ديده‌بانِ زنان
📍#مریم_وحیدیان خبرنگار حوزه کارگری روز تولدش در منزل خود بازداشت شده است. وحیدیان با شبکه شرق هم همکاری می‌کرد. همچنین دومین خبرنگار اجتماعی شرق، سه روز پیش بازداشت شد. شهرزاد همتی در اینستاگرام خود خبر از بازداشت #نسترن_فرخه داده است. #نیلوفر_حامدی…
📍#نسترن_فرخه آزاد شد
نسترن فرخه خبرنگار اجتماعی روزنامه شرق با سپردن وثیقه آزاد شد.
به امید آزادی سایر خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بازداشتی
@womenwatcher
نسترن فرخه خبرنگار اجتماعی روزنامه شرق با سپردن وثیقه آزاد شد.
به امید آزادی سایر خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بازداشتی
@womenwatcher
📍«ما با مرگ -آن چیز پیش پا افتاده‌ی بی‌همتا- خوب کنار نمی‌آییم. نمی‌توانیم مثل باقی چیزها مرگ را بخشی از یک قاعده‌ی کلی ببینیم. به قول ادوارد مورگان فورستر، «یک مرگ ممکن است خیلی واضح و مشخص باشد امّا هیچ کمکی به درک باقیِ مرگ‌ها نمی‌کند.»
لذا از اندوهی که به دنبالش می‌آید هم هیچ تصوری نخواهیم داشت: نه فقط از عمق و طولش، که رنگ و جنسش، فریب‌ها و امیدهای واهی‌اش اعتیاد به تجربه‌اش. و نیز شوکِ آغازین اندوه: یکهو پرتاب شده‌اید به آب‌های یخِ دریای شمال و تنها یک جلیقه‌ی چوب پنبه‌ای مسخره دارید که قرار است شما را زنده نگه دارد.»
- عکاسی، بالون‌سواری، عشق و اندوه؛ جولین بارنز، فارسیِ عماد مرتضوی./کانال آن
@womenwatcher
لذا از اندوهی که به دنبالش می‌آید هم هیچ تصوری نخواهیم داشت: نه فقط از عمق و طولش، که رنگ و جنسش، فریب‌ها و امیدهای واهی‌اش اعتیاد به تجربه‌اش. و نیز شوکِ آغازین اندوه: یکهو پرتاب شده‌اید به آب‌های یخِ دریای شمال و تنها یک جلیقه‌ی چوب پنبه‌ای مسخره دارید که قرار است شما را زنده نگه دارد.»
- عکاسی، بالون‌سواری، عشق و اندوه؛ جولین بارنز، فارسیِ عماد مرتضوی./کانال آن
@womenwatcher
Forwarded from شوراهای صنفی دانشجویان کشور
#خبر
🟥◾️ آویزان کردن گیسوهای بریده شده در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
۱۹ آذر ۱۴۰۱
#دانشگاه_تهران
#اعتراضات_دانشجویی
#دوازدهمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی
4⃣0⃣9⃣1⃣
🆔 @senfi_uni_iran
🟥◾️ آویزان کردن گیسوهای بریده شده در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
۱۹ آذر ۱۴۰۱
#دانشگاه_تهران
#اعتراضات_دانشجویی
#دوازدهمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی
4⃣0⃣9⃣1⃣
🆔 @senfi_uni_iran
Forwarded from زنان امروز
زنانگی؛ علیه کنترل،
زندگی؛ علیه اعدام،
آزادی؛ علیه تنبیه
🖋️شیما وزوایی
چرا زنان همیشه جلودار نهضت مبارزه با مجازات اعدام بوده‌اند؟ شاید نباید از لفظ «مجازات» برای اعدام استفاده کرد. «تنبیه» به مراتب واژه به‌جاتری است. اعدام عمیق‌ترین و فجیع‌ترین شکل دیگری‌سازی است. اعدام حذف ِکامل دیگری، و تنبیه دیگران است. اعدام با حذف لحظه‌ی حال، گذشته را نیز مخدوش می‌کند و تصور آینده را ناممکن می‌سازد. از این رو، مبارزه با تنبیهِ اعدام در اکنونیت خود اساساً مسئلهای زنانه است. زنان در تاریخ، سیاست را معطوف به زندگی دیدند و در جنگ و تقلا در فضا و زمانِ سیاست با هر شکلی از سیاستِ مرگ مخالفت ورزیده‌اند.
زنان توانمندِ صدادار و بی‌صدا، وکلا، فعالان، دانشمندان، قاضیان، مادران و خواهران و دوستان و شرکای قربانیان اعدام (بله، اینجا دیگر باید بگوییم قربانی. اعدام بازمانده‌ای ندارد) دهه‌ها موسس و مشارکتکننده در خطِ اول جنبش لغو اعدام بوده‌اند.
بیست سال پیش مقاله اِیمی ای با نام «نگاهی فمینیستی به مجازات اعدام» منتشر شد. او مدعی است و از عموم میپرسد که چرا هیچ‌کس تاکنون به اعدام به عنوان مسئلهای فمینیستی نگاه نکرده است؟ به نظر او نگرشی فمینیستی به مسئله اعدام به گفتگوی واقعی برای لغو آن کمک خواهد و فضاهای جدیدی برای استدلال خلق خواهد کرد. اعدام را باید علیه زنانگی و علیه زندگی دید. زنان به عنوان قشری که به صورت تاریخی و در تمامی اعصار و قرونْ دیگری‌سازی شده‌اند، با گردهم‌آوردن تمامی اقشارِ دیگری‌سازی شده، می‌توانند در برابر این شکل خشن از ناپدیدسازی انسان‌ها ایستادگی کنند.
