این مثال نشان می‌دهد که چقدر دانستن دقیق گشایش‌ها و بررسی دقیق بازی‌های خود اهمیت دارد. در این بازی، سفید تدارک دیده بود، اما سیاه با آمادگی بیشتری ظاهر شد.

آغاز حمله‌ای مستقیم به شاه.

هیچ راه دفاعی باقی نمانده! جالب این‌که سرگئی ژیگالکو پیش‌تر این موقعیت را در خانه روی صفحه تمرین کرده بود، و از همه مهم‌تر اینکه ارزیابی‌اش را به خاطر داشت!

سفید باید حتماً حریف را در این شاخه به چالش می‌کشید:
22.Bxc6 Nxf1 23.Bg2 Rg6 24.f4,
هرچند در این حالت نیز سیاه می برد:
24...Nxe3! (24...Nxh2? 25.Kh1! برای سفید خوب است) 25.Rxe3 Qxe3+ 26.Kh1 e4 27.Bc1 Rxg2 28.Qxg2 Qb3 29.Rxd6 Nf8 30.Bb2 g6 31.h4 Qxc4 32.h5 Rc8 33.hxg6 hxg6 34.Rxg6+ Nxg6 35.Qxg6+ Kf8 36.Qxf5+ Ke8–+.

سفید تسلیم شد.

وقتی وزیر در e4 و رخ در e8 باشد، به‌طور طبیعی ایده‌ی چنگال زدن به ذهن می‌رسد. خانه‌ی f6 که تنها شاه از آن دفاع می‌کند، در تیررس مستقیم وزیر سفید است، و همین ما را به الگوی تاکتیکی زیر می‌رساند.

در نتیجه‌ی یک ترکیب اجباری، دو فیل سیاه زیر حمله قرار گرفته‌اند.

سیاه تسلیم شد.

بهترین تصمیم این است که به جای راندن شاه سفید به گوشه، او را به سمت مرکز بکشیم:

در جریان بازی، سیاه پیروزی را از دست داد و به‌جای آن، حرکت آرام و گسترشی 16...Rad8? را انتخاب کرد. سفید هم از پسِ موقعیت برنیامد، و پس از :
17.Re5? (تنها با یک حرکت می‌توانست از از دست رفتن سوار جلوگیری کند17.Kg1! Qg5 18.c4 Bxd5 19.cxd5 Rxd5 20.Qxa7 Rd2 21.Qe3 Qd5 22.Qe4=) 17...Rxd5 18.Qxd5 Bxd5 19.Rxe7 Bxh1 20.c4 Bc6,
و به هر صورت باخت.

کشاندن شاه به فضای باز!