حامد هاشمی:
[مجبور شده به رشته‌توییت نویسی در سه بامداد]
۱- من با #تجزیه‌طلبی به دلایل زیادی مخالفم. اما این دلایل، فقط به درد خودم میخورد و حداکثر یکی دو نفر از عمه‌هایم.
۲- اما دوستانی که این روزها مشغول کار فکری روی حکومت ایده‌آل مابعد آخوندها هستند، باید به یک سوال کلیدی جواب بدهند:
💬
#فردای_براندازی وقتی حکومت ایده‌آل‌تان برقرار شد، تکلیفتان با کسانیکه همدل «رویای ایرانی» شما نیستند چیست؟
-بعد- از تمام بحث و جدل‌های آزادانه و دموکراتیک و غیره، قطعاً کسانی طرفدار انواعی از #فدرالیزم و حتی #جدایی‌طلبی باقی خواهند ماند.
با آنها چه میکنید؟/
💬
با این سوال سخت و واقعی باید صادقانه روبرو شد و حداقل روی کاغذ باید جواب تئوریک روشنی برایش داشت.
آیا طرفداران این تفکر حق داشتن یک حزب سیاسی را خواهند داشت؟
آزادی خواهند داشت تا در روزنامه‌ها مقاله بنویسند در طرفداری از فدرالیزم اقتصادی یا حتی خودمختاری سیاسی؟/
💬
یا جدایی‌طلبی «جرم» قلمداد خواهد شد و هزاران نفر تحت تعقیب قضایی قرار خواهند گرفت؟ و شاید سرانشان هدف ترور؟
بعد اگر مناقشه قومی بالا گرفت، به جای «دکتر مصطفی چمران»، آیا یک «تیمسار بهمن چمران» عازم میشود تا منطقه را به خاک و خون بکشد و #تمامیت_ارضی را مثل یک قهرمان ملی حفظ کند؟/
۳- این سوال حاوی کنایه نیست. جواب مثبت به آن کاملا معتبر است. کسانی می‌توانند معتقد باشند که بله؛ برای یک آرمان بزرگ، مثل «ایران یکپارچه خوب و خوشبخت» میتوان، (و شاید ناچاریم) که هزاران نفر قربانی هم بدهیم. میتوان به نفع چنین دیدگاهی دلایلی هم اقامه کرد./
💬
حتی میتوان ادعا کرد که آرمان شیعی و پرهزینه جمهوری اسلامی، رویایی بد و تاریک بود اما آرمان ملی‌گرایانه ما خوب و زیباست، لذا هزینه کلان انسانی برای آن قابل دفاع است.
آنچه لازم است فقط شفافیت تئوریک در این باره است. /
💬
کسانیکه دل در گرو تغییر نظام سیاسی دارند باید بدانند برای چه ایده‌آلی قرار است هزینه بدهند.
مثلا نظام فوق‌الذکر را بسختی بتوان یک لیبرال دموکراسی نامید. این جایگزین کردن یک رویای سکولار است به جای رویای خرده‌فرهنگ شیعی. هرچند رویایی پرطرفدارتر و انسانی‌تر باشد، دموکراتیک نیست/
۴- #دموکراسی سرکش و وحشی است. حکومتی که در -بند- ایرانی‌گرایی باشد نمیتواند همزمان دموکراسی کاملی هم باشد.
در هیچ حالت حدی نمیتواند مثلا چیزی شبیه حکومت کانادا شود که در آن رفراندم برگزار میشود که آیا ایالت کِبک از بقیه کانادا جدا شود یا نه. بعد با اختلاف ۱ درصد جزو کانادا میماند/
💬
به محض اینکه در رفراندم بعدی چنین چیزی تصویب شود، ایالتی با مساحتی بزرگتر از کل ایران از کانادا جدا میشود و نقشه‌های روی دیوارهای تمام کلاس‌های درس در جهان، بروز رسانی میشوند و کشوری فرانسه‌زبان در آن اضافه میشود؛ بدون آنکه خون هیچ کانادایی در این راه مقدس ریخته شود/
💬
این می‌تواند رخ دهد حتی اگر تمامی کارشناسان معتقد باشند که هم به ضرر کِبکی‌هاست، و هم بقیه کانادایی‌ها.
چون دموکراسی وحشی است. از دل آن brexit درمیاید و اروپا را به هم میریزد. دموکراسی بالاسر نشینی «پیر فرزانه‌ای» را بر نمیتابد؛ شرطبندی‌اش را روی یادگیری و خرد جمعی کرده است./
💬
که خوب شرطبندی خطرناکی است. منتقدین دموکراسی، از زمان افلاطون که آنرا بدترین راه قابل قبول تشکیل حکومت میدانست تا الان کمتر نشده، که از همیشه قوی‌تر هم شده‌اند...