ایمی ای چنین می‌نویسند: «اعدام بیان کردن روش سنتی مردانه و دید محدود و ذره‌بینی آنها به جهان است. آنها خود را در نژاد و طبقه حاکم در نقطه‌ای سفید تصور کرده و دیگران را سیاه می‌بینند. آنها حتی گاهی توانایی سیاه و سفید دیدن جهان را ندارند.» و بنابراین اراده به قدرتِ آنها نماینده سیستمی است که از اساس بر پایه انحصار قدرت شکل می‌گیرد. این سیاست بر دیگری‌ها سلطه می‌ورزد و آنها را تحت نظارت درمی‌آورد و به اراده خویش زندگیِ دیگران را نابود می‌کند.
آنجلا دیویس معتقد است دستان پلیس همان دستان زندان، و همان دستانی است که بر بدنِ زن، خشونت ورزیده و آن را به کنترل درآورده و درمی‌آورند. تا روزی که دستان ِ سفید «مراقبت و تنبیه» بر بدن زنان است، اعدام و دیگر اشکال خشونت علیه دیگری‌ها نیز ادامه خواهد یافت.
زندگی؛ علیه اعدام،
آزادی؛ علیه تنبیه
🖋️شیما وزوایی
چرا زنان همیشه جلودار نهضت مبارزه با مجازات اعدام بوده‌اند؟ شاید نباید از لفظ «مجازات» برای اعدام استفاده کرد. «تنبیه» به مراتب واژه به‌جاتری است. اعدام عمیق‌ترین و فجیع‌ترین شکل دیگری‌سازی است. اعدام حذف ِکامل دیگری، و تنبیه دیگران است. اعدام با حذف لحظه‌ی حال، گذشته را نیز مخدوش می‌کند و تصور آینده را ناممکن می‌سازد. از این رو، مبارزه با تنبیهِ اعدام در اکنونیت خود اساساً مسئلهای زنانه است. زنان در تاریخ، سیاست را معطوف به زندگی دیدند و در جنگ و تقلا در فضا و زمانِ سیاست با هر شکلی از سیاستِ مرگ مخالفت ورزیده‌اند.
زنان توانمندِ صدادار و بی‌صدا، وکلا، فعالان، دانشمندان، قاضیان، مادران و خواهران و دوستان و شرکای قربانیان اعدام (بله، اینجا دیگر باید بگوییم قربانی. اعدام بازمانده‌ای ندارد) دهه‌ها موسس و مشارکتکننده در خطِ اول جنبش لغو اعدام بوده‌اند.
بیست سال پیش مقاله اِیمی ای با نام «نگاهی فمینیستی به مجازات اعدام» منتشر شد. او مدعی است و از عموم میپرسد که چرا هیچ‌کس تاکنون به اعدام به عنوان مسئلهای فمینیستی نگاه نکرده است؟ به نظر او نگرشی فمینیستی به مسئله اعدام به گفتگوی واقعی برای لغو آن کمک خواهد و فضاهای جدیدی برای استدلال خلق خواهد کرد. اعدام را باید علیه زنانگی و علیه زندگی دید. زنان به عنوان قشری که به صورت تاریخی و در تمامی اعصار و قرونْ دیگری‌سازی شده‌اند، با گردهم‌آوردن تمامی اقشارِ دیگری‌سازی شده، می‌توانند در برابر این شکل خشن از ناپدیدسازی انسان‌ها ایستادگی کنند.
ایمی ای چنین می‌نویسند: «اعدام بیان کردن روش سنتی مردانه و دید محدود و ذره‌بینی آنها به جهان است. آنها خود را در نژاد و طبقه حاکم در نقطه‌ای سفید تصور کرده و دیگران را سیاه می‌بینند. آنها حتی گاهی توانایی سیاه و سفید دیدن جهان را ندارند.» و بنابراین اراده به قدرتِ آنها نماینده سیستمی است که از اساس بر پایه انحصار قدرت شکل می‌گیرد. این سیاست بر دیگری‌ها سلطه می‌ورزد و آنها را تحت نظارت درمی‌آورد و به اراده خویش زندگیِ دیگران را نابود می‌کند.
آنجلا دیویس معتقد است دستان پلیس همان دستان زندان، و همان دستانی است که بر بدنِ زن، خشونت ورزیده و آن را به کنترل درآورده و درمی‌آورند. تا روزی که دستان ِ سفید «مراقبت و تنبیه» بر بدن زنان است، اعدام و دیگر اشکال خشونت علیه دیگری‌ها نیز ادامه خواهد یافت.
📍قوانین حمایتی از زنان، معطل مجلس
✍️مریم لطفی
🔺بعد از قتل #معصومه_صلیحاوی، فاطمه قاسم‌پور، نماینده مجلس در گفت‌وگو با رسانه‌ها، گفته بود: «مسلما رویکرد و نحوه مواجهه قانون با این وقایع، می‌تواند در تکرار یا پیشگیری از آن مؤثر باشد. از همین منظر در بررسی لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت در کمیسیون اجتماعی، اصلاح و تشدید مجازات ماده ۶۱۲ قانون مجازات مورد توجه قرار گرفت».
🔺براساس ماده 612 قانون مجازات اسلامی «هرکس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته؛ ولی از قصاص گذشت کرده باشد یا به هر علت قصاص نشود؛ در‌صورتی‌که اقدام او موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران شود، دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا 10 سال محکوم می‌کند».
🔺شیما قوشه، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، در این زمینه به «شرق» می‌گوید: «اگر قرار است ماده 612 در لایحه کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت مورد توجه قرار گیرد، باید ماده 301 که مربوط به معاف‌بودن پدر و جد پدری از قصاص است هم اصلاح شود. ماده 612 درباره هرکسی است که مرتکب قتل شود؛ اما یکی از عمده‌ترین مسائل ما در حوزه خشونت خانگی قتلهایی است که به دست پدر انجام می‌شود. بنابراین اگر قرار بر اصلاح است، علاوه بر ماده 612، باید ماده 301 هم اصلاح شود؛ چراکه یک حکم عام شامل این مسئله نمی‌شود».
