#Windows #DHCPv6 Server #RCE
یک آسیب پذیری با شناسه CVE-2023-28231 ثبت شده است که از درجه حساسیت 9.8 برخوردار بوده، که بر روی سرویس DHCPv6 ویندوز رخ داده است.
این آسیب پذیری از نوع Heap-Based Buffer Overflow بوده و از راه دور قابلیت Trigger کردن داشته است. پروتکل DHCP برای مدیریت خودکار در خصوص تخصیص آدرس های IP در یک شبکه است.
در فرایند تخصص نوع آدرس IPv6 بر روی Port های 546 و 547، یک پردازش در خصوص پیام های Relay-Forward وجود داشته است که توسط تابع
این تابع یک بافر در Heap را با اندازه 1664 بایت، مقدار دهی اولیه میکند که آرایه 32 از ساختمان 52 بایت برای هر پیام Relay-forward تو در تو خواهد بود.
حال، هیچ اعتبارسنجی برای اطمینان از اینکه شمارنده از حداکثر تعداد مورد انتظار، 32 تجاوز نکند، انجام نمیشود. بنابراین اگر بیش از 32 پیام تو در تو در یک پیام Relay-forward گنجانده شود، تابع در یک افست مینویسد و از اندازه بافر تخصیص داده شده فراتر میرود که منجر به سرریز بافر میشود.
@Unk9vvN
یک آسیب پذیری با شناسه CVE-2023-28231 ثبت شده است که از درجه حساسیت 9.8 برخوردار بوده، که بر روی سرویس DHCPv6 ویندوز رخ داده است.
این آسیب پذیری از نوع Heap-Based Buffer Overflow بوده و از راه دور قابلیت Trigger کردن داشته است. پروتکل DHCP برای مدیریت خودکار در خصوص تخصیص آدرس های IP در یک شبکه است.
در فرایند تخصص نوع آدرس IPv6 بر روی Port های 546 و 547، یک پردازش در خصوص پیام های Relay-Forward وجود داشته است که توسط تابع
ProcessRelayForwardMessage در dhcpssvc.dll پردازش میشود.این تابع یک بافر در Heap را با اندازه 1664 بایت، مقدار دهی اولیه میکند که آرایه 32 از ساختمان 52 بایت برای هر پیام Relay-forward تو در تو خواهد بود.
حال، هیچ اعتبارسنجی برای اطمینان از اینکه شمارنده از حداکثر تعداد مورد انتظار، 32 تجاوز نکند، انجام نمیشود. بنابراین اگر بیش از 32 پیام تو در تو در یک پیام Relay-forward گنجانده شود، تابع در یک افست مینویسد و از اندازه بافر تخصیص داده شده فراتر میرود که منجر به سرریز بافر میشود.
@Unk9vvN