این توییت رو ۶ سال و ۸ ماه و ۱۲ روز پیش در شب #انتخابات۸۸ نوشته بودم:

https://twitter.com/Vahid/status/2121592812

#انتخابات #ارتباطات

📡 @VahidOnline
اون موقع‌ها همون‌ور کره زمین بودم.
#توییتر هم فیو و ریتوییت و... نداشت.

توییتر رو وصل کرده بودیم به #فرندفید.
توییت می‌کردیم می‌رفت اونجا لایک و بحث.
اصلا #لایک با فرندفید اومد. تایملاین با فرندفید اومد.

وقتی آپگرید شد به نسخه ۲، تایملاین خودش آپدیت می‌شد.
همه متعجب بودیم چطوری ممکنه؟ برنامه‌نویس‌ها تو کف بودند که آخه با چه قدرت سرور و چه‌جور کدنویسی انقدر روونه؟
و اغلب کاربران شاکی که این چه وضعیه پست‌ها خودشون همش بالا و پایین می‌رن!

اون اولین تجربه‌مون بود از اینکه تغییرات در یک سرویس اینترنتی ممکنه با نارضایتی شدید کاربران مواجه بشه ولی بعد از مدتی همون کاربران مدافع تغییرات بشن.
اون موقع هنوز #فیسبوک پاتوق ایرانی‌ها نبود. هنوز #گودر شبکه محسوب نمی‌شد و امکان به‌اشتراک‌گذاری مطلب نداشت. گودرمون هم وصل بود به همونجا. فید همه وبلاگ‌ها و سرویس‌های دیگه‌مون هم وصل بود به اونجا و خودکار صفحه‌مون رو به‌روز می‌کرد. شبکه مردمی یاهو ۳۶۰ بود و فرندفید پاتوق #وب‌‌زیست ها!

بود تا یک روز که بلای فیسبوک سرش نازل شد. زاکربرگ اومد فرندفید رو با صاحبانش خرید و لایک و سایر امکاناتش رو برد اضافه کرد به شبکه خودش.
ولی تا چندسال بعدش هم کاری به کار فرندفید نداشت و برای ایرانیانی با گرایش‌های سیاسی کند و تند مختلف از کشورهای مختلف، حکم قهوه‌خونه‌ای شبانه‌روزی برای ساعات فراغت از کار رو داشت.
تا پارسال این موقع‌ها که خبر دادند یک ماه دیگه سرورهای فرندفید برای همیشه خاموش میشه و شد.

اونجا بچه‌هایی رو دیدم که زندگی روزمره‌شون لحظه به لحظه ثبت شد، آنلاین بزرگ شدند، ازدواج کردند و عکس بچه‌هاشون رو هم پست کردند. چند دهه نبود. ما توی سن گذار بودیم. پرهیجان:
twitter.com/Vahid/status/2121592812