🔺در ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی که به بحث قصاص مربوط است، گفته شده است: «قصاص در صورتی ثابت می‌شود که مرتکب، پدر یا اجداد پدری مجنی علیه نباشد»؛ بنابراین با توجه به این ماده در‌صورتی‌که پدر یا اجداد پدری فردی، او را به قتل برسانند، برخلاف قاعده کلی محکوم به قصاص نخواهند شد و به استناد ماده ۳۸۱ قانون مجازات اسلامی به پرداخت دیه و تعزیر محکوم می‌شوند.
🔺با این همه درباره تشدید مجازات یا قصاص پدر و جد پدری اما و اگرهای بسیاری وجود دارد. بعد از قتل رومینا اشرفی، دختر 13ساله تالشی که به دست پدرش با داس کشته شد، لایحه «تشدید مجازات پدر مرتکب قتل فرزند» توسط معاونت زنان دولت دوازدهم مطرح شد.
🔺لایحه‌ای که بعد از بررسی‌های متعدد، تیرماه سال گذشته اشرف گرامی‌زادگان، مشاور حقوقی و پارلمانی وقت معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری درموردش به ایسنا گفت: «در همه نشست‌ها، قصاص پدر منتفی اعلام شد، ولی در افزایش مجازات حبس تعزیری پذیرش وجود داشت. در پیشنهادی که در نشست شورای فقهی حقوقی در شهر قم مطرح شد، مجازات ۲۵ سال تا ۴۰ سال در نظر گرفته شده بود، اما قوه قضائیه در آخرین بررسی مجازات درجه ۲ و ۳ پیشنهاد داده بود». در نهایت به گفته او حداکثر ۱۰ سال حبس قطعی خواهد بود.
🔺قوشه در توضیحاتی دراین‌باره می‌گوید: «وقتی مجازات بازدارنده نباشد، باز هم چنین اتفاق‌هایی خواهد افتاد».
🔺این فعال حقوق زنان به تأکید انسیه خزعلی درباره ضرورت انجام اقدامات فرهنگی درباره پیشگیری از قتل‌های منتسب به ناموس هم اشاره می‌کند: «آیا به تمامی ان‌جی‌اوهایی که در حوزه زنان دغدغه دارند و فعالیت می‌کنند، اجازه کار داده می‌شود؟ مگر فعالان حقوق زنان کم بازداشت شده‌اند یا اجازه فعالیت و مجوز به آنها باطل شده است.
🔺کار فرهنگی در این زمینه را باید کسی انجام دهد که دغدغه‌ای در این حوزه داشته باشد. اما این افراد که اجازه فعالیت ندارند. به نظر می‌رسد مسئولان بیشتر به دنبال این هستند که چنین خشونت‌هایی را به گردن جامعه مدنی بیندازند. اما جامعه مدنی مگر جز ماست که اجازه فعالیت نداریم؟!».
🔺گزارش کامل👇
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-864192
@womenwatcher
✍️مریم لطفی
🔺بعد از قتل #معصومه_صلیحاوی، فاطمه قاسم‌پور، نماینده مجلس در گفت‌وگو با رسانه‌ها، گفته بود: «مسلما رویکرد و نحوه مواجهه قانون با این وقایع، می‌تواند در تکرار یا پیشگیری از آن مؤثر باشد. از همین منظر در بررسی لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت در کمیسیون اجتماعی، اصلاح و تشدید مجازات ماده ۶۱۲ قانون مجازات مورد توجه قرار گرفت».
🔺براساس ماده 612 قانون مجازات اسلامی «هرکس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته؛ ولی از قصاص گذشت کرده باشد یا به هر علت قصاص نشود؛ در‌صورتی‌که اقدام او موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران شود، دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا 10 سال محکوم می‌کند».
🔺شیما قوشه، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، در این زمینه به «شرق» می‌گوید: «اگر قرار است ماده 612 در لایحه کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت مورد توجه قرار گیرد، باید ماده 301 که مربوط به معاف‌بودن پدر و جد پدری از قصاص است هم اصلاح شود. ماده 612 درباره هرکسی است که مرتکب قتل شود؛ اما یکی از عمده‌ترین مسائل ما در حوزه خشونت خانگی قتلهایی است که به دست پدر انجام می‌شود. بنابراین اگر قرار بر اصلاح است، علاوه بر ماده 612، باید ماده 301 هم اصلاح شود؛ چراکه یک حکم عام شامل این مسئله نمی‌شود».
🔺در ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی که به بحث قصاص مربوط است، گفته شده است: «قصاص در صورتی ثابت می‌شود که مرتکب، پدر یا اجداد پدری مجنی علیه نباشد»؛ بنابراین با توجه به این ماده در‌صورتی‌که پدر یا اجداد پدری فردی، او را به قتل برسانند، برخلاف قاعده کلی محکوم به قصاص نخواهند شد و به استناد ماده ۳۸۱ قانون مجازات اسلامی به پرداخت دیه و تعزیر محکوم می‌شوند.
🔺با این همه درباره تشدید مجازات یا قصاص پدر و جد پدری اما و اگرهای بسیاری وجود دارد. بعد از قتل رومینا اشرفی، دختر 13ساله تالشی که به دست پدرش با داس کشته شد، لایحه «تشدید مجازات پدر مرتکب قتل فرزند» توسط معاونت زنان دولت دوازدهم مطرح شد.
🔺لایحه‌ای که بعد از بررسی‌های متعدد، تیرماه سال گذشته اشرف گرامی‌زادگان، مشاور حقوقی و پارلمانی وقت معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری درموردش به ایسنا گفت: «در همه نشست‌ها، قصاص پدر منتفی اعلام شد، ولی در افزایش مجازات حبس تعزیری پذیرش وجود داشت. در پیشنهادی که در نشست شورای فقهی حقوقی در شهر قم مطرح شد، مجازات ۲۵ سال تا ۴۰ سال در نظر گرفته شده بود، اما قوه قضائیه در آخرین بررسی مجازات درجه ۲ و ۳ پیشنهاد داده بود». در نهایت به گفته او حداکثر ۱۰ سال حبس قطعی خواهد بود.
