https://thebobs.com/persian/category/2016/citizen-journalism-2016
💬
Azadeh:
"هیچ وقت نمی خواستم سلبریتی باشم ولی امروز دلم می خواست که بودم برای وحید آنلاین کمپین میزدم بهش رای بدیم.
یه رای چیه اونم نمیدید آخه؟"
twitter.com/AzadehMozafari/status/716888424867872768
📡 @VahidOnline
چند روزه یک نظرسنجی راه افتاده و همراه شهروندانی از کشورهای دیگر، اسم من هم در این فهرست هست:
https://thebobs.com/persian/category/2016/citizen-journalism-2016
متأسفانه سیستم رأی‌گیری اینطوریه که در هر ۲۴ ساعت با هر اکانت توییتر و فیسبوک و... یک بار میشه رأی داد!
دقیقا نمی‌دونم نامزد کشورهای دیگه چه‌جور فعالیتی می‌کنند ولی در کشور من شبکه‌هایی که از طریقه‌شون میشه وارد شد و رأی داد هم فیلتر هستند و به نظر نمیاد شانس زیادی داشته باشم.
ولی اگر #فیلترینگ نبود، اگر تعداد جمعیت کشورها هم تأثیر نداشت، با این سیستم رأی‌گیری چی ثابت می‌شد؟
اینکه کدومهاشون سایت محبوب هستند که می‌تونند یک بار تبلیغش رو بگذارند گوشه صفحه و با اختلاف رأی بیارند؟
اینکه #مردم_آنلاین کدوم کشورها چقدر براشون مهمه که روزی یک بار برن رأی بدن؟
اینکه کدوم بیشتر روش میشه هر روز هر روز از بقیه بخواد دوباره رأی بدن؟
راستش برای من همین باخبرکردن از وجودش هم خیلی سخته و کاش تبلیغش توی اون سایت رأی‌گیری برای اسم خلیج فارس بود. :))
از سیستم رأی‌گیری ناراحت‌کننده‌تر اینه که نتیجه اش هم مهمه!
در جریان رأی‌گیری دیگری که در حد اطلاع‌رسانی هم روم نمی‌شد چیزی بگم و دوستان حسابی در حقم لطف داشتند هنوز نمی‌دونستم چرا انقدر مهمه. بعدا فهمیدم این چیزها در دنیای آفلاین کلی اهمیت داره و میشه رزومه و کلی تأثیر داره در معادلات اون دنیا!
ولی اهمیت دیگری هم داره که وقتی برای دو سال مجبور شدم آفلاین بشم فهمیدم. وقتی فعالیت‌هام متوقف شد بارها بهم گفتند: آخرش چی شد؟ این آفلاینته اون آنلاینت! و تنها چیزی که به چشمشون میومد همون لطفی بود که دوستان سه سال پیش در یک نظرسنجی بهم داشتند :) البته یک بار هم یکی نوشته بود یک صفحه در ویکی‌پدیای فارسی ساخته که سریع حذف شده. در این حد محو.
زیر اون حرف‌ها چندباری وسوسه شدم بگم حالا که رسیدم «آخر خط» بهتره رویه‌ام رو عوض کنم و از هویت «یک شهروند» خارج بشم مصاحبه‌ها و مستندها رو قبول کنم، برم سفرهای همایشی مربوط به اینترنت و ایران و در پروژه‌هایی مشارکت کنم که مؤثرتر از هیچ باشم. ولی امید داشتم بتونم دوباره #آنلاین بشم و برای اینکه #آنلاین_بودن مؤثر باشه مجبورم از رابطه در #دنیای_آنلاین هم پرهیز کنم چه برسه که بهره‌ای ببرم به #دنیای_آفلاین.
آخرش برای اینکه بتونم در سال #انتخابات در یک سطحی آنلاین باشم زندگی آفلاینم رو عوض کردم. نمی‌خوام نزدیکانی که ممکنه شناسایی کرده باشند رو نگران کنم ولی تهش اینکه هزینه‌هایی اساسی رو حذف کردم که وقت کمتری برای پول درآوردن خرج کنم. برای همین وقتی اومدم این کانال رو راه بندازم گفتم دیگه حالا که همه مردم به اینترنت دسترسی دارند، فعالیتی که فقط به کار اهالی رسانه بیاد و ادمین‌های شبکههای اجتماعی نمی‌ارزه. اون دوستان رو در شبکههای دیگه دارم، اینجا میرم برسم به کف جامعه و هی تلاش کردم زردتر بشم تا چیزهایی که بینشون می‌گذارم رو مخاطبی ببینه که دنبالش نیست و معیارم رضایت کسانی نباشه که دنبالش هستند!
