۳۰ تابلوی ارزشمند «موزهٔ امام علی» پنهانی به دبی منتقل شده است
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
گزارش‌هایی حاکی است که ۳۰ تابلو ارزشمند هنرمندان ایرانی از «موزهٔ امام علی»، زیر نظر شهرداری تهران، به صورت پنهانی به دبی برده شدهاند.
روزنامهٔ سازندگی روز چهارشنبه ۲۸ شهریور با بیان اینکه «آنچه از موزه خارج شده ارزش مادی و معنوی بسیاری دارد»، نوشت بر اساس اطلاعات سایت نمایشگاه هنر معاصر دبی، World art Dubai، از ۳۰ تابلو، ۱۴ اثر در این شهر به فروش رفته است.
این روزنامه در ادامه نوشت که اطلاعاتی از ۱۶ اثر دیگر در دست نیست.
سازندگی همچنین نوشت اوایل امسال یکی از مدیران شهرداری تهران که نام او «در دفتر روزنامه ثبت و محفوظ است»، با امضای خود، مجوز خروج این آثار را صادر کرده است.
ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجهٔ شورای شهر تهران، ۲۵ شهریورماه در جلسه این شورا در تذکر به شهرداری تهران اعلام کرد: «گزارشی به شورا رسیده که نشان می‌دهد ۳۰ تابلو هنری ارزشمند از موزهٔ امام علی برای برگزاری نمایشگاهی به خارج از شهرداری واگذار شده، اما نمایشگاه برگزار نشده و تابلوها نیز به موزه بازنگشته‌اند.»
آقای امانی با اشاره به «ارزش مادی و معنوی» این تابلوها گفت قیمت تنها یکی از تابلوهای خارج‌شده «۳۰ میلیارد تومان» است.
روزنامهٔ سازندگی در گزارش روز چهارشنبهٔ خود اعلام کرد این تابلوها شامل آثاری از عنایت‌الله نظری‌نوری، علی‌اکبر صادقی، هانیبال الخاص، رضا هدایت، رضوان صادق‌زاده، آیدین آغداشلو، محمود جوادی‌پور، حسین محجوبی، صادق تبریزی، احمد خلیلی‌فرد، خسرو خسروی، آنه محمد‌تاتاری، حبیب توحیدی، مهدی حسینی، احمد وکیلی، علی ذاکری، طاهر شیخ‌الحکما، علی شیرازی، نعمت لاله‌ای و بابک خدابنده است.
این روزنامه در ادامه با بیان اینکه بر اساس اعلام سایت World art Dubai این آثار از سوی «مؤسسه ماهستان» به این رویداد ارائه شدهاند، نوشت: «اغلب آثار با قیمتی به مراتب پایین‌تر از قیمت واقعی و بازار هنر ایران فروخته شدهاند.»
این اولین بار نیست که آثار هنری ارزشمند از مجموعه‌‌های تحت نظر نهادها و مقامات جمهوری اسلامی خارج شده و از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
خبرگزاری فارس ۳۱ اردیبهشت پارسال خبر داد در سال ۱۳۹۵ (زمان دولت حسن روحانی) ۴۸ تخته فرش نفیس را با یک دستگاه وانت از ساختمان حافظیه کاخ سعدآباد خارج کرده‌اند.
فرش‌های مورد اشاره، مجموعه‌ای است که آن را دومین مجموعه گران‌قیمت فرش در جهان و دومین کلکسیون بزرگ فرش در دنیا لقب داده بودند و شامل فرش‌های نفیس از دوره قاجار و زندیه است.
کارشناسان، قیمت تنها ده تخته فرش از این ۴۸ تخته فرش مسروقه را ۱۳۰ میلیارد تومان برآورد کرده‌اند.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 ۳۰ اثر از ۲۰ هنرمند ایرانی شش ماه پیش با مجوز یک مدیر شهرداری از «موزهٔ امام علی» خارج شده و اما به این موزه بازگردانده نشده‌اند
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
گزارش‌هایی حاکی است که ۳۰ تابلو ارزشمند هنرمندان ایرانی از «موزهٔ امام علی»، زیر نظر شهرداری تهران، به صورت پنهانی به دبی برده شدهاند.
روزنامهٔ سازندگی روز چهارشنبه ۲۸ شهریور با بیان اینکه «آنچه از موزه خارج شده ارزش مادی و معنوی بسیاری دارد»، نوشت بر اساس اطلاعات سایت نمایشگاه هنر معاصر دبی، World art Dubai، از ۳۰ تابلو، ۱۴ اثر در این شهر به فروش رفته است.
این روزنامه در ادامه نوشت که اطلاعاتی از ۱۶ اثر دیگر در دست نیست.
سازندگی همچنین نوشت اوایل امسال یکی از مدیران شهرداری تهران که نام او «در دفتر روزنامه ثبت و محفوظ است»، با امضای خود، مجوز خروج این آثار را صادر کرده است.
ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجهٔ شورای شهر تهران، ۲۵ شهریورماه در جلسه این شورا در تذکر به شهرداری تهران اعلام کرد: «گزارشی به شورا رسیده که نشان می‌دهد ۳۰ تابلو هنری ارزشمند از موزهٔ امام علی برای برگزاری نمایشگاهی به خارج از شهرداری واگذار شده، اما نمایشگاه برگزار نشده و تابلوها نیز به موزه بازنگشته‌اند.»
آقای امانی با اشاره به «ارزش مادی و معنوی» این تابلوها گفت قیمت تنها یکی از تابلوهای خارج‌شده «۳۰ میلیارد تومان» است.
روزنامهٔ سازندگی در گزارش روز چهارشنبهٔ خود اعلام کرد این تابلوها شامل آثاری از عنایت‌الله نظری‌نوری، علی‌اکبر صادقی، هانیبال الخاص، رضا هدایت، رضوان صادق‌زاده، آیدین آغداشلو، محمود جوادی‌پور، حسین محجوبی، صادق تبریزی، احمد خلیلی‌فرد، خسرو خسروی، آنه محمد‌تاتاری، حبیب توحیدی، مهدی حسینی، احمد وکیلی، علی ذاکری، طاهر شیخ‌الحکما، علی شیرازی، نعمت لاله‌ای و بابک خدابنده است.
این روزنامه در ادامه با بیان اینکه بر اساس اعلام سایت World art Dubai این آثار از سوی «مؤسسه ماهستان» به این رویداد ارائه شدهاند، نوشت: «اغلب آثار با قیمتی به مراتب پایین‌تر از قیمت واقعی و بازار هنر ایران فروخته شدهاند.»
این اولین بار نیست که آثار هنری ارزشمند از مجموعه‌‌های تحت نظر نهادها و مقامات جمهوری اسلامی خارج شده و از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
خبرگزاری فارس ۳۱ اردیبهشت پارسال خبر داد در سال ۱۳۹۵ (زمان دولت حسن روحانی) ۴۸ تخته فرش نفیس را با یک دستگاه وانت از ساختمان حافظیه کاخ سعدآباد خارج کرده‌اند.
فرش‌های مورد اشاره، مجموعه‌ای است که آن را دومین مجموعه گران‌قیمت فرش در جهان و دومین کلکسیون بزرگ فرش در دنیا لقب داده بودند و شامل فرش‌های نفیس از دوره قاجار و زندیه است.
