فکر نکنید تنها اعدامی‌های این سه ماه، همین چهار عزیزمون بودن. بلوچ شجاع رو از یاد نبرید.

PS752.

#HonestaMessage
این خیلی خیلی رندومه ولی این نوشته من رو یاد یک نوشته از لمونی اسنیکت(دنیل هندلر، نویسنده a series of unfortunate events) انداخت (نوشته‌ش هم اینجوری بود که I will love you as a thief loves a gallery......) آیا الهام گرفته از اونه؟
https://t.me/ultratale/4560

@HonestaBot

بله:》
خوشحالم که یکی دیگه هم نامه‌های لمونی رو خونده

بخشی از اقلام مورد نیاز زلزله‌زدگان:
وسایل گرمایشی، بسته‌های بهداشتی نوزادان و بزرسالان(صابون/شامپو/نواربهداشتی و..)، لباس زیر و لباس‌های گرم، چادر مسافرتی، آب معدنی، کنسرو، شیرخشک. از جمله اقلام ضروری است که مردم می‌توانند برای کمک به مناطق زلزله زده ارسال کنند.
این کمک‌های غیر نقدی رو می‌تونید به شعب هلال‌احمر شهرتون بفرستید.
اپدیت می‌شه لیست

«آدمیزاد که خیک ماست نیستش انگشت بزنیم توش جای انگشت هم بیاد. جای انگشت درد و فقر و رنج و بلا و تنهایی و بی پناهی و اینها در آدم می‌مونه.»

«و ادبیات به‌هرحال اگر نتونه شکل این گونه رد انگشت‌های بلا رو در درون انسان کشف کنه خب پس چیکاره است؟»

مسمومیت مدارس دخترانه امروز هم باز در پردیس رخ داده و بعد از گذشت چندین ماه هیچکس به صورت جدی جلوی این اتفاق رو نگرفته و حکومتی که شعارنویسی روی دیوار و استوری اعتراضی رو در کمتر از ۲۴ ساعت می‌تونه دستگیر کنه همچنان می‌گه که نمی‌تونیم بفهمیم. چند روز پیش یکی گفته بود که این اتفاق عملیات تروریستی شناخته می‌شه و عملیات تروریستی فقط این نیست که با هواپیما بری تو برج و القاعده و داعش و طالبان هم یک روزه به وجود نیومدن و اگر باز هم‌ جلوی این حمله‌ها گرفته نشه باید منتظر بمب‌گذاری و انفجار و تیراندازی هم باشیم و حکومت هدف رو گذاشته جلوگیری از تحصیل دختران.

می‌گن خوشبختانه ایران (مادر پیروز) دوباره حامله‌ست و نسل یوزپلنگ ایرانی منقرض نمی‌شه و به وقاحت معنای جدیدی می‌بخشن؛ ما پیروز رو نه برای بقای نسل یوزپلنگ که برای پسرِ ایران بودن بود که دوست داشتیم؛ پیروز پسر ما بود و عشق‌ش توی دل‌هامون جوونه زده بود و شما هیچ‌وقت نمی‌فهمید از چی حرف می‌زنیم چون نمی‌دونید عشق و علاقه یعنی چی، شما فقط به غرور احمقانه‌تون و قدرت فکر می‌کنید؛ شما نه برای جان انسان ارزش قائلید و نه برای جان هر جاندار دیگه‌ای، شما فقط به قدرت فکر می‌کنید، به قدرتی که ندارید! می‌کُشید و نمی‌دونید این‌ها بذر انقلابه که دارید می‌کارید؛ خون می‌ریزید و نمی‌دونید که دارید بذر انقلاب رو آبیاری می‌کنید.

فقط خواستم بگم من هنوز زنده‌ام و هنوز از جمهوری اسلامی متنفرم، خدافظ.

از دانش‌آموزان حمایت کنید
درود بر همه‌ی پارسی زبانان این مرز و بوم.
دوستان مسئله‌ی مهمی که نیازه دقیقا به همون اندازه‌ی تظاهرات بعد‌ از قتل مهسا بهش توجه بشه، مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموز‌هاست.
من یک دانش‌آموزم. و حداقل همه‌ی ما یک دانش‌آموز و محصل توی خونه‌هامون داریم. خانواده‌ایم. از بچگی به ما یاد دادن که صبح بیدار شیم، مسواک بزنیم، لقمه‌ای که مامان دیشب گرفته رو بذاریم توی کیفی که از شب قبل برنامه‌ی روز بعد رو توش گذاشتیم.
این حق داره از من، ما و نسل بعد ما گرفته می‌شه بچه‌ها.
دوباره می‌گم، این حق رو دارن از ما می‌گیرن.
بچه‌ها ساکت نباشین. خفه نشین. نذارین فضای خفقان به اندازه‌ی تاریکی شب سنگین بشه.
اگه دانشجو‌این، دانش‌آموزین، مادرین، پدرین، معلم و اقسام مختلف اصناف جامعه هستین، نذارین این حق از ما گرفته بشه.
صدای ما دانش آموزها باشین.
مگه یه دختربچه هفت ساله چقدر زورش می‌رسه که جلوی دولت برای حق تحصیل‌اش بایسته؟ چجوری تاب می‌آرین وقتی یه دانش‌آموز از فشار استرس و ترسی که دولت و تندروهای بی‌همه‌چیز وارد می‌کنن بی‌هوش می‌شه؟ حق تحصیلی که با هزاران کاستی سر هم کردیم و با زور و جنگ و جدل از لای انگشت‌های کثیف آخوند هرزه کشیدیم بیرون رو به همین سادگی تقدیم دولت نکنین.
من تریبون بزرگی ندارم، دستم هم به جایی بند نیست اما به همبستگی باور دارم. لطفاً این پیام رو نشر بدین تا مردم غافل از بچه‌های خودشون حمایت کنن.
از دانش‌آموزان حمایت کنید.