ولی آنچه مهم است شفافیت تئوریک است، نه استفاده یکجا از همه ترم‌های پر طرفدار؛ میهن‌پرستی، دموکراسی، آزادی.../
۵- جمع‌بندی- دو مدل میتوان #ملی‌گرایی پیشه کرد: هم میتوان با ابزارهای قانونی یا فراقانونی به مدد اکثریت مرکزگرا، راه کسانیکه همدل آرمان ایرانی ما نیستند را با روش‌های «سخت» سد کرد.
این از زاویه دید اقلیت حاشیه‌نشین #شونیزم ظالمانه‌ایست که تفاوتی با #مرکزگرایی جمهوری اسلامی ندارد/
💬
یا میتوان از تمام قوای حکومتی و آن «شور میهن‌پرستانه»، به جای سرکوب، برای اقناع همدلانه اقلیت‌ها بهره برد تا بصورت دموکراتیک و خودخواسته تلاش کنند همیشه جزو #ایران باقی بمانند و به غنای سرزمین کمک کنند.
...و بعد سرنوشت را به دست جادوی دموکراسی و شعور ایرانیان سپرد.
نقطه."
hamed_hashemi
متن در منبع هشتگ نداشت. علامت‌های # رو من بهش اضافه کردم. این دو تا هشتگ هم به‌خاطر اینکه با این املا رایج‌ترند: #فدرالیسم #شوونیسم
📡 @VahidOnline
[مجبور شده به رشته‌توییت نویسی در سه بامداد]
۱- من با #تجزیه‌طلبی به دلایل زیادی مخالفم. اما این دلایل، فقط به درد خودم میخورد و حداکثر یکی دو نفر از عمه‌هایم.
۲- اما دوستانی که این روزها مشغول کار فکری روی حکومت ایده‌آل مابعد آخوندها هستند، باید به یک سوال کلیدی جواب بدهند:
💬
#فردای_براندازی وقتی حکومت ایده‌آل‌تان برقرار شد، تکلیفتان با کسانیکه همدل «رویای ایرانی» شما نیستند چیست؟
-بعد- از تمام بحث و جدل‌های آزادانه و دموکراتیک و غیره، قطعاً کسانی طرفدار انواعی از #فدرالیزم و حتی #جدایی‌طلبی باقی خواهند ماند.
با آنها چه میکنید؟/
💬
با این سوال سخت و واقعی باید صادقانه روبرو شد و حداقل روی کاغذ باید جواب تئوریک روشنی برایش داشت.
آیا طرفداران این تفکر حق داشتن یک حزب سیاسی را خواهند داشت؟
آزادی خواهند داشت تا در روزنامه‌ها مقاله بنویسند در طرفداری از فدرالیزم اقتصادی یا حتی خودمختاری سیاسی؟/
💬
یا جدایی‌طلبی «جرم» قلمداد خواهد شد و هزاران نفر تحت تعقیب قضایی قرار خواهند گرفت؟ و شاید سرانشان هدف ترور؟
بعد اگر مناقشه قومی بالا گرفت، به جای «دکتر مصطفی چمران»، آیا یک «تیمسار بهمن چمران» عازم میشود تا منطقه را به خاک و خون بکشد و #تمامیت_ارضی را مثل یک قهرمان ملی حفظ کند؟/
۳- این سوال حاوی کنایه نیست. جواب مثبت به آن کاملا معتبر است. کسانی می‌توانند معتقد باشند که بله؛ برای یک آرمان بزرگ، مثل «ایران یکپارچه خوب و خوشبخت» میتوان، (و شاید ناچاریم) که هزاران نفر قربانی هم بدهیم. میتوان به نفع چنین دیدگاهی دلایلی هم اقامه کرد./
💬
حتی میتوان ادعا کرد که آرمان شیعی و پرهزینه جمهوری اسلامی، رویایی بد و تاریک بود اما آرمان ملی‌گرایانه ما خوب و زیباست، لذا هزینه کلان انسانی برای آن قابل دفاع است.
آنچه لازم است فقط شفافیت تئوریک در این باره است. /
💬
کسانیکه دل در گرو تغییر نظام سیاسی دارند باید بدانند برای چه ایده‌آلی قرار است هزینه بدهند.
مثلا نظام فوق‌الذکر را بسختی بتوان یک لیبرال دموکراسی نامید. این جایگزین کردن یک رویای سکولار است به جای رویای خرده‌فرهنگ شیعی. هرچند رویایی پرطرفدارتر و انسانی‌تر باشد، دموکراتیک نیست/
۴- #دموکراسی سرکش و وحشی است. حکومتی که در -بند- ایرانی‌گرایی باشد نمیتواند همزمان دموکراسی کاملی هم باشد.
