Forwarded from نشر سخن (sokhan publication)
📖 #معرفی_کتاب
کتاب #چهار_خطی ،مجموعه 101 یادداشت کوتاه است که طیف متنوعی از موضوعات را در حوزه ی رباعی فارسی در برمی گیرد و دامنه ای هزارساله را از طلیعه ی تاریخ رباعی دهه ی نود شمسی پوشش می دهد؛ از سیر تحول و پیشینه ی مضامین و روش پردازش موضوعات شعری و نحوه تاثیرپذیری شعرا از یکدیگر و ترجمه ی رباعیات از فارسی به عربی و بالعکس گرفته تا شیوه ها و شگردهای رباعی نویسی و تحول تشبیهات و استعارات و توجه رباعی سرایان به موضوعات تفننی و حاشیه های تاریخی در کنار این ها،تحلیل مقاطعی از تاریخ رباعی فارسی و بررسی موضوعاتی همچون رباعیات سرگردان و سرقات شعری و تبیین وجوه ساختاری رباعی،معرفی شاعران گمنام و سیر تحول واژگان و اصطلاحات و امثال و کنایات نیز مورد توجه قرار گرفته است.
yon.ir/uukjs
کتاب #چهار_خطی ،مجموعه 101 یادداشت کوتاه است که طیف متنوعی از موضوعات را در حوزه ی رباعی فارسی در برمی گیرد و دامنه ای هزارساله را از طلیعه ی تاریخ رباعی دهه ی نود شمسی پوشش می دهد؛ از سیر تحول و پیشینه ی مضامین و روش پردازش موضوعات شعری و نحوه تاثیرپذیری شعرا از یکدیگر و ترجمه ی رباعیات از فارسی به عربی و بالعکس گرفته تا شیوه ها و شگردهای رباعی نویسی و تحول تشبیهات و استعارات و توجه رباعی سرایان به موضوعات تفننی و حاشیه های تاریخی در کنار این ها،تحلیل مقاطعی از تاریخ رباعی فارسی و بررسی موضوعاتی همچون رباعیات سرگردان و سرقات شعری و تبیین وجوه ساختاری رباعی،معرفی شاعران گمنام و سیر تحول واژگان و اصطلاحات و امثال و کنایات نیز مورد توجه قرار گرفته است.
yon.ir/uukjs
انتشارات سخن
چهار خطی
کتاب چهارخطی ،مجموعه 101 یادداشت کوتاه است که طیف متنوعی از موضوعات را در حوزه ی رباعی فارسی در برمی گیرد و دامنه ای هزارساله را از طلیعه ی تاریخ رباعی...
Forwarded from نور سیاه
کتاب چهارخطی
#معرفی_کتاب
نام سیدعلی میرافضلی با «کندوکاو در تاریخ رباعی فارسی» پیوند خورده است. او شاعر است. پیوند عاطفی با شعر دارد. تتبعاتش در شعر فارسی ریشه در نیازی روحی دارد. میرافضلی ستون رباعی‌پژوهی و فرد اکمل در این حوزه است. در این موضوع متن چاپ کرده، مقاله نوشته، نقد نوشته، در ردیابی رگ و ریشه رباعیات موی به دونیم شکافته است. او از پیشاهنگان سفینه‌پژوهی در زمانه ماست. کتاب «رباعیات خیام در منابع کهن» او مهم‌ترین کتاب در خیام‌پژوهی است. کتاب «شاعران قدیم کرمان» او از نمونه‌های خیلی خوب و کامیاب بازسازی و تکمیل دیوان‌های کهن شعر فارسی است. همین اواخر کتاب گرامی «جنگ رباعی» او در جایزه کتاب سال بحق شایسته تقدیر شناخته شد. درباره برخی از مندرجات «جنگ رباعی» یادداشت‌هایی نوشتم که منتشر شده است. از مقالات و آثار او بسیار آموخته‌ام . اگر مقالات و یادداشت‌هایش (مثلاً تعلیقاتی که بر رحیق‌التحقیق مبارکشاه به تصحیح دکتر پورجوادی نوشته)، گرد آید و برای‌شان نمایه‌های دقیق تهیه شود، از منابع مهم رباعی‌شناسی و سفینه‌پژوهی خواهد بود.
یک امتیاز میرافضلی متمرکز بودن تحقیقاتش به «رباعی» است و دیگر همّت بلندش در مراجعه به منابع چاپی و خطی؛ انبوهی جُنگ و سفینه و تذکره و دیوان خطی دیده و یادداشت برداشته است آن هم در روزگارانی که نسخه خطی و کتاب مثل نقل و نبات در اینترنت ریخته نبود و تحقیق دشوار بود. امتیاز دیگرش فروتنی محققانه و آغوش بازش برای اصلاح و تکمیل نوشته‌هایش است.
