تمام موقعیت سیاه به اسب خانه‌ی e5 وابسته است، که از خانه‌های f7 و g6 دفاع می‌کند. بنابراین سفید بازی کرد...

با بهره‌گیری از این نکته که فیل معلق در b5 هنوز کارکردی دارد – خانه‌های c6 و d7 را پوشش می‌دهد و به اسب دیگر سیاه اجازه نمی‌دهد جای همکارش را در e5 بگیرد. در مقابل، کیش بی‌هدف14 .0-0+ Kg8 تنها تهدید 15...hxg5 را ایجاد می‌کند و حمله سفید از بین می‌رود.

سیاه در حالت زیر نیز بازنده بود:
14...Rh7 15.Bxe5 dxe5 16.Rd1 Nd7 17.Bc4!.
مشخص می‌شود که فیل سفید که ظاهراً از دست رفته بود، وارد حمله می‌شود و نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند.

سیاه تسلیم شد.

زوج پیاده‌های b7 و c6 مانع از آن می‌شوند که سفید حمله‌ای علیه شاه سیاه (که در مرکز گیر افتاده) ترتیب دهد. تصمیم درست، خشن اما مؤثر عبارت است از:

در بازی، سفید سوار تهاجمی ارزشمندتر خود، یعنی اسب را با حرکت 21.Nd5 برای گرفتن پیاده‌ی c6 قربانی کرد، اما بعد از:
21...cxd5! 22.Nc7+ Kf7 23.Bxd5+ Ke7
هیچ عقب‌نشینی مرگبار فیل وجود ندارد، و ادامه‌ی شاخه:
24.Ra3 (24.Ne6 Qg4+ 25.Kf1 Be4 -+) 24...Ne5 25.Ne6 Qxc1+! 26.Qxc1 Rxd5
مشخص می‌شود که برتری اکنون با سیاه است.

تهدید کیش در c7، همراه با قدرت سوارهای سنگین، مرگبار است، برای مثال:

هیچ نتیجه‌ای از کیش 22...Qg5+ 23.Kf1 حاصل نمی‌شود و سفید تمام تهدیدها را دفع می‌کند.

سیاه مات شده است، بدون اینکه حتی گسترش سوارهای جناح شاه خود را کامل کند.

Alexei Shirov 2695
Lucas Brunner 2530
Biel 1995
نوبت سفید

حرکت ...g7-g5 قطر بزرگ را به‌شدت تضعیف کرده است، و سفید با کمک یک عملیات تاکتیکی کوچک از آن بهره‌برداری می‌کند:

وقتی سیاه مجبور می‌شود برای جلوگیری از مات، رخ خود را در چنین موقعیتی قرار دهد، درستی قربانی کاملاً آشکار می‌شود.