج۱، ص ۱۱۷
@Os2re_Esmailpour

دانستنی‌های نوین درباره هنر و باستان‌شناسی عصر هخامنشی بر بنیاد کاوش‌های پنج‌ساله تخت جمشید
(در سال‌های ۲۵۲۷ تا ۲۵۳۲ شاهنشاهی)

نگارش : دکتر اکبر تجویدی

@Mirase_Bastan
.

🌿 آیین نوزایی طبیعت
(برگزاری مراسم نوروز در تخت جمشید)
✍️ فرشید ابراهیمی
🗒مجله‌ی علمی-پژوهشی منظر، شماره5 (اسفند 1388)

✔️ دریافت متن کامل

@rahaaaavard

" چون ابر به نوروز "

باصدای "محمدرضا شجریان"

دکلمه‌: "احمد شاملو"

شاعر: "خیام"

موسیقی‌: "فریدون شهبازیان"

‍ شعر و صدای #رضا_براهنی پس از قتل #محمد_مختاری و در غم این فاجعه
#شعر #تصویری
🆔rezabarahani
@rezabarahani

با هم دستی هم زمستان را دست به سر میکنیم
نسیمی از دورها می‌وزد بهار را هُل می‌دهد به طرف ما... 🌱

#محمد_صالح_علاء


@Rabbit_studio

صد هزاران گل شکفت و
بانگ مرغی برنخاست

عندليبان را چه پيش آمد
هزاران را چه شد؟

🎵 #Night_Music 2006
🎼 Sometimes
🎙 Reamonn
☕️ @CafeKetab

من فکر می کردم
سالها باید یکی یکی سپری شوند
تا هر بار آدم
یکسال بزرگتر شود ...
اما اینطور نیست،
این اتفاق یک شبه رخ میدهد.

#هاروکی_موراکامی

@hekmatekhamoushi

📌یافتن ۲ هزار سر قوچ مومیایی‌شده در حفاری‌های باستانی در مصر

▫️مقامات وزارت گردشگری و آثار باستانی #مصر روز شنبه ۲۵ مارس (۵ فروردین) اعلام کردند که دستکم ۲ هزار سر قوچ مومیایی‌شده مربوط به دوره دودمان بطلمیوسی در شهر باستانی «ابیدوس» در جنوب این کشور پیدا شده است.

▫️در کنار این سرها، لاشه‌های مومیایی‌شده میش‌ها، سگ‌ها، بزهای وحشی، گاوها، غزال‌ها و خدنگ‌ها نیز در یک کاخ پادشاهی باستانی ابیدوس که گمان می‌رود معبد رامسس دوم بوده باشد پیدا شده‌اند.

▫️باستان‌شناسان می‌گویند این حیوانات احتمالا بخشی از نذورات را تشکیل می‌داده‌اند و نشانگر اینکه احترام به رامسس دوم در حدود هزار سال پس از مرگ او هم‌چنان تداوم داشته است.

▫️یافته‌های تازه مربوط به دوره بطلمیوسی است که از حدود سه قرن پیش از میلاد تا زمان چیرگی بر مصر توسط رومیان در سال ۳۰ پیش از میلاد ادامه داشت. /یورونیوز

@Honargardi

جامعه هنری، تحولات اجتماعی مجموعه گفت‌وگو با اهالی هنر: امیر مازیار

"امیر مازیار عضو هیئت علمی دانشگاه هنر در گروه فلسفه‌ی هنر است. اواسط بهمن ماه بود که حکم تعلیق خود را به دلیل «تلاش در جهت اخلال در روند آموزشی دانشگاه» دریافت کرد و از کلیه ساحت‌های آموزشی و پژوهشی تا رسیدگی در مراکز ذی‌صلاح محروم شد. تعلیق اساتید، فشار برای امضای اقرارنامه و اجبار به بازنشستگیِ پیش از موعد، موجی بود که در ماه‌های اخیر در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی‌ پژوهشی به راه افتاد؛ روندی که این پرسش را مطرح می‌کند که جایگاه دانشگاه، به ویژه دانشگاه هنر، در نسبت با جامعه چیست و چه نقش و وظیفه‌ای برای این نهاد تعریف شده است؟ به این بهانه، در این گفت‌وگو با آرا و نظرات امیر مازیار درباره‌ی سیر نقش‌آفرینی دانشگاه‌های هنر ایران و رویکرد دانشگاه و سایر نهادهای هنری در تحولات اخیر آشنا می‌شویم."

فیلم و متن کامل گفت‌‌وگوی آرت‌چارت با امیر مازیار را می‌توانید اینجا ببینید

@amirmaziar1

«لالایی کردی»

خواننده: محبوبه گلزاری
آهنگساز: حسین علیزاده

موسیقی فیلمِ لاکپشت‌ها هم پرواز می‌کنند
این آلبوم توسط نشر «ماهور» منتشر شده است.

عکس از: عالیه اسمعیل‌نژاد

.
در جهان بینی اساطیری، اگر رشته‌ی عمر کسی را ظالمانه پاره کنند بی‌گمان به‌شکلی دیگر باز می‌آید و زندگی را از سر می‌گیرد. سیاوش هم کشته می‌شود اما خونش که بر خاک می‌ریزد نیست نمی‌شود. مرگ و نیستی از هم بیگانه‌اند. مرگ سیاوش را می‌کشد اما نیست نمی‌کند زیرا او جاوید است. مرگ تنها چگونگی بودن را دگرگون می‌کند اما با ذات آن کاری نمی‌تواند بکند.