یادم نرود بنویسم که یک کتاب عالی او «گوشه تماشا»ست که درباره رباعی معاصر است. نشان می‌دهد او با همان ژرف‌کاوی و عشقی که به رباعیات کهن پرداخته، رباعیات معاصران را هم دیده و خوانده و بررسی کرده است. قدر این کتاب متأسفانه آن‌چنان که بایسته است شناخته نشده است.
"کتاب چهارخطی" مجموعه‌ای است از یادداشت‌هایی که میرافضلی در کانال تلگرامی چهارخطی نوشته است. کتابی خوش‌دست و خوش‌چاپ و خوش‌مضمون وخوش‌خوان. کتابی خوش درباره آفاق گسترده رباعی فارسی از قدیم تا روزگار ما. سرشار از مطالب تازه و آموزنده. مندرجات کتاب به نسبت یادداشت‌های کانال، در مواردی تهذیب و تکمیل شده است. "کتاب چهارخطی" خوانی گسترده و رنگارنگ است. محققانه است. نگاهی به فهرست منابع نشانگر غور و عمق پژوهش مؤلف است اما تحقیقِ این مرد محققِ فروتنِ کاردان، مثل میخ در چشم‌وچار خواننده فرونمی‌رود. آن‌قدر اعتماد به نفس دارد که نخواهد خواننده را با «ارجاعات و کتابشناسی‌های تزئینی» (تعبیر از استاد شفیعی کدکنی است) مرعوب و منکوب کند. نوشته میرافضلی مستند است و موجز. خودش نوشته که اقتضای پست‌های تلگرامی اختصار است. حق با اوست. به جز ابتکار و تحقیق و استناد به مآخذ معتبر،کوشیده شیرین و خوشایند بنویسد تا همگان بتوانند از تنوع مضامین و نکته‌سنجی‌های تیزبینانه و نثر روشن و دلپسند این یادداشت‌ها حظ و لذت ببرند. نقدها و نکته‌هایی که در کار کرده برای شاعران و منتقدان سودمند است.
"کتاب چهارخطی" را باید خواند تا در این وانفسا به برکت شعر فارسی لمحه‌ای حال خوش داشت.
https://t.me/n00re30yah
#معرفی_کتاب
نام سیدعلی میرافضلی با «کندوکاو در تاریخ رباعی فارسی» پیوند خورده است. او شاعر است. پیوند عاطفی با شعر دارد. تتبعاتش در شعر فارسی ریشه در نیازی روحی دارد. میرافضلی ستون رباعی‌پژوهی و فرد اکمل در این حوزه است. در این موضوع متن چاپ کرده، مقاله نوشته، نقد نوشته، در ردیابی رگ و ریشه رباعیات موی به دونیم شکافته است. او از پیشاهنگان سفینه‌پژوهی در زمانه ماست. کتاب «رباعیات خیام در منابع کهن» او مهم‌ترین کتاب در خیام‌پژوهی است. کتاب «شاعران قدیم کرمان» او از نمونه‌های خیلی خوب و کامیاب بازسازی و تکمیل دیوان‌های کهن شعر فارسی است. همین اواخر کتاب گرامی «جنگ رباعی» او در جایزه کتاب سال بحق شایسته تقدیر شناخته شد. درباره برخی از مندرجات «جنگ رباعی» یادداشت‌هایی نوشتم که منتشر شده است. از مقالات و آثار او بسیار آموخته‌ام . اگر مقالات و یادداشت‌هایش (مثلاً تعلیقاتی که بر رحیق‌التحقیق مبارکشاه به تصحیح دکتر پورجوادی نوشته)، گرد آید و برای‌شان نمایه‌های دقیق تهیه شود، از منابع مهم رباعی‌شناسی و سفینه‌پژوهی خواهد بود.
یک امتیاز میرافضلی متمرکز بودن تحقیقاتش به «رباعی» است و دیگر همّت بلندش در مراجعه به منابع چاپی و خطی؛ انبوهی جُنگ و سفینه و تذکره و دیوان خطی دیده و یادداشت برداشته است آن هم در روزگارانی که نسخه خطی و کتاب مثل نقل و نبات در اینترنت ریخته نبود و تحقیق دشوار بود. امتیاز دیگرش فروتنی محققانه و آغوش بازش برای اصلاح و تکمیل نوشته‌هایش است.
