🌍 مؤسسه‌ی منابع جهان در گزارش «تغییر رژیم‌های غذایی» خود می‌گوید:
🔥 «اگر گاوها برای خودشان کشوری بودند، مقام سومین منتشرکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای دنیا را از آنِ خود می‌کردند.»
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
🔦 فرسته‌ی مرتبط:
💡 مؤثرترین راهِ ممکن برای کاهش اثرات زیست‌محیطی‌مان بر کره‌ی زمین
#گوشت #محیط_زیست #گازهای_گلخانه‌ای
@IranVEG
@VEGReferences
🔥 «اگر گاوها برای خودشان کشوری بودند، مقام سومین منتشرکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای دنیا را از آنِ خود می‌کردند.»
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
🔦 فرسته‌ی مرتبط:
💡 مؤثرترین راهِ ممکن برای کاهش اثرات زیست‌محیطی‌مان بر کره‌ی زمین
#گوشت #محیط_زیست #گازهای_گلخانه‌ای
@IranVEG
@VEGReferences
🔥 تغییر اساسی تولیداتِ بخش کشاورزی، یعنی گذار از غذاهای حیوانی به منابع گیاهی، می‌تواند بیشتر از یک دهه انتشار کربن‌دی‌اکسید را از جَو بزداید
🎊🎉 غذاهای پروتئینیِ گیاهی مانند عدس‌ها، لوبیاها، و مغزیجات می‌توانند مواد مغذی حیاتی را فراهم کنند و در عین حال، کاربرد زمین برای تولیدشان بسیار کمتر از میزان زمینِ مورد نیاز برای تولید گوشت و لبنیات است. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله‌ی Nature Sustainability منتشر شده است، با روی آوردن به این مواد غذاییِ گیاهی، بسیاری از اراضیِ باقی‌مانده می‌توانند حامی اکوسیستم‌هایی باشند که کربن‌دی‌اکسید جذب می‌کنند.
🐑🐓🐄🍳 تولید گسترده‌ی غذاهای حیوانی، نیازمند ۸۳ درصدِ اراضیِ کشاورزی دنیاست و پژوهشگران در این تحقیق آن بخش از این اراضی که باعث ازبین‌‌رفتنِ پوشش گیاهیِ بومی از جمله جنگل‌ها می‌شود را تحلیل و نقشه‌اش را ترسیم کردند.
🌪🌊 سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید انرژیْ باعث انتشار کربن‌دی‌اکسید و گرم‌شدن کره‌ی زمین می‌شود. اقلیم‌شناسان پیش‌بینی کرده‌اند هنگامی که این گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از سطح پیشاصنعتی برسد، شاهد آثار تغییر اقلیمیِ شدیدتری مانند خشکسالی و افزایش سطح دریا خواهیم بود. اینکه می‌توانیم چه میزان سوخت فسیلی بسوزانیم پیش از آنکه به این حدِ تعیین‌شده برسیم را دانشمندان با استفاده از «بودجه‌ی کربنِ» جهانی توصیف می‌کنند.
🎯 طبق یافته‌های نویسندگان این مقاله، درصورت وگان‌شدنِ رژیم غذاییِ دنیا و آزادشدنِ بخش عمده‌ی اراضیِ اشغال‌شده، رشد مجدد پوشش گیاهی می‌تواند معادل ۱۶ سال انتشار کربن‌دی‌اکسیدِ ناشی از سوخت‌های فسیلی را در خود به دام انداخته و از جو حذف کند. حذف این میزان کربن‌دی‌اکسید عملاً می‌تواند بودجه‌ی کربنِ کره‌ی زمین که به‌سرعت درحال کوچک و کوچکتر شدن است را دو برابر کند.
🍽🏭⏳ متیو هایک نویسنده‌ی مسئول این مقاله می‌گوید: «می‌توان تغییر عادات خوردوخوراکمان به رژیم‌های غذاییِ اراضی‌دوست را همچون مکملی برای تغییر انرژی بدانیم، و نه جایگزین آن. احیای جنگل‌های بومی می‌تواند برای گذارِ کشورها از شبکه‌های انرژی‌شان [که متکی به سوخت‌های فسیلی‌ست] زمان مورد نیاز را بخرد تا قادر شوند به زیرساخت‌های تجدید‌پذیر و عاری از سوخت‌های فسیلی روی آورند.»
