سفید نباید خطوط را باز کند، بلکه برعکس، باید سعی کند بازی را تا حد امکان بسته نگه دارد. بنابراین، حرکت 16.f5 ضروری بود، هرچند ابتکار سیاه در هر صورت بسیار قدرتمند است.

شاه سفید تنها پناهگاه خود را از دست داده است، و حالا سیاه به‌آرامی بقیه سوار‌هایش را وارد بازی می‌کند تا برای ضربه‌ی نهایی آماده شود.

و سیاه پیروز شد.

Leonid Stein
Tigran Petrosian
Moscow 1961
نوبت سفید

معمولاً در چنین ساختارهایی، سیاه فیل خود را در خانه‌ی a4 قرار می‌دهد و اگر بتواند با حرکت ...b7-b5 از آن پشتیبانی می‌کند تا جناح وزیر را محکم سازد. اگر سفید تعلل می‌کرد این دقیقاً همین کاری بود که سیاه در این‌جا انجام می‌داد.

به بهای یک پیاده، سفید فیلش را فعال می‌کند و آنرا از منفعل ترین سوار خود به فعالترین آنها مبدل می سازد.

سفید بی‌سروصدا فشار را افزایش می‌دهد، در حالی‌ که سیاه نمی‌تواند سوار‌هایش را هماهنگ کند.

اکنون تهدید Bg4-h3 وجود دارد، و سپس Qg4 و Rxf7. همچنین تهدید مستقیم Bxe6 و بعد از آن Qg4 هم مطرح است.

سیاه تسلیم شد، زیرا بعد از 26...fxe6، حرکت Qd1-g4 در ادامه می‌آید.

سفید از فرصتِ تضعیف یک گروه از خانه‌ها در اردوگاه حریف بهره‌برداری می‌کند، آن هم با کمترین هزینهٔ مادی:

اکنون تهدید حضور وزیر سفید در خانهٔ h6 بالای سر سیاه سنگینی می‌کند، و همچنین امکان تشکیل آتشبار وزیر و فیل روی قطر بزرگ نیز وجود دارد.

این تلاش برای پُر کردن رخنه‌ها ناکام می‌ماند، زیرا ضعف‌ها جبران‌ناپذیرند؛ او حتی نمی‌تواند رخ‌هایش را روی ستون‌های باز قرار دهد.