یادم نرود بنویسم که یک کتاب عالی او «گوشه تماشا»ست که درباره رباعی معاصر است. نشان می‌دهد او با همان ژرف‌کاوی و عشقی که به رباعیات کهن پرداخته، رباعیات معاصران را هم دیده و خوانده و بررسی کرده است. قدر این کتاب متأسفانه آن‌چنان که بایسته است شناخته نشده است.
"کتاب چهارخطی" مجموعه‌ای است از یادداشت‌هایی که میرافضلی در کانال تلگرامی چهارخطی نوشته است. کتابی خوش‌دست و خوش‌چاپ و خوش‌مضمون وخوش‌خوان. کتابی خوش درباره آفاق گسترده رباعی فارسی از قدیم تا روزگار ما. سرشار از مطالب تازه و آموزنده. مندرجات کتاب به نسبت یادداشت‌های کانال، در مواردی تهذیب و تکمیل شده است. "کتاب چهارخطی" خوانی گسترده و رنگارنگ است. محققانه است. نگاهی به فهرست منابع نشانگر غور و عمق پژوهش مؤلف است اما تحقیقِ این مرد محققِ فروتنِ کاردان، مثل میخ در چشم‌وچار خواننده فرونمی‌رود. آن‌قدر اعتماد به نفس دارد که نخواهد خواننده را با «ارجاعات و کتابشناسی‌های تزئینی» (تعبیر از استاد شفیعی کدکنی است) مرعوب و منکوب کند. نوشته میرافضلی مستند است و موجز. خودش نوشته که اقتضای پست‌های تلگرامی اختصار است. حق با اوست. به جز ابتکار و تحقیق و استناد به مآخذ معتبر،کوشیده شیرین و خوشایند بنویسد تا همگان بتوانند از تنوع مضامین و نکته‌سنجی‌های تیزبینانه و نثر روشن و دلپسند این یادداشت‌ها حظ و لذت ببرند. نقدها و نکته‌هایی که در کار کرده برای شاعران و منتقدان سودمند است.
"کتاب چهارخطی" را باید خواند تا در این وانفسا به برکت شعر فارسی لمحه‌ای حال خوش داشت.
https://t.me/n00re30yah
Telegram
نور سیاه
یادداشت‌های ایرانشناسی میلاد عظیمی
@MilaadAzimi
@MilaadAzimi
Forwarded from آواز سرخ | سلمان ساکت
چهار خطی
@avaze_sorkh http://Instagram.com/salmansaket.official
پژوهشی درخشان در شناخت و تعیین رباعیات اصیل خیّام
کارنامهٔ خیّام‌شناسی و خیّام‌پژوهی کارنامه‌ای مفصّل و پُر برگ و بار است که بنا بر شخصیت چندوجهی خیّام، از تنوع موضوعی و گوناگونی محتوایی نیز برخوردار است. با این‌همه بخش مهمی از این کارنامه به وجه شاعری خیام اختصاص یافته است که نه تنها از نظر حجم، که از نظر اختلاف دیدگاهها و گاه تضاد در اظهار نظرها، با هیچ یک از بخشهای دیگر قابل مقایسه نیست. به سخن دیگر، اگر از وجوه علمی و فلسفی خیّام چشم بپوشیم و بررسی آنها را به پژوهندگان عرصه‌های ریاضی و نجوم و فلسفه واگذاریم و تنها شاعری و رباعی‌سرایی او را مد نظر قرار دهیم، باز هم بخش مفصّل و مهمی از این کارنامه را پیش روی خواهیم داشت. مهم‌ترین چالش و مسأله در بررسی وجه شاعری خیّام، تعیین اصالت رباعیات منسوب به اوست که از حدود ۱۲۰ سال پیش، همّت و کوشش بسیاری از خیّام‌پژوهان ایران و جهان معطوف بدان بوده است.
آخرین و بهترین پژوهش در این حوزه، کتابی است به نام رباعیات خیّام و خیّامانه‌های پارسی، اثر استاد علی میرافضلی که در سال ۱۳۹۹ منتشر شده است. نویسنده در این کتاب کوشیده است تا پس از معرفی و نقد و بررسی معیارهای گوناگونی که پژوهشگران ایرانی و خارجی در صد و بیست سال گذشته برای شناخت رباعیات اصیل خیّام به کار گرفته‌اند، شیوه‌ای تازه و نوین عرضه کند. این شیوه مبتنی است بر سه روشِ شناسایی و ارزیابی منابع کهن و توجه به اصل تکرار و تواتر، پالایش رباعیات خیّام از رباعیات شاعرانی که به او نسبت یافته است و اصل رعایت قافیه‌های چهارگانه در سرودن رباعی در روزگار خیّام. او در ادامه بر مبنای این سه معیار، ۲۰ رباعی اصیل خیّام را شناسایی و معرفی کرده است. همچنین ۴۹ رباعی که احتمال انتساب آنها به خیّام زیاد است، در دستهٔ «رباعیات محتمل» قرار داده و در نهایت نشان داده است که انتساب ۵۱ رباعی که برخی از آنها بسیار مشهورند و همواره در زمرهٔ رباعیات مسلم‌الصدور خیّام به شمار آمده‌اند، مردود یا دست کم مشکوک است.
