در بازی، سفید که از پیاده‌ی قدرتمند سیاه در c3 می‌ترسید، بازی را به تساوی کشاند:
57.Rb8 Bd6 58.Rd8 Bb4 59.Rb8
مساوی

57...Bc5? 58.Rc7 Bd4 59.Rc4 Be5 60.Ke3+–
شاه سفید به جلوگیری از پیشروی پیاده‌ی c کمک می‌کند

سایر ادامه ها نیز بازنده بود:
A) 58...Bd6 59.Ke2 Kb2 60.Rb7+ Kc3 61.Rb6 Bc5 62.Rc6 Kb4 63.Kd2+–;
B) 58...Bc5 59.Rc7 Bb6 60.a7 Bxc7 61.a8=Q+–.

61.Rd6 Kb3 62.Rc6 Bc3 63.a7 c1=Q 64.a8=Q Qh1+ 65.Ke2 Qe1+ 66.Kf3 Qe4#.

هنگام محاسبه‌ی شاخه‌ها در حرکت ۵۷، نباید فقط به این وضعیت برسید، بلکه باید حرکت آرام بعدی را هم ببینید، وگرنه در واقع سفید می‌بازد.

سیاه در برابر ارتقای پیاده‌ی سفید بی‌دفاع است، و این یعنی وضعیتش بازنده است. اگر حتی استاد بزرگی با چنین خلاقیتی نتواند چنین امکانی را ببیند، پس برای سایر بازیکنان، کار کردن روی یافتن چنین حرکات آرام، پیش‌گیرانه و درعین‌حال مهم، باید اهمیتی فوق‌العاده داشته باشد.

پیش‌گیری فعال. سیاه از شاه خود در برابر تهدید e4–e5 دفاع می‌کند و با حمله به d4، یک تمپوی مهم به‌دست می‌آورد.

در پاسخ به حرکت منفعلانه 20.Rd1 سیاه بازی را روی خانه‌های تیره با حرکت 20...Kf8! ادامه می‌دهد — شاه به خانه‌ای امن‌تر می‌رود و از رخ e8 دفاع می‌کند، که برای ایجاد تهدید ...Nc6–b4 ضروری است.

خانه‌های تیره در حال فروپاشی‌اند و وزیر در معرض یک حملهٔ برخاست قرار دارد.

این تعویض زیبا برای سیاه در آخر‌بازی برتری قاطعی به‌همراه دارد.