🔺قوشه در توضیحاتی دراین‌باره می‌گوید: «وقتی مجازات بازدارنده نباشد، باز هم چنین اتفاق‌هایی خواهد افتاد».
🔺این فعال حقوق زنان به تأکید انسیه خزعلی درباره ضرورت انجام اقدامات فرهنگی درباره پیشگیری از قتل‌های منتسب به ناموس هم اشاره می‌کند: «آیا به تمامی ان‌جی‌اوهایی که در حوزه زنان دغدغه دارند و فعالیت می‌کنند، اجازه کار داده می‌شود؟ مگر فعالان حقوق زنان کم بازداشت شده‌اند یا اجازه فعالیت و مجوز به آنها باطل شده است.
🔺کار فرهنگی در این زمینه را باید کسی انجام دهد که دغدغه‌ای در این حوزه داشته باشد. اما این افراد که اجازه فعالیت ندارند. به نظر می‌رسد مسئولان بیشتر به دنبال این هستند که چنین خشونت‌هایی را به گردن جامعه مدنی بیندازند. اما جامعه مدنی مگر جز ماست که اجازه فعالیت نداریم؟!».
🔺گزارش کامل👇
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-864192
@womenwatcher
شرق
قوانین حمایتی از زنان، معطل مجلس
رومینا اشرفی، فاطمه برحی، ریحانه عامری، زهرا نصوری، مبینا سوری، نگین درویشی، مونا حیدری و معصومه صلیحاوی زن‌های کم‌سن‌و‌سالی بودند که حالا فقط نامی از آنها بر سنگ قبری باقی مانده است. زنان قربانی خشونت و قهر و غضب برخاسته از واژه «غیرت»، آن‌هم در شرایطی که…
📍ایران از کمیسیون مقام زن اخراج شد.
🔻قطعنامه پایان دادن به حضور ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل به تصویب رسید
🔻قطعنامه حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل با ۲۹ رأی موافق، ۸ رأی مخالف و ۱۶ رأی ممتنع به تصویب رسید./انتخاب
@womenwatcher
🔻قطعنامه پایان دادن به حضور ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل به تصویب رسید
🔻قطعنامه حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل با ۲۹ رأی موافق، ۸ رأی مخالف و ۱۶ رأی ممتنع به تصویب رسید./انتخاب
@womenwatcher
📍 قانون فعلی از زنان خشونت‌دیده حمایت نمی‌کند| تعداد قربانیان خشونت در ایران کم نیست
✍فرانک جواهری، ثمر فاطمی
مرجان رستگار وکیل خانه امن آتنا:
🔺در پرونده‌های خشونت خانگی سخت‌ترین کار این است که ثابت کنم که این خشونت از سوی همسر رخ داده؛ چراکه خشونت خانگی در خانه و فضای خصوصی رخ می‌دهد و عموما هیچ شاهدی وجود ندارد و اکثر مواقع هم که دادسرا همسر را برای ادای توضیحات فرامی‌خواند، همسر به‌راحتی ادعای قربانی را رد می‌کند.
🔻برای مثال در یکی از نمونه‌ها قربانی از ناحیه سر دچار شکستگی شده بود و همسر هم در دادگاه مدعی شد که حادثه در باشگاه ورزشی رخ داده و سر همسرش در باشگاه ورزشی بر اثر اصابت به یکی از دستگاه‌ها شکسته است. قاضی که بازپرس هم بود، قبول کرده بود و گفت شما شاهدی ندارید که ثابت کند همسر، سر زن را شکسته است. متأسفانه حتی فرزندان‌شان هم در خانه نبودند که برای توضیحات تکمیلی آنان را در دادگاه بخواهیم. در این مورد خاص از دادگاه خواستم تحقیق محلی از اهالی آن ساختمان انجام دهد؛ چون شوهر این زن بارها سابقه خشونت خانگی نسبت به همسرش را داشت و حتی پیش‌از‌این هم با کتک‌زدن همسرش به پرده گوش او آسیب رسانده بود یا یک بار آب جوش روی صورت خانم ریخته بوده یا بار دیگر در پاسیو خانم را هل داده و شیشه‌ها را شکسته بود که به بدن این قربانی، آسیب رسانده بود.
🔺این خانم هرگز شکایت نکرده بود و هر بار هم بزرگ‌ترهای خانواده سعی کرده بودند کدخدامنشانه موضوع را حل کنند تا خانم سر زندگی‌اش برگردد و هیچ مدرکی برای اثبات خشونت همسر وجود نداشت.
🔻در نتیجه من از قاضی خواستم تحقیقات محلی انجام دهد که شاید اهالی ساختمان علیه خشونت همسر این زن شهادت دهند که خوشبختانه خانم‌های همسایه در همان ساختمان شهادت دادند و کلانتری اظهارات‌شان را گرفت و قاضی هم با توجه به سابقه خشونتی که شوهر داشت، جرم همسر را پذیرفت.
