کاشدان پیاده‌ی e5 را قربانی می‌کند تا به‌سرعت رخ‌هایش را وارد بازی کند. حرکت 22.exf4 نیز قوی بود، با این ایده که پیاده‌ی g6 را بگیرد و سپس دوباره f4–f5 بازی کند تا برای همیشه از شر پیاده‌های سیاه در g6 خلاص شود.

سیاه تسلیم شد.

سیاه موفق شده است ساختاری ایده‌آل در برابر پیاده‌های دوبل‌شده‌ی c بسازد. حالا چطور می‌شود فشار را بر موقعیت او حفظ کرد؟

اکنون اسب و فیل سیاه بر پیاده‌ی c4 فشار می‌آورند و این باعث می‌شود فیل و وزیر سفید مجبور به دفاع از آن شوند.

با هدف از بین بردن یکی از مدافعان پیاده‌ی c4.

تنها حرکتی که از Be4 و Bxh7+ جلوگیری می‌کند.

سوار دیگری برای حمله به ضعف c4 وارد میدان می‌شود!

در این وضعیت متعادل، یکی از بهترین بازیکنان قرن گذشته ــ که حتی از آنالیزور های قهرمان سابق جهان رابرت جیمز فیشر نیز بود ــ به ایده‌ای استراتژیک و بسیار جالب رسید: تعویض فیل فیانکتو با اسب مرکزی در e5.

14...Nxe5 نیز کاملا طبیعی و قابل بازی است.

لارسن درست فکر می‌کند که دو پشته شدن پیاده‌ها در ستونe ایرادی ندارد، چون فیل سفید در خانه‌های تیره قدرتمند نخواهد بود و سیاه کنترل خوبی بر مرکز و ستون باز f به‌دست می‌آورد.