در هیچ حالت حدی نمیتواند مثلا چیزی شبیه حکومت کانادا شود که در آن رفراندم برگزار میشود که آیا ایالت کِبک از بقیه کانادا جدا شود یا نه. بعد با اختلاف ۱ درصد جزو کانادا میماند/
💬
به محض اینکه در رفراندم بعدی چنین چیزی تصویب شود، ایالتی با مساحتی بزرگتر از کل ایران از کانادا جدا میشود و نقشه‌های روی دیوارهای تمام کلاس‌های درس در جهان، بروز رسانی میشوند و کشوری فرانسه‌زبان در آن اضافه میشود؛ بدون آنکه خون هیچ کانادایی در این راه مقدس ریخته شود/
💬
این می‌تواند رخ دهد حتی اگر تمامی کارشناسان معتقد باشند که هم به ضرر کِبکی‌هاست، و هم بقیه کانادایی‌ها.
چون دموکراسی وحشی است. از دل آن brexit درمیاید و اروپا را به هم میریزد. دموکراسی بالاسر نشینی «پیر فرزانه‌ای» را بر نمیتابد؛ شرطبندی‌اش را روی یادگیری و خرد جمعی کرده است./
💬
که خوب شرطبندی خطرناکی است. منتقدین دموکراسی، از زمان افلاطون که آنرا بدترین راه قابل قبول تشکیل حکومت میدانست تا الان کمتر نشده، که از همیشه قوی‌تر هم شده‌اند...
ولی آنچه مهم است شفافیت تئوریک است، نه استفاده یکجا از همه ترم‌های پر طرفدار؛ میهن‌پرستی، دموکراسی، آزادی.../
۵- جمع‌بندی- دو مدل میتوان #ملی‌گرایی پیشه کرد: هم میتوان با ابزارهای قانونی یا فراقانونی به مدد اکثریت مرکزگرا، راه کسانیکه همدل آرمان ایرانی ما نیستند را با روش‌های «سخت» سد کرد.
این از زاویه دید اقلیت حاشیه‌نشین #شونیزم ظالمانه‌ایست که تفاوتی با #مرکزگرایی جمهوری اسلامی ندارد/
💬
یا میتوان از تمام قوای حکومتی و آن «شور میهن‌پرستانه»، به جای سرکوب، برای اقناع همدلانه اقلیت‌ها بهره برد تا بصورت دموکراتیک و خودخواسته تلاش کنند همیشه جزو #ایران باقی بمانند و به غنای سرزمین کمک کنند.
...و بعد سرنوشت را به دست جادوی دموکراسی و شعور ایرانیان سپرد.
نقطه."
hamed_hashemi
متن در منبع هشتگ نداشت. علامت‌های # رو من بهش اضافه کردم. این دو تا هشتگ هم به‌خاطر اینکه با این املا رایج‌ترند: #فدرالیسم #شوونیسم
📡 @VahidOnline
شاهین میلانی:
حامد هاشمی رشته توئیتی در مورد این سوال که در آینده حکومت ایران چگونه باید با هواداران فدرالیسم و جدایی خواهی رفتار کند نوشته است. در این رشته توئیت مختصر توضیح میدهم.
💬
ما اینجا با دو اصل کلی سر و کار داریم که هر دو بسیار مهم هستند. یکی #حاکمیت_ملی است، به این معنی که تمام مردم ایران به طور برابر مالک خاک ایران هستند. همان طور که تهران متعلق به تمام ایران است، کردستان و خوزستان و آذربایجان هم متعلق به کل مردم ایران هستند.
💬
به عبارت دیگر تهرانی بودن هیچ حق مالکیت مضاعفی نسبت به تهران ایجاد نمیکند، کرد بودن هیچ حق مالکیت مضاعفی نسبت به کردستان ایجاد نمیکند، آذربایجانی و خوزستانی بودن هم به همین ترتیب.
💬
اصل دیگر اصل #آزادی_بیان و آزادی سیاسی است. صرف فدرالیست بودن یا جدایی‌طلب بودن نمی‌توانند و نباید جرم باشند. در کشورهای غربی احزاب جدایی‌طلب زیادی وجود دارند و فعالیت هم میکنند. اما نکتۀ مهم اینجاست که فعالیتشان در چارچوب قانون اساسی آن کشورهاست.
💬
اگر اسکاتلند یا کبک رفراندوم برگزار میکنند این رفراندوم پس از اجازۀ دولت‌های مرکزی بریتانیا و کانادا صورت گرفته است. در اسپانیا که دولت مرکزی اجازۀ چنین رفراندومی را نداد رفراندوم کاتالونیا به رسمیت شناخته نشد و بلا اثر ماند.