🔺اما نکته مهم اینجاست که در خیلی از موارد، قاضی شاهدِ در صحنه می‌خواهد و حتی در صورت نرمش قاضی، همسایگان که می‌توانند به خشونت صورت‌گرفته شهادت دهند، به دلایل مختلفی از‌جمله ترس از فرد خشونتگر و دلایل دیگر حاضر نمی‌شوند شهادت دهند و پرونده منع تعقیب می‌خورد و تکرار این منع تعقیب‌ها هم باعث تبرئه خشونتگر و حتی گستاخی او می‌شود. خانم‌ها چون می‌دانند هیچ شاهدی ندارند، عملا اصلا شکایت نمی‌کنند یا اگر شکایت هم بکنند، پرونده را پیگیری نمی‌کنند که این موضوع به مختومه‌شدن پرونده‌ها منجر می‌شود
▫️ما یک موردی داشتیم که قربانی یک دختر ۲۱ساله بود که پدرش از هفت‌سالگی به او تجاوز می‌کرد و در ۲۱سالگی قربانی جرئت پیدا می‌کند که شکایت کند و به خانه امن آتنا معرفی می‌شود و من وکالت او را بر عهده گرفتم. پدر در کلانتری یک بار به ارتکاب جرم اقرار کرد و گفت که به دخترش تجاوز کرده است. حتی جمله‌ای که این پدر به کار برد این بود: «من به دخترم تجاوز کردم؛ چون سادیسم دارم». این جمله با خط پدر در کلانتری نوشته شده بود؛ ولی قانون می‌گوید اقرار باید نزد قاضی باشد و حتی خود قاضی در جلسه به من گفت کلانتری اشتباه کرده از این آقا اقرار گرفته است، این آقا باید نزد من اقرار می‌کرد و بعدها پدر منکر شد که من چنین کاری نکرده‌ام. حتی شهودی که ما برای این پرونده معرفی کرده بودیم که صداهای این ارتباط جنسی را شنیده بودند؛ ولی تجاوز را ندیده بودند؛ اما وقتی به ارتکاب تجاوز هم شهادت دادند، قاضی شهادت این افراد را چون به چشم خود شاهد عمل جنسی نبودند، نپذیرفت و در نهایت قاضی آقا را به شلاق محکوم کرد و جرم تجاوز را محرز ندانست و در حد یک رابطه نامشروع با دختر خودش، متهم را به ۹۹ ضربه شلاق محکوم کرد.
🔺نمونه دیگری داشتیم که در آن پدر به دختر تجاوز کرده بود و در نتیجه این تجاوز، دختر حامله و بچه‌ای هم به دنیا آمده بود که در این مورد پدر به اعدام محکوم شد. در این پرونده هم به دلیل اینکه دختری به دنیا آمده بود، دیگر نمی‌شد آن را کتمان کرد و برهمین اساس مدرکی وجود داشت که بر علم قاضی تأثیر گذاشته بود و قاضی مستند بر آن، حکم بر اعدام داد. ولی متأسفانه ما یک جاهایی حکم اعدام می‌گیریم ولی خود این دختر خانم می‌گفت من نمی‌خواهم پدرم اعدام شود بلکه می‌خواهم به زندان برود، چرا پدرم را به زندان نمی‌فرستند؟ این دقیقا از خلأ قانون ماست که یا شلاق است یا اعدام و حد وسط ندارد./ شبکه شرق
#خشونت_علیه_زنان
https://lnk.pw/fkyx
@womenwatcher
✍فرانک جواهری، ثمر فاطمی
مرجان رستگار وکیل خانه امن آتنا:
🔺در پرونده‌های خشونت خانگی سخت‌ترین کار این است که ثابت کنم که این خشونت از سوی همسر رخ داده؛ چراکه خشونت خانگی در خانه و فضای خصوصی رخ می‌دهد و عموما هیچ شاهدی وجود ندارد و اکثر مواقع هم که دادسرا همسر را برای ادای توضیحات فرامی‌خواند، همسر به‌راحتی ادعای قربانی را رد می‌کند.
🔻برای مثال در یکی از نمونه‌ها قربانی از ناحیه سر دچار شکستگی شده بود و همسر هم در دادگاه مدعی شد که حادثه در باشگاه ورزشی رخ داده و سر همسرش در باشگاه ورزشی بر اثر اصابت به یکی از دستگاه‌ها شکسته است. قاضی که بازپرس هم بود، قبول کرده بود و گفت شما شاهدی ندارید که ثابت کند همسر، سر زن را شکسته است. متأسفانه حتی فرزندان‌شان هم در خانه نبودند که برای توضیحات تکمیلی آنان را در دادگاه بخواهیم. در این مورد خاص از دادگاه خواستم تحقیق محلی از اهالی آن ساختمان انجام دهد؛ چون شوهر این زن بارها سابقه خشونت خانگی نسبت به همسرش را داشت و حتی پیش‌از‌این هم با کتک‌زدن همسرش به پرده گوش او آسیب رسانده بود یا یک بار آب جوش روی صورت خانم ریخته بوده یا بار دیگر در پاسیو خانم را هل داده و شیشه‌ها را شکسته بود که به بدن این قربانی، آسیب رسانده بود.
🔺این خانم هرگز شکایت نکرده بود و هر بار هم بزرگ‌ترهای خانواده سعی کرده بودند کدخدامنشانه موضوع را حل کنند تا خانم سر زندگی‌اش برگردد و هیچ مدرکی برای اثبات خشونت همسر وجود نداشت.
🔻در نتیجه من از قاضی خواستم تحقیقات محلی انجام دهد که شاید اهالی ساختمان علیه خشونت همسر این زن شهادت دهند که خوشبختانه خانم‌های همسایه در همان ساختمان شهادت دادند و کلانتری اظهارات‌شان را گرفت و قاضی هم با توجه به سابقه خشونتی که شوهر داشت، جرم همسر را پذیرفت.
