+ تهیونگ بازم کتابت!
قبل از اینکه تهیونگ بخواد برگرده دست به کار شد و در حالی که به سمت جایی که نشسته بودند می‌رفت از مرد حواس پرتی که مقابل درب ایستاده بود پرسید
+ حواست کجاست؟!
قبل از حرکت مجدد و بسته شدن درها کتاب رو از روی صندلی برداشت و کیم با غر های ریزی که زیر لب نثار خودش میکرد زودتر از پسر از مترو خارج شد.
- تقصیر من نیست که کتابا فراری شدن ازم
+ دارن بهت میگن که دست از سر پیرشون برداری آقای کیم
با خنده ریزی گفت و به جلد کتاب توی دستش خیره شد.
+ زندگی پشت جلد بسته این کتاب ها هم می‌تونه لذت بخش باشه!
- لذت بخش نیست کوکی،لذت بخش نیست.. وقتی تنها جایی که میتونم رویامو در اون داشته باشم توی کتاب هامه
+ نمیخوای .. در مورد اون رویا بهم بگی؟
با عجزِ درون چشم هاش که سعی در پنهان کردن ناشیانه اون ها پشت نگاه سردش رو داشت به چشم های کوک خیره شد
- در مورد هرچیزی سوال نپرس!
باید بری هوا تاریک شده و من هیچ مسئولیتی در قبال پسر سرکش خونواده جئون ندارم.