💬
در ایران هم همین وضع می‌تواند حاکم باشد. اگر احزاب فدرالیست یا جدایی‌طلب می‌خواهند سیستم فدرال در ایران حاکم شود یا قسمتی از سرزمین ایران از آن جدا شود اول باید رضایت اکثریت ملت ایران را به دست آورند. باز تاکید می‌کنم که همۀ مردم ایران به طور برابر مالک خاک ایران هستند.
💬
به احتمال بسیار زیاد #قانون_اساسی آیندۀ ایران حداقل یک اصل در مورد #تمامیت_ارضی خواهد داشت. باز هم به احتمال زیاد قانون اساسی آیندۀ ایران سازوکاری برای #تغییر_قانون_اساسی نیز پیش‌بینی خواهد کرد.
💬
اگر فرض کنیم که یکی از اصل‌های قانون اساسی تغییر در مرزهای جغرافیایی ایران را ممنوع کند، جدایی‌طلبان می‌توانند سعی کنند از طریق سازوکاری که در اصل مربوط به تغییر قانون اساسی پیش‌بینی شده، به دنبال تغییر اصلی که مربوط به تمامیت ارضی است باشند.
💬
برای این منظور فعالیت سیاسی مسالمت‌آمیز نباید جرم تلقی گردد. در عین حال فعالیت مسلحانه و یا نفرت پراکنی قومی جرم تلقی خواهد گردید و مرتکبان در دادگاه‌های علنی و با برخورداری از روند دادرسی عادلانه محاکمه خواهند شد.
shahinmilani81
📡 @VahidOnline
حامد هاشمی رشته توئیتی در مورد این سوال که در آینده حکومت ایران چگونه باید با هواداران فدرالیسم و جدایی خواهی رفتار کند نوشته است. در این رشته توئیت مختصر توضیح میدهم.
💬
ما اینجا با دو اصل کلی سر و کار داریم که هر دو بسیار مهم هستند. یکی #حاکمیت_ملی است، به این معنی که تمام مردم ایران به طور برابر مالک خاک ایران هستند. همان طور که تهران متعلق به تمام ایران است، کردستان و خوزستان و آذربایجان هم متعلق به کل مردم ایران هستند.
💬
به عبارت دیگر تهرانی بودن هیچ حق مالکیت مضاعفی نسبت به تهران ایجاد نمیکند، کرد بودن هیچ حق مالکیت مضاعفی نسبت به کردستان ایجاد نمیکند، آذربایجانی و خوزستانی بودن هم به همین ترتیب.
💬
اصل دیگر اصل #آزادی_بیان و آزادی سیاسی است. صرف فدرالیست بودن یا جدایی‌طلب بودن نمی‌توانند و نباید جرم باشند. در کشورهای غربی احزاب جدایی‌طلب زیادی وجود دارند و فعالیت هم میکنند. اما نکتۀ مهم اینجاست که فعالیتشان در چارچوب قانون اساسی آن کشورهاست.
💬
اگر اسکاتلند یا کبک رفراندوم برگزار میکنند این رفراندوم پس از اجازۀ دولت‌های مرکزی بریتانیا و کانادا صورت گرفته است. در اسپانیا که دولت مرکزی اجازۀ چنین رفراندومی را نداد رفراندوم کاتالونیا به رسمیت شناخته نشد و بلا اثر ماند.
💬
در ایران هم همین وضع می‌تواند حاکم باشد. اگر احزاب فدرالیست یا جدایی‌طلب می‌خواهند سیستم فدرال در ایران حاکم شود یا قسمتی از سرزمین ایران از آن جدا شود اول باید رضایت اکثریت ملت ایران را به دست آورند. باز تاکید می‌کنم که همۀ مردم ایران به طور برابر مالک خاک ایران هستند.
💬
به احتمال بسیار زیاد #قانون_اساسی آیندۀ ایران حداقل یک اصل در مورد #تمامیت_ارضی خواهد داشت. باز هم به احتمال زیاد قانون اساسی آیندۀ ایران سازوکاری برای #تغییر_قانون_اساسی نیز پیش‌بینی خواهد کرد.
💬
اگر فرض کنیم که یکی از اصل‌های قانون اساسی تغییر در مرزهای جغرافیایی ایران را ممنوع کند، جدایی‌طلبان می‌توانند سعی کنند از طریق سازوکاری که در اصل مربوط به تغییر قانون اساسی پیش‌بینی شده، به دنبال تغییر اصلی که مربوط به تمامیت ارضی است باشند.
💬
برای این منظور فعالیت سیاسی مسالمت‌آمیز نباید جرم تلقی گردد. در عین حال فعالیت مسلحانه و یا نفرت پراکنی قومی جرم تلقی خواهد گردید و مرتکبان در دادگاه‌های علنی و با برخورداری از روند دادرسی عادلانه محاکمه خواهند شد.
shahinmilani81
📡 @VahidOnline