🦠😷 البته فواید تغییر رژیم‌های غذایی فراتر از پرداختن به تغییر اقلیم است. هلن هاروات از دیگر نویسندگانِ این مقاله می‌گوید: «اکنون می‌دانیم که اکوسیستم‌های دست‌نخورده، کارا، و زیستگاه‌های مناسبِ حیات‌وحش به کاهش خطر دنیاگیری‌ها کمک می‌کند. پژوهش ما نشان می‌دهد پتانسیلش وجود دارد که اراضی زیادی را به حیات‌وحش پس بدهیم. احیای اکوسیستم‌های بومی نه‌تنها به اقلیم کمک می‌کند، بلکه وقتی با کاهش جمعیتِ دام‌ها همراه باشد، چنین احیایی باعث کاهش انتقال بیماری‌ها از حیات‌وحش به خوک‌ها، مرغ‌ها، گاوها، و در نهایت به انسان می‌شود.»
🔖 ترجمه‌ی چکیده‌ی این مقاله را با هم می‌خوانیم:
«با نظر به پتانسیلِ ترسیب* کربن از طریق احیای اکوسیستم‌ها، کاربرد گسترده‌ی زمین برای برآوردنِ ترجیحاتِ غذایی باعث تحمیل "هزینه‌فرصتِ کربن" می‌شود. در اینجا ما نقشه‌ی بزرگای چنین فرصتی را ترسیم کرده و دریافتیم روی آوردنِ جهانی در تولید غذا به رژیم‌های گیاه‌پایه در سال ۲۰۵۰ می‌تواند منجر به ترسیبِ ۵۴۷-۳۳۲ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید شود که معادل ۹۹ تا ۱۶۳ درصد از بودجه‌ی انتشار این گاز گلخانه‌ای مطابق با احتمالی ۶۶ درصدی** برای محدودکردنِ گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد است.»
🔍 لازم به ذکر است که در این تحقیق فواید کاهش سایر گازهای گلخانه‌ای بجز کربن‌دی‌اکسید محاسبه نشده و در نتیجه آثار مثبتِ گیاه‌خوارشدنِ مردم دنیا برای تغییر اقلیم بیش‌از ارقام ذکرشده است.
گردآوری و ترجمه: علی بنی‌اسد
یادداشت‌های مترجم:
* ترسیب یا رسوب‌دادنِ کربن به فرایند جذب و ذخیره‌سازیِ کربن‌دی‌اکسید گفته می‌شود که از این طریق با رهاشدنِ کربن‌دی‌اکسید در جو و گرمایش جهانی مقابله می‌شود.
** برای اینکه شانسی ۶۶ درصدی داشته باشیم تا گرمایش جهانی را زیر ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد نگه‌داریم و از عواقب خطرناکِ تغییر اقلیم درامان‌تر باشیم، میزان کربن‌دی‌اکسیدِ انباشته‌ی جو پس از سال ۲۰۱۹ نباید از ۳۳۵ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید تجاوز کند.
📚 منابع:
New York University. "Changing what we eat could offset years of climate-warming emissions."
Hayek, M.N., Harwatt, H., Ripple, W.J. et al. The carbon opportunity cost of animal-sourced food production on land. Nat Sustain (2020).
#گازهای_گلخانه‌ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #جنگل_زدایی #محیط_زیست
@IranVEG
@VEGReferences
🎊🎉 غذاهای پروتئینیِ گیاهی مانند عدس‌ها، لوبیاها، و مغزیجات می‌توانند مواد مغذی حیاتی را فراهم کنند و در عین حال، کاربرد زمین برای تولیدشان بسیار کمتر از میزان زمینِ مورد نیاز برای تولید گوشت و لبنیات است. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله‌ی Nature Sustainability منتشر شده است، با روی آوردن به این مواد غذاییِ گیاهی، بسیاری از اراضیِ باقی‌مانده می‌توانند حامی اکوسیستم‌هایی باشند که کربن‌دی‌اکسید جذب می‌کنند.
🐑🐓🐄🍳 تولید گسترده‌ی غذاهای حیوانی، نیازمند ۸۳ درصدِ اراضیِ کشاورزی دنیاست و پژوهشگران در این تحقیق آن بخش از این اراضی که باعث ازبین‌‌رفتنِ پوشش گیاهیِ بومی از جمله جنگل‌ها می‌شود را تحلیل و نقشه‌اش را ترسیم کردند.
🌪🌊 سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید انرژیْ باعث انتشار کربن‌دی‌اکسید و گرم‌شدن کره‌ی زمین می‌شود. اقلیم‌شناسان پیش‌بینی کرده‌اند هنگامی که این گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از سطح پیشاصنعتی برسد، شاهد آثار تغییر اقلیمیِ شدیدتری مانند خشکسالی و افزایش سطح دریا خواهیم بود. اینکه می‌توانیم چه میزان سوخت فسیلی بسوزانیم پیش از آنکه به این حدِ تعیین‌شده برسیم را دانشمندان با استفاده از «بودجه‌ی کربنِ» جهانی توصیف می‌کنند.