کارشناسان، قیمت تنها ده تخته فرش از این ۴۸ تخته فرش مسروقه را ۱۳۰ میلیارد تومان برآورد کرده‌اند.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 ۳۰ اثر از ۲۰ هنرمند ایرانی شش ماه پیش با مجوز یک مدیر شهرداری از «موزهٔ امام علی» خارج شده و اما به این موزه بازگردانده نشده‌اند
ایران «در آغوش درخت» را بدون حضور بین‌المللی به اسکار معرفی کرد
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
هیئت انتخاب نماینده ایران در رقابت رشته بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵، فیلم «در آغوش درخت» را در حالی به عنوان نماینده ایران معرفی کرده است که این فیلم در هیچ جشنواره خارج از ایران به نمایش درنیامده است.
بنیاد سینمایی فارابی روز شنبه ۳۱ شهریور اعلام کرد این فیلم به کارگردانی بابک خواجه پاشا توسط هیئت ۹ نفره به عنوان گزینه نهایی از میان سه نامزد اصلی انتخاب شد تا در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار نماینده ایران باشد.
دو نامزد دیگر «شهر خاموش» ساخته احمد بهرامی و مستند بلند «ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان بودند.
«در آغوش درخت» محصول مشترک حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دو نهاد حکومتی، است که در چهل و یکمین دوره جشنواره فجر جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
در آن دوره از جشنواره که مدت کوتاهی بعد از اعتراضات گسترده ۱۴۰۱ برگزار شد، تعداد زیادی از سینماگران از حضور در این رویداد سینمایی دولتی خودداری و آن را تحریم کردند.
تهیه‌کننده «در آغوش درخت» محمدرضا مصباح است که به عنوان تهیه‌کننده همکار ارگان‌های حکومتی، تولید فیلم‌هایی را در سال‌های اخیر برعهده داشته است.
هیئت انتخاب نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۵ شامل نرگس آبیار، شبنم مقدمی، فریدون جیرانی، علی دهکردی، مرتضی رزاق کریمی، مهدی سجاده چی، اکبر نبوی، بهروز شعیبی و مجید زین العابدین در حالی «در آغوش درخت» را بدون حتی یک حضور بین‌المللی انتخاب کرد که فیلم «شهر خاموش» در سال ۲۰۲۲ در جشنواره معتبر ونیز جایزه بهترین فیلم بخش رقابتی افق‌ها را به دست آورد و در جشنواره «شب‌های سیاه تالین» نیز جایزه بهترین کارگردانی را کسب کرد.
احمد بهرامی در مراسم اختتامیه این جشنواره در استونی که آذر ماه ۱۴۰۱ برگزار شد، جایزه‌اش را تقدیم کرد به مردم ایران که «این روزها با صدای بلند فریاد می‌زنند زن، زندگی، آزادی».
بازیگر نقش اول زن «شهر خاموش» باران کوثری است که مسئولان وزارت ارشاد دولت سیزدهم او را از فعالیت منع کرده‌اند و اخیرا هم به دلیل حضور او بدون حجاب اجباری در یک برنامه عمومی، دادستانی تهران علیه او اعلام جرم کرد.
سال گذشته نیز هیئت انتخاب مستقر در بنیاد سینمایی فارابی فیلم «نگهبان شب» را به اسکار ۲۰۲۴ معرفی کرد که سابقه هیچ حضور بین‌المللی نداشت.
در پی اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ بسیاری از جشنواره‌های معتبر سینمایی دنیا فیلم‌های ایرانی ساخته شده تحت نظارت و سانسور جمهوری اسلامی را نپذیرفته‌اند و در عوض حضور فیلم‌های زیرزمینی در این جشنواره‌ها شتاب گرفته است.
این فیلم‌ها که اغلب آنها محتوای انتقادی دارند و در آنها بازیگران زن حجاب اجباری ندارند، موفقیت‌هایی در جشنواره‌های اروپایی به دست آورده‌اند.
این در حالی است که امسال آلمان فیلم «دانه انجیز معابد» ساخته محمد رسول‌اف را که محصول مشترک ایران و آلمان است و به شکل مخفیانه در ایران ساخته شد و در جشنواره کن امسال رونمایی شد، به عنوان نماینده خود برای شرکت در رقابت بخش بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 فیلم «در آغوش درخت» محصول مشترک دو نهاد حکومتی ایران است
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
هیئت انتخاب نماینده ایران در رقابت رشته بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵، فیلم «در آغوش درخت» را در حالی به عنوان نماینده ایران معرفی کرده است که این فیلم در هیچ جشنواره خارج از ایران به نمایش درنیامده است.
بنیاد سینمایی فارابی روز شنبه ۳۱ شهریور اعلام کرد این فیلم به کارگردانی بابک خواجه پاشا توسط هیئت ۹ نفره به عنوان گزینه نهایی از میان سه نامزد اصلی انتخاب شد تا در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار نماینده ایران باشد.
دو نامزد دیگر «شهر خاموش» ساخته احمد بهرامی و مستند بلند «ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان بودند.
«در آغوش درخت» محصول مشترک حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دو نهاد حکومتی، است که در چهل و یکمین دوره جشنواره فجر جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
در آن دوره از جشنواره که مدت کوتاهی بعد از اعتراضات گسترده ۱۴۰۱ برگزار شد، تعداد زیادی از سینماگران از حضور در این رویداد سینمایی دولتی خودداری و آن را تحریم کردند.
تهیه‌کننده «در آغوش درخت» محمدرضا مصباح است که به عنوان تهیه‌کننده همکار ارگان‌های حکومتی، تولید فیلم‌هایی را در سال‌های اخیر برعهده داشته است.
هیئت انتخاب نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۵ شامل نرگس آبیار، شبنم مقدمی، فریدون جیرانی، علی دهکردی، مرتضی رزاق کریمی، مهدی سجاده چی، اکبر نبوی، بهروز شعیبی و مجید زین العابدین در حالی «در آغوش درخت» را بدون حتی یک حضور بین‌المللی انتخاب کرد که فیلم «شهر خاموش» در سال ۲۰۲۲ در جشنواره معتبر ونیز جایزه بهترین فیلم بخش رقابتی افق‌ها را به دست آورد و در جشنواره «شب‌های سیاه تالین» نیز جایزه بهترین کارگردانی را کسب کرد.
احمد بهرامی در مراسم اختتامیه این جشنواره در استونی که آذر ماه ۱۴۰۱ برگزار شد، جایزه‌اش را تقدیم کرد به مردم ایران که «این روزها با صدای بلند فریاد می‌زنند زن، زندگی، آزادی».
بازیگر نقش اول زن «شهر خاموش» باران کوثری است که مسئولان وزارت ارشاد دولت سیزدهم او را از فعالیت منع کرده‌اند و اخیرا هم به دلیل حضور او بدون حجاب اجباری در یک برنامه عمومی، دادستانی تهران علیه او اعلام جرم کرد.
سال گذشته نیز هیئت انتخاب مستقر در بنیاد سینمایی فارابی فیلم «نگهبان شب» را به اسکار ۲۰۲۴ معرفی کرد که سابقه هیچ حضور بین‌المللی نداشت.
در پی اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ بسیاری از جشنواره‌های معتبر سینمایی دنیا فیلم‌های ایرانی ساخته شده تحت نظارت و سانسور جمهوری اسلامی را نپذیرفته‌اند و در عوض حضور فیلم‌های زیرزمینی در این جشنواره‌ها شتاب گرفته است.
این فیلم‌ها که اغلب آنها محتوای انتقادی دارند و در آنها بازیگران زن حجاب اجباری ندارند، موفقیت‌هایی در جشنواره‌های اروپایی به دست آورده‌اند.
