وزیر وارد میدان می شود!

با حمله قاطع سفید.

سفید تمام سوار‌هایش را در مرکز قرار داده و به نظر می‌رسد دیگر جایی برای بهبود وجود ندارد (به‌جز رساندن اسب به e5). حالا باید چه کند؟ کاستنیوک خودش یک پیاده منفرد ایجاد می‌کند، اما در عوض وزیر و فیلش موقعیت بهتری پیدا می‌کنند. همان‌طور که بعداً خواهیم دید، این پیاده برای سیاه دردسرساز می‌شود. در این‌جا دلیل تاکتیکی ایده‌ی سفید را می‌بینیم.

20...c6 21.c5 Bc7 22.Bxg5! hxg5 23.Nxg5
سیاه نمی‌تواند ...Nf5 بازی کند، چون پس از تمام تعویض‌ها در e8، سفید در نهایت اسب f5 را از بین می‌برد.
23...g6 24.Re6
سیاه بازنده است. ایده های زیادی برای به پایان رساندن کار وجود دارد
یکی از آنها h4 با طرح h5 می باشد و دیگری سه پشته کردن سوارهای سنگین در امتداد ستون e.

پیاده ایزوله به یک مهره ارزشمند تبدیل می‌شود. فیل به c3 می‌آید و در ترکیب با رخ در e6، به شاه سیاه حمله می‌کند.

حالا باید بین 11...dxc4 و 11...Ndf6 یکی را انتخاب کنید. کدام را انتخاب می‌کنید؟

این یک اشتباه است. سیاه تصمیم می‌گیرد وارد پوزیسیون پیاده منفرد شود که در آن سفید نیز از برتری دو فیل بهره‌مند است.

11...dxc4! بهترین گزینه است. 12.Bxc4 Qc7، سفید به‌طور طبیعی به‌دلیل داشتن دو فیل اندکی برتری دارد، اما حداقل ساختار متقارن است و موقعیت سیاه بسیار مستحکم است.

سفید وزیر را در مرکز قرار می‌دهد و هم‌زمان پیاده‌ی مفرد را مسدود می‌کند، با استفاده از این نکته که هیچ مهره‌ی سیاهی نمی‌تواند به آن حمله کند.