ولی از همون بازخوردهای اول هر چه بیشتر متوجه شدم که کدوم یک از دوستان و روزنامه‌نگاران و شخصیت‌ها دنبال می‌کنند کار سخت‌تر شد. هی شیرجه انتحاری زدم هی برگشتم. کلی کانال رسمی خبری و غیررسمی و غیرخبری پرمخاطب هم شروع کردند به کپی کردن که سرعت رشد رو کم کرد. البته اینش که کلی کانال راه افتادند یا تغییر کاربری دادند به انتشار توییت عوارض خوب ماجراست چون مردم بیشتری میرن در شبکههای اجتماعی ولی برای خیلی‌ها که قصد داشتم بهشون برسم راحت‌تر شد که بعضی محتوای #پرلایک رو از کانال‌های دیگه دنبال کنند که سایر مطالب مزاحمشون نشه. بعضی‌ها هم که به تصور کانال طنز میان شاکی میشن چرا براشون خنده‌دار نیست یا حتی بابت گذاشتن مطالب کم‌لایک اتهام باندبازی و... می‌زنند.
لطفا جای اینکه از سطح پایین و بالای یک مطلب، زرد بودنش یا جذاب نبودنش شاکی بشید و بگید این چیه آخه، همین یکدونه عکس خیلی تکراریم رو در کنارتون تجسم بفرمایید که دارم میگم: باور کن بعد این سال‌ها می‌دونم سر هر پست قیافه کدوم آدم‌ها اینجوری 😖 میشه ولی هی تلاش می‌کنم تجسمشون نکنم چون مخاطبش نیستند. تلاش می‌کنم وقتی که گرفته میشه فایده‌ای هم داشته باشه. برای اینکه بعدا چیزی که اون‌ها می‌پسندند رو یکی دیگه ببینه که میاد اون یکی مطالب رو ببینه! و می‌دونم هم این رویه کلی آنفالو از همه سلایق میده.
اومدم دو خط درباره رأی‌گیری اطلاع‌رسانی فکر کنم گند زدم به آرا با حرف‌هایی که گیر کرده بود. ولی آخیش :))
💬
Azadeh:
"هیچ وقت نمی خواستم سلبریتی باشم ولی امروز دلم می خواست که بودم برای وحید آنلاین کمپین میزدم بهش رای بدیم.
یه رای چیه اونم نمیدید آخه؟"
twitter.com/AzadehMozafari/status/716888424867872768
📡 @VahidOnline
چند روزه یک نظرسنجی راه افتاده و همراه شهروندانی از کشورهای دیگر، اسم من هم در این فهرست هست:
https://thebobs.com/persian/category/2016/citizen-journalism-2016
متأسفانه سیستم رأی‌گیری اینطوریه که در هر ۲۴ ساعت با هر اکانت توییتر و فیسبوک و... یک بار میشه رأی داد!
دقیقا نمی‌دونم نامزد کشورهای دیگه چه‌جور فعالیتی می‌کنند ولی در کشور من شبکه‌هایی که از طریقه‌شون میشه وارد شد و رأی داد هم فیلتر هستند و به نظر نمیاد شانس زیادی داشته باشم.
ولی اگر #فیلترینگ نبود، اگر تعداد جمعیت کشورها هم تأثیر نداشت، با این سیستم رأی‌گیری چی ثابت می‌شد؟
اینکه کدومهاشون سایت محبوب هستند که می‌تونند یک بار تبلیغش رو بگذارند گوشه صفحه و با اختلاف رأی بیارند؟
اینکه #مردم_آنلاین کدوم کشورها چقدر براشون مهمه که روزی یک بار برن رأی بدن؟
اینکه کدوم بیشتر روش میشه هر روز هر روز از بقیه بخواد دوباره رأی بدن؟
راستش برای من همین باخبرکردن از وجودش هم خیلی سخته و کاش تبلیغش توی اون سایت رأی‌گیری برای اسم خلیج فارس بود. :))
از سیستم رأی‌گیری ناراحت‌کننده‌تر اینه که نتیجه اش هم مهمه!
در جریان رأی‌گیری دیگری که در حد اطلاع‌رسانی هم روم نمی‌شد چیزی بگم و دوستان حسابی در حقم لطف داشتند هنوز نمی‌دونستم چرا انقدر مهمه. بعدا فهمیدم این چیزها در دنیای آفلاین کلی اهمیت داره و میشه رزومه و کلی تأثیر داره در معادلات اون دنیا!