این در حالی است که امسال آلمان فیلم «دانه انجیز معابد» ساخته محمد رسول‌اف را که محصول مشترک ایران و آلمان است و به شکل مخفیانه در ایران ساخته شد و در جشنواره کن امسال رونمایی شد، به عنوان نماینده خود برای شرکت در رقابت بخش بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 فیلم «در آغوش درخت» محصول مشترک دو نهاد حکومتی ایران است
اعتراض کانون فیلمسازان مستقل به معرفی نماینده ایران در اسکار از سوی نهاد دولتی
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
ساعاتی پس از معرفی یکی از آثار تولیدشده تحت قوانین جمهوری اسلامی به آکادمی اسکار، کانون فیلمسازان مستقل ایران، ایفما، اعلام کرد این آکادمی موظف است در روش انتخاب نمایندهٔ ایران تجدید نظر کند.
این کانون یک‌شنبه اول مهرماه با بیان اینکه سینماگران ایرانی «به طور مداوم با ستم حکومت اسلامی روبرو هستند»، در نامه‌ای سرگشاده به این آکادمی انتقاد کرد که چرا هنوز بنیاد سینمایی فارابی «به عنوان یک نهاد دولتی» نماینده ایران را به این آکادمی معرفی می‌کند.
در این نامه با اشاره به اینکه این بنیاد «مسئول سانسور و سرکوب سینماگران» است، آمده است: «ایفما طی نامه‌ای سرگشاده به آکادمی اسکار پیشنهاد داده است که برای انتخاب فیلمی از ایران، از هیئت انتخابی مستقل یاری بگیرد.»
کانون فیلمسازان مستقل ایران با اشاره به موفقیت فیلم‌های مستقل ایران در جشنواره‌های جهانی نوشت آکادمی اسکار نه تنها فرصت نمایندگی سینمای کشور را از این فیلم‌ها گرفته، بلکه با ادامه این روش «در حال سانسور فیلم در ایران است».
بنیاد سینمایی فارابی شنبه ۳۱ شهریور در حالی فیلم «در آغوش درخت» را به عنوان نماینده ایران در رقابت رشته بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرد که این فیلم در هیچ جشنواره خارج از ایران به نمایش درنیامده است.
«در آغوش درخت» محصول مشترک حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دو نهاد حکومتی، است که در چهل و یکمین دوره جشنواره فجر جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
در آن دوره از جشنواره که مدت کوتاهی بعد از اعتراضات گسترده ۱۴۰۱ برگزار شد، تعداد زیادی از سینماگران از حضور در این رویداد سینمایی دولتی خودداری و آن را تحریم کردند.
تهیه‌کننده «در آغوش درخت» محمدرضا مصباح است که به عنوان تهیه‌کننده همکار ارگان‌های حکومتی، تولید فیلم‌هایی را در سال‌های اخیر برعهده داشته است.
در پی اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ بسیاری از جشنواره‌های معتبر سینمایی دنیا فیلم‌های ایرانی ساخته شده تحت نظارت و سانسور جمهوری اسلامی را نپذیرفته‌اند و در عوض حضور فیلم‌های زیرزمینی در این جشنواره‌ها شتاب گرفته است.
این فیلم‌ها که اغلب آنها محتوای انتقادی دارند و در آنها بازیگران زن حجاب اجباری ندارند، موفقیت‌هایی در جشنواره‌های اروپایی به دست آورده‌اند.
این در حالی است که امسال آلمان فیلم «دانه انجیز معابد» ساخته محمد رسول‌اف را که محصول مشترک ایران و آلمان است و به شکل مخفیانه در ایران ساخته شد و در جشنواره کن امسال رونمایی شد، به عنوان نماینده خود برای شرکت در رقابت بخش بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک نهاد دولتی فیلم «در آغوش درخت» را که یکی از تولیدکنندگان آن سازمان تبلیغات اسلامی است، به عنوان نماینده ایران به اسکار معرفی کرده است
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
ساعاتی پس از معرفی یکی از آثار تولیدشده تحت قوانین جمهوری اسلامی به آکادمی اسکار، کانون فیلمسازان مستقل ایران، ایفما، اعلام کرد این آکادمی موظف است در روش انتخاب نمایندهٔ ایران تجدید نظر کند.
این کانون یک‌شنبه اول مهرماه با بیان اینکه سینماگران ایرانی «به طور مداوم با ستم حکومت اسلامی روبرو هستند»، در نامه‌ای سرگشاده به این آکادمی انتقاد کرد که چرا هنوز بنیاد سینمایی فارابی «به عنوان یک نهاد دولتی» نماینده ایران را به این آکادمی معرفی می‌کند.
در این نامه با اشاره به اینکه این بنیاد «مسئول سانسور و سرکوب سینماگران» است، آمده است: «ایفما طی نامه‌ای سرگشاده به آکادمی اسکار پیشنهاد داده است که برای انتخاب فیلمی از ایران، از هیئت انتخابی مستقل یاری بگیرد.»
کانون فیلمسازان مستقل ایران با اشاره به موفقیت فیلم‌های مستقل ایران در جشنواره‌های جهانی نوشت آکادمی اسکار نه تنها فرصت نمایندگی سینمای کشور را از این فیلم‌ها گرفته، بلکه با ادامه این روش «در حال سانسور فیلم در ایران است».
بنیاد سینمایی فارابی شنبه ۳۱ شهریور در حالی فیلم «در آغوش درخت» را به عنوان نماینده ایران در رقابت رشته بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرد که این فیلم در هیچ جشنواره خارج از ایران به نمایش درنیامده است.
«در آغوش درخت» محصول مشترک حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دو نهاد حکومتی، است که در چهل و یکمین دوره جشنواره فجر جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
در آن دوره از جشنواره که مدت کوتاهی بعد از اعتراضات گسترده ۱۴۰۱ برگزار شد، تعداد زیادی از سینماگران از حضور در این رویداد سینمایی دولتی خودداری و آن را تحریم کردند.
تهیه‌کننده «در آغوش درخت» محمدرضا مصباح است که به عنوان تهیه‌کننده همکار ارگان‌های حکومتی، تولید فیلم‌هایی را در سال‌های اخیر برعهده داشته است.
در پی اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ بسیاری از جشنواره‌های معتبر سینمایی دنیا فیلم‌های ایرانی ساخته شده تحت نظارت و سانسور جمهوری اسلامی را نپذیرفته‌اند و در عوض حضور فیلم‌های زیرزمینی در این جشنواره‌ها شتاب گرفته است.
این فیلم‌ها که اغلب آنها محتوای انتقادی دارند و در آنها بازیگران زن حجاب اجباری ندارند، موفقیت‌هایی در جشنواره‌های اروپایی به دست آورده‌اند.
این در حالی است که امسال آلمان فیلم «دانه انجیز معابد» ساخته محمد رسول‌اف را که محصول مشترک ایران و آلمان است و به شکل مخفیانه در ایران ساخته شد و در جشنواره کن امسال رونمایی شد، به عنوان نماینده خود برای شرکت در رقابت بخش بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک نهاد دولتی فیلم «در آغوش درخت» را که یکی از تولیدکنندگان آن سازمان تبلیغات اسلامی است، به عنوان نماینده ایران به اسکار معرفی کرده است
معدن‌کاوی در نزدیکی محوطه میراث جهانی تخت جمشید در پی انتقادها متوقف شد
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
چند روز پس از واکنش‌های زیاد به «تخریب گسترده» کوه رحمت تخت جمشید در عملیات معدن‌کاوی شهرداری مرودشت، یگان حفاظت این میراث جهانی از توقف فعالیت این معدن خبر داد.