🎯 طبق یافته‌های نویسندگان این مقاله، درصورت وگان‌شدنِ رژیم غذاییِ دنیا و آزادشدنِ بخش عمده‌ی اراضیِ اشغال‌شده، رشد مجدد پوشش گیاهی می‌تواند معادل ۱۶ سال انتشار کربن‌دی‌اکسیدِ ناشی از سوخت‌های فسیلی را در خود به دام انداخته و از جو حذف کند. حذف این میزان کربن‌دی‌اکسید عملاً می‌تواند بودجه‌ی کربنِ کره‌ی زمین که به‌سرعت درحال کوچک و کوچکتر شدن است را دو برابر کند.
🍽🏭⏳ متیو هایک نویسنده‌ی مسئول این مقاله می‌گوید: «می‌توان تغییر عادات خوردوخوراکمان به رژیم‌های غذاییِ اراضی‌دوست را همچون مکملی برای تغییر انرژی بدانیم، و نه جایگزین آن. احیای جنگل‌های بومی می‌تواند برای گذارِ کشورها از شبکه‌های انرژی‌شان [که متکی به سوخت‌های فسیلی‌ست] زمان مورد نیاز را بخرد تا قادر شوند به زیرساخت‌های تجدید‌پذیر و عاری از سوخت‌های فسیلی روی آورند.»
🦠😷 البته فواید تغییر رژیم‌های غذایی فراتر از پرداختن به تغییر اقلیم است. هلن هاروات از دیگر نویسندگانِ این مقاله می‌گوید: «اکنون می‌دانیم که اکوسیستم‌های دست‌نخورده، کارا، و زیستگاه‌های مناسبِ حیات‌وحش به کاهش خطر دنیاگیری‌ها کمک می‌کند. پژوهش ما نشان می‌دهد پتانسیلش وجود دارد که اراضی زیادی را به حیات‌وحش پس بدهیم. احیای اکوسیستم‌های بومی نه‌تنها به اقلیم کمک می‌کند، بلکه وقتی با کاهش جمعیتِ دام‌ها همراه باشد، چنین احیایی باعث کاهش انتقال بیماری‌ها از حیات‌وحش به خوک‌ها، مرغ‌ها، گاوها، و در نهایت به انسان می‌شود.»
🔖 ترجمه‌ی چکیده‌ی این مقاله را با هم می‌خوانیم:
«با نظر به پتانسیلِ ترسیب* کربن از طریق احیای اکوسیستم‌ها، کاربرد گسترده‌ی زمین برای برآوردنِ ترجیحاتِ غذایی باعث تحمیل "هزینه‌فرصتِ کربن" می‌شود. در اینجا ما نقشه‌ی بزرگای چنین فرصتی را ترسیم کرده و دریافتیم روی آوردنِ جهانی در تولید غذا به رژیم‌های گیاه‌پایه در سال ۲۰۵۰ می‌تواند منجر به ترسیبِ ۵۴۷-۳۳۲ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید شود که معادل ۹۹ تا ۱۶۳ درصد از بودجه‌ی انتشار این گاز گلخانه‌ای مطابق با احتمالی ۶۶ درصدی** برای محدودکردنِ گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد است.»
🔍 لازم به ذکر است که در این تحقیق فواید کاهش سایر گازهای گلخانه‌ای بجز کربن‌دی‌اکسید محاسبه نشده و در نتیجه آثار مثبتِ گیاه‌خوارشدنِ مردم دنیا برای تغییر اقلیم بیش‌از ارقام ذکرشده است.
گردآوری و ترجمه: علی بنی‌اسد
یادداشت‌های مترجم:
* ترسیب یا رسوب‌دادنِ کربن به فرایند جذب و ذخیره‌سازیِ کربن‌دی‌اکسید گفته می‌شود که از این طریق با رهاشدنِ کربن‌دی‌اکسید در جو و گرمایش جهانی مقابله می‌شود.
** برای اینکه شانسی ۶۶ درصدی داشته باشیم تا گرمایش جهانی را زیر ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد نگه‌داریم و از عواقب خطرناکِ تغییر اقلیم درامان‌تر باشیم، میزان کربن‌دی‌اکسیدِ انباشته‌ی جو پس از سال ۲۰۱۹ نباید از ۳۳۵ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید تجاوز کند.
📚 منابع:
New York University. "Changing what we eat could offset years of climate-warming emissions."
Hayek, M.N., Harwatt, H., Ripple, W.J. et al. The carbon opportunity cost of animal-sourced food production on land. Nat Sustain (2020).
#گازهای_گلخانه‌ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #جنگل_زدایی #محیط_زیست
@IranVEG
@VEGReferences