اکنون سفید به سیاه چند گزینه می‌دهد: یا اسب مرکزی را در e5 رها کند، یا آن را تعویض کند و پیاده‌هایش را دوبل نماید.
این دوبل شدن پیاده‌ها به نفع سفید است: ستون f باز شده و در آن فشار روی f7 وجود دارد، ضمن اینکه سفید خانه‌های مهمی مانند f6 را نیز تحت کنترل دارد.
سفید با دو پشته کردن پیاده‌هایش، در ستون نیمه‌باز c فشار وارد می‌کند. علاوه بر این، اسب در a4 ناگهان در بهترین موقعیت ممکن قرار گرفته و هم خانه‌ی c5 را زیر نظر دارد و هم جلوی بازی متقابل سیاه بر پایه‌ی حرکت a4 را می‌گیرد.
شطرنجی ساده و مؤثر — سفید رخ های خود را دوپشته کرده و فشار را افزایش می‌دهد.
همهٔ مهره‌های سیاه در دفاع از ضعف خانهٔ c6 درگیر شده‌اند و از شاهشان دور مانده‌اند، بنابراین سفید یک حملهٔ خطرناک را آغاز می‌کند.