علیرضا عسگری چاوردی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، یک‌شنبه اول مهرماه به خبرگزاری ایلنا گفت: «همزمان پیگیری قضایی برای برخورد با متخلفین نیز آغاز شده است.»
آقای عسگری چاوردی با اشاره به ارزش کوه رحمت گفت فعالیت این معدن در دو هفتهٔ اخیر به شکل «غیر قانونی» از سر گرفته شده بود که با اعلام رسانه‌ها از ادامه این اقدام جلوگیری شد.
خبرگزاری ایلنا نوشت معدن سنگ‌شکن متعلق به شهرداری مرودشت در حالی به فعالیت خود در شش کیلومتری محوطهٔ میراث جهانی تخت جمشید ادامه می‌داد که سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است».
رسانه‌های ایران چهارشنبه ۲۸ شهریور گزارش دادند معدن سنگ‌شکن متعلق به شهرداری مرودشت با وجود صدور حکم قضائی برای توقف فعالیت در سال ۱۳۹۴، همچنان «با فعالیت بیشتر» به کار خود در این محوطه باستانی ادامه می‌دهد.
این رسانه‌ها تأکید کردند مسئولان میراث فرهنگی استان فارس نیز اقدامی برای جلوگیری از تخریب این بخش مهم از میراث تخت جمشید که دارای آثاری از دورهٔ هخامنشی، ساسانی و اسلامی است، انجام نداده‌اند.
خبرگزاری ایلنا در باب اهمیت این کوه نوشته است داریوش هخامنشی تخت جمشید را به دلیل تقدس کوه مهر (یا کوه چمگان، معروف به کوه رحمت) بر دامنهٔ آن احداث کرد. در زمان ساسانیان نیز تاج‌گذاری شاهنشاهان در این کوه انجام می‌شد.
پیشتر رسانه‌های ایران در سال‌های اخیر درباره خطراتی با منشاء انسانی که دامن‌گیر تخت جمشید شده بارها گزارش داده‌اند.
خبرگزاری فرانسه هفتهٔ گذشته در گزارشی از ایران خبر داد که گلسنگ‌ها (ترکیبی از قارچ و جلبک) آرام آرام در حال از بین بردن بقایای بنای باستانی تخت جمشید هستند و تاکنون نیز تعدادی از نقوش برجسته آن از بین رفته است.
با وجود بحران‌هایی که گریبانگیر تخت جمشید است، اشتیاق مردم به بازدید از این مکان افزایش یافته است.
در نوروز گذشته، تخت جمشید با نزدیک به ۱۴۰ هزار بازدیدکننده، در صدر پربازدیدترین مکان گردشگری کشور قرار داشت.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 به گفته رسانه‌های ایران سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است»
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
چند روز پس از واکنش‌های زیاد به «تخریب گسترده» کوه رحمت تخت جمشید در عملیات معدن‌کاوی شهرداری مرودشت، یگان حفاظت این میراث جهانی از توقف فعالیت این معدن خبر داد.
علیرضا عسگری چاوردی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، یک‌شنبه اول مهرماه به خبرگزاری ایلنا گفت: «همزمان پیگیری قضایی برای برخورد با متخلفین نیز آغاز شده است.»
آقای عسگری چاوردی با اشاره به ارزش کوه رحمت گفت فعالیت این معدن در دو هفتهٔ اخیر به شکل «غیر قانونی» از سر گرفته شده بود که با اعلام رسانه‌ها از ادامه این اقدام جلوگیری شد.
خبرگزاری ایلنا نوشت معدن سنگ‌شکن متعلق به شهرداری مرودشت در حالی به فعالیت خود در شش کیلومتری محوطهٔ میراث جهانی تخت جمشید ادامه می‌داد که سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است».
رسانه‌های ایران چهارشنبه ۲۸ شهریور گزارش دادند معدن سنگ‌شکن متعلق به شهرداری مرودشت با وجود صدور حکم قضائی برای توقف فعالیت در سال ۱۳۹۴، همچنان «با فعالیت بیشتر» به کار خود در این محوطه باستانی ادامه می‌دهد.
این رسانه‌ها تأکید کردند مسئولان میراث فرهنگی استان فارس نیز اقدامی برای جلوگیری از تخریب این بخش مهم از میراث تخت جمشید که دارای آثاری از دورهٔ هخامنشی، ساسانی و اسلامی است، انجام نداده‌اند.
خبرگزاری ایلنا در باب اهمیت این کوه نوشته است داریوش هخامنشی تخت جمشید را به دلیل تقدس کوه مهر (یا کوه چمگان، معروف به کوه رحمت) بر دامنهٔ آن احداث کرد. در زمان ساسانیان نیز تاج‌گذاری شاهنشاهان در این کوه انجام می‌شد.
پیشتر رسانه‌های ایران در سال‌های اخیر درباره خطراتی با منشاء انسانی که دامن‌گیر تخت جمشید شده بارها گزارش داده‌اند.
خبرگزاری فرانسه هفتهٔ گذشته در گزارشی از ایران خبر داد که گلسنگ‌ها (ترکیبی از قارچ و جلبک) آرام آرام در حال از بین بردن بقایای بنای باستانی تخت جمشید هستند و تاکنون نیز تعدادی از نقوش برجسته آن از بین رفته است.
با وجود بحران‌هایی که گریبانگیر تخت جمشید است، اشتیاق مردم به بازدید از این مکان افزایش یافته است.
در نوروز گذشته، تخت جمشید با نزدیک به ۱۴۰ هزار بازدیدکننده، در صدر پربازدیدترین مکان گردشگری کشور قرار داشت.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 به گفته رسانه‌های ایران سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است»
جایزهٔ بنیاد واتسلاو هاوِل در نیویورک به نمایندهٔ توماج صالحی اهدا شد
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
جایزه حقوق بشری سال ۲۰۲۴ میلادی بنیاد «واتسلاو هاول» به نمایندهٔ توماج صالحی، خوانندهٔ رپ اعتراضی و زندانی سیاسی در ایران، اهدا شد.
این جایزه که «برهم زدن آرامش» نام دارد، چهارم مهرماه ۱۳۰۴ طی مراسمی در نیویورک به خانم کیلن گالاهر وکیل حقوق بشر و وکیل بین‌المللی توماج صالحی به نمایندگی از طرف او اهدا شد.
نام توماج صالحی، هنرمند معترض ایرانی، پیشتر به عنوان یکی از سه دریافت‌کننده جایزه بین‌المللی واتسلاو هاول در سال جاری میلادی اعلام شده بود.
این جایزهٔ سالانه به هنرمندانی تعلق می‌گیرد که در آثار خود به حقوق بشر توجه و تعهد ویژه دارند و تنها به همین خاطر توسط حکومت‌ها هدف آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
پیشتر اعلام شده بود که بنیاد هاول آقای صالحی را به دلیل «مخالفت خلاق» و «شجاعت در مبارزه برای حقوق بشر» شایستهٔ دریافت این جایزه تشخیص داده است.
از او در متن بیانیهٔ بنیاد هاول به عنوان «نویسندهٔ شجاعِ در خطر» نام برده شده است.
توماج صالحی نویسنده متن ترانه‌های اعتراضی خود نیز هست.
