حرکت ...g7-g5 قطر بزرگ را به‌شدت تضعیف کرده است، و سفید با کمک یک عملیات تاکتیکی کوچک از آن بهره‌برداری می‌کند:

وقتی سیاه مجبور می‌شود برای جلوگیری از مات، رخ خود را در چنین موقعیتی قرار دهد، درستی قربانی کاملاً آشکار می‌شود.

چون برد اجباری وجود ندارد، سفید صرفاً تمرکز مهره‌هایش را تقویت می‌کند تا هم برای ایجاد تهدید در جناح شاه آماده باشد و هم از پیشروی پیاده‌های رونده اش پشتیبانی کند.

با حمایت سوار‌ها، پیاده‌های رونده تکلیف بازی را روشن می‌کنند.

فیل f3 مهم‌ترین سوار است و با توجه به تضعیف خانه‌های روشن مرکز، کاملاً به‌اندازه‌ی یک رخ ارزش دارد.

البته سیاه می‌توانست با 12...Bb7 یا 12...Nc6 بازی متقابل بسیار خوبی به دست آورد، اما حرکتی که در بازی انجام شد قوی‌تر است.

سفید نباید خطوط را باز کند، بلکه برعکس، باید سعی کند بازی را تا حد امکان بسته نگه دارد. بنابراین، حرکت 16.f5 ضروری بود، هرچند ابتکار سیاه در هر صورت بسیار قدرتمند است.

شاه سفید تنها پناهگاه خود را از دست داده است، و حالا سیاه به‌آرامی بقیه سوار‌هایش را وارد بازی می‌کند تا برای ضربه‌ی نهایی آماده شود.

و سیاه پیروز شد.

Leonid Stein
Tigran Petrosian
Moscow 1961
نوبت سفید

معمولاً در چنین ساختارهایی، سیاه فیل خود را در خانه‌ی a4 قرار می‌دهد و اگر بتواند با حرکت ...b7-b5 از آن پشتیبانی می‌کند تا جناح وزیر را محکم سازد. اگر سفید تعلل می‌کرد این دقیقاً همین کاری بود که سیاه در این‌جا انجام می‌داد.