اجتناب از تمایلات یک مرکز بدون پیاده، که در این بازی دور آخر المپیاد که سفید نیاز به برد داشت بسیار مهم بود. همچنین یک پیاده نسبتاً منفرد در e4 بر سیاه تحمیل شده که سفید سعی خواهد کرد آسیب پذیری آن را ثابت کند.

حرکتی بلندپروازانه، که هدف سیاه از انجام آن خلاص شدن از شر اسب نیرومند سفید در مرکز و شاید بعداً پشتیبانی از e4 است.

بازی فعال. سفید فرصت را غنیمت شمرده و اسب را به e5 بر می گرداند.

و سفید یک پیاده جلو افتاد. گاهی اوقات شطرنج ساده به نظر می رسد و کاراکین در این بازی مهم پیروز شد.

الکساندر آلخین، چهارمین قهرمان جهان، در چنین روزی در سال 1892 به دنیا آمد.
او در سال 1927 با شکست دادن سلف خود، خوزه رائول کاپابلانکا، به عنوان قهرمانی جهان رسید و این عنوان را تا زمان مرگش در سال 1946، با وقفه ای کوتاه بین سال های 1935-1937 (زمانی که ماکس اووه قهرمان جهان) حفظ کرد.

سیاه در حرکت قبل اسب خود را از b4 عقب نشینی کرده است و سفید اکنون از شانس خود استفاده میکند:

در سه حرکت، از جمله قربانی تفاوت،سفید یک اسب فوق‌العاده را در d5 مستقرکرده است: یک پست عالی که از آن می‌توان جناح پادشاه ضعیف سیاه را هدف قرار داد. سفید جبران کافی داشته و به وضوح بهتر است، حتی نزدیک به برد.

سفید با حرکات ساده ماتریال خود را پس گرفته است. فیل او در f6 به هیچ وجه بدتر از هیچ یک از رخ های سیاه نیست و کاملا از پیشروی پیاده رونده h حمایت میکند . سفید به سرعت بازی را برد.