سفید باید خانه d4 را پوشش می داد:
18.Nb1! Nd4 19.Bxd4 cxd4 20.Qd3 a6 21.a4 Qe5 22.Nd2 b5 23.g3∞.

واضح است که سفید از نظر دور داشته بود که بعد از
19.Nxb5 fxg2! 20.Rxf8+ Rxf8
نجات اسب b5 دیگر ممکن نیست
21.Nc3? Bh3–+

اسب سیاه از c7 به d4 منتقل شده و تهدیدهای جدی در جناح شاه ایجاد کرده است.

یک تصمیم فنی به سبک بوتوینیک. سیاه با یک پیاده اضافه وارد آخر‌بازی می‌شود.
اما یک تاکتیسین بازی را به این شکل تمام می‌کرد:
23...Qh5!? 24.f4 Rf6 25.f5 Bxf5 26.exf5 Nxf5,
با یک حمله برنده

26...a6! 27.Nd1 b5 -/+

سیاه یک پیاده‌ی اضافه و شانس‌های برد زیادی دارد، هرچند که در ادامه نتوانست از پسِ مشکلات فنی برآید و بازی در نهایت مساوی شد

این وضعیت به قدری تیز و غیرمنتظره است که در نگاه اول ارزیابی آن دشوار به نظر می‌رسد. شاه سفید در معرض خطر قرار دارد، اما فضای بیشتر و پیشروی پیاده‌های جناح شاه، سیاه را به شدت محدود کرده و تهدید بالقوه‌ای محسوب می‌شوند. به هر حال، مهره‌های فعال سیاه برای اجرای یک حمله کافی نیستند، و او باید نیروهای ذخیره‌اش را وارد بازی کند. انجام این کار بدون قربانی کردن ممکن نیست، بنابراین...

اگر این حرکت در دسترس نبود، سیاه مجبور می‌شد اینگونه بازی کند:
24...Nf6!? 25.gxf6 Bxf6 26.Bd4 Rc8,
در ازای پیاده، جبرانِ قدرتمندی حفظ می‌کند.

25.Bb6 Rxa3 26.bxa3 Nb5 -+

این تلاش برای بازی متقابل شکست می‌خورد، اما روی آوردن به دفاع نیز به باخت منجر می‌شود:
A) 27.Bc5 Rxa3 28.bxa3 Rxc5 29.a4 Na3+ 30.Kb2 Rc2+ 31.Kxa3 Qb8! 32.Ra1 b2;
B) 27.Bd4 Rxa3 28.bxa3 Nxa3+ 29.Kb2 Nc4+ 30.Kc3 (30.Kxb3 Qa3+ 31.Kc2 Ne3+ 32.Kd2 Rc2+ 33.Ke1 Qb4+) 30...Qa2 31.Bc5 Qc2+ 32.Kd4 dxc5+ 33.Kd5 Ne3+ 34.Kd6 Nxd1.

سفید تسلیم شد.