🔺اما نکته مهم اینجاست که در خیلی از موارد، قاضی شاهدِ در صحنه می‌خواهد و حتی در صورت نرمش قاضی، همسایگان که می‌توانند به خشونت صورت‌گرفته شهادت دهند، به دلایل مختلفی از‌جمله ترس از فرد خشونتگر و دلایل دیگر حاضر نمی‌شوند شهادت دهند و پرونده منع تعقیب می‌خورد و تکرار این منع تعقیب‌ها هم باعث تبرئه خشونتگر و حتی گستاخی او می‌شود. خانم‌ها چون می‌دانند هیچ شاهدی ندارند، عملا اصلا شکایت نمی‌کنند یا اگر شکایت هم بکنند، پرونده را پیگیری نمی‌کنند که این موضوع به مختومه‌شدن پرونده‌ها منجر می‌شود
▫️ما یک موردی داشتیم که قربانی یک دختر ۲۱ساله بود که پدرش از هفت‌سالگی به او تجاوز می‌کرد و در ۲۱سالگی قربانی جرئت پیدا می‌کند که شکایت کند و به خانه امن آتنا معرفی می‌شود و من وکالت او را بر عهده گرفتم. پدر در کلانتری یک بار به ارتکاب جرم اقرار کرد و گفت که به دخترش تجاوز کرده است. حتی جمله‌ای که این پدر به کار برد این بود: «من به دخترم تجاوز کردم؛ چون سادیسم دارم». این جمله با خط پدر در کلانتری نوشته شده بود؛ ولی قانون می‌گوید اقرار باید نزد قاضی باشد و حتی خود قاضی در جلسه به من گفت کلانتری اشتباه کرده از این آقا اقرار گرفته است، این آقا باید نزد من اقرار می‌کرد و بعدها پدر منکر شد که من چنین کاری نکرده‌ام. حتی شهودی که ما برای این پرونده معرفی کرده بودیم که صداهای این ارتباط جنسی را شنیده بودند؛ ولی تجاوز را ندیده بودند؛ اما وقتی به ارتکاب تجاوز هم شهادت دادند، قاضی شهادت این افراد را چون به چشم خود شاهد عمل جنسی نبودند، نپذیرفت و در نهایت قاضی آقا را به شلاق محکوم کرد و جرم تجاوز را محرز ندانست و در حد یک رابطه نامشروع با دختر خودش، متهم را به ۹۹ ضربه شلاق محکوم کرد.
🔺نمونه دیگری داشتیم که در آن پدر به دختر تجاوز کرده بود و در نتیجه این تجاوز، دختر حامله و بچه‌ای هم به دنیا آمده بود که در این مورد پدر به اعدام محکوم شد. در این پرونده هم به دلیل اینکه دختری به دنیا آمده بود، دیگر نمی‌شد آن را کتمان کرد و برهمین اساس مدرکی وجود داشت که بر علم قاضی تأثیر گذاشته بود و قاضی مستند بر آن، حکم بر اعدام داد. ولی متأسفانه ما یک جاهایی حکم اعدام می‌گیریم ولی خود این دختر خانم می‌گفت من نمی‌خواهم پدرم اعدام شود بلکه می‌خواهم به زندان برود، چرا پدرم را به زندان نمی‌فرستند؟ این دقیقا از خلأ قانون ماست که یا شلاق است یا اعدام و حد وسط ندارد./ شبکه شرق
#خشونت_علیه_زنان
https://lnk.pw/fkyx
@womenwatcher
شرق
قانون فعلی از زنان خشونت‌دیده حمایت نمی‌کند
تعداد قربانیان خشونت در ایران کم نیست؛ این را مرجان رستگار وکیل خانه امن آتنا می‌گوید. مؤسسه‌ای که نقش حمایت‌کردن و پناه‌دادن به زنانی را برای خود متصور است که تحت خشونت خانگی قرار می‌گیرند. مرجان رستگار طی سال‌ها حضورش در این مؤسسه به‌عنوان وکیل داوطلب،…
📍جنگ چهره زنانه ندارد
#معرفی_کتاب
سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ
ترجمه: عبدالمجید احمدی
🔻سوتلانا الکسیویچ (1948) اولین نویسنده‌ی تاریخ است که به خاطرِ نوشته‌هایش در ژانر مستندنگاری جایزه‌ی ادبی نوبل را از آن خود کرد.
«جنگ چهره‌ی زنانه ندارد» روایتِ پُرفرازونشیب این مستندنگارِ بلاروسی است از روزگار و خاطراتِ زنانی که در ارتشِ اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سال‌ها از کابوس‌ها، تنهایی و هول‌های‌شان می‌گویند. او چندصد نفر از این زنان را می‌یابد و با تمام‌شان حرف می‌زند. از هر قشری هستند؛ پرستار، تک‌تیرانداز، خلبان، رخت‌شور، پارتیزان، بی‌سیم‌چی و...
@womenwatcher
#معرفی_کتاب
سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ
ترجمه: عبدالمجید احمدی
🔻سوتلانا الکسیویچ (1948) اولین نویسنده‌ی تاریخ است که به خاطرِ نوشته‌هایش در ژانر مستندنگاری جایزه‌ی ادبی نوبل را از آن خود کرد.
«جنگ چهره‌ی زنانه ندارد» روایتِ پُرفرازونشیب این مستندنگارِ بلاروسی است از روزگار و خاطراتِ زنانی که در ارتشِ اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سال‌ها از کابوس‌ها، تنهایی و هول‌های‌شان می‌گویند. او چندصد نفر از این زنان را می‌یابد و با تمام‌شان حرف می‌زند. از هر قشری هستند؛ پرستار، تک‌تیرانداز، خلبان، رخت‌شور، پارتیزان، بی‌سیم‌چی و...
@womenwatcher
📍مرضیه امیری، روزنامه‌نگار آزاد شد
مرضیه امیری،روزنامه‌نگار پس از ۴۷ روز بازداشت با قرار وثیقه از زندان اوین آزاد شد.
آشنایان او خبر داده‌اند که خانم امیری در پی سپردن وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی به طور موقت ازاد شده است.
@womenwatcher
مرضیه امیری،روزنامه‌نگار پس از ۴۷ روز بازداشت با قرار وثیقه از زندان اوین آزاد شد.
آشنایان او خبر داده‌اند که خانم امیری در پی سپردن وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی به طور موقت ازاد شده است.
@womenwatcher
📍با گم شدن صدای مردم جامعه خشن‌تر می‌شود / نادیده گرفته شدن زن در رسانه ملی
نیره توکلی، جامعه‌شناس:
🔺طبقه متوسط شهری و حتی روستایی خیلی وقت است که از برخوردهای خشن سنتی با زن‌ها فاصله گرفته است، من معتقدم حاکمیت بسیار عقب‌تر از مردم و جامعه است.
🔺زن واقعا در جامعه ما انکار می‌شود و وجود ندارد. این خودش نوعی خشونت است.
🔺در گزینش‌های اداری و گزینش برای انتخابات، تبعیض‌ها و سختی‌ها در مورد زن‌ها خیلی بیشتر است؛ این‌ها خشونت به شمار می‌آید.