واتسلاو هاول، رئیس‌جمهوری اسبق جمهوری چک، شاعر، نمایشنامه‌نویس مخالف حکومت، سیاستمدار، و رئیس سابق بنیاد حقوق بشر بود.
توماج صالحی در جریان اعتراضات گسترده سال ۱۴۰۱ که با جان باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، حضور جدی داشت و از تمام معترضان و بازداشتی‌ها و فعالان سیاسی حمایت می‌کرد.
این رَپِر زندانی روز ۲۷ آبان ۱۴۰۲ «پس از تحمل ۲۵۲ روز زندان انفرادی، و مجموعاً یک سال و ۲۱ روز حبس» به قید وثیقه آزاد شد، اما تنها ۱۲ روز بعد و پس از انتشار ویدئویی که در آن شکنجه شدنش در زندان را شرح می‌داد، با «ضرب و شتم» بازداشت شد.
انتشار خبر صدور حکم اعدام برای این خوانندهٔ معترض توسط دادگاه انقلاب موج گسترده جهانی از اعتراض به این رأی را در پی داشت و نهادهای حقوق بشری و دولت‌های غربی خواستار لغو این حکم و آزادی توماج صالحی شدند.
مردادماه سال جاری سرانجام امیر رئیسیان، وکیل توماج صالحی، اعلام کرد که دادگاه انقلاب اصفهان که به پرونده موکلش درباره سال ۱۴۰۱ و اتهام «افساد فی‌الارض» رسیدگی می‌کرد، برای او رأی برائت صادر کرده و حکم اعدام او لغو شده است.
با این حال این خواننده علیرغم نیاز به پیگیری درمان در خارج از زندان، و درخواست‌های گستردهٔ داخلی و خارجی در این زمینه، کماکان در زندان دستگرد اصفهان زندانی است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
جایزه حقوق بشری سال ۲۰۲۴ میلادی بنیاد «واتسلاو هاول» به نمایندهٔ توماج صالحی، خوانندهٔ رپ اعتراضی و زندانی سیاسی در ایران، اهدا شد.
این جایزه که «برهم زدن آرامش» نام دارد، چهارم مهرماه ۱۳۰۴ طی مراسمی در نیویورک به خانم کیلن گالاهر وکیل حقوق بشر و وکیل بین‌المللی توماج صالحی به نمایندگی از طرف او اهدا شد.
نام توماج صالحی، هنرمند معترض ایرانی، پیشتر به عنوان یکی از سه دریافت‌کننده جایزه بین‌المللی واتسلاو هاول در سال جاری میلادی اعلام شده بود.
این جایزهٔ سالانه به هنرمندانی تعلق می‌گیرد که در آثار خود به حقوق بشر توجه و تعهد ویژه دارند و تنها به همین خاطر توسط حکومت‌ها هدف آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
پیشتر اعلام شده بود که بنیاد هاول آقای صالحی را به دلیل «مخالفت خلاق» و «شجاعت در مبارزه برای حقوق بشر» شایستهٔ دریافت این جایزه تشخیص داده است.
از او در متن بیانیهٔ بنیاد هاول به عنوان «نویسندهٔ شجاعِ در خطر» نام برده شده است.
توماج صالحی نویسنده متن ترانه‌های اعتراضی خود نیز هست.
واتسلاو هاول، رئیس‌جمهوری اسبق جمهوری چک، شاعر، نمایشنامه‌نویس مخالف حکومت، سیاستمدار، و رئیس سابق بنیاد حقوق بشر بود.
توماج صالحی در جریان اعتراضات گسترده سال ۱۴۰۱ که با جان باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، حضور جدی داشت و از تمام معترضان و بازداشتی‌ها و فعالان سیاسی حمایت می‌کرد.
این رَپِر زندانی روز ۲۷ آبان ۱۴۰۲ «پس از تحمل ۲۵۲ روز زندان انفرادی، و مجموعاً یک سال و ۲۱ روز حبس» به قید وثیقه آزاد شد، اما تنها ۱۲ روز بعد و پس از انتشار ویدئویی که در آن شکنجه شدنش در زندان را شرح می‌داد، با «ضرب و شتم» بازداشت شد.
انتشار خبر صدور حکم اعدام برای این خوانندهٔ معترض توسط دادگاه انقلاب موج گسترده جهانی از اعتراض به این رأی را در پی داشت و نهادهای حقوق بشری و دولت‌های غربی خواستار لغو این حکم و آزادی توماج صالحی شدند.
مردادماه سال جاری سرانجام امیر رئیسیان، وکیل توماج صالحی، اعلام کرد که دادگاه انقلاب اصفهان که به پرونده موکلش درباره سال ۱۴۰۱ و اتهام «افساد فی‌الارض» رسیدگی می‌کرد، برای او رأی برائت صادر کرده و حکم اعدام او لغو شده است.
با این حال این خواننده علیرغم نیاز به پیگیری درمان در خارج از زندان، و درخواست‌های گستردهٔ داخلی و خارجی در این زمینه، کماکان در زندان دستگرد اصفهان زندانی است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
شکایت از شهرداری مرودشت به دلیل ادامه معدن‌کاوی در نزدیکی تخت جمشید
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
پایگاه میراث جهانی تخت جمشید به دلیل «بی‌توجهی به موازین میراث فرهنگی و نادیده گرفتن احکام قضایی» از شهرداری مرودشت شکایت کرده است.
خبرگزاری ایلنا روز شنبه، هفتم مهرماه، در گزارشی نوشت که اسنادی در اختیار دارد که نشان می‌دهد پایگاه جهانی میراث فرهنگی سه روز پیش به دلیل آثار تخریبی معدن‌کاوی در نزدیکی محوطه میراث جهانی تخت جمشید از شهرداری مرودشت شکایت کرده است.
این در حالی است که پیش از این یگان حفاظت این میراث جهانی اعلام کرده بود از عملیات معدن‌کاوی اطراف تخت جمشید جلوگیری کرده است.
در حالی که پیش از این تصور می‌شد اقدامات تخریبی شهرداری در اطراف تخت جمشید متوقف شده است، فعالان میراث فرهنگی به تازگی تصاویری منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد فعالیت این معدن متوقف نشده و شهرداری مرودشت همچنان در حال تخریب کوه رحمت تخت جمشید است.
پیش از این حکم قضایی مبنی بر ممنوعیت فعالیت معدن متعلق به شهرداری مرودشت نیز صادر شده بود. در حکم قوه قضاییه آمده است: «تمامی ابزارآلات و ادوات معدن‌کاوی در حریم درجه دو تخت جمشید باید از این محدوده جمع‌آوری شوند.»
با وجود این که تاکنون ۶۵ هکتار از حریم درجه دو تخت جمشید با فعالیت معدنی شهرداری مرودشت تخریب شده است، گزارش‌ها نشان می‌دهد معدن‌کاوی‌های اطراف تخت‌جمشید هنوز ادامه دارد.
رضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چندی پیش گفته بود: «با توجه به اخبار منتشر شده از آسیب‌های وارد شده به تخت‌جمشید، برای بررسی آسیب‌ها به تخت جمشید سفر خواهم کرد تا اقدامات لازم برای حفاظت از کوه رحمت را انجام دهیم.»
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است»
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
پایگاه میراث جهانی تخت جمشید به دلیل «بی‌توجهی به موازین میراث فرهنگی و نادیده گرفتن احکام قضایی» از شهرداری مرودشت شکایت کرده است.