این اثر ارزنده که حاصل سه دهه تحقیق و پژوهش متمرکز و مستمر ایشان است در جستاری که در پی می‌آید، به کوتاهی معرفی شده است.
همچنین این اثر در چهل و چهارمین نشست جمعه‌های پردیس کتاب (۲۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۰) با حضور جناب استاد میرافضلی معرفی و بررسی شده است که فایل صوتی و گزیده‌ای تصویری از آن تقدیم می‌گردد.
سلمان ساکت
۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳
#معرفی_کتاب
@avaze_sorkh
http://Instagram.com/salmansaket.official
کارنامهٔ خیّام‌شناسی و خیّام‌پژوهی کارنامه‌ای مفصّل و پُر برگ و بار است که بنا بر شخصیت چندوجهی خیّام، از تنوع موضوعی و گوناگونی محتوایی نیز برخوردار است. با این‌همه بخش مهمی از این کارنامه به وجه شاعری خیام اختصاص یافته است که نه تنها از نظر حجم، که از نظر اختلاف دیدگاهها و گاه تضاد در اظهار نظرها، با هیچ یک از بخشهای دیگر قابل مقایسه نیست. به سخن دیگر، اگر از وجوه علمی و فلسفی خیّام چشم بپوشیم و بررسی آنها را به پژوهندگان عرصه‌های ریاضی و نجوم و فلسفه واگذاریم و تنها شاعری و رباعی‌سرایی او را مد نظر قرار دهیم، باز هم بخش مفصّل و مهمی از این کارنامه را پیش روی خواهیم داشت. مهم‌ترین چالش و مسأله در بررسی وجه شاعری خیّام، تعیین اصالت رباعیات منسوب به اوست که از حدود ۱۲۰ سال پیش، همّت و کوشش بسیاری از خیّام‌پژوهان ایران و جهان معطوف بدان بوده است.
آخرین و بهترین پژوهش در این حوزه، کتابی است به نام رباعیات خیّام و خیّامانه‌های پارسی، اثر استاد علی میرافضلی که در سال ۱۳۹۹ منتشر شده است. نویسنده در این کتاب کوشیده است تا پس از معرفی و نقد و بررسی معیارهای گوناگونی که پژوهشگران ایرانی و خارجی در صد و بیست سال گذشته برای شناخت رباعیات اصیل خیّام به کار گرفته‌اند، شیوه‌ای تازه و نوین عرضه کند. این شیوه مبتنی است بر سه روشِ شناسایی و ارزیابی منابع کهن و توجه به اصل تکرار و تواتر، پالایش رباعیات خیّام از رباعیات شاعرانی که به او نسبت یافته است و اصل رعایت قافیه‌های چهارگانه در سرودن رباعی در روزگار خیّام. او در ادامه بر مبنای این سه معیار، ۲۰ رباعی اصیل خیّام را شناسایی و معرفی کرده است. همچنین ۴۹ رباعی که احتمال انتساب آنها به خیّام زیاد است، در دستهٔ «رباعیات محتمل» قرار داده و در نهایت نشان داده است که انتساب ۵۱ رباعی که برخی از آنها بسیار مشهورند و همواره در زمرهٔ رباعیات مسلم‌الصدور خیّام به شمار آمده‌اند، مردود یا دست کم مشکوک است.
این اثر ارزنده که حاصل سه دهه تحقیق و پژوهش متمرکز و مستمر ایشان است در جستاری که در پی می‌آید، به کوتاهی معرفی شده است.
همچنین این اثر در چهل و چهارمین نشست جمعه‌های پردیس کتاب (۲۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۰) با حضور جناب استاد میرافضلی معرفی و بررسی شده است که فایل صوتی و گزیده‌ای تصویری از آن تقدیم می‌گردد.
سلمان ساکت
۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳
#معرفی_کتاب
@avaze_sorkh
http://Instagram.com/salmansaket.official
Telegram
attach 📎