🔺به صورت سنتی همواره زن‌ها در دریافت مطالبات‌شان با افترا ، مسائل ناموسی ، خطاب‌های نامناسب و توهین روبه‌رو می‌شوند.
🔺وجود زن‌ها به صورت رسمی در رسانه ملی نادیده گرفته می‌شود./ خبرآنلاین
مصاحبه کامل👇
khabaronline.ir/xjxnV
@womenwatcher
نیره توکلی، جامعه‌شناس:
🔺طبقه متوسط شهری و حتی روستایی خیلی وقت است که از برخوردهای خشن سنتی با زن‌ها فاصله گرفته است، من معتقدم حاکمیت بسیار عقب‌تر از مردم و جامعه است.
🔺زن واقعا در جامعه ما انکار می‌شود و وجود ندارد. این خودش نوعی خشونت است.
🔺در گزینش‌های اداری و گزینش برای انتخابات، تبعیض‌ها و سختی‌ها در مورد زن‌ها خیلی بیشتر است؛ این‌ها خشونت به شمار می‌آید.
🔺به صورت سنتی همواره زن‌ها در دریافت مطالبات‌شان با افترا ، مسائل ناموسی ، خطاب‌های نامناسب و توهین روبه‌رو می‌شوند.
🔺وجود زن‌ها به صورت رسمی در رسانه ملی نادیده گرفته می‌شود./ خبرآنلاین
مصاحبه کامل👇
khabaronline.ir/xjxnV
@womenwatcher
📍نرگس محمدی از تعرض ماموران به زنان معترض بازداشت‌شده در زندان‌های جمهوری اسلامی خبر داد /یورونیوز
https://per.euronews.com/2022/12/24/iran-protests-live-coverage-15th-week-100th-day?postid=1216148354
@womenwatcher
https://per.euronews.com/2022/12/24/iran-protests-live-coverage-15th-week-100th-day?postid=1216148354
@womenwatcher
euronews
صدمین روز اعتراضات ایران؛ حکم اعدام محمد قبادلو توسط دیوان عالی تایید شد
آخرین اخبار و گزارش‌های مرتبط با اعتراض‌ها در ایران در روز شنبه سوم دی (۲۴ دسامبر) را می‌توانید در این صفحه پیگیری کنید.
📍#سمیرامیس_بابایی نویسنده و مترجم که ۲۲ روز پیش توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شده بود با سپردن وثیقه آزاد شد.
کانون نویسندگان و سایر نهادهای هنری پیگیر وضعیت او بودند.
@womenwatcher
📍#سمیرامیس_بابایی نویسنده و مترجم که ۲۲ روز پیش توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شده بود با سپردن وثیقه آزاد شد.
کانون نویسندگان و سایر نهادهای هنری پیگیر وضعیت او بودند.
@womenwatcher
#سارا_خادم_الشریعه و #آتوسا_پورکاشیان دو استاد بزرگ ایرانی شطرنج بدون حجاب اجباری در مسابقات سریع و برق آسای قزاقستان حاضر شدند.
آتوسا زیر پرچم آمریکا مسابقه می‌دهد و سارا زیر پرچم ایران و بدون حجاب اجباری!/ توییتر الهام یزدی‌ها
@womenwatcher
آتوسا زیر پرچم آمریکا مسابقه می‌دهد و سارا زیر پرچم ایران و بدون حجاب اجباری!/ توییتر الهام یزدی‌ها
@womenwatcher
ديده‌بانِ زنان
📍#مریم_وحیدیان خبرنگار حوزه کارگری روز تولدش در منزل خود بازداشت شده است. وحیدیان با شبکه شرق هم همکاری می‌کرد. همچنین دومین خبرنگار اجتماعی شرق، سه روز پیش بازداشت شد. شهرزاد همتی در اینستاگرام خود خبر از بازداشت #نسترن_فرخه داده است. #نیلوفر_حامدی…
📍مریم وحیدیان از زندان اوین آزاد شد
به گزارش ایلنا، مریم وحیدیان، روزنامه‌نگار اقتصادی شامگاه امروز از زندان اوین آزاد شد.
وی بیش از یک ماه پیش در منزل بازداشت شده بود.
@womenwatcher
به گزارش ایلنا، مریم وحیدیان، روزنامه‌نگار اقتصادی شامگاه امروز از زندان اوین آزاد شد.
وی بیش از یک ماه پیش در منزل بازداشت شده بود.
@womenwatcher
مژگان کاوسی، نویسنده و پژوهشگر کُرد با قرار وثیقه آزاد شد
این نویسنده کُرد که مدت‌ها در وضعیتی بلاتکلیف در بازداشت به‌سر می‌برد، سرانجام پس از گذشت ۱۰۳ روز بازداشت، با سپردن وثیقه سنگین موقتاً آزاد شد./هرانا
@womenwatcher
این نویسنده کُرد که مدت‌ها در وضعیتی بلاتکلیف در بازداشت به‌سر می‌برد، سرانجام پس از گذشت ۱۰۳ روز بازداشت، با سپردن وثیقه سنگین موقتاً آزاد شد./هرانا
@womenwatcher
📍به‌روزرسانی مجازات سقط جنین
✍️ مریم لطفی
🔻با انتشار پیش‌نویس لایحه تعزیرات در هفته گذشته، مبحث سقط جنین در آن محل بحث فعالان حقوق زنان شد؛ به‌ویژه در ایامی که آگاهی جامعه به‌خصوص زنان از حق و حقوق خود بیشتر شده است. در پیش‌نویس لایحه تعزیرات علاوه بر تشدید مجازات سقط که پیش‌از این هم در قانون وجود داشت، فصل جدیدی رقم خورده است؛
🔻به‌طوری‌که این بار برای کسانی که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به تبلیغ، آموزش، تشویق یا معرفی وسایل یا شیوه ارتکاب سقط جنین اقدام کنند، مجازات حبس در نظر گرفته شده است؛ پنج تا ۱۵ سال.