خبرگزاری ایلنا روز شنبه، هفتم مهرماه، در گزارشی نوشت که اسنادی در اختیار دارد که نشان می‌دهد پایگاه جهانی میراث فرهنگی سه روز پیش به دلیل آثار تخریبی معدن‌کاوی در نزدیکی محوطه میراث جهانی تخت جمشید از شهرداری مرودشت شکایت کرده است.
این در حالی است که پیش از این یگان حفاظت این میراث جهانی اعلام کرده بود از عملیات معدن‌کاوی اطراف تخت جمشید جلوگیری کرده است.
در حالی که پیش از این تصور می‌شد اقدامات تخریبی شهرداری در اطراف تخت جمشید متوقف شده است، فعالان میراث فرهنگی به تازگی تصاویری منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد فعالیت این معدن متوقف نشده و شهرداری مرودشت همچنان در حال تخریب کوه رحمت تخت جمشید است.
پیش از این حکم قضایی مبنی بر ممنوعیت فعالیت معدن متعلق به شهرداری مرودشت نیز صادر شده بود. در حکم قوه قضاییه آمده است: «تمامی ابزارآلات و ادوات معدن‌کاوی در حریم درجه دو تخت جمشید باید از این محدوده جمع‌آوری شوند.»
با وجود این که تاکنون ۶۵ هکتار از حریم درجه دو تخت جمشید با فعالیت معدنی شهرداری مرودشت تخریب شده است، گزارش‌ها نشان می‌دهد معدن‌کاوی‌های اطراف تخت‌جمشید هنوز ادامه دارد.
رضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چندی پیش گفته بود: «با توجه به اخبار منتشر شده از آسیب‌های وارد شده به تخت‌جمشید، برای بررسی آسیب‌ها به تخت جمشید سفر خواهم کرد تا اقدامات لازم برای حفاظت از کوه رحمت را انجام دهیم.»
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 سراسر کوه ۶۰ کیلومتری رحمت «مملو از آثار باستانی و غارهایی است که آثاری از دوره پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در خود جای داده است»
فریدون تنکابنی نویسنده ایرانی در ۸۷ سالگی در آلمان درگذشت
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
فریدون تنکابنی، نویسنده و طنزپرداز تبعیدی، روز شنبه هفتم مهر در ۸۷ سالگی در شهر کلن آلمان درگذشت.
آقای تنکابنی از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران بود ولی سال ۱۳۵۸ به دلیل حمایت از حزب توده، همراه با چهار عضو دیگر، از این نهاد صنفی کنار گذاشته شد.
این نویسندگان پس از آن، «شورای نویسندگان و هنرمندان» را تاسیس کردند.
تنکابنی در سال ۱۳۶۲، همزمان با سرکوب اعضا و هواداران حزب توده، ایران را ترک کرد.
او که سال ۱۳۱۶ به دنیا آمده بود، پس از پایان تحصیل، دبیر زبان و ادبیات فارسی شد.
نخستین داستان خود را با عنوان «مردی در قفس» در آغاز دهه چهل به چاپ رساند. پس از آن، در دوران همکاری با نشریات بیشتر به طنز سیاسی گرایش پیدا کرد.
مهمترین ویژگی طنز تنکابنی، به گفته برخی منتقدان، به سخره گرفتن حاکمان است؛ به طوری که انتشار «یادداشت‌های شهر شلوغ» در سال ۱۳۴۸موجب شد که او بازداشت و زندانی شود.
از دیگر آثار تنکابنی می‌توان به «اسیر خاک»، «پیاده شطرنج»، «پول، تنها ارزش و معیار ارزش‌ها»، «راه‌رفتن روی ریل»، «اندوه سترون‌بودن» و «جمهوری عوضی اسلامی» اشاره کرد.
حسن میرعابدینی در کتاب صدسال داستان نویسی ایران نوشته که تنکابنی مثل غلامحسین ساعدی با نوشتن درباره فقر مردم کار خود را شروع کرد اما نوشته های خود را چنان از بار اجتماعی سرشار کرد که در برخی از داستانهایش به صراحت مسائل روز را گزارش می‌کند.
تنکابنی جزو نویسندگانی بود که پس از تبعید نیز به نوشتن درباره ایران ادامه داد. او همچنین در خارج از کشور به فعالیت مطبوعاتی ادامه داد و نوشته‌های خود را در نشریات گوناگون یا به صورت کتاب منتشر کرد.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 فریدون تنکابنی (۱۳۱۶- ۱۴۰۳)
#فرهنگ_و_هنر_ایران:
فریدون تنکابنی، نویسنده و طنزپرداز تبعیدی، روز شنبه هفتم مهر در ۸۷ سالگی در شهر کلن آلمان درگذشت.
آقای تنکابنی از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران بود ولی سال ۱۳۵۸ به دلیل حمایت از حزب توده، همراه با چهار عضو دیگر، از این نهاد صنفی کنار گذاشته شد.
این نویسندگان پس از آن، «شورای نویسندگان و هنرمندان» را تاسیس کردند.
تنکابنی در سال ۱۳۶۲، همزمان با سرکوب اعضا و هواداران حزب توده، ایران را ترک کرد.
او که سال ۱۳۱۶ به دنیا آمده بود، پس از پایان تحصیل، دبیر زبان و ادبیات فارسی شد.
نخستین داستان خود را با عنوان «مردی در قفس» در آغاز دهه چهل به چاپ رساند. پس از آن، در دوران همکاری با نشریات بیشتر به طنز سیاسی گرایش پیدا کرد.
مهمترین ویژگی طنز تنکابنی، به گفته برخی منتقدان، به سخره گرفتن حاکمان است؛ به طوری که انتشار «یادداشت‌های شهر شلوغ» در سال ۱۳۴۸موجب شد که او بازداشت و زندانی شود.
از دیگر آثار تنکابنی می‌توان به «اسیر خاک»، «پیاده شطرنج»، «پول، تنها ارزش و معیار ارزش‌ها»، «راه‌رفتن روی ریل»، «اندوه سترون‌بودن» و «جمهوری عوضی اسلامی» اشاره کرد.
حسن میرعابدینی در کتاب صدسال داستان نویسی ایران نوشته که تنکابنی مثل غلامحسین ساعدی با نوشتن درباره فقر مردم کار خود را شروع کرد اما نوشته های خود را چنان از بار اجتماعی سرشار کرد که در برخی از داستانهایش به صراحت مسائل روز را گزارش می‌کند.
تنکابنی جزو نویسندگانی بود که پس از تبعید نیز به نوشتن درباره ایران ادامه داد. او همچنین در خارج از کشور به فعالیت مطبوعاتی ادامه داد و نوشته‌های خود را در نشریات گوناگون یا به صورت کتاب منتشر کرد.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 فریدون تنکابنی (۱۳۱۶- ۱۴۰۳)
رمانی درباره همزیستی یهودیان و مسلمانان نامزد معتبرترین جایزه ادبی فرانسه شد
#فرهنگ_و_هنر_جهان:
رمان «همه صداهای گلیز» نوشته روبن باروک نویسنده عربِ یهودی، نامزد جایزه معتبر گُنکور، مهمترین جایزه ادبی دنیای فرانسوی‌زبان شد.
انتشار این رمان در میانه تنش فزاینده در منطقه خاورمیانه و نبرد میان نیروهای اسرائیلی و گروه‌های اسلامگرای افراطی در سرزمین‌های فلسطینی و لبنان، مورد استقبال منتقدان ادبی در فرانسه قرار گرفته است.
