سیاه تسلیم شد. هر جا که وزیر برود، زیر حمله قرار می‌گیرد:

20...Qb8 (20...Qa7 21.Nc6+–; 20...Qb7 21.Ne6+–;
20...Qc5 21.Ne6 Be5 22.Bxe5 dxe5 23.Nxc5 bxc5 24.Nc7+–) 21.Nc6 Be5 22.Nxb8 Bxb2 23.Nxd7 Bxd7 24.Nxb6+–.

سفید یک پیاده قربانی کرده و باید ثابت کند که در مقابل آن چیزی به دست آورده است.

وزیر به خانه‌ای غیرمنتظره می‌رود. هدف اصلی، کنترل خانه‌ی e3 است؛ جایی که وزیر سیاه می‌تواند از آن با کیش به دفاع از شاهش بپیوندد. بقیه‌ی حرکات آشکارا اشتباه‌اند:
A) 18.Qh4? h6 19.Rhd1 Ng6 20.Qh5 a5μ;
B) 18.Qh5? gxf6 19.Rh4 Qe3+ 20.Kb1 h6–+.

حرکتی تلخ برای سیاه، اما اجتناب‌ناپذیر است؛ وگرنه از مات شدن در g7 گریزی ندارد.

علاوه بر برتری مادی، سفید از ضعف شاه حریف نیز سود می‌برد.

سیاه تسلیم شد.

این مثال نشان می‌دهد که چقدر دانستن دقیق گشایش‌ها و بررسی دقیق بازی‌های خود اهمیت دارد. در این بازی، سفید تدارک دیده بود، اما سیاه با آمادگی بیشتری ظاهر شد.

آغاز حمله‌ای مستقیم به شاه.

هیچ راه دفاعی باقی نمانده! جالب این‌که سرگئی ژیگالکو پیش‌تر این موقعیت را در خانه روی صفحه تمرین کرده بود، و از همه مهم‌تر اینکه ارزیابی‌اش را به خاطر داشت!

سفید باید حتماً حریف را در این شاخه به چالش می‌کشید:
22.Bxc6 Nxf1 23.Bg2 Rg6 24.f4,
هرچند در این حالت نیز سیاه می برد:
24...Nxe3! (24...Nxh2? 25.Kh1! برای سفید خوب است) 25.Rxe3 Qxe3+ 26.Kh1 e4 27.Bc1 Rxg2 28.Qxg2 Qb3 29.Rxd6 Nf8 30.Bb2 g6 31.h4 Qxc4 32.h5 Rc8 33.hxg6 hxg6 34.Rxg6+ Nxg6 35.Qxg6+ Kf8 36.Qxf5+ Ke8–+.

سفید تسلیم شد.