اسب سفید قابل گرفتن نیست:
(24...exf5 25.Qf6)
و در قیاس با خانه‌های دیگری که می‌توانست برود، از اینجا به خانه‌های g7 و e7 حمله می‌کند.

سیاه تسلیم شد.

Alexander Alekhine
Akiba Rubinstein
Karlsbad 1923
نوبت سفید

واضح است که سفید باید راهی بیابد تا وزیرش را به ستون h برساند، اما چگونه این کار را انجام دهد وقتی فیل خودش در مسیر وزیر قرار دارد؟ قانع‌کننده‌ترین روش این است که مهرهٔ «غیرضروری» را به‌گونه‌ای حذف کند که هم‌زمان تهدیدهای اضافی نیز ایجاد گردد:

سفید فیل را در معرضِ شکار می‌گذارد، امّا سیاه وقتی برای گرفتن آن ندارد.

A) 25...Bb7 26.Qc4 Rd4 27.Nxf7+ Kg8 28.Qxe6+–;
B) 25...fxg6 26.Qe4 or 26.Qg2 +-

سیاه تسلیم شد.

سیاه برای لحظه‌ای تمرکزش را از دست داد و بی‌دقتی کرد و رخ‌هایش را روی ستون d دوبل کرد؛ نمونه‌ای دیگر از این واقعیت که حتی بزرگ‌ترین بازیکنان هم گاهی اشتباهات کودکانه مرتکب می‌شوند. در پاسخ، ضربه‌ای ساده آمد که به دلیل ضعف موقعیت سیاه روی خانه‌های سفید ممکن شد.

سیاه تسلیم شد.

«سفید یک تفاوت جلو است، اما اسب d4 می‌تواند تحت آچمزی قرار گیرد و خانه‌های تیره در اردوگاه او چندان محکم نیستند. پس از یک حرکت بی‌احتیاط:

مشخص می‌شود که تقابل وزیرها به سود سفید است.
ضروری بود که با 21...Bc5! فشار را افزایش دهد. سفید باید برای تعادل بجنگد:
22.b4! (he cannot solve his problems with 22.Rd2 Rd8 23.Qb3 (23.Rad1 Nxb2 24.Nc6+ Kc7 25.Rxd8 Bxe3–+) 23...Rxd4 24.Rxd4 Bxd4 25.Qxa4 Bxf2+ 26.Kh1 Qxb2
سیاه برتری دارد، زیرا پیاده‌ی e5 نیز هدف حمله است.
22...Bxb4 23.Qb3 Bc3 24.Rac1 Bxd4 25.Qxa4 Bxf2+ 26.Kh1 Be3 27.Rc3 Rc8.
پیاده‌ی e5 ضعیف بوده و شانس‌های سیاه بهتر است.