این رمان به همزیستی مسلمانان و یهودیان در گذشته نه چندان دور می‌پردازد. رمان «همه صداهای گلیز» سفری به دل جامعه یهودی مراکش است و خواننده را با همین نگرانی‌ها آشنا می‌کند.
مراکش با چندین هزار یهودی، هنوز دارای بزرگترین جامعه یهودیان در شمال آفریقاست. این یهودیان تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته‌اند و در شرایط کنونی نیز نگرانی‌های خاص خود را دارند.
روبن باروک ۲۷ ساله داستان رمان خود را بر اساس یک رویداد واقعی شکل داده؛ او که مادربزرگش از آخرین بازماندگان یهودیان مراکش است به این کشور سفر می‌کند و از آن پس داستان شکل می‌گیرد.
او ادامه داد: «من و مادرم که فرانسه زندگی می کنیم تصمیم گرفتیم به مراکش برویم با حدس و گمان فراوان. آماده شده بودیم بفهمیم این چه صدایی است که مادربزرگم می‌شنود. وقتی رسیدیم اول حس کردم داخل آپارتمانش نسبت به گذشته که بچه بودم همه چیز ثابت باقی مانده است. او ما را به اتاقش برد و پنجره‌ها و در را بست و پرده‌ها را کشید و دور تختش جمع شدیم. آن جا بود که می‌گفت که صدا را بیش از هر جای دیگری می‌شنود، اما در واقع آن صدا هرگز نیامد.»
آقای باروک از ماجرای این صدا که در گوش مادربزرگ می‌پیچد و به رازی بزرگ تبدیل می‌شود، بهره‌برداری استعاری کرده و آن را به ریشه‌ها و تاریخ یهودیان در مراکش و همزیستی آنان با دیگر ادیان گره زده است.
او گفته است: «آن صدا، وقتی صدایش می‌کنیم نمی‌آید، وقتی می‌آید که خودش مایل باشد. وقتی که ما آماده شنیدنش هستیم. بنابراین آزادش گذاشتیم و تصمیم گرفتیم یک مسیر بزرگ زیارتی را در مراکش آغاز کنیم، حتی در خود شهر مراکش، محله الملاح که محله قدیمی یهودیان بوده و همچنین جاده دره اوريكا، و از چهره‌های مذهبی که مورد احترام مسلمانان و یهودیان مراکش هستند خواستیم که ما را برای شناسایی این صدا کمک کنند.»
ادبیات جهان هم عرصه‌ای برای نویسندگان ضدیهود بوده و هم نویسندگانی که به دنبال آشتی میان پیروان ادیان مختلف با یکدیگر بوده‌اند.
در فرانسه نیز، لویی فردینان سلین نمونه دسته اول، و رومن گاری و اریک امانوئل اشمیت نمونه دسته دوم هستند.
جمعیت یهودیان مراکشی تا پایان دهه ۱۹۴۰ به حدود ۲۵۰ هزار یهودی می‌رسید و ۱۰ درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می‌دادند. اما بسیاری از آنها در دهه‌های اخیر از مراکش مهاجرت کرده‌اند.
با این حال، باقی ماندن چند هزار یهودی در دوره کنونی در این کشور، هنوز درس‌هایی برای مدارا و همزیستی مسالمت‌آمیز دارد، همان پیامی که روبن باروک با سفر به سرزمین مادری‌اش به جست‌وجوی آن بوده و در رمان خود ثبت کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 روبن باروک نویسنده عربِ یهودی و نامزد جایزه معتبر گنکور
#فرهنگ_و_هنر_جهان:
رمان «همه صداهای گلیز» نوشته روبن باروک نویسنده عربِ یهودی، نامزد جایزه معتبر گُنکور، مهمترین جایزه ادبی دنیای فرانسوی‌زبان شد.
انتشار این رمان در میانه تنش فزاینده در منطقه خاورمیانه و نبرد میان نیروهای اسرائیلی و گروه‌های اسلامگرای افراطی در سرزمین‌های فلسطینی و لبنان، مورد استقبال منتقدان ادبی در فرانسه قرار گرفته است.
این رمان به همزیستی مسلمانان و یهودیان در گذشته نه چندان دور می‌پردازد. رمان «همه صداهای گلیز» سفری به دل جامعه یهودی مراکش است و خواننده را با همین نگرانی‌ها آشنا می‌کند.
مراکش با چندین هزار یهودی، هنوز دارای بزرگترین جامعه یهودیان در شمال آفریقاست. این یهودیان تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته‌اند و در شرایط کنونی نیز نگرانی‌های خاص خود را دارند.
روبن باروک ۲۷ ساله داستان رمان خود را بر اساس یک رویداد واقعی شکل داده؛ او که مادربزرگش از آخرین بازماندگان یهودیان مراکش است به این کشور سفر می‌کند و از آن پس داستان شکل می‌گیرد.
او ادامه داد: «من و مادرم که فرانسه زندگی می کنیم تصمیم گرفتیم به مراکش برویم با حدس و گمان فراوان. آماده شده بودیم بفهمیم این چه صدایی است که مادربزرگم می‌شنود. وقتی رسیدیم اول حس کردم داخل آپارتمانش نسبت به گذشته که بچه بودم همه چیز ثابت باقی مانده است. او ما را به اتاقش برد و پنجره‌ها و در را بست و پرده‌ها را کشید و دور تختش جمع شدیم. آن جا بود که می‌گفت که صدا را بیش از هر جای دیگری می‌شنود، اما در واقع آن صدا هرگز نیامد.»
آقای باروک از ماجرای این صدا که در گوش مادربزرگ می‌پیچد و به رازی بزرگ تبدیل می‌شود، بهره‌برداری استعاری کرده و آن را به ریشه‌ها و تاریخ یهودیان در مراکش و همزیستی آنان با دیگر ادیان گره زده است.
او گفته است: «آن صدا، وقتی صدایش می‌کنیم نمی‌آید، وقتی می‌آید که خودش مایل باشد. وقتی که ما آماده شنیدنش هستیم. بنابراین آزادش گذاشتیم و تصمیم گرفتیم یک مسیر بزرگ زیارتی را در مراکش آغاز کنیم، حتی در خود شهر مراکش، محله الملاح که محله قدیمی یهودیان بوده و همچنین جاده دره اوريكا، و از چهره‌های مذهبی که مورد احترام مسلمانان و یهودیان مراکش هستند خواستیم که ما را برای شناسایی این صدا کمک کنند.»
ادبیات جهان هم عرصه‌ای برای نویسندگان ضدیهود بوده و هم نویسندگانی که به دنبال آشتی میان پیروان ادیان مختلف با یکدیگر بوده‌اند.
در فرانسه نیز، لویی فردینان سلین نمونه دسته اول، و رومن گاری و اریک امانوئل اشمیت نمونه دسته دوم هستند.
جمعیت یهودیان مراکشی تا پایان دهه ۱۹۴۰ به حدود ۲۵۰ هزار یهودی می‌رسید و ۱۰ درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می‌دادند. اما بسیاری از آنها در دهه‌های اخیر از مراکش مهاجرت کرده‌اند.
با این حال، باقی ماندن چند هزار یهودی در دوره کنونی در این کشور، هنوز درس‌هایی برای مدارا و همزیستی مسالمت‌آمیز دارد، همان پیامی که روبن باروک با سفر به سرزمین مادری‌اش به جست‌وجوی آن بوده و در رمان خود ثبت کرده است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 روبن باروک نویسنده عربِ یهودی و نامزد جایزه معتبر گنکور
هان کانگ، نویسندهٔ کره‌ای، برندهٔ نوبل ادبیات ۲۰۲۴ شد
#فرهنگ_و_هنر_جهان:
کمیتهٔ اعطای جوایز نوبل هان کانگ، نویسنده ۵۴ ساله اهل کره جنوبی، را به‌عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۴معرفی کرد.