سوگ سياوش
شاهرخ مسکوب
@honarnaamehh

🎧 به رهی دیدم برگ خزان
🎤 ايرج بسطامی
🎼 پرويز ياحقی
📝 بیژن ترقی

@CafeKetabPage

مجموعه ای از آثار #ادگار_دگا

◾️ ۱۹ژوئیه ۱۸۳۴–۲۷ سپتامبر ۱۹۱۷ نقاش فرانسوی

@arts_study

بوسه؛ 1859
فرانسسکو #هایز
گالری هنر بررا (پیناکوتکا بررا) ، میلان
@originalart

.
و باز بنویسیم
که ما همچنان می‌نویسیم
‏که ما همچنان در اینجا ماندیم
‏مثلِ درخت که مانده است
‏مثل گرسنگی که اینجا مانده است
‏و مثل سنگ‌ها که مانده‌اند
‏و مثل درد که مانده است...
‏و مثلِ هر چیزی که از ما نشانه‌ای دارد
و ما از آن نشانه‌ای داریم.

#محمد_مختاری
از کتابِ #آرایش_درونی
.
#مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی
.
@MinimalForLife

☀️💧🌱🌸

گل نیلوفر در اساطیر جهان
بخش اول

لوتوس، روزا، #نیلوفر آبی و شمسه مفاهیم گوناگون یک نماد دینی هستند که صفا، پاکی و تنویر در یک جهان ناپاک را نشان می‌دهد؛ این نماد که سرشار از معنی است، در اساطیر هندویی، ایرانی، مصری، یهودی، مسیحی و مسلمان بازتاب یافته است و از یک رابطه عمیق میان ادیانی، چون هندوئیسم، بودیسم، زرتشت، یهودی، مسیحیت و اسلام حکایت دارد.

نیلوفریا همان نانوفر (nanoufa) مصری به معنی زیبا) و لوتوس lotus)) به سانسکریت، پادما (Padma) (اقتداری، 1353) نام گلی است که در فارسی گل آبزاد یا گل زندگی و آفرینش و یا نیلوفر آبی نامیده می‌شود؛ این گل مانند حقیقت که در منابع عرفانی، گاهی خورشید و گاهی دریا و گاهی قاف و گاهی عنقا نامیده می‌شود و نمی‌توان به حقیقت بی نقش که صورت‌های بی‌کرانی را به خود می‌پذیرد، دست‌یافت، نام‌های گوناگونی را به خود دیده، ولی همیشه معنی خود را از دسترس دور نگه‌ داشته است. حقایقی که اصل اصل‌ها، سرچشمه فرق‌ها و فصل‌ها هم هستند.
نیلوفر آبی در شرایط بسیار نامناسب در آب‌های گل‌آلود به وجود می‌آید و علیرغم همه موانع بی‌آنکه کوچک‌ترین اثری از گل‌ولای و آلودگی را به خود بگیرد، به رشد خود ادامه می‌دهد. ریشه نیلوفر در خاک و لجن است و ساقه آن در آب‌های تیره، ولی تاج آن به‌طرف خورشید حرکت می‌کند؛ این یعنی شکفتن معنوی و به همین دلیل، نیلوفر به‌عنوان سمبل زیبایی و نماد کمال شناخته می‌شود. ریشه‌های آن مظهر ماندگاری و ساقه‌اش نماد بند ناف است که انسان را به اصلش پیوند می‌دهد و گلش پرتو خورشید را تداعی می‌کند و غنچه آن، مترادف با تخم کیهان است؛ باز و بسته شدن آن در سپیده‌دمان و هنگام غروب، خورشید و منبع الهی نور و حیات را تداعی می‌کند (گربران، 503)

ظهور نیلوفر از آب‌های اولیه که عاری از هرگونه آلودگی بوده، نشانه خلوص، پاکی و نیروی بالقوه است؛ این گل با این ابعاد، نماد باروری، کامیابی، قدرت حاصلخیزی زمین، صلح جهانی، زیبایی، تندرستی، روشنایی، عشق، ریاضت و عبادت و محیط آبی آن نماد باستانی اقیانوسی است که بر اساس اساطیر ملل شرق، کیهان از آن آفریده شده است و نیلوفر به‌مثابه زهدان آن به شمار می‌رود (هال، 309)

در روایات کهن ایران نیز، نیلوفر آبی را جای نگهداری تخمه زردشت می‌دانستند و در صحنه زایش مهر آنچه مهر از آن بیرون می‌آید، غنچه نیلوفر است نه صخره ،
تداوم حضور لوتوس در فرهنگ تصویری ایران را می‌توان از زمان هخامنشی تا دوران معاصر ردیابی کرد. این گل یکی از نمادهای مهم تمدن هخامنشی است. نیلوفر دوازده برگی در تخت جمشید و شوش از اصیل‌ترین نشانه‌های تمدن ایرانی است. این گل مظهر میترا یا مهر، اهورامزدا و #آناهیتا است، سمبل انسانی اهورمزدا نیم تنه مردی است که شاخه‌ای از گل لوتوس را در میان انگشتان خود گرفته است. دیده می‌شود. از انجا که این گل با آب در ارتباط است، در حجاری‌های طاق بوستان گل نیلوفر نماد آناهیتا (ناهید) ایزد بانوی آب‌های روان است (یاحقی، 840) و گل ناهید نامیده می‌شود.


#اساطیر_ایرانی
#نیلوفر
#اسطوره_شناسی_گیاهان

محمد جعفر یاحقی، فرهنگ اساطیر و داستان واژه‌ها در ادبیات فارسی.
آلن گربران - ژان شوالیه، فرهنگ نمادها؛ ج4، ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی.
جیمز هال، فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب؛ ترجمه رقیه بهزادی.
احمد اقتداری، دیار شهریاران؛ ۲ جلد.
@persian_mythology