شیما قوشه، وکیل و فعال حوزه زنان:
🔻سال‌هاست فعالان حوزه زنان در این زمینه‌ها کار می‌کنند و تصویب این لایحه با این جرم‌انگاری جدید، فارغ از اینکه حق شهروندان مبنی بر آگاهی و دانستن را تضییع می‌کند، بخش زیادی از فعالان این حوزه را که به‌عنوان بخشی از فعالان جامعه مدنی در حال روشنگری هستند، در خطر تعقیب قضائی، کیفری و همچنین در معرض احکام و مجازات‌های سنگین قرار می‌دهد./ روزنامه شرق
🔻گزارش کامل را اینجا بخوانید:
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-866308
@womenwatcher
✍️ مریم لطفی
🔻با انتشار پیش‌نویس لایحه تعزیرات در هفته گذشته، مبحث سقط جنین در آن محل بحث فعالان حقوق زنان شد؛ به‌ویژه در ایامی که آگاهی جامعه به‌خصوص زنان از حق و حقوق خود بیشتر شده است. در پیش‌نویس لایحه تعزیرات علاوه بر تشدید مجازات سقط که پیش‌از این هم در قانون وجود داشت، فصل جدیدی رقم خورده است؛
🔻به‌طوری‌که این بار برای کسانی که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به تبلیغ، آموزش، تشویق یا معرفی وسایل یا شیوه ارتکاب سقط جنین اقدام کنند، مجازات حبس در نظر گرفته شده است؛ پنج تا ۱۵ سال.
شیما قوشه، وکیل و فعال حوزه زنان:
🔻سال‌هاست فعالان حوزه زنان در این زمینه‌ها کار می‌کنند و تصویب این لایحه با این جرم‌انگاری جدید، فارغ از اینکه حق شهروندان مبنی بر آگاهی و دانستن را تضییع می‌کند، بخش زیادی از فعالان این حوزه را که به‌عنوان بخشی از فعالان جامعه مدنی در حال روشنگری هستند، در خطر تعقیب قضائی، کیفری و همچنین در معرض احکام و مجازات‌های سنگین قرار می‌دهد./ روزنامه شرق
🔻گزارش کامل را اینجا بخوانید:
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-866308
@womenwatcher
📍توقف فعالیت «کمیته بین‌المللی نجات» در افغانستان به دنبال تصمیم طالبان که مانع حضور زنان در نهادهای آموزشی و کاری شده‌اند
به‌گزارش روزنامه «اطلاعات روز» افغانستان، کمیته بین‌المللی نجات (IRC) که مقر آن در نیویورک است اعلام کرد که ادامه فعالیتش بدون شرکت #کارمندان_زن ممکن نیست و به همین دلیل برنامه‌های خود را در افغانستان متوقف می‌کند.
در بیانیه این کمیته آمده است: «بدون کارکنان زن در همه سطوح و در همه بخش‌ها، ما نمی‌توانیم کمک‌ها و برنامه‌های اصولی و مبتنی بر نیاز را برای کسانی که از بحران بیشتر آسیب دیده‌اند، ارائه کنیم.»
کمیته بین‌المللی نجات گفته است در حال حاضر ۸۲ درصد از زنان سرپرست خانواده‌ها در افغانستان با ناامنی غذایی مواجه‌اند و این میزان ۳۲ درصد بیشتر از مردان سرپرست خانواده‌هاست. براساس بیانیه‌ی منتشرشده، این کمیته سال گذشته بیش از شش میلیون نفر در افغانستان را مورد حمایت قرار داده و توقف فعالیت‌های آن بدین معنا خواهد بود که ده‌ها هزار شهروند افغانستان با مشکلات بیشتری روبه‌رو خواهند شد.
با این حال، کمیته بین‌المللی نجات گفته است که هرگاه زنان در افغانستان توانستند مجوز کار بگیرند و به‌طور امن و مؤثر کار کنند، به فعالیت‌های خود در افغانستان ادامه خواهد داد. طالبان به‌تازگی کار زنان در مؤسسات غیردولتی داخلی و خارجی را منع کرده‌اند. در پی این تصمیم، شماری از سازمان‌های بشردوستانه فعالیت‌های‌شان در افغانستان را قطع کردند./رادیو زمانه
@womenwatcher
به‌گزارش روزنامه «اطلاعات روز» افغانستان، کمیته بین‌المللی نجات (IRC) که مقر آن در نیویورک است اعلام کرد که ادامه فعالیتش بدون شرکت #کارمندان_زن ممکن نیست و به همین دلیل برنامه‌های خود را در افغانستان متوقف می‌کند.
در بیانیه این کمیته آمده است: «بدون کارکنان زن در همه سطوح و در همه بخش‌ها، ما نمی‌توانیم کمک‌ها و برنامه‌های اصولی و مبتنی بر نیاز را برای کسانی که از بحران بیشتر آسیب دیده‌اند، ارائه کنیم.»
کمیته بین‌المللی نجات گفته است در حال حاضر ۸۲ درصد از زنان سرپرست خانواده‌ها در افغانستان با ناامنی غذایی مواجه‌اند و این میزان ۳۲ درصد بیشتر از مردان سرپرست خانواده‌هاست. براساس بیانیه‌ی منتشرشده، این کمیته سال گذشته بیش از شش میلیون نفر در افغانستان را مورد حمایت قرار داده و توقف فعالیت‌های آن بدین معنا خواهد بود که ده‌ها هزار شهروند افغانستان با مشکلات بیشتری روبه‌رو خواهند شد.
با این حال، کمیته بین‌المللی نجات گفته است که هرگاه زنان در افغانستان توانستند مجوز کار بگیرند و به‌طور امن و مؤثر کار کنند، به فعالیت‌های خود در افغانستان ادامه خواهد داد. طالبان به‌تازگی کار زنان در مؤسسات غیردولتی داخلی و خارجی را منع کرده‌اند. در پی این تصمیم، شماری از سازمان‌های بشردوستانه فعالیت‌های‌شان در افغانستان را قطع کردند./رادیو زمانه
@womenwatcher