این کمیته روز پنج‌شنبه ۱۹ مهر با «شاعرانه» توصیف کردن نثر خانم کانگ اعلام کرد این جایزه به دلیل آن‌که نثر او «با آسیب‌های تاریخی مقابله و شکنندگی زندگی بشر را آشکار می‌کند»، به وی اعطا شده است.
آندرس اولسون، رئیس کمیته آکادمی نوبل، در بیانیه‌ای در این زمینه گفت: «او آگاهی منحصربه‌فردی از پیوندهای بین بدن و روح، زندگی و مرگ دارد و در سبک شاعرانه و تجربی خود به یک مبتکر در نثر معاصر تبدیل شده است.»
هان کانگ اولین برندهٔ نوبل ادبیات از کرهٔ جنوبی محسوب می‌شود و کار خود را از سال ۱۹۹۳ با انتشار شعر آغاز و اولین مجموعه داستان خود با عنوان «عشق یِنوسو» را دو سال پس از آن منتشر کرد.
اولین موفقیت ادبی این نویسنده پیش از این با رمان «گیاهخوار» به دست آمده بود.
جایزهٔ نوبل ادبیات توسط آکادمی نوبل که در سوئد مستقر است اعطا می‌شود و ارزش آن ۱.۱ میلیون دلار است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 هان کانگ اولین برندهٔ نوبل ادبیات از کرهٔ جنوبی محسوب می‌شود
#فرهنگ_و_هنر_جهان:
کمیتهٔ اعطای جوایز نوبل هان کانگ، نویسنده ۵۴ ساله اهل کره جنوبی، را به‌عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۴معرفی کرد.
این کمیته روز پنج‌شنبه ۱۹ مهر با «شاعرانه» توصیف کردن نثر خانم کانگ اعلام کرد این جایزه به دلیل آن‌که نثر او «با آسیب‌های تاریخی مقابله و شکنندگی زندگی بشر را آشکار می‌کند»، به وی اعطا شده است.
آندرس اولسون، رئیس کمیته آکادمی نوبل، در بیانیه‌ای در این زمینه گفت: «او آگاهی منحصربه‌فردی از پیوندهای بین بدن و روح، زندگی و مرگ دارد و در سبک شاعرانه و تجربی خود به یک مبتکر در نثر معاصر تبدیل شده است.»
هان کانگ اولین برندهٔ نوبل ادبیات از کرهٔ جنوبی محسوب می‌شود و کار خود را از سال ۱۹۹۳ با انتشار شعر آغاز و اولین مجموعه داستان خود با عنوان «عشق یِنوسو» را دو سال پس از آن منتشر کرد.
اولین موفقیت ادبی این نویسنده پیش از این با رمان «گیاهخوار» به دست آمده بود.
جایزهٔ نوبل ادبیات توسط آکادمی نوبل که در سوئد مستقر است اعطا می‌شود و ارزش آن ۱.۱ میلیون دلار است.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 هان کانگ اولین برندهٔ نوبل ادبیات از کرهٔ جنوبی محسوب می‌شود
مصطفی اسدالهی از پیشگامان گرافیک مدرن در ایران درگذشت
#فرهنگ_و_هنر:
مصطفی اسدالهی، از پیشگامان گرافیک مدرن در ایران و طراح لوگوی ماندگار باشگاه استقلال تهران، روز چهارشنبه ۱۸ مهرماه در تورنتو کانادا درگذشت.
آقای اسدالهی از دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی در دانشگاه‌‌های تهران و سپس سوربن پاریس در رشته طراحی و گرافیک تحصیل کرد، و از سال ۱۳۶۷ استاد دانشگاه هنرهای زیبای تهران شد.
آثار این گرافیست که با بهره‌‌گیری از مینی‌مالیسم در به کارگیری خطوط، نشانه‌ها، موتیف‌ها و نقوش ایرانی و با لحنی قاطع و شخصی ارائه می‌شد، از دهه هفتاد بر گرافیک معاصر ایران اثرگذار بوده است.
اسدالهی با ارائه لوگوهایی چون شبکه خبر، بیمه آسیا، باشگاه استقلال تهران، کارخانجات بافندگی ایران مرینوس، و پوسترهای موفقی چون هفتهٔ کتاب تهران، و شماری دیگر از آثار ماندگار، نام خود را در رده نخست گرافیک مدرن ایران تثبیت کرد.
این هنرمند که در عین حال از بنیانگذاران انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران هم بود، بارها جوایز متعددی برای طرح‌ها، لوگوها و پوسترهایش دریافت کرد.
از مصطفی اسدالهی کتاب‌های متعددی در حوزه تخصصی‌اش منتشر شده است. کتاب «پنجاه سال طراحی گرافیک» آخرین اثر او بود که به تجارب و فعالیت‌های شخصی‌اش در گرافیک نوگرای ایران می‌پردازد.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 مصطفی اسدالهی با ارائه لوگوهایی چون بیمه آسیا و باشگاه استقلال تهران، و پوسترهای موفقی چون هفتهٔ کتاب تهران، نام خود را در رده نخست گرافیک مدرن ایران تثبیت کرد
#فرهنگ_و_هنر:
مصطفی اسدالهی، از پیشگامان گرافیک مدرن در ایران و طراح لوگوی ماندگار باشگاه استقلال تهران، روز چهارشنبه ۱۸ مهرماه در تورنتو کانادا درگذشت.
آقای اسدالهی از دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی در دانشگاه‌‌های تهران و سپس سوربن پاریس در رشته طراحی و گرافیک تحصیل کرد، و از سال ۱۳۶۷ استاد دانشگاه هنرهای زیبای تهران شد.
آثار این گرافیست که با بهره‌‌گیری از مینی‌مالیسم در به کارگیری خطوط، نشانه‌ها، موتیف‌ها و نقوش ایرانی و با لحنی قاطع و شخصی ارائه می‌شد، از دهه هفتاد بر گرافیک معاصر ایران اثرگذار بوده است.
اسدالهی با ارائه لوگوهایی چون شبکه خبر، بیمه آسیا، باشگاه استقلال تهران، کارخانجات بافندگی ایران مرینوس، و پوسترهای موفقی چون هفتهٔ کتاب تهران، و شماری دیگر از آثار ماندگار، نام خود را در رده نخست گرافیک مدرن ایران تثبیت کرد.
این هنرمند که در عین حال از بنیانگذاران انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران هم بود، بارها جوایز متعددی برای طرح‌ها، لوگوها و پوسترهایش دریافت کرد.
از مصطفی اسدالهی کتاب‌های متعددی در حوزه تخصصی‌اش منتشر شده است. کتاب «پنجاه سال طراحی گرافیک» آخرین اثر او بود که به تجارب و فعالیت‌های شخصی‌اش در گرافیک نوگرای ایران می‌پردازد.
🇺🇸 🇨🇿 RadioFarda
🤖 @VahidHeadline
📷 مصطفی اسدالهی با ارائه لوگوهایی چون بیمه آسیا و باشگاه استقلال تهران، و پوسترهای موفقی چون هفتهٔ کتاب تهران، نام خود را در رده نخست گرافیک مدرن ایران تثبیت کرد