ولی اهمیت دیگری هم داره که وقتی برای دو سال مجبور شدم آفلاین بشم فهمیدم. وقتی فعالیت‌هام متوقف شد بارها بهم گفتند: آخرش چی شد؟ این آفلاینته اون آنلاینت! و تنها چیزی که به چشمشون میومد همون لطفی بود که دوستان سه سال پیش در یک نظرسنجی بهم داشتند :) البته یک بار هم یکی نوشته بود یک صفحه در ویکی‌پدیای فارسی ساخته که سریع حذف شده. در این حد محو.
زیر اون حرف‌ها چندباری وسوسه شدم بگم حالا که رسیدم «آخر خط» بهتره رویه‌ام رو عوض کنم و از هویت «یک شهروند» خارج بشم مصاحبه‌ها و مستندها رو قبول کنم، برم سفرهای همایشی مربوط به اینترنت و ایران و در پروژه‌هایی مشارکت کنم که مؤثرتر از هیچ باشم. ولی امید داشتم بتونم دوباره #آنلاین بشم و برای اینکه #آنلاین_بودن مؤثر باشه مجبورم از رابطه در #دنیای_آنلاین هم پرهیز کنم چه برسه که بهره‌ای ببرم به #دنیای_آفلاین.
آخرش برای اینکه بتونم در سال #انتخابات در یک سطحی آنلاین باشم زندگی آفلاینم رو عوض کردم. نمی‌خوام نزدیکانی که ممکنه شناسایی کرده باشند رو نگران کنم ولی تهش اینکه هزینه‌هایی اساسی رو حذف کردم که وقت کمتری برای پول درآوردن خرج کنم. برای همین وقتی اومدم این کانال رو راه بندازم گفتم دیگه حالا که همه مردم به اینترنت دسترسی دارند، فعالیتی که فقط به کار اهالی رسانه بیاد و ادمین‌های شبکههای اجتماعی نمی‌ارزه. اون دوستان رو در شبکههای دیگه دارم، اینجا میرم برسم به کف جامعه و هی تلاش کردم زردتر بشم تا چیزهایی که بینشون می‌گذارم رو مخاطبی ببینه که دنبالش نیست و معیارم رضایت کسانی نباشه که دنبالش هستند!
ولی از همون بازخوردهای اول هر چه بیشتر متوجه شدم که کدوم یک از دوستان و روزنامه‌نگاران و شخصیت‌ها دنبال می‌کنند کار سخت‌تر شد. هی شیرجه انتحاری زدم هی برگشتم. کلی کانال رسمی خبری و غیررسمی و غیرخبری پرمخاطب هم شروع کردند به کپی کردن که سرعت رشد رو کم کرد. البته اینش که کلی کانال راه افتادند یا تغییر کاربری دادند به انتشار توییت عوارض خوب ماجراست چون مردم بیشتری میرن در شبکههای اجتماعی ولی برای خیلی‌ها که قصد داشتم بهشون برسم راحت‌تر شد که بعضی محتوای #پرلایک رو از کانال‌های دیگه دنبال کنند که سایر مطالب مزاحمشون نشه. بعضی‌ها هم که به تصور کانال طنز میان شاکی میشن چرا براشون خنده‌دار نیست یا حتی بابت گذاشتن مطالب کم‌لایک اتهام باندبازی و... می‌زنند.
لطفا جای اینکه از سطح پایین و بالای یک مطلب، زرد بودنش یا جذاب نبودنش شاکی بشید و بگید این چیه آخه، همین یکدونه عکس خیلی تکراریم رو در کنارتون تجسم بفرمایید که دارم میگم: باور کن بعد این سال‌ها می‌دونم سر هر پست قیافه کدوم آدم‌ها اینجوری 😖 میشه ولی هی تلاش می‌کنم تجسمشون نکنم چون مخاطبش نیستند. تلاش می‌کنم وقتی که گرفته میشه فایده‌ای هم داشته باشه. برای اینکه بعدا چیزی که اون‌ها می‌پسندند رو یکی دیگه ببینه که میاد اون یکی مطالب رو ببینه! و می‌دونم هم این رویه کلی آنفالو از همه سلایق میده.
اومدم دو خط درباره رأی‌گیری اطلاع‌رسانی فکر کنم گند زدم به آرا با حرف‌هایی که گیر کرده بود. ولی آخیش :))
Thebobs
Citizen Journalism - The Bobs - Best of Online Activism
جایزه The Bobs - دویچه وله در پی بهترین وبلاگ‌ها، میکرو‌بلاگ‌ها